Από Πόλεμος των Άστρων , Κράμερ εναντίον Κράμερ.

Πάλι δε θα γράψω για αθλητικά.

Μάλλον τα Χριστούγεννα με έχουν επηρεάσει.Δεν μπορώ να το εξηγήσω αλλιώς.

Λοιπόν το σημερινό κείμενο θα καταπιαστεί με το σινεμά.

Εδώ πρέπει να σας γνωστοποιήσω την αγάπη μου για την έβδομη τέχνη.Έχω εντρυφήσει στην κριτική κινηματογράφου και αυτό μπορεί να σας το επιβεβαιώσει η μάνα μου.

Η Βαγγελιώ λοιπόν πάντα μου έλεγε πως 4 χρόνια που πέρασα στο Ηράκλειο της Κρήτης σαν φοιτητής σε 2 πράγματα πήρα ειδικότητα.Στις ταινίες και στα ποτά.Υπερβολές της Ελληνίδας μάνας που δεν καταλαβαίνει την καλλιτεχνική κλίση του παιδιού της.

Έχω δει πάρα πολλές ταινίες αλλά μην ψαρώνετε.Δε θα σας μιλήσω για Αρονόφσκι και κυνόδοντες.Όχι εδώ θα μιλάμε για Αμερικανιές και blockbuster και τίποτα παραπάνω.

Έτσι λοιπόν μέρες που είναι πήγα να δω την 8η ταινία Star Wars.

Αν ήμουν μόνος μου μπορεί και να μην πήγαινα να το δω.Εδώ δεν πήγα να δω το justice league που παίζει ο υπέρτατος υπερήρωας ,ο άρχοντας της νύχτας και του στυλ , ο μεγιστάνας (όχι των Νίντζα αν και αυτός ήταν ταινιάρα) των πολεμικών τεχνών ,ο Μπάτμαν.

Τελικά δεν μπορούσα να το αποφύγω αφού επαναπατρίστηκε ο κολλητός ,που μετά από ένα εξάμηνο που όργωσε την Καραϊβική με τα κρουαζιερόπλοια ,ήθελε να ταξιδέψει και σε ένα γαλαξία far away.

Πήγαμε λοιπόν , πήραμε τα εισητήρια ,χαζέψαμε στο μαγαζί με τις φιγούρες , που όσα χρόνια και αν περάσουν πάντα θα τα κοιτάμε με υγρά μάτια σαν να ήταν αρνί στη σούβλα , πήγαμε και στα ουφάδικα τα οποία πάντα επισκεπτόμαστε για να μπούμε ζεστοί στην αίθουσα.Επειδή είμαι άνθρωπος του αθλητισμού όμως έριξα και τα σουτάκια μου στις μπασκέτες-κλουβιά για να κάψω θερμίδες και να καταναλώσω με μεγαλύτερο κέφι και σχεδόν μηδαμινές τύψεις τα νάτσος με το τυρί που τελικά έγιναν ποπ κορν μετά από παρότρυνση του Νάσου.

Έτοιμοι  λοιπόν μπήκαμε στην αίθουσα για να ακολουθήσουμε την πορεία της Δύναμης.

Η Δύναμη μέσα μας χρειάστηκε από πάρα πολύ νωρίς για να καταφέρουμε να αντέξουμε το 20λεπτο των διαφημίσεων πριν την έναρξη της ταινίας.Είδαμε από μελομακάρονα και κουραμπιέδες ,μέχρι ακουστικά για κινητά και κοσμοτέ.

Κάπου ενδιάμεσα είδαμε και 3 τρέιλερ που δεν τα πολύ θυμάμαι γιατί είχα αρχίσει να αιωρούμε σαν τον Γιόντα για να αντέξω.

Κάποια στιγμή λοιπόν και αφού είχαμε φάει όλα τα καλαμπόκια του Τενεσσύ και είχαμε ρουφήξει όλη την κοκά κόλα της Ατλάντα ,ξεκίνησε και η ταινία.

Κλασσικό χειροκρότημα όταν πέφτει ο πρόλογος με τη μουσικούλα ,όλα όμορφα και πάμε να μιλήσουμε για το  τι είδαμε.

Η επανάσταση είναι σε πολύ δύσκολη κατάσταση και τρώει ξύλο σε κάθε γωνία του Γαλαξία.

Η First order ,οι Μασώνοι του Σύμπαντος ,έχουν και φράγκα και τεχνολογία και οι θαρραλέοι επαναστάτες έχουν μείνει ελάχιστοι και μάλιστα κυνηγημένοι από τον υπέρτατο στόλο των κακών που έχουν πάρει απόφαση να τους εξαφανίσουν.

Εδώ να πω πως είναι πάρα πολύ θετικό πως δεν χρειάστηκε να φτιάξουν ακόμα ένα Death Star για να πετύχουν το σκοπό τους.Άλλωστε το αστείο με την καταστροφή του Death Star είχε καταντήσει πιο αναμενόμενο και από τις φάπες που τρώνε οι πειρατές στον Αστερίξ.

Τελοσπάντων οι κακοί έχουν νέο αρχηγό  ,  τον λιτό και χαρακωμένο Σνουκ.Ο οποίος Σνουκ κάνει την έκπληξη και δεν φοράει ούτε μάσκα ,  ούτε μπουρνούζι αλλά μια χρυσή ρόμπα που θα τον έκανε φαβορί ακόμα και για το my style rocks.

Ο Σνουκ έχει αμολήσει το μαθητευόμενό του τον Κάϊλο Ρεν να ξεκληρίσει την οικογένειά του ,αφού μετά από τον πατέρα τον οποίο καθάρισε στο πρώτο ,τώρα τον στέλνει να φάει και τη μάνα του που ηγείται της επανάστασης.Τελικά ο Κάϊλο που περνάει δύσκολα ψυχολογικά δεν καταφέρνει να ολοκληρώσει το έργο του και η ψυχολογία του γίνεται ακόμα χειρότερη.Επίσης εκτός από τη μάνα του θέλει να φάει και το Θείο και πρώην δάσκαλό του ,τον Λουκά τον Σκάιγοκερ που έχει αυτοεξοριστεί σαν τον Καραμανλή γιατί δε γουστάρει τις παπάτζες των Τζεντάι.Γενικά η ψυχολογία του Κάϊλο είναι ένα μαύρο χάλι ,έχει μαύρους κύκλους ,αλλά με τέτοια μούρι προφανώς είχε πέσει θύμα bullying από τα άλλα παιδάκια και αυτό το βγάζει προς τα έξω.

Κάπου εδώ εμφανίζεται και η αθώα και γλυκιά πρωταγωνίστρια που ζέχνει Δύναμη ακόμα και σε μας που δεν έχουμε θητεύσει στο πλάι του Γιόντα ή έστω και του Όμπι του Γουάν του Κενόμπι.

Πάει λοιπόν η πιτσιρίκα και βρίσκει τον απομονωμένο Λουκ και για παρέα έχει και αυτή ένα διάδοχο του Τσουμπάκα ,που βγάζει τις ίδιες κραυγές με τον προκάτοχό του αλλά συμμετέχει πολύ λιγότερο στην πλοκή και απλά κάνει αστειάκια με ένα ζωάκι που μοιάζει με συνδυασμό Πίκατσου , πιγκουίνου και λίγο Γκρουτ.

Ψάχνει εκεί η κοπελιά τρόπο να πείσει τον Λουκά να την εκαπιδεύσει αυτός όμως είναι ανένδοτος μέχρι που κάτι συμβαίνει και αποφασίζει να της κάνει ταχύρυθμα μαθήματα.Ο ίδιος μπορεί να κόπιασε στις ζούγκλες μαζί με το Γιόντα αλλά τώρα σε μια εποχή που ο χρόνος είναι χρήμα τρία μαθήματα είναι αρκετά για να πάρει κάποιος το πτυχίο του Τζεντάι και γιατί δε θα κάτσει η Disney να περιμένει πότε θα είναι αυτή έτοιμη.

Η πιτσιρίκα όμως μπορεί να έχει ταλέντο αλλά έχει και αισθήματα.Άλλωστε είναι ορφανή και έχει έλλειψη στοργής.Έτσι λοιπόν τα σόσιαλ μίντια μπήκαν και στο σύμπαν του Πολέμου των Άστρων.

Όχι δεν έχουν φέισμπουκ ή κάτι τέτοιο ,αλλά μέσω της δύναμης μπορεί να τσατάρει και να κάνει ακόμα και βίντεοκλίση με τον Κάϊλο.Μόνη αυτή με ένα γέρο σε ένα νησί που βρέχει συνέχεια (μου θύμησε το φανταριλίκι μου στην Παναγιά) , αυτός κλεισμένος σε ένα κελί και με ένα προϊστάμενο που τον ζαλίζει ,δε θέλει πολύ να αρχίσεις την καυλάντα.

Καυλάντησαν λοιπόν τα παιδιά ,τα είπαν τα ξαναείπαν μέχρι που άγγιξαν χεράκια και έκαναν και φατσούλες.

Ενδιάμεσα και ενώ αυτοί ερωτεύονται ο μαυρούλης ξυπνά από το λήθαργο (συνέχεια αυτό κάνει, τον δέρνουν λιποθυμά και συνέρχεται) πάει να την κοπανήσει αλλά εκεί τον τσιμπάει μια Κινεζούλα που του αναπτερώνει το ηθικό ,τον αναγκάζει να επανεξετάσει τις αρχές του και τον μπλέκει πάλι σε μια αποστολή αυτοκτονίας.Αφού πρώτα τον έριξε αναίσθητο φυσικά.

Μπορεί Death Star να μην υπάρχει αλλά δε γίνεται ταινία Star Wars χωρίς μια αποστολή αυτοκτονίας εναντίον κάποιου υπερόπλου της αυτοκρατορίας.Αυτη τη φορά δε θα πρέπει να καταστρέψουν κάποιο υπερόπλο αλλά έναν ανιχνευτή που καταφέρνει να εντοπίζει τα αστρόπλοια της Επανάστασης ακόμα και κατά την διάρκεια του άλματος στο υπερδιάστημα.

Αφήστε τα η κατάσταση είναι δραματική για τους καλούς που δεν έχουν Τζεντάι ,δεν έχουν πλοία , δεν έχουν βάση ,δεν έχουν στον ήλιο μοίρα γενικά.Έχουν ξεμείνει με τη Λέια που είναι όμως σε καταστολή και με ένα πιλότο που προφανώς είναι ο απόγονος του Τομ Κρουζ από το Τοπ Γκαν.Μόνος του αυτός καταρίπτει τα πάντα αλλά κάνει και καρναβάλια και καταστρέφει όλα τα βομβαρδιστικά.

Επιστρέφω στο μαυρούλη που μαζί με τη νέα φίλη του πάνε στο Λας Βέγκας του Γαλαξία για να βρουν ένα τύπο που θα τους βάλλει στην αρμάδα των κακών αλλά εκεί τους πιάνουν για παράνομο παρκάρισμα και όλα στραβώνουν.Στο κελί 33 που τους ρίχνουν συναντιόνται με τον ντελ Τόρο που τείνει να γίνει σαν τον Τζόνι τον Ντεπ και να παίζει παρόμοιους ρόλους.Ο Μπενίσιο υποδύεται έναν ψιλοκατεστραμένο και ημίτρελο απατεώνα ,όπως στο άλλο διαστημικό έπος τους Φύλακες του Γαλαξία.Με τα πολλά η τρεις τους της κοπανάνε , και επειδή είναι οικολόγοι και ανθρωπιστές απελευθερώνουν και ένα κοπάδι διαστημικών και τεράστιων αλόγων και μεταδίδουν το μήνυμα της επανάστασης και σε κάτι παιδάκια που καθαρίζουν τους σταύλους και ζουν σε συνθήκες σκλαβιάς.

Πέρα από το μύνημα κατά της παιδικής εργασίας σε αυτό το κομμάτι η ταινία προσπαθεί ανεπιτυχώς να μας περάσει τη θεωρεία των δύο άκρων λέγοντάς μας πως όλοι αυτοί που τζογάρουν εκεί βγάζουν τα φράγκα τους πουλώντας όπλα και στις δύο μεριές.

Ξέρω δακρύσατε με τα πολιτικά μυνήματα της Disney , αλλά προχωράω.

Τα κατάφεραν οι δικοί μας και ξεκίνησαν το ταξίδι τους για να σώσουν την κατάσταση.

Στην άλλη άκρη του Γαλαξία το κορίτσι μας αφού πήρε το πτυχίο της αποφασίζει να ζήσει το δικό της «Τατουάζ» και πάει να συναντηθεί με τον Κάϊλο που έχει βγάλει τη μάσκα και αυτό είναι πάρα πολύ κακό αφού με τέτοια φάτσα δεν μπορείς να τον πάρεις στα σοβαρά.

Της κάνει την κλασσική dark side πουστιά και την πάει σιδεροδέσμια στο Σνουκ που προσπαθεί να την προσηλητίσει αλλά τα βρίσκει σκούρα από το κορίτσι μας που δε μασάει και την αρχίζει στις τηλεπαθητικές μπάτσες.

Κάπου εκεί ο γονατιστός Κάϊλο παίρνει ανάποδες και ξεκινάει επιτέλους μια Τζεντάι μάχη για την οποία περιμέναμε περίπου 2 ώρες και είχαμε αρχίσει να πιστεύουμε πως βλέπουμε twilight.

Δικαιωνόμαστε για την υπομονή μας με ένα υπέρτατο πετσόκομα.Ο Κάϊλο τηλεπαθητικά τραβάει το φωτόσπαθο της κουκλίτσας και μαζί αφού δέρνουν κάτι κόκκινους τύπους που έμοιαζαν βγαλμένοι από την «Αλίκη στη χώρα των θαυμάτων» κόβουν στη μέση το Σνουκ.

Την ίδια στιγμή σε κάποιο από τα χαμηλά καταστρώματα της αρμάδας ο Ντελ Τόρο μαζί με το Φιν και την Κινεζούλα και το ρομπότ τους(συγκηνιτική η προσπάθειά του αλλά C3PO δε θα γίνει ποτέ) τα καταφέρνουν….στο περίπου.

Τους τσιμπάνε οι κακοί όμως και εκεί ο Ντελ Τόρο τους προδίδει (ξέρω πέσατε από τα σύννεφα) και κάνει την εμφάνισή της ο θυληκός Μπόμπα Φετ που είχε κάνει ακόμα ένα πέρασμα από την πρώτη ταινία και όλοι περιμέναμε να την δούμε αλλά μάταια.Για να καταλάβετε ,έχοντας αλυσοδεμένους τους κομάντο μας αποφασίζει να τους πάρει τα σκαλπ αλλά τότε γίνεται το θαύμα και το τελευταίο πλοίο της Αντίστασης εμβολίζει την υπεργαμάτη φρεγάτα του συγχωρεμένου του Σνουκ.Μέσα σε φωτιές ,εκρήξεις πιστολίδια ο Φιν αρχίζει να δέρνεται με την διάδοχο του Μπόμπα η οποία τον πλακώνει άσχημα τον ρίχνει στο κενό…………μην κρατάτε άλλο την ανάσα σας γιατί ο τύπος χωρίς να λιποθυμήσει εμφανίζεται σε μια πλατφόρμα που αιωρείται και καταβαραθρώνει την ψηλή στο απέραντο Σύμπαν.Εννοείται πως το ρομπότ έχει ανάψει ήδη της μηχανές του σκάφους διαφυγής και όλοι είναι καλά και ασφαλείς.

Ταυτόχρονα το ζευγάρι της Δύναμης προσπαθεί να τα βρει.Ο γλυκός Κάϊλο σαν άλλος Σταύρος Θεοδωράκης αηδιασμένος από την πόλωση μεταξύ Σιθ και Τζεντάι την ψήνει να κάνουν το Ποτάμι της Δύναμης και να κυβερνήσουν σαν ερωτευμένοι Πιγκουίνοι.

Η δικιά μας δεν τσιμπάει πληγώνεται και με ύφος «σε πίστεψα και με πλήγωσες» φεύγει με το Φάλκον που ακόμα αντέχει και πάει να βρει τους υπόλοιπους στη νέα βάση τους.

Εκεί η Λέια έχει συνέλθει και αποφασίζει να κάνει μια last stand μάχη με τους κακούς στο Άλαμο του Γαλαξία που μοιάζει και λίγο με Helms Deep.

Τα πράγματα όμως είναι ζόρικα αφού οι Αντιστασιακοί μετρούνται και βγαίνουν λιγότεροι και από σύλλογο Γραμμικής Ά.Είναι ήρωες όμως και δε μασάνε ακόμα και όταν μαθαίνουν από τον Φιν ,που τα ξέρει από μέσα ,ότι ο Κάιλο που έχει αναλάβει τα ηνία των κακών θα φέρει ένα υπερτούμπανο κανόνι που θα μετατρέψει το οχυρό σε αστρόσκονη.

Ο πιλότος άλλο που δε θέλει και αποφασίζει να καβαλήσει μαζί με τους υπόλοιπους τοθυ σμήνους του κάτι σαράβαλα και να πάνε να την πέσουν στους πολιορκητές.

Όπως καταλαβαίνετε το ματσάκι γίνεται λιοντάρια-χριστιανοί ,ο Φιν τη βλέπει αυτοθυσία και πάει να πέσει πάνω στο κανόνι που φορτίζει αλλά τότε η τρυφερή κινεζούλα πέφτει πάνω του και τον εκτροχιάζει και του σώζει τη ζωή.Αυτή πέφτει αναίσθητη ,αυτός τη φιλάει (πόσο Disney!!!) αλλά οι κακοί δεν καταλαβαίνουν και μπουμπουνάνε την κανονιά και ισοπεδώνουν τα πάντα.

Οι Αντιστασιακοί έχουν κάνει κακάκια ,δεν έχουν ελπίδα και τότε γίνεται το απροσδόκητο.

Τόση ώρα δε σας έχω αναφέρει καθόλου τον Λουκά.

Ε ήρθε η ώρα του και εμφανίζεται εκεί που πρέπει όταν πρέπει.

Η Λέια συγκινείται που βλέπει τον αδελφό της , αυτός της εξηγεί ότι ο Κάιλο δε σώζεται αφού έχει γίνει πρεζάκιας της σκοτεινής πλευράς.

Δακρύζουν,αγκαλιάζονται και ο Λουκάς με τριμαρισμένο μούσι και με όλα τα φίλτρα του ίνσταγκραμ στη μάπα του βγαίνει να αντιμετωπίσει όλο τον στρατό των κακών.

Ο Κάιλο τον βλέπει και δίνει εντολή να του ρίξουν ότι κάνει μπουμ  κάτι που γίνεται αλλά ο Λουκάς δεν κλείνει ούτε βλέφαρο και μάλιστα με κίνηση Σιγκάλ ξεσκονίζεται.

Τότε ο Κάιλο συφιλιάζεται και κατεβαίνει με το φωτόσπαθό του να τελειώσει τη δουλειά.

Τα λένε μεταξύ τους ,ο Λουκάς του ζητάει συγνώμη ,αλλά το ξύλο είναι αναπόφευκτο.

Αρχίζει το χορευτικό ,ο Λουκάς σαν άλλος Νίο αποφεύγει τις επιθέσεις του ανηψιού του μέχρι που βαριέται και τον αφήνει να τον σκοτώσει.

Όχι φίλες και φίλοι δεν πεθαίνει τελικά ο Λουκάς.

Δεν ήταν καν εκεί αφού είχε στείλει το ολόγραμμά του.

Αυτός ήταν σε στάση διαλογισμού σε ένα βράχο στο νησί του και μέσα από τη ροή της Δύναμης τρόλαρε τον νεανία Κάιλο που όπως πολύ σωστά συμπεράνατε έχει πάθει κ΄ριση πανικού από τα νεύρα.

Ο Λουκάς μετά από αυτό ακολουθεί τα βήματα του Γιόντα και αφήνει την υλική μορφή του και μένει μόνο η ρόμπα του.

Μέσα σε όλα αυτά η γλυκιά αλλά αποφασισμένη Ρέι κάνει βόλτες με το Φάλκον και προσπαθεί να εντοπίσει τους εναπομείναντες αντιστασιακούς οι οποίοι ακολουθώντας κάτι διαμαντένιες αλεπούδες διαφεύγουν κάτω από το βουνό.

Όμως τίποτα δεν είναι τόσο εύκολο και κάποια στιγμή κολλάνε αφού η έξοδος διαφυγής τους έχει μπλοκαριστεί από μία κατολίσθηση.

Εκεί έρχεται η Ρέι που πρέπει να μας αποδείξει ότι είναι τοπ Τζεντάι και με τη Δύναμη σηκώνει τις πέτρες και όλα καλά.

Η Αντίσταση συνεχίζει ,βρήκε την Τζεντάι της και η Λέια που μας έχει αφήσει χρόνους στην πραγματική ζωή τους λέει πως δεν είναι αυτή που συνεχίζει τον αγώνα αλλά όλοι αυτοί οι μικροί ήρωες.

Ο Κάιλο αφού ξεκλήρισε όλο το σόι του έχει νεύρα πολλά και όλοι περιμένουμε την τελευταία ταινία για να δούμε πως θα καταλήξει το διαστημικό έπος.

Ζητώ συγγνώμη από όσους δεν έχεουν δει την ταινία για τα σπόιλερ αλλά….

May the force be with you.

4×4 στο δρόμο για το Βελιγράδι.

Ακόμα μια δπλή αγωνιστική της euroleague έφτασε στο τέλος της.
Και οι δυό εκπρόσωποί μας κατάφεραν κάτι σπάνιο αφού κατάφεραν να κάνουν αμφότεροι το 2/2 στις αναμετρήσεις τους.
Για να είμαι απόλυτα ειλικρινής δεν ήμουν τόσο αισιόδοξος στην αρχή της εβδομάδας.
Ειδικά για τον Ολυμπιακό το παιχνίδι της Πόλης έγινε πιο δύσκολο μετά το στραπάτσο στο ΣΕΦ από τον ΠΑΟ.Ασχολήθηκα όμως με αυτό το παιχνίδι οπότε θα μείνω σε αυτό της Παρασκευής απέναντι στους ερυθρόλευκους του Βελιγραδίου.
Κάποια ιδιαίτερη τακτική ανάλυση δε χωράει για την αναμέτρηση αφού η διαφορά δυναμικότητας ανάμεσα στις δυό ομάδες ήταν χαοτική.

Αυτό που κρατούν οι Πειραιώτες είναι η βελτίωση στον επιθετικό ρυθμό τους αλλά και την για ακόμα ένα παιχνίδι ανοδική πορεία των Αμερικάνων του.
Ο κόουτς Σφαιροπουλος φαίνεται πως εχει αποφασίσει να αλλάξει κάπως την επιθετική τακτική του χωρίς να απομακρύνεται από τις αρχές του.
Η πρώτη επιλογή παραμένει το παιχνιδι στο ποστ αλλά όχι με βιασύνη και χωρίς ισορροπία.
Πλέον η μπάλα φτάνει στο ποστ μόνο όταν ο ψηλός θα έχει αρκετό χώρο και χρόνο για να κινηθεί και φυσικά με τετοιο τρόπο ώστε να δυσκολεύει τις βοήθειες.
Επίσης πλέον ο ψηλός έχει πολλές επιλογές πάσας είτε προς τα έξω είτε προς τα μέσα και αυτό οφείλεται στη μεγαλύτερη διάθεση για κίνηση που επέδειξαν οι πλαϊνοί.Τόμσον,Παπαπέτρου και Παπανικολάου μετά από καιρό δεν περίμεναν απλά στημένοι στο τρίποντο την μπάλα αλλά πολλές φορές κινούνταν προς το καλάθι.
Μια ακόμα απόδειξη της βελτιωμένης ερυθρόλευκης επιθετικής λειτουργίας είναι η εμφάνιση του Μακλίν.Ο Αμερικάνος φόργουρντ-σέντερ όταν βρει χώρους να βάλλει την μπάλα στο παρκέ είναι από τους καλύτερους στην Ευρώπη.
Από την άλλη ο ΠΑΟ έκανε ακόμα ένα διπλό και μάλιστα απέναντι σε ομάδα με φιλοδοξίες.Ειδικά στην πρώτη περίοδο οι πράσινοι έπαιξαν πολύ ωραίο μπάσκετ αλλά μετά ανέδειξαν πάλι τις γνωστές εκτός έδρας αδυναμίες τους.
Χαλάρωσαν την άμυνά τους,έκαναν βιαστικές επιλογές στην επίθεση και φυσικά θυμήθηκαν την κακή άμυνά τους στο ποστ και πήγαν να κάνουν ήρωα τον τίμιο αλλά όχι κάτι ιδιαίτερο Στίματς.
Εκεί στήριξε ο έτερος x factor του αγώνα ο Βουγιούκας.Ο Ιαν σκόραρε,πάσαρε και γενικα δημιούργησε χώρους για τους συμπαίκτες του.
Ο Μακκόλουμ σε κάποιες στιγμές θύμιζε τον αδελφό του και κρατούσε την Έφες στο παιχνίδι.

Γενικά αν εξαιρέσει κανείς την πρώτη περίοδο του Παο μετά είδε άφθονο μπάσκετ πρωτοβουλίας και λίγες συνεργασίες.
Ε σε ένα τέτοιο ματς προβάρδισμα θα έχει πάντα η ομάδα με το μεγαλύτερο ταλέντο και πρωσοπικότητα.Παππάς,Γκιστ,Ρίβερς έκαναν τη δουλειά όταν έπρεπε και φυσικά με τέτοιο Καλάθη οι Τούρκοι δεν είχαν ελπίδα.
Ο Νικ που έχει ακούσει τόσα έμοιαζε σαν άντρας ανάμεσα σε παιδάκια.Τέλειωνε φάσεις με δεξί και αριστερό,τρίποντα ,μπομπίτες,ποσταρίσματα,έπαιρνε ριμπάουντ και μοίραζε ασσίστ σαν καραμέλες σε παιδικό πάρτυ.
Ο γκαρντ του Παναθηναϊκού έμοιαζε με λευκό Ουέστμπρουκ και έκοψε το βήχα των Τούρκων.
Στα τελευταία κρίσιμα λεπτά ο Περάσοβιτς κλασσικά θόλωσε και άφησε τη μοίρα του στα χέρια του Μακκόλουμ που δε διακρίνεται για το καθαρό μυαλό του.
Στα αρνητικά για τον Παο η επαναφορά του Ντενμον στα προ Χίμκι στάνταρ αλλά και η χλιαρή παρουσία του Λοτζέσκι.
Στα πολύ θετικά η ακόμη καλύτερη προσαρμογή του Θανάση που είναι υπεραπαραίτητος στο αμυντικό κομμάτι.
4×4 λοιπόν οι αιώνιοι που μπορεί να έχουν αδυναμίες αλλά έχουν κερδίσει το δικαίωμα να ελπίζουν σε επιτυχίες στο τρελοκομείο που λέγεται euroleague.
ΥΓ1:Η Βαλένθια του Γκριν που τόσοι γκρίνιαζαν που έφυγε έχασε για τρίτη σερί φορά και μάλιστα εύκολα με τον Αμερικάνο να έχει 6 πόντους.
ΥΓ2:Μια ομάδα που ψάχνει ρόλους και χημεία δε μπορεί να δίνει χρόνο σε νεαρούς που δε θα υπολογίζονται στα δύσκολα.Πρώτα θα προσαρμοστεί ο Ρόμπερτς και μετά θα πάρει χρόνο ο Τολιόπουλος.Ο μικρός έχει ταλέντο αλλά θα αρκεστεί στην Α1.
ΥΓ3:Ο Γουίλτζερ για να προσφέρει πρέπει να μάθει τη θέση 5.Για 4 μοιάζει αργός.Αν γίνει πιο σκληρός θα έχει ελπίδες.
ΥΓ4:Νικ θα λέτε και θα κλαίτε.Βλέπω το καλοκαίρι τα 2 μύρια να είναι πολύ λίγα.
ΥΓ4:Θα το ξαναπώ ο Ντένμον όταν το παιχνιδι πάει καλά για τον Παο θα παίζει.Αν όχι Παππάς και μόνο.
ΥΓ5:Τι ματσάρα το Φενέρ-Τσσκα.

Σπουδαίες νίκες αλλά κάτι δε μου κολλάει.

Ήρθε λοιπόν και η δεύτερη "διαβολοβδομάδα" της Euroleague με τη διπλή αγωνιστική και μάλιστα άνοιξα με 2 μεγάλες νίκες για τους "δικούς" μας.
Ο ΠΑΟ προερχόμενος από το διπλό στο ΣΕΦ έκανε τη Χίμκι να μοιάζει με ομάδα Α1 και μάλιστα δεύτερης ταχύτητας.Οι δαντελένιοι παίχτες της μάσησαν στο "byllying" που ασκεί συνήθως ο ΠΑΟ στο ΟΑΚΑ απέναντι σε οποιονδήποτε αντίπαλο και επειδή δεν έχει μάθει να παίζει ρε χαμηλό τέμπο παρασύρθηκε από την καταιγίδα και τα τρίποντα ήρθαν να δέσουν το γλυκό.
Ο Πασκουάλ έπνιξε το Σβεντ δε του επέτρεπε να βρει χώρους για άμεση εκτέλεση και για 1 με 1 παιχνίδι.Επειδή όμως ο άξονας της Ρώσικης ομάδας έχει και άλλο πόλο ο Πασκουάλ φρόντισε να παρουσιάσει αρκετές αθλητικές πεντάδες ώστε να μη δώσει χώρο στο Ρόμπινσον να κάνει τα δικά του.
Από εκεί και πέρα στο επιθετικό κομμάτι το πράγμα γίνεται εύκολο για τον ΠΑΟ όταν τα σουτ μπαίνουν.Για να μπουν βέβαια φρόντισε για αυτό ο Πασκουάλ με τις σωστές αποστάσεις που έστηνε και με τον τρόπο αυτό απέτρεπε τη Χίμκι να κάνει τριπλή αλλαγή στα σκριν.Άλλωστε για να είμαστε απόλυτα ειλικρινείς με τους εαυτούς μας οι Ρώσοι άμυνα παίζουν σε πολύ βασικό επίπεδο και μάλιστα με το Σβεντ παρόντα χάνουν και σε δύναμη αλλά και σε πόδια σε αυτό τον τομέα.
Ο Μπαρτζώκας μπορεί να έχει φτιάξει ένα αξιοζήλευτο σύνολο με ρόλος και με προσαρμοστικότητα στο σετ παιχνίδι αλλά δεν είναι σκληρό και εύκολα λυγίζει στην πίεση και στον τσαμπουκα.
Αυτό άλλωστε το απέδειξε και στο παιχνίδι με τον Ολυμπιακό .Οι Ρώσοι είναι για τους Έλληνες ότι είναι αυτοί για την Μπαρτσελόνα.Τους κάνουν να φαίνονται πολύ καλύτεροι από ότι πραγματικά είναι.

Δε θα μπορούσα να μην αναφερθώ στο καταπληκτικό παιχνίδι του Ντένμον που για τους πολλούς έκλεισε στόματα αλλά στα δικά μου μάτια μάλλον παρασύρθηκε από τη γενική εφορία και καλό μομέντουν παρά μας απέδειξε πιο είναι το ταβάνι του.Είναι κοντρολαρισμένος αλλά μοιάζει να θέλει πολύ χρόνο για να βρει ρυθμό.Δεν είναι Ρίβερς που όταν πρέπει θα είναι εκεί ,ούτε Λοτζέσκι που το σουτ που πρέπει θα το βάλλει και φυσικά δεν είναι Παππάς ή Τζέιμς που μέσα από την παλαβομάρα τους μπορούν να αλλάξουν το μομέντουμ ενός αγώνα.Με λίγα λόγια ο Αμερικάνος ειδικά φέτος που είναι η πρώτη χρονιά περισσότερο θα τον πηγαίνουν τα παιχνίδια και λιγότερο το αντίθετο.
Για να κλείσω με τον ΠΑΟ  να πω πως το δύσκολο είναι το σημερινό ματς.Αν το πάρει θα αποδείξει πως σιγά σιγά βρίσκει το δρόμο του,αν το χάσει θα είναι πισωγύρισμα.
Χτες ο Ολυμπιακός στην Πόλη του έκανε το μεγάλο διπλό που τόσο είχε ανάγκη όχι μόνο για βαθμολογικούς αλλά και για ψυχολογικούς λόγους.Οι ερυθρόλευκοι αποφάσισαν να αλλάξουν το επιθετικό πλάνο τους ή για να είμαι ακριβής αποφάσισαν να προσαρμοστούν στα "μπορώ"του ρόστερ του.
Μεγάλος πρωταγωνιστής ο Μπράϊαν ο Ρόμπερτς που τόσα έχει ακούσει και για τον οποίο έκανε μέχρι και δήλωση ο προπονητής του.
Ο Αμερικανός χτες για πρώτη φορά δεν κλήθηκε να υποδυθεί τον Σπανούλη.Ο κόουτς Σφαιρόπουλος  χτες αποφάσισε να δώσει στον Αμερικάνο την μπάλα από την αρχή της επίθεσης.Ούτε σκριν στη baseline ούτε τίποτα.Έχεις την μπάλα και κάνε το καλύτερο.Ο Ρόμπερτς άλλαξε τις γωνίες που ζητούσε τα σκριν ,έγινε πιο επιθετικός γιατί πλέον μπορούσε να κινείται σε χώρους που βολευόταν καλύτερα.Πάσαρε γρήγορα,εκτελούσε στο 1 με 1 και φυσικά έτρεχε πιο γρήγορα τα πλέις.

Σε αυτό βοήθησε και η κινητικότητα των υπολοίπων που δεν στέκονταν απλά αλλά αναζητούσαν τα κενά που άφηνε η άμυνα της Φενέρ.Ακόμα και το παιχνίδι από το ποστ άλλαξε χτες αφού πλέον η μπάλα δεν έφτανε σε αυτούς σε σημεία με πολυκοσμία αλλά σε περιοχές που είχαν μόνο έναν αντίπαλο ,χώρο να κινηθούν(βλ. Μακλίν) αλλά το κυριότερο μακριά από βοήθειες.
Στο αμυντικό κομμάτι έγινε αυτό για το οποίο φτιάχτηκε αυτή η ομάδα.Ο Ολυμπιακός φέτος φτιάχτηκε με κορμιά που να ματσάρουν τα κορμιά των Τούρκων και να αντέχουν στο ξύλο.
Βέβαια αυτό δεν κρύβει όλα τα κακώς κείμενα κάτω από το χαλάκι.Οι λάθος επαναφορές,το θολωμένο μυαλό στα τελευταία λεπτά ενός ακόμα οριακού παιχνιδιού με λάθος πάσες(Στρέλνιεξ,ΠΑΠ) και βιαστικές επιλογές δεν μπορούν να παραβλεφθούν.Όπως και το ότι όσο και να μη μας αρέσει σε μία θέση ο Ολυμπιακός έχει έλλειψη και αυτή είναι ο αναπληρωματικός του Μάντζαρη.Ο "Βύντρα " του μπασκετικού Ολυμπιακού παίζει τραυματίας και πίσω από αυτόν δεν υπάρχει κάποιος με σίγουρα χέρια.Αν όπως λέγεται δεν αποκτήθηκε παίχτης εκεί για να πάρει χρόνο ο Τολιόπουλος τότε τώρα είναι η ώρα για να συμβεί αυτό.Αν ο Βαγγέλης υποτροπιάσει ο Ολυμπιακός θα έχει μεγάλο πρόβλημα.
Αυτά για το πρώτο διήμερο τα λέμε την Παρασκευή ή το Σάββατο μετά της ολοκλήρωση της διπλής αγωνιστικής.
Μέχρι τότε μόνο devotion.

ΥΓ1:Αλήθεια πως έφαγαν από 20 πόντους από αυτή την Μπαρτσελόνα οι αιώνιοι.Το χτεσινό κάζο των Μπλαουγκράνα από τη Μπάμπεργκ του συγκινητικού Ζήση θα μείνει στη ιστορία.Είδα το δεύτερο ημίχρονο και ειλικρινά πιο αβοήθητη από τον πάγκο της ομάδα έχω να δω από τον τελικό της Μπάρτσα  με τον Ολυμπιακό του Γιαννάκη και τη ΤΣΣΚΑ σε Λονδίνο και Πόλη.
ΥΓ2:H Ζάλγκιρις του Σάρας είναι ότι πιο μπασκετικό κυκλοφορεί αυτή τη στιγμή στη Ευρώπη.Ομάδα με αρχές ,ρόλους που δεν παίζει τίποτα από τα κλασσικά.Ούτε πικ εν ρολ μέχρι να σβήσει ο ήλιος ,ούτε τρεχάλα και σουτ από παντού.

Το κενό πινακάκι,η Φενέρ και τα 150 συστήματα που πάνε περίπατο.

Έχω καιρό να γράψω,είναι Κυριακή,έχει προηγηθεί Ευρωπαϊκό ντέρμπι οπότε καταλαβαίνετε πως θα γράψω πολλά.
Μπορεί ο κανόνας των σύγχρονων δημοσιογράφων να είναι να γράφεις λίγα για να σε διαβάσουν ,αλλά ούτε δημοσιογράφος είμαι ,ούτε μου αρκεί να γράψω λίγα.
Άλλωστε μέσα από αυτό κάνω και το ψώνιο και την ψυχανάλυσή μου.
Άφησα να περάσουν κάποιες ώρες πριν καταθέσω τις απόψεις μου για δύο λόγους.
Ο πρώτος ήταν γιατί ακριβώς μετά το ντέρμπι έπρεπε να πάω στα γενέθλια μιας πολύ καλής φίλης(πολύχρονη Εύη μου!!!!!),κάτι που με βοήθησε γιατί ήπια τις ουισκάρες και έπνιξα τα νεύρα μου και ο δεύτερος γιατί ήθελα να διαβάσω τι θα γράψουν οι "μπασκετικοί "επιστήμονες γύρω από το ματς.
Τώρα πια είμαι έτοιμος να πω ή μάλλον να γράψω και τα δικά μου που όπως φαντάζεστε δε θα έχουν καμία επαφή με αυτά των ειδικών.
Αρχικά είχα ξεκινήσει να γράφω ένα κείμενο που θα αφορούσε αποκλειστικά τη διαχρονική επιθετική δραστηριότητα του Ολυμπιακού ,αλλά μετά από πολύωρη σκέψη κατάλαβα πως έπρεπε να γράψω για τον κοινό δρόμο του Πασκουάλ και του Σφαιρόπουλου.

Αυτό θα το αναλύσω παρακάτω,μη βιάζεστε σας εξήγησα από την αρχή ότι θα γράψω πολλά.
Τώρα θα σας μεταφέρω τι έχει γραφτεί αν και είμαι βέβαιος πως τα περισσότερα τα έχετε διαβάσει.
Αρχικά ο νικητής Τσάβι έγινε πάλι μέγας μαγίστρος του μπάσκετ ,ο Λεκαβίτσιους (που είναι όντως πολύ καλή μεταγραφή) έγινε Αϊζέια Τόμας ,βγήκε η ψυχή του πρωταθλητή ,η άμυνα φτάνει στα στάνταρ που τη θέλουμε και γενικά από τσίρκο μεντράνο ο Παο μετατράπηκε σε Μπολσόι.
Στηνάλλη όχθη επέστρεψαν τα σχόλια περί κόμπλεξ των αθλητών,για παίχτες που δεν κάνουν ,για την έλλειψη του αρχηγού και τελείως επιδερμικά κάτι ψιλά πήραν και τον κόουτς αλλά αυτός δε φταίει άμεσα.
Λοιπόν αυτά έγραψαν αυτοί που ξέρουν και ζουν από αυτό ,αλλά έρχομαι να σας πω εγώ πως όλα αυτά είναι παπάτζες και δεν ισχύει σχεδόν τίποτα.
Επανέρχομαι όμως στον κοινό δρόμο των δύο αντίπαλων κόουτς από όπου θα ξεκινήσω να στοιχειοθετώ τα περί παπάτζας που έγραψα μόλις παραπάνω.
Και ο Έλληνας και ο Καταλανός αγαπάνε πολύ το κοντρόλ μπάσκετ,το απόλυτα ελεγχόμενο από τους ίδιους.Δεν είναι μόνο πως προτιμούν να επιτίθενται τις περισσότερες φορές μετά τα 15 δευτερόλεπτα αλλά είναι ακόμα και ο τρόπος που κάνουν ροτέισον.Στην Μπάρτσα κυρίως ο Πασκουάλ πολλές φορές ανεξάρτητα από το ρυθμό του αγώνα και την εικόνα του άλλαζε τους πάικτες ανάλογα με το πόσο χρόνο είχε υπολογίσει ότι θα παίξουν.Ακριβώς το ίδιο κάνει και ο Σφαιρόπουλος.
Ένα ακόμα κοινό στοιχείο τους είναι πως και οι δύο έχουν στηρίξει όλο το πλάνο τους πάνω σε δύο σπάνιες προσωπικότητες και ταλέντα,ο ένας στο Ναβάρο και ο άλλος στον Σπανούλη.Ότι και αν σχεδίαζαν γινόταν γύρω από αυτούς.Όταν ο Ναβάρο έπαψε να κάνει τα δικά του ο Τσάβι απέτυχε,το ίδιο συμβαίνει και με το Σφαιρόπουλο τώρα που ο Βασίλης απουσιάζει ή δε μπορεί να είναι με την ίδια συχνότητα και την ίδια διάρκεια τόσο κομβικός.
Αν θέλετε να συνεχίσω με τα κοινά τους να σας πω και οι δύο στήριξαν σε σημείο ψύχωσης δύο παίχτες παλιάς κοπής.Ο Καταλανός τον ,υπερεκτιμημένο και γατούλη, Τόμιτς και ο Έλληνας τον άγουρο Μιλουτίνοφ ο οποίος έχει πολύ καλύτερες προοπτικές από τον Κροάτη συνάδελφό του.Εδώ οφείλω να παρατηρήσω ότι και οι δύο πήραν πράγματα από τη στήριξη αυτοί.Για να μη λέμε μόνο τα στραβά και με χαρακτηρίσετε κακεντρεχή.
Κάνω ακόμα μια μικρή παρένθεση και τονίζω πως το να μιλάω στο πληθυντικό τονίζω το μέγεθος της ψυχασθένειάς μου  αλλά ταυτόχρονα βάζει και στην κουβέντα τον άλλο μου εαυτό που με αναγκάζει να αλλάξω πολλές φορές τα κείμενά μου.
Κλείνω την παρένθεση και καταλήγω στη μεγάλη διαφορά των δύο προπονητών η οποία είναι η εντελώς αντίθετη ανάγνωση της κατάστασης γύρω από το μπάσκετ.Ο Τσάβι έφυγε από την Μπάρτσα και το ασφαλές περιβάλλον της ,έμεινε λίγο εκτός καθάρισε το μυαλό του και αναγνώρισε πως το μπάσκετ που πρεσβεύει με τα 150 συστήματα ,τις πολλές πάσες και τις συνεργασίες ακόμα και μακριά από την μπάλα δεν μπορεί να εφαρμοστεί αν δεν είσαι ο Πόποβιτς και δεν προπονείς τους Σπερς.Έτσι λοιπόν με αλλαγμένη νοοτροπία και βαμμένο μαλλί(γιατί ρε Τσάβι;) ανέλαβε τον ΠΑΟ και προσπαθεί να προσαρμοστεί.Αυτό βέβαια δεν είναι εύκολο γιατί ακόμα μαθαίνει και όταν κα΄τι δεν του πάει καλά επιστρέφει σε αυτά που ξέρει.Έτσι λοιπόν έφτιαξε ένα ρόστερ που οι μισοί είναι για το μπάσκετ του 2017 και οι υπόλοιποι είναι για το μπάσκετ που αυτός είχε συνηθίσει να παίζει.Το ερώτημα είναι πως αυτά τα δύο γκρουπ παιχτών θα συμβαδίσουν και θα βρουν χημεία.

Επειδή πολύ λένε πως το περσινό ρόστερ δεν ήταν δικό του ,να τους πω πως το φετινό δεν έχει πολλές διαφορές σε στυλ παικτών  και πως απλά έχει περισσότερα στοιχήματα και λιγότερη ποιότητα.Ο Βουγιούκας αντικατέστησε τον Μπουρούση χωρίς να είναι διαφορετικός παίχτης,ο Ντενμον είναι ένας Τζέιμς με λιγότερο ταλέντο και παραστάσεις και απλά δεν γκρινιάζει όταν δεν παίζει,ο Όγκαστ είναι το αθλητικό πεντάρι που έψαχνε από πέρσι και ο Λεκαβίτσιους είναι ο μπακ απ άσσος που επίσης έψαχνε πέρσι αλλά δεν έβρισκε.Ο Αντετοκούμπο ήρθ για να προσθέσει σε αθλητικότητα ,ενώ ο Λοτζέσκι ήταν πάντα στο στόχαστρό του από όταν ήταν στη Μπάρτσα αφού είναι ένας δαντελένιος παίχτης.Ο Πακουάλ λοιπόν προσπαθεί να προσαρμοστεί ,στηρίζεται περισσότερο στην αθλητικότητα και στο ταλέντο στο ένας με έναν καιο για αυτό το λόγο νιώθοντας καλά με τον εαυτό του κέρδισε ένα ντέρμπι με μόνο 8 ασσίστ.Ο παλιός Πασκουάλ αν η ομάδα του είχε τόσο λίγη δημιουργία δε θα μιλιόταν και θα αναζητούσε άλλα 150 συστήματα για να το διορθώσει.Τώρα χαμογελαστός προχωράει μέχρι τις επόμενες σφαλιάρες που θα έρθουν γιατί με τόσο χαμηλή δημιουργία και ελάχιστες συνεργασίες δεν μπορείς να επιβιώσεις εκτός και αν παίζεις συνέχεια με την πιο στατική και προβλέψιμη ομάδα στην Ευρώπη σε αυτό το επίπεδο.
Σωστά μαντέψατε για τον Ολυμπιακό μιλάω και αυτό οφείλετε κυρίως στον προπονητή του που σε αντίθεση με το συνάδελφό του δε λέει να εξελιχθεί και να προσαρμοστεί.Βέβαια όταν έχεις σαν πρότυπο το Γιάννη τον Ιωαννίδη είναι δύσκολο να δείξεις προσαρμοστικότητα.Ο κόουτς Σφαιρόπουλος λοιπόν τρία χρόνια τώρα στον Ολυμπιακό η μόνη στιγμή στην οποία μιλάει για αύξηση στην ταχύτητα του παιχνιδιού της ομάδας του είναι όταν κάνει δηλώσεις στην αρχή της σεζόν.Μετά το ξεχνάει.Ενδιάμεσα η ομάδα του πάντα τέτοιο καιρό θα κάνει ένα διαστημικό ματς,πέρσι ήταν η Μπασκόνια εκτός και φέτος η Χίμκι εντός .αλλά μετά θα επανέλθει στις γνωστές ταχύτητες σαλιγκαριού γιατί απλά ο κόουτς δε νιώθει άνετα.Για να το βαθύνω ακόμα περισσότερο ο κόουτς από τη Σαλονίκη όταν το καλοκαίρι έκανε την ανάλυση της περσινής χρονιάς κατέληξε πως αυτό που του έφταιγε ήταν η άμυνα και η έλλειψη κορμιών.Για να μη μιλάω με γρίφους ο κόουτς σκέφτηκε πως μία μόνο ομάδα μα έπνιξε και μάλιστα η ίδια ομάδα έκανε πλάκα και στους απέναντι που μαζί τους παίζουμε για το πρωτάθλημα.Ποια ήταν αυτή;Μα φυσικά η Φενέρ του Ζοτς.Πάμε λοιπόν φέτος να τους ακολουθήσουμε γιατί στην τελική και στην Ευρώπη αν πάμε στο Βελιγράδι είναι πολύ πιθανό να πρέπει να παίξουμε και με αυτούς ή ακόμα και στα πλέι οφ.Έτσι λοιπόν γέμισε την ομάδα με τριάρια με μεγάλα κορμιά που μπορούν είτε υπό συνθήκες να κατεβαίνουν στο 4 είτε να ανεβαίνουν στο 2.Ταυτόχρονα πλαισίωσε το Μιλουτίνοφ και τον Πρίντεζη με τον Τιλί που είναι μακρύς και αθλητικός,το Μακλιν που μπορεί να τελειώσει φάσεις με πρόσωπο και πλάτη και φυσικά πήρε και το Ρόμπερτς που δυνητικά μπορεί να αλλάξει άριστα το ρυθμό.Αυτό όμως που δε συνυπολόγισε είναι η διαφορά που έχει η περιφέρεια της Φενέρ από αυτή του Ολυμπιακού αλλά και ο τρόπος με τον οποίο τη χιερίζεται ο Ομπράντοβιτς.Ο Σέρβος πέρσι είχε τον Μπογκντάνοβιτς που είναι και νεότερος και ψηλότερος και δυνατότερος από το Σπανούλη.Ταυτόχρονα μιλάμε για ένα τύπο που μπορεί να δημιουργήσει το ίδιο εύκολα και για τον ίδιο αλλά και για τον εαυτό του.Δίπλα του έβαλε το Σλούκα ,που ο Έλληνας κόουτς δεν έπεισε ή δεν ήθελε να πείσει για να μείνει,ο οποίος όταν η ομάδα κολλάει μπορεί λειτουργώντας εκτός συστήματος και να δημιουργήσει αλλά και να εκτελέσει και κυρίως μπορεί εύκολα να ανακατέψει έναν αγώνα αλλάζοντας το ρυθμό.Στην εξίσωση βάλτε και τον κοντούλη ημίτρελο Ντίξον(ή Μοχάμεντ Άλι αν προτιμάτε) ο οποίος μπορεί να σε καταστρέψει είτε πηγαίνοντας στο ένας με έναν είτε παίρνοντας σουτ από τα 6,75.Όλοι αυτοί όμως κινούνταν σε ένα και μόνο πλαίσιο το οποίο ήταν οι καλέ αποστάσεις και οι κίνηση μακριά από την μπάλα.Με αυτό τον τρόπο ο Ούντοχ και ο Βέσελι είχαν όλο το χρόνο και το χώρο να ποστάρουν και να επιβληθούν.Όταν έλειπε ο Μπογκντάνοβιτς ή ακόμα καο ο Σλούκας όλο το οικοδόμημα έτριζε και γινόταν προβλέψιμο γιατί πολύ απλά δεν μπορούσε να λειτουργήσει αλλιώς.

Σκεφτείτε τώρα πόσα από αυτά ισχύουν για τον Ολυμπιακό.Ο Ρόμπερτς μπορεί  να αλλάξει το ρυθμό μόνο αν η ομάδα το επιτρέψει.Είναι πολλές οι φορές που ο ίδιος πάει να τρέξει σε πρώτο χρόνο ένα πλέι αλλά οι υπόλοιποι έχουν στηθεί λάθος γιατί πολύ απλά δεν τους έχει δείξει κανένας πως να το κάνουν.Ο Τόμσον είναι ένας σκόρερ που θέλει ένα καλό πλαινό σκρίν για να περάσει να αρπάξει την μπάλα και είτε να σουτάρει είτε να τρέξει προς το καλάθι.Πόσες φορές έχει γίνει κάτι τέτοιο;
Ο Μακλιν που και αυτός δεν κάνει πόσες φορές έχει βρει το χώρο να ποστάρει καλά ή πόσες φορές έχει απομονωθεί στους αγκώνες για να πάει τον αντίπαλό του στα πόδια που είναι και η αγαπημένη του κίνηση;
Έπρεπε να περάσει ένας μήνας αγώνων για να καταλάβει το τιμ του Ολυμπιακού για να καταλάβει πως ο Στρέλνιεξ ελιναι δυάρι που επικουρικά βοηθάει στο κατέβασμα της μπάλας και όχι άσσος με σουτ.Πήγαμε και σε αυτόν να τον αλλάξουμε θέση όπως και με τον Παπαπέρου απλά και μόνο για να βολέψει τα θέλω μας .
Για να σας αποδείξω πόσο φτωχό είναι το επιθετικό παιχνίδι του Ολυμπιακού θα σας περιγράψω τα δύο βασικά πλέις του και θα δείτε πως όλοι τα ξέρετε χωρίς να είστε προπονητές γιατί πολύ απλά τα βλέπετε συνέχεια όπως και γω.
Το πρώτο είναι με τον κοντό να κατεβαίνει στη baseline για να πάρει ένα κάθετο σκριν από το τεσσάρι συνήθως να ανέβει στην κορυφή του τριπόντου να πάρει την μπάλα και στη συνέχεια να παίξει πικ με τον άλλο ψηλό.Όταν συμβεί αυτό ο πρώτος ψηλός είτε θα μείνει βυθισμένος στο ποστ περιμένοντας μια πάσα είτε αν είναι ο Πρίντεζης  ή ο Αγραβάνης θα βγουν στο τρίποντο.
Το δεύτερο πλάνο είναι να βγουν οι τέσσερις έξω και να μείνει μόνος στη ρακέτα ο Μιλουτίνος ή ο Πρίντεζης για να ποστάρουν.
Αυτά τα δύο συστήματα εφαρμόζονται πάντα ανεξάρτητα από το ποιος είναι ο παίκτης που τα τρέχει.Το πρώτο έχει φτιαχτεί για το Βασίλη που μπορεί βγαίνοντας γρήγορα από αυτό το σκριν να εκτελέσει τρίποντο από την κορυφή που είναι η αγαπημένη του θέση.Ο Μάντζαρης όμως αυτό δεν μπορεί να το κάνει όπως και κανένας άλλος κοντός της ομάδας.Για παράδειγμα ο Ρόμπερτς προτιμά να παίρνει τα σκριν στο πλάι και να έχει πολλές επιλογές πάσας προς τα έξω.Ο Στρέλνιεξ από την άλλη προτιμά να σουτάρει από της 45 μοίρες και αν δε του βγει να παίξει ένα πλάγιο πικ που θα του επιτρέπει να δοκιμάσει ένα σουτάκι από τα 5 μέτρα.Ο Τόμσον βάζει την μπάλα στο παρκέ μόνο όταν ξέρει πως θα πάει στο ένας με έναν και όχι για να σκριναριστεί.Ακόμα και ο Σπανούλης πλέον δεν μπορεί πια να το εκμεταλλευτεί γιατί όλοι το έχουν διαβάσει και του στέλνουν κάλυψη από την αδύναμη πλευρά.
Το πρόβλημα σε όλα αυτά είναι πως κανένας από τους υπόλοιπους δεν κινείτε και τα συστήματα αφορούν μόνο τους άμεσα εμπλεκόμενους.Ακόμα και ο Παπανικολάου που έκανε όνομα κόβοντας στη baseline πλέον στέκεται σε μία γωνία και περιμένει μπας και του έρθει η μπάλα αν όλα τα υπόλοιπα κολλήσουν.
Ακόμα και το ποστάρισμα των τριαριών γίνεται άγαρμπα ,τσαπατσούλικα και σε λάθος ύψος.Το να δώσεις την μπάλα σε κάποιον για να ποστάρει είναι εύκολο το ζήτημα όμως είναι πως και που του τι δίνεις.Ο πρίντεζης πλέον πολλές φορές παίρνει την μπάλα στο ύψος τον Βολών σε γωνία και σπρώχνεται τόσο πολύ που δεν έχει δύναμη όταν πρέπει να εκτελέσει.Δεν έχουμε δει για παράδειγμα να παίρνει ο τύπος που θες να ποστάρει ένα σκριν για να αλλάξει η γωνία και τα μαρκαρίσματα.
Όλα αυτά βέβαια δεν είναι πως δεν τα γνωρίζει ο Κόουτς απλά φοβάται να τα εφαρμόσει γιατί θέλει να παίζει με το χρονόμετρο και γιατί πιστεύει πως θα το επιφέρουν ανισορροπία στη φάση της άμυνας.Είπαμε δε γίνεται να πνίξει τον Ιωαννίδη που έχει μέσα του.
Ο καθένας έχει τα πρότυπά του και δε θα τα κρίνω εγώ απλά καλό θα ήταν να μάθει και από τα λάθη τους.Ο Ιωαννίδης δεν πέτυχε όσα έπρεπε γιατί ήταν άτολμος και δε ρίσκαρε όταν έπρεπε.Αν δε με πιστεύει ας δει τον τελικό του Τελ Αβίβ και θα καταλάβει.Στο μπάσκετ των 150 κατοχών με το χρονόμετρο παίζεις μόνο στο τελευταίο δίλεπτο.Πιο πριν πνίγεσαι.

ΥΓ1:Η ψυχολογία δε φτιάχνεται μόνο από την άμυνα αλλά και από την εμπιστοσύνη.Όταν ο παίχτης ξέρει πως αν χάσει 2 σουτ θα βγει απλά δεν πρόκειται να τα πάρει.Ο Ρίβερς τα βάζει γιατί ξέρει ότι ο προπονητής του θα του πει να συνεχίσει να σουτάρει ακόμα και αν δεν μπουν.
ΥΓ2:Φυσικά και πρέπει να δουλεύει μια ομάδα για τον ηγέτη της.Άλλο πράγμα αυτό και άλλο πράγμα να κάνει μόνο αυτό.
ΥΓ3:Πέτρα που κυλάει δε χορταριάζει λέει ο αοιδός ή αλλιώς όταν δεν εξελίσσεσαι  και δεν προσαρμόζεσαι απλά εξαφανίζεσαι.Κόουτς απλά ξεκόλλα γιατί αδικείς τον εαυτό σου.
ΥΓ4:Το ποστάρισμα του Γιανγκ που πανηγύριζε για την νίκη του ΠΑΟ δείχνει πως κάτι δεν έκανε καλά ο κόυτς στη διαχείριση χαρακτήρων.
ΥΓ5:Ο κόουτς δεν πρέπει να φύγει αλλά επιβάλλεται  να αλλάξει.
ΥΓ6:Πάλι πολλά έγραψα.

Μετά τις made in Spain σφαλιάρες ήρθαν και οι εγχώριες υπενθυμίσεις.

Άλλο ένα ευρωπαϊκό διήμερο έκλεισε για τους δύο αιώνιους στο μπάσκετ και μάλιστα είχε πολλά κοινά,τα περισσότερα από τα οποία ήταν άσχημα για αμφότερους.
Μάλιστα αμέσως μετά ακολούθησαν οι ημιτελικοί κυπέλλου για να υπερτονίσουν τα κακώς κείμενα των δύο δυναστών του Ελληνικού μπάσκετ

Αρχικά και οι δυο τους εκστράτευσαν στην Ιβηρική,κατά δεύτερον και οι δύο ήπιαν το πικρό ποτήρι της ήττας και τέλος και οι δύο προσγειώθηκαν.Και αν δεν προσγειώθηκαν από τις made in Spain σφαλιάρες ,ήρθαν την Κυριακή ΑΕΚ και Άρης για να τους το υπενθυμίσουν.

Η προσγείωση αφορά το ότι και οι δύο είχαν να αντιμετωπίσουν ομάδες προβληματικές που προέρχονταν από σερί ηττών εντός και εκτός των τειχών ,που ακόμα ψάχνονται και που στην τελική δεν έχουν πείσει πως έχουν και πάρα πολύ υψηλό ταβάνι.

Για να τα πάρουμε τα πράγματα με τη σειρά ο Παο την Πέμπτη ήρθε αντιμέτωπος με την πολύ αλλαγμένη τη φετινή σεζόν Μπασκόνια.Το καμάρι του Βασκικού μπάσκετ άλλαξε προπονητή,έχασε τον ηγέτη του Χάνγκα(και τους δύο εντελώς τυχαία από την Μπάρτσα),έχασε τον ένα από τους διόσκουρους της περσινής περιφέρειας,το Λάρκιν και πριν μια εβδομάδα ξανάλλαξε προπονητή γιατί ο Πριτζιόνι δεν την πάλεψε.

Γίνετε εύκολα αντιληπτό πως οι Βάσκοι ψάχνονταν σε όλα τα επίπεδα και για αυτό το λόγο δεν είχαν σταυρώσει ροζ φύλλο.Δεν ξέρουν αν θέλουν να συνεχίσουν να παίζουν γρήγορα γιατί πλέον δεν έχουν τόσο ταλέντο ή αν πρέπει να γίνουν πιο σκληροί γιαυτό πήραν τον Γκρέιντζερ.

Απέναντι σε αυτό το σύνολο που είχε τόσα υπαρξιακά ο Παο καλούνταν απλά να κάνει ότι έκανε και με την Φενερ.Τίποτα περισσότερο δηλαδή από το να είναι σκληρός.

Ε  στο πρώτο μισό δεν το έκανε και βρέθηκε να τρώει κοντά στους 50 πόντους από μία ομάδα που είχε μέσο όρο 67 σε ολόκληρα παιχνίδια.

Το ροτέισον ήταν πάλι κλειστό και πως να μην είναι όταν όποιος ερχόταν από τον πάγκο τα έκανε θάλασσα και έδινε θάρρος στους Βάσκους.Οι Πράσινοι είχαν στήσει όλο το παιχνίδι τους γύρω από τον άξονα Καλάθη -Γκιστ ,ο οποίος ήταν πραγματικά υπέροχος ,αλλά δεν αρκούσε.
Ακόμα και έτσι ο ΠΑΟ δεν έχασε το παιχνίδι από την έτσι και αλλιώς μονοδιάστατη επίθεσή του ,αλλά από τη σκληρή σαν καρδιά μαρουλιού άμυνά του.Σε όλα τα ματς στην Ευρώπη,με εξαίρεση αυτό με τη Φενέρ,οι πρωταθλητές Ελλάδας παρουσιάζονται πολύ σοφτ στο αμυντικό κομμάτι.Δε δέρνουν ,δεν σπρώχνουν ,δεν κάνουν ούτε κάποιο σκληρό φάουλ Και αν αυτή η αδυναμία εντοπίζεται μόνο μέσα στη ρακέτα ,αυτό είναι μια λανθασμένη προσέγγιση.Ναι οι ψηλοί του ΠΑΟ αδυνατούν να παίξουν άμυνα ,ιδίως οι Βουγιούκας και Όγκαστ,αλλά και οι περιφέρεια με εξαίρεση τον Καλάθη δεν είναι και Ράμπο.Όποιος αντίπαλος θέλει να επιτεθεί στο πράσινο καλάθι το κάνει τόσο εύκολα σαν να πηγαίνει βόλτα στο πάρκο.Επίσης οι αμυντικές περιστροφές είτε είναι ανύπαρκτες είτε γίνονται χωρίς σχέδιο και χωρίς ισορροπία.

Όλα αυτά φάνηκαν και στο παιχνίδι με την ΑΕΚ.Μη ξεγελιέστε από τη χαμηλή παραγωγικότητα της Ένωσης.Αυτή οφείλεται σε μεγάλο βαθμό και στο περιορισμένο ταλέντο των ξένων της ΑΕΚ,αλλά και στην τεράστια πίεση που ένιωθαν.Ο ΠΑΟ έφαγε 15 πόντους από τον τίμιο Ελόνου και 20 από το Χάρις δηλαδή από 2 παίχτες που ήξερε ότι θα ταϊστούν.Όπως και με τη Μπασκόνια έτσι και χτες ο Θανάσης δεν έπαιξε λεπτό και αυτό είναι παράλογο αφού σε κλειστά ματς που πάνε στη δύναμη και στην ενέργεια ο υπερκινητικός Θανάσης είναι υπεραπαραίτητος.
Για να κλέισω το θέμα του ΠΑΟ θα πρέπει να τονίσουμε κάτι για τον Πακουάλ που μετά τη χθεσινή αποτυχία και το ποστάρισμα του Γιαννακόπουλου περί τσίρκο έχασε ακόμα ένα κανονάκι και προσωπικά πιστεύω πως δεν έχει πάρα πολλά ακόμα.Ο Καταλανός για 7 ολόκληρα χρόνια δίδασκε ένα μπάσκετ τεχνικό,με πολύ κίνηση και πάσα και με ρυθμό συγκεκριμένο και ελεγχόμενο.Επειδή τα τελευταία χρόνια στη Βαρκελώνη κατάλαβε πως αυτό το στυλ δεν έχει μέλλον αποφάσισε στη νέα του δουλειά να αλλάξει ρώτα και να πάει στην ταχύτητα και στην ατομική ικανότητα.Μόνο που ακόμα δε νιώθει σίγουρος για αυτό το εγχείρημα και για αυτό το λόγο έκανε κάποιες επιλογές που να είναι συμβατές με αυτό που ξέρει καλά.Έτσι όμως η ομάδα του μοιάζει με ένα υβρίδιο που δεν έχει στόχο και ξεκάθαρο χαρακτήρα.Ο Πακουάλ χρειάζεται να πάρει ξεκάθαρες αποφάσεις και να προχωρήσει σε αλλαγές.....αν προλάβει.
Πάμε τώρα και στο ερυθρόλευκο στρατόπεδο που μετά το καλό ξεκίνημα στην euroleague και σε συνδυασμό με τις πολλές και σημαντικέ απουσίες έκαναν  άπαντες να αναθαρρήσουν και να μιλάνε για τρόπαια και triple crown.E ήρθε η βόλτα σε Βαρκελώνη και Θεσσαλονίκη για να επαναφέρει άπαντες στην πραγματικότητα.

Αρχικά την Παρασκευή ο αήττητος Ολυμπιακός είχε να αντιμετωπίσει μια ομάδα με πολλά προβλήματα που προερχόταν από 5 σερί ήττες.Οι μπλαουγκράνα θα παρακαλάνε να παίζουν με τους Έλληνες γιατί και οι δύο τους έκαναν να μοιάζει καλύτερη από ότι πραγματικά είναι.
Ο Ολυμπιακός ήταν τόσο κακός που κατάφερε να χάσει με 20+ πόντους από μια ομάδα που με το ζόρι ξεπέρασε τους 70 πόντους.
Ο Σφαιρόπουλος πρέπει πάρα πολύ να προβληματιστεί με το δημιουργικό κομμάτι της ομάδας του.Δε γίνεται σε δύο παιχνίδια η ομάδα να ξεπερνά οριακά τους 50 πόντους.Επίσης δε γίνεται να γίνονται τόσο εύκολα και παιδικά λάθη από παίχτες (Ρόμπερτς) με εμπειρία και παραστάσεις.
Και επειδή όλοι στέκονται στον πασέρ καλό θα ήταν να θυμόμαστε πως μερίδιο ευθύνης στο λάθος φέρει και ο αποδέκτης της πάσας.
Ο Ολυμπιακός ,δε θα κουράζομαι να το λέω ,δουλεύει ελάχιστα χωρίς την μπάλα.Ελάχιστη κίνηση και καμία συμμετοχή στο παιχνίδι από τους παίχτες που δε συμμετέχουν άμεσα στα plays.Όλο αυτό γίνεται ακόμα εντονότερο με τη μανία που έχει επιδείξει ο κόουτς να ποστάρει συνεχώς τους πάντες.
Ο Έλληνας προπονητής προσπαθεί από το καλοκαίρι να ακολουθήσει το σκεπτικό του Ομπράντοβιτς στη Φενέρ.Γέμισε το ρόστερ με μεγάλα κορμιά που μπορούν να κινηθούν από το 2 εώς το 4 έτσι ώστε αμυντικά να στήνει ένα δάσος από χέρια στους αντίπαλους κοντούς.Όμως αυτό που δεν έχει υπολογίσει είναι πως δεν έχει παίχτη τύπου Μπογκντάνοβιτς (ο Σπανούλης έχει άλλα χαρακτηριστικά) και επίσης ο Σέρβος έχει Σλούκα που αλλάζει το ρυθμό και που μπορεί να σπάει εύκολα την μπάλα μετά από μπάσιμο κάτι που ο Ρόμπερτς δεν μπορεί να το κάνει τουλάχιστον για την ώρα.
Ακόμα και το ποστάρισμα φίλες και φίλοι στο μπάσκετ των ελάχιστων χώρων πρέπει να το δουλέψεις και να το πλαισιώσεις με σωστές αποστάσεις.Το να περνάει η μπάλα χαμηλά δεν αρκεί ακόμα και αν έχεις τον Κάζινς.Όλοι διαβάζουν το low post παιχνίδι του Ολυμπιακού στήνουν παγίδες και μάλιστα επειδή οι υπόλοιποι απλά στέκονται και δεν κινούνται ,ούτε σκρινάρονται μεταξύ τους δεν μπορεί να βγει η έξτρα πάσα.

Επίσης οι παίχτες του Ολυμπιακού βγάζουν μια εμφανέστατη έλλειψη συγκέντρωσης.Λάθος από επαναφορές ,καλάθια στη λήξη του χρόνου μετά από τάιμ άουτ (καλάθι και φάουλ του Σεραφέν στη λήξη του 1ου ημιχρόνου με κακή overplay άμυνα από Αγραβάνη),κακή εκτέλεση συστημάτων (χτες προς το τέλος ο Στρέλνιεξ πρέπει να πάρει σκριν μακριά από την μπάλα από το Μιλουτίνοφ αλλά εντελώς ξαφνικά ο  Σέρβος εγκαταλείπει τη κίνηση η μπάλα κολλάει στα χέρια του Ρόμπερτς και γίνεται ένα πικ του πανικού με κακές συνθήκες.)
Καταλαβαίνω να έχεις για αρχή την άμυνα ,αλλά στο μπάσκετ των 120+ κατοχών δε γίνεται να παίζεις σαν τη Λιμόζ του Μάλκοβιτς.Κάτι πρέπει να δείξεις και στην επίθεση και όχι μόνο ποστ και ένα πικ στην κορυφή της ρακέτας
Επίσης καλό είναι να μην αλλάζουμε άγαρμπα τη θέση ενός παίχτη.Έγινε και απέτυχε με τον Παπαπέτρου και τώρα πάει να συμβεί με το Στρέλνιεξ.Ο Λετονός κακώς χρησιμοποιείται στον άσσο.Δεν είναι και δε θα γίνει τέτοιος.Στην Εθνική του μπορεί να έπαιζες εκεί αλλά γύρω του είχε μια τετράδα παιχτών που όλοι σούταραν και που γενικά δεν έτρεχε plays που απαιτούσαν μεγάλη δημιουργικότητα.Ο Λετονός είναι ένα καθαρό δυάρι που απλά όταν δε του βγει το σουτ μπορεί να βάλλει την μπάλα στο παρκέ και να τρέξει ένα πλάγιο πικ.Χτες όταν στην 4η περίοδο έπαιξε στη κανονική θέση και είχε το ρόλο που ξέρει έσταξε τα σουτ που έδωσαν την πρόκριση στον Ολυμπιακό.
Για να κλείσω ο Ολυμπιακός έχει μεγάλο θέμα στον άσσο και νομίζω πως η επιστροφή του Σπανούλη πρέπει να καλύψει αυτό το κενό.Ο Βασίλης κατά την άποψη μου πρέπει να γίνει πλέον άσσος και να φροντίζει τη δημιουργία της ομάδας.
Με λίγα λόγια το ντέρμπι της Παρασκευής για την euroleague θα κρίνει πολλά και για τους δύο.Για τον ΠΑΟ πιθανή ήττα θα φέρει άμεσες εξελίξεις σε όλα τα επίπεδα,ενώ αντίστοιχα για τον Ολυμπιακό θα φέρει μεγάλη εσωστρέφεια  και θα κλονίσει την εμπιστοσύνη στις δυνατότητες της ομάδας.
Και οι δύο πρέπει να κάνουν αλλαγές ,ο ΠΑΟ και στο πλάνο και σε πρόσωπα ,ο Ολυμπιακός σε ρόλους και σε επιθετική προσέγγιση.
Τα λέμε μετά το ντέρμπι.

Πράσινη παρέλαση,κόκκινος φόβος.

Παρέλαση στη βροχή λοιπόν για τον Παναθηναϊκό.Δίκαια,ορθολογικά,παθιασμένα,με μυαλό οι Πράσινοι της αβεβαιότητας,της διοικητικής ανυπαρξίας,έπαιξαν για την επόμενη δουλειά τους αλλά και για τον κόσμο τους που είναι και το το τελευταίο τους στήριγμα.

Ο Μαρίνος Ουζουνίδης για ακόμα μια φορά απέδειξε ότι είναι κανονικός προπονητής που ξέρει να διδάσκει ποδόσφαιρο και δεν αρκείται μόνο στα κλασσικά ψυχολογικά τρικ και σε μια διαχείριση αγώνων  βγαλμένη από τη δεκαετία του 80.
Ο Έλληνας τεχνικός μπορεί να μην έχει τα τελειότερα εργαλεία αλλά αυτά που θέλει έχει καταφέρει να τα μεταδώσει και φυσικά να τα βλέπει να εφαρμόζονται στο γήπεδο.
Ξέρω ότι πολύ θα πείτε πως έχει κάνει κακές εμφανίσεις ο ΠΑΟ,πως έχει κολλήσει σε παιχνίδια με αδύναμους αντιπάλους,αλλά αυτό δεν αναιρεί τη δουλειά που γίνεται.Το ποδόσφαιρο που διδάσκει ο Ουζουνίδης είναι γεμάτο ρόλους συνεργασίες και δίδυμα.Όλα αυτά απαιτούν χρόνο και επανάληψη.Επίσης  όταν σου λείπει η ποιότητα και η προσωπικότητα είναι λογικό να κολλάς όσο δεν έχεις την απαραίτητη χημεία.Στην τελική γι αναλογιστείτε πόσες ομάδες θα έπαιζαν αμέριμνες γνωρίζοντας πως ο ιδιοκτήτης της ομάδας έχει πει αντίο και πως όλοι πρέπει να έχουν τα αυτιά τους ανοιχτά σε προτάσεις για το Γενάρη.

Σήμερα ο ΠΑΟ κέρδισε παίζοντας το ποδόσφαιρο του προπονητή του ντυμένο με περίσσιο πάθος και θέληση.Από το πρώτο λεπτό πρώτοι στην μπάλα έφταναν οι πράσινοι,έτρεχαν περισσότερο ,έστελναν βοήθειες και φυσικά ήταν αυτοί που έπαιζαν για να βάλλουν γκολ.Μπορεί να μην είχαν την ποιότητα να ολοκληρώσουν τις προσπάθειές τους αλλά έκαναν τα overlap τους,κινούνταν στους κενούς χώρους ,οι πλαϊνοί έψαχναν τις συνεργασίες με το Χίλιεμαρκ που κινούνταν παντού και ο Μολίνς πολύ φιλότιμα προσπαθούσε να υποδεχτεί την μπάλα και να την σπάσει σε συμπαίκτη  που ερχόταν πίσω του.
Γενικά ο ΠΑΟ έπαιζε από την αρχή κάθετα ,με πολύ ταχύτητα και νεύρο.Η εντολή ήταν με το που χαθεί η μπάλα να ακολουθεί πίεση και αν δε ανακτηθεί άμεσα η κατοχή οπισθοχώρηση ανασύνταξη και πάλι πίεση όταν ο Ολυμπιακός περνούσε το κέντρο.Ειδικά στο Φορτούνη τα μαρκαρίσματα ήταν δυνατά από όλους.Ακόμα και ο Μολίνς τον "σήκωσε" σε προσπάθεια για πίεση.
Η δικαίωση του Μαρίνου είναι ο τρόπος που έρχεται το γκολ της ομάδας του,κλέψιμο,τρέξιμο της μπάλας στο πλάι,υποδοχή με πλάτη από το φορ σπάσιμο στον παίχτη που βγαίνει στην άκρη σέντρα στο δεύτερο δοκάρι που έρχεται με διαγώνια κίνηση ο ακραίος της απέναντι πλευράς.Ελάτε παραδεχτείτε το ,όλοι έχουμε αυτοαποθεωθεί όταν πετύχαμε τέτοιο γκολ στο προ ή στο φίφα.

Βέβαια αυτά έκανε ο νικητής και ήταν αρκετά γιατί απέναντί του ο ηττημένος Ολυμπιακός δεν πέτυχε τίποτα.Ακόμα και την τελευταία χρονιά του Κόκκαλη ο Ολυμπιακός δεν είχε αντιμετωπίσει τόσο φοβικά τον πολύ ανώτερο πολυμετοχικό ΠΑΟ και μάλιστα στο ΟΑΚΑ σε ματς τίτλου.
Ο Λεμονής μάλλον έχει φοβηθεί υπερβολικά τις αδυναμίες της ομάδας του ή δεν εμπιστεύεται καθόλου τους παίχτες του.Με την άμυνά του τοποθετημένη λίγα μέτρα έξω από την περιοχή του ,απόλυτα λογικά ,αλλά με πλάγιους χαφ τον Πάρντο και τον κεντρικό χαφ Ανδρούτσο δείχνεις ότι φοβάσαι και θες απλά να αντέξεις.Μια ακόμα κίνηση που κατέδειξε το φόβο του προπονητή των ερυθρολέυκων ήταν η εντολή στον Οτζίτζα να είναι ακριβώς στο ίδιο ύψος με το Ρομαό.Μάλλον ο κόουτς έκανε πρόβα για το παιχνίδι της Τρίτης.Γιατί αν μου πει κάποιος πως ήθελε να παίξει στην κόντρα θα βάλλω τα γέλια.Για να βγεις στην κόντρα πρέπει να κλέψεις την μπάλα και για να γίνει αυτό πρέπει να έχεις παίχτες που να μπορούν να γίνουν πιεστικοί.Σόρρυ αλλά τέτοιους ο Ολυμπιακ΄ς είχε μόνο στο πλάι και μάλιστα αρκετά απλωμένους γιατί έπρεπε να προσέχουν τα ανεβάσματα των πράσινων μπακ.Ο Ρομαό και ο Οτζίτζα δεν μπορούν να πιέσουν την μπάλα και γενικά δεν κινούνται σε πολλούς χώρους.Για να σας προλάβω ο Οτζίτζα αυτό το κάνει μόνο όταν έχει την μπάλα.Έτσι λοιπόν ο Ολυμπιακός βρέθηκε να αμύνεται σε βάθος κατενάτσιο και για να βγει μπροστά μοναδική ελπίδα ήταν η μπάλα να πάει στο Φορτούνη και αυτός να περάσει κανά δυο αντιπάλους μέχρι να τον ρίξουν και να πάρει φάουλ.Συγγνώμη αλλά αυτό δεν είναι κανονικό ποδόσφαιρο αλλά αμερικάνικο με τον τρικαλινό άσσο σε ρόλο quarterback.

Έτσι λοιπόν όταν είσαι παθητικός κάποια στιγμή το παιχνίδι σε τιμωρεί,ειδικά όταν ο αντίπαλος έχει πλάνο και ξέρει που να στοχεύσει.Μετά λοιπόν την τιμωρία ο Λεμονής αντιδρά,βάζει κάποιον που να μπορεί να τρέξει την μπάλα και να κρατήσει λίγο πίσω τα πράσινα μπακ (Καρσελά),βάζει και κάποιον να κάνει παρέα στον Εμανίκε που για 65 λεπτά νόμιζε πως δεν τον έκαναν παρέα τα υπόλοιπα παιδάκια και ένιωθε σαν τον Ντάνο αλλά σε χειρότερη σωματική κατάσταση και άλλαξε και τον αρνητικό Οτζίτζα που δε γουστάρει να παίζει χωρίς την μπάλα και φυσικά δε γουστάρει να παίζει αμυντικό χαφ και που γενικά δε γουστάρει που έφυγε ο Χάσι που τον άφηνε αμολημένο να παίρνει την μπάλα και να τρέχει σαν πολιορκητικός κριός.Ο Ολυμπιακός πήρε την μπάλα ,έβγαλε 2 φάσεις μέσα από συνεργασίες του Ανσαριφάντ,του Εμενίκε ,του Καρσελά και του Φορτούνη αλλά έπεσε πάνω στο Βλαχοδήμο.
Με λίγα λόγια σήμερα ο Ολυμπιακός πλήρωσε το λάθος που έκανε πέρσι.
Τότε που ο Μαρινάκης και οι συνεργάτες άκουσαν τον κόκκινο λαό και δεν έκλεισαν τον Ουζουνίδη και που φέτος για να μην κάνουν το ίδιο έφεραν το γίγαντα το Χάσι.Γενικά οι ερυθρόλευκοι πληρώνουν την μετατροπή τους σε μπουντίκ μεγαλομανατζαρέων και την απομάκρυνσή τους από τη ποδοσφαιρική λογική.Και οι δύο ήττες τους το 2017 μέσα στη λεωφόρο θα έπρεπε να τους κάνουν να αναρωτηθούν τι πάει λάθος.
Τι φταίει και ο μοναδικός χαφ που τρέχει και πιέζει την μπάλα είναι δανεικός(Σιώπης).
Τι φταίει που έδωσες 7 μύρια για ένα άπειρο Βέλγο σέντερ μπακ που είναι βαρύς αλλά ξέρει μπάλα ενώ είχες έναν ίδιο Έλληνα που τον έδωσες και αυτό δανεικό(Ρισβάνη).
Τι φταίει που το εξτρέμ σου με τα περισσότερα γκολ παίζει και αυτός δανεικός στη Βαγιαδολίδ (Γιαννιώτας).
Τι φταίει που είχες βασικό τερματοφύλακα ένα 24χρονο Έλληνα διεθνή και για δεύτερο ένα νεότερο με γεμάτη χρονιά στον Πανιώνιο και τον πρώτο τον έφαγες για να παίζει ο Προτό που δε βγάζει και μάτια και το δεύτερο τον έδωσες και αυτόν δανεικό.
Τι φταίει που ενώ είχες 2+1(Εμενίκε,Ανσαριφάντ,Μπεν) περιφερειακούς επιθετικούς  πήγες και πήρες ακόμα έναν γιατί στον πρότεινε ο Ραμαντάνι.
Τι φταίει που για όλα φταίνε οι Έλληνες παίχτες που αντί να τους κάνεις τον κορμό σου τους δίνεις βορά στον κάθε τρελαμένο που βλέπει Τσουκαλά.
Τι φταίει στην τελική και δεν παραδειγματίζεται κανένας από το μπασκετικό τμήμα και τη λειτουργία του.
Αυτά λοιπόν για το ντέρμπι και κλείνοντας θα ήθελα να πω πως ότι και να γίνει στο μέλλον πρωτάθλημα χωρίς αυτό το ντέρμπι δε θα είναι πρωτάθλημα.

ΥΓ:O Σισέ πρέπει να είναι η αρχή κάθε ενδεκάδας του Ολυμπιακού.

ΥΓ2:Αρκετά κράτησε το αστείο με τον Προτό,βάλτε μέσα τον Καπίνο και αφήστε τις αηδίες.

ΥΓ3:Όσοι κράζετε το Φορτούνη ξαναδείτε το ματς και δείτε ποιος ζητούσε την μπάλα,ποιος έβγαινε μπροστά και ποιος έτρωγε όλες τις κλωτσιές.Επίσης δείτε από ποιανού τα πόδια ξεκίνησαν όλες οι καλές στιγμές της ομάδας.

ΥΓ4:Για να μην καεί ο Κούτρης δοκιμάστε λίγο το Μίλιτς.

  

         

Ο ΠΑΟ εκτός από χρόνο έχει ανάγκη και από προσθήκες.

Το πρώτο κομμάτι της πρώτης διπλής αγωνιστικής της Euroleague ολοκληρώθηκε με τον ΠΑΟ να κάνει μια ακόμα άσχημη ήττα.
Οι Πράσινοι μετά την καταιγίδα "Σεραφέν" στη Βαρκελώνη ,χτες ταρακουνήθηκε από το συνδυασμό μετεωρολογικών συστημάτων με τα ονόματα "Σέρχιο" και "Χάινς" στη Μόσχα.
Και στις δύο περιπτώσεις υπεύθυνος για το κακό που τον βρήκε είναι αποκλειστικά ο ίδιος.
Προσέξτε με τον όρο "κακό" δεν εννοώ τις ήττες ,που στο κάτω κάτω τις δεν είναι μη αναμενόμενες , αλλά τις εμφανίσεις και την συμπεριφορά που εκπέμπει η ομάδα.
Ο πρωταθλητής Ελλάδας και στις δύο ήττες παραδόθηκε άνευ όρων και μάλιστα έχει καταφέρει να μετατρέψει και τις δύο ομάδες σε καλύτερες από ότι πραγματικά είναι.
Πριν αρχίσετε να με λοιδορείτε σκεφτείτε καθαρά και θα καταλάβετε πως έχω δίκιο.
Άλλωστε πριν αλέκτωρ  λαλήσει η Μπάρτσα ,που όλοι οι μπασκετικοί επιστήμονες προσπαθούν να την παρουσιάσουν σαν ομαδάρα .έφαγε δύο απανωτές σφαλιάρες από τον Ερυθρό Αστέρα που όλοι τον είχαν παρουσιάσει σαν σάκο του μποξ ,αλλά και από την φτωχή πλην τίμια και πολύ καλά δουλεμένη Ζάλγκιρις του σπουδαίου Σάρας.Επίσης να υπενθυμίσω πως η ΤΣΣΚΑ  των εκατομμυρίων  πριν  μια εβδομάδα ξεγυμνώθηκε από τη χωρίς Ράντολφ και Κούζμιτς Ρεάλ.
Αφού στοιχειοθέτησα την άποψή μου επιστρέφω στα του Παναθηναϊκού που είναι και πολλά και σημαντικά.

Το να καθόμαστε και να μιλάμε για ανετοιμότητα είναι τουλάχιστον φτηνή δικαιολογία γιατί όλοι στο ίδιο επίπεδο είναι.
Οι Πράσινοι έχουν δομικές ελλείψεις και παθογένειες που αν κρυφτούν κάτω από το χαλάκι της φυσιολογικής ανετοιμότητας θα κάνουν μεγάλο κακό.Ένας ακόμα παράγοντας που μπορεί να αποπροσανατολίσει  είναι το δύσκολο πρόγραμμα.Φίλες και φίλοι μπορεί ο ΠΑΟ να έχει πολλά ταξίδια σε δύσκολες έδρες αλλά αυτό δε σημαίνει πως δικαιολογεί την απόλυτη παράδοση.
Ο Πασκουάλ ,έχοντας ο ίδιος επιλέξει τους παίχτες ,δεν έχει ακόμα καταφέρει να μεταδώσει τις αρχές που θέλει να εφαρμόσει στους παίχτες του.
Ξεκινώντας από την επίθεση δεν έχω καταλάβει τι ακριβώς θέλει να παίξει και που θέλει να στοχεύσει ο Καταλανός.Πέρα από τον Καλάθη και την απόλυτη ελευθερία που του έχει δοθεί να παίρνει τις αποφάσεις δεν υπάρχει κάποια άλλη σταθερά.Χτες ξεκίνησε με Βουγιούκα θέλοντας να ποστάρει αλλά με αυτό τον τρόπο απενεργοποίησε το πικ του ΚΙλάθη.Μοιραία η μπάλα έφευγε από τα χέρια του Νικ και κατέληγε ,όχι πάντα αφού η Ρώσοι έκλεψαν ουκ ολίγες μπάλες ,με κακές προυποθέσεις στα χέρια του Ντένμον που μοιάζει να μην έχει ξεκάθαρο ρόλο.Ο αντικαταστάτης του Τζέιμς θα λειτουργεί με την μπάλα στα χέρια ή θα είναι ακόμα ένας ακροβολισμένος σουτέρ;
Όταν θα παίρνει την μπάλα θα στήνει πικ εν ρολ ή θα πηγαίνει στο ένας με έναν όπως ο προκάτοχός του;
Ένα ακόμα πρόβλημα στο επιθετικό κομμάτι είναι οι κακές αποστάσεις.Στις περισσότερες πεντάδες του ΠΑΟ οι 4 στους 5 θέλουν να παίζουν μακριά από το καλάθι και κανένας από αυτούς,πλην Βουγιούκα και Όγκαστ δε δείχνει διάθεση να βυθιστεί στη ρακέτα.Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα όλοι να συσσωρεύονται στο τρίποντο περιορίζοντας τα περιθώρια πάσας αλλά και διείσδυσης.
Μια ακόμα τρανταχτή απουσία από το επιθετικό πλάνο του ΠΑΟ είναι η έλλειψη κίνησης χωρίς την μπάλα κάθετα.Με εξαίρεση το Θανάση και τον Γκιστ κανένας άλλος δεν κόβει στην ρακέτα.
Γενικά αυτή η στασιμότητα αναγκάζει τους πρωταθλητές Ελλάδας να κολλάνε στην επίθεση και να αναγκάζονται να εκτελούν στο  τέλος των επιθέσεων με κακές προϋποθέσεις.
Και αν το επιθετικό μέρος βελτιώνεται με την πάροδο του χρόνου και με τη βελτίωση της χημείας το αμυντικό κενό δύσκολα διορθώνεται.Οι περισσότεροι έχουν ήδη διακρίνει την κραυγαλέα έλλειψη ψηλού αλλά δεν είναι μόνο εκεί το πρόβλημα.Η όλη αμυντική τακτική του ΠΑΟ προκαλεί ερωτήματα.Σε κάθε σκριν βγαίνουν οι ψηλοί επιθετικά στο hedge out στα όρια του double team αλλά οι υπόλοιπη ομάδα δεν περιστρέφεται όπως πρέπει με αποτέλεσμα τα κραυγαλέα κενά στην καρδιά της ρακέτας.Η άμυνα πέρα από χημεία και ατομική ικανότητα απαιτεί και συγκέντρωση ,θέληση και τακτική καθοδήγηση.Μέχρι τώρα τίποτα από όλα αυτά δεν έχει κάνει την εμφάνισή του.
Ο ΠΑΟ μοιάζει μπερδεμένος από κάθε άποψη.Το ρόστερ του περιέχει πάρα μα πάρα πολλά στοιχήματα που μέχρι τώρα δεν βγαίνουν και επειδή ο χρόνος πιέζει και δεν είναι σύμμαχος μάλλον κάποια από αυτά θα καούν.

Πρώτο και καλύτερο ο Ντένμον ο οποίος ,ειδικά όσο δε παίζει καλά ο Παππάς ,θα φαίνεται ακόμα περισσότερο ανεπαρκής.Ο νεαρός Αμερικάνος έχει προσόντα αλλά δυσκολεύεται πάρα πολύ να προσαρμοστεί στα βαθιά της Ευρωλίγκας.
Ένα ακόμα στοίχημα είναι το δίδυμο Βουγιούκα-Όγκαστ το οποίο λυπάμαι αλλά δεν είναι επιπέδου διεκδίκησης final-4..Ο Ίαν είναι αργός και βαρύς  και με το συγκεκριμένο ρόστερ δε γίνεται να κρυφτεί στην άμυνα αλλά και στη επίθεση απέναντι σε κορμιά δυνατά δεν τα καταφέρνει.Από την άλλη ο ομογενής σέντερ δείχνει να έχει στοιχεία για να παίξει στο υψηλότερο επίπεδο αλλά ακόμα δεν έχει ούτε το μυαλό ,ούτε την τεχνική.Έχει το κορμί και τα πόδια αλλά είναι αρκετά σοφτ αμυντικά και επιθετικά μοιάζει να μην ξέρει πως να λειτουργήσει αν δε συμμετέχει άμεσα στη φάση.
Όλα αυτά κατά την ταπεινή μου άποψη διορθώνονται μόνο μέσα από προσθήκες και μάλιστα επιπεδάτες.
Θετικότατος πάντως είναι ο Λεκαβίτσιους που τον αδικεί το παρουσιαστικό του αλλά είναι πολύ αξιόπιστος,παίζει με μυαλό,τρέχει σωστά τα πλέις και ενώ το κορμί του δεν τον βοηθά αυτός δε διστάζει να μπουκάρει αλλά και να σπρώξει.Επίσης μετά από καιρό ο Σίγκλετον έδωσε σημάδια ζωής και αυτό είναι κομβικό για το φετινό ΠΑΟ.
Όπως θετικός είναι και ο Θανάσης που μπορεί να είναι άγουρος τεχνικά αλλά προσφέρει πολλά περισσότερα από το νερόβραστο Γκάμπριελ.
Με λίγα λόγια ο Παναθηναϊκός έχει πολλά ζητήματα να επιλύσει,έχει χρόνο να το κάνει αρκεί να μην κρυφτεί πίσω από τις δικαιολογίες.

ΥΓ1;Ο Παππάς είναι σπουδαίο ταλέντο,καλός άνθρωπος αλλά και απίστευτα ανώριμος.Είναι κρίμα να χαντακώσει την καριέρα του με τον αυθορμητισμό του.
ΥΓ2:Σόρρυ κόουτς αλλά χτες έχασες από 2 παίχτες και χωρίς να παίξει η ΤΣΣΚΑ  σε υψηλό επίπεδο.Έκαναν λάθη,η αποβολή του Ντε Κολό ανέδειξε την εξάρτηση της από αυτόν και επίσης φάνηκε πως ο Ιτούδης προσπαθεί να προσαρμόσει τον Κλάιμπερν και το Βέστερμαν που ακόμα θέλουν χρόνο.

Ο αήττητος αλλά και σκεπτικός Θρύλος.

Πολλές καλημέρες.Πάλι έλειψα καιρό  και αυτό συνέβη γιατί δεν είχα τι να γράψω.
Αν νομίζατε ότι θα έγραφα για το ΟΣΦΠ-ΠΑΟΚ,κάνετε μεγάλο λάθος.Άλλωστε για τα όσα συμβαίνουν στο ποδοσφαιρικό πρωτάθλημα τα έχω γράψει εδώ αυτό το πρωτάθλημα ποιος θα το πάρει;
Έτσι λοιπόν περίμενα  να περάσουν οι μέρες και να φτάσει η διπλή αγωνιστική της Euroleague και να παρακολουθήσω τους 2 αιώνιους για να έχω ακόμα μεγαλύτερο δείγμα για να εκφράσω την άποψη μου.
Όπως είναι λογικό θα ξεκινήσω με τον Ολυμπιακό αφού έπαιξε χτες και μάλιστα πέτυχε μια ακόμα νίκη.Μια νίκη που ήρθε μόνο και μόνο γιατί η φανέλα του Ολυμπιακού τα τελευταία χρόνια έχει βαρύνει τόσο που ακόμα και σε έδρες σαν το Γιαντ Ελιάου (έτσι λέγεται ,τα Νόκια αρίνα είναι φλωριές) τον βγάζουν στον αφρό(οξύμωρο ε;).

Με λίγα λόγια ο Ολυμπιακός χτες νίκησε λόγω χαρακτήρα και όχι λόγω καλύτερου μπάσκετ.
Αν θέλουμε να είμαστε απόλυτα ακριβείς οι ερυθρόλευκοι σε αυτό το πρώτο κομμάτι έχοντας να αντιμετωπίσουν πάρα  πολλά προβλήματα με τραυματισμούς (νομίζω ότι πάει πακέτο με το συμβόλαιο ένας τραυματισμός) έπρεπε να παρουσιάσουν μια κυνική και άκρως αποτελεσματική εκδοχή τους και τα έχουν καταφέρει περίφημα.Το 3/3 είναι εχέγγυο πρόκρισης ου μην και πλεονεκτήματος.Δε θα είναι εύκολο για πολλούς να περάσουν από το Τελ-Αβίβ.
Ο περσινός φιναλίστ αν και άλλαξε όλους πλην ενός τους ξένους του και μάλιστα με διαφορετικού τύπου αθλητές μοιάζει να έχει διατηρήσει τη χημεία του και τη στόχευσή του.Συνεχίζει να βασίζεται στην άμυνά του και μάλιστα να έχει εξελίξει λίγο το σχέδιο του βάζοντας περισσότερη πίεση πάνω στην  μπάλα και κυνηγώντας με ακόμα μεγαλύτερο ρίσκο το κλέψιμο στις γωνίες πάσας.
Σε αυτό έχει παίξει ρόλο η συνύπαρξη στο παρκέ  4 ακόμα και 5 μεγάλων κορμιών.

Για να το κάνω εικόνα σκεφτείτε πεντάδα με Μάντζαρη,Τόμπσον,Παπανικολάου,Παπαπέτρου και Μιλουτίνοφ.Ψηλά κορμιά,με καλά πόδια και κυρίως πολύ μακριά χέρια που κρύβουν τον ορίζοντα και περιορίζουν τις δυνατότητες πάσας.
Όλα αυτά δε θα ήταν εύκολα εφαρμόσιμα αν και στο κομμάτι της επίθεσης αυτό το σχήμα με τα 3 φόργουορντ δε λειτουργούσε σωστά ή τουλάχιστον αξιοπρεπώς σε αυτό το αρχικό στάδιο.
Κλειδί σε αυτό το πλάνο θα είναι το κατά πόσο θα προσαρμοστεί στο 2 ο Χόλις Τόμπσον.
Ο νέος Αμερικάνος του Ολυμπιακού μπορεί να κάνει τη διαφορά στην Ευρώπη αλλά αν πραγματικά θέλει να επιστρέψει στο NBA θα πρέπει να βελτιώσει πάρα πολύ την τρίπλα του και τη διείσδυσή του.Αυτά του έλειπαν και για αυτό το λόγο έρχεται στα μέρη μας.Για τα Ευρωπαικά στάνταρ το κορμί του είναι άψογο για τριάρι αλλά για την από εκεί μεριά του Ατλαντικού παραείναι ελαφρύς και άρα πρέπει να πέσει μία θέση.Όσο λοιπόν ο Χόλις προσαρμόζεται στο 2 και παίζει καλά τόσο θα αυξάνονται οι πιθανότητες επιτυχίας του Ολυμπιακού.
Ένα ακόμα στοιχείο που όταν λειτουργεί σωστά δίνει διαφορές στους Πειραιώτες είναι η ταχύτητα κίνησης ,δημιουργίας και εκτέλεσης του Ρόμπερτς.Ο Αμερικάνος γκαρντ δεν κάνει κατάχρηση,κινείται κάθετα και πασάρει και γρήγορα και σωστά.Αν ο Σφαιρόπουλος φροντίσει να βελτιώσει λίγο τις αποστάσεις των παικτών του και αν επιτέλους καταφέρει να εισάγει και λίγο παιχνίδι μακριά από τη μπάλα  ο Ρόμπερτς θα μπορέσει να τροφοδοτήσει τους σουτέρ στης ομάδας.
Βέβαια ο Ρόμπερτς έχει και ένα σημαντικό μειονέκτημα,πιέζεται πάρα πολύ εύκολα και μάλιστα κάνει λάθη ακόμα και σε επαναφορές.Χαρακτηριστικό παράδειγμα η χτεσινή τελευταία επίθεση,αλλά και τα τελευταία λεπτά με τη Μάλαγα.

Μιας και έπιασα το θέμα με την τελευταία επίθεση να τονίσω πως μάλλον είναι και θέμα πάγκου.Το ίδιο τραγική ήταν και η ανάλογη επίθεση στο ντέρμπι που άνοιξε τη αυλαία της Α1.
Ένα ακόμα θέμα που προκύπτει είναι η αδυναμία ή για να το πω καλύτερα η δυσκολία στο ριμπάουντ.Πολλοί το έχουν προσωποποιήσει  και θεωρούν υπεύθυνο τον Μακι λιν ,την έλλειψη τεσσαριού  και όλα τα σχετικά.Άποψή μου είναι πως η αλήθεια είναι κάπου στη μέση.Ισχύει πως οι ψηλοί του Ολυμπιακού φέτος δεν έχουν καμιά ιδιαίτερη έφεση στο ριμπάουντ αλλά δε φταίνε αποκλειστικά αυτοί.Σημαντικό ρόλο στα χαμένα ριμπάουντ παίζει και η άμυνα του Ολυμπιακού.Όπως είπα και παραπάνω φέτος οι Ερυθρόλευκοι κυνηγούν περισσότερο την μπάλα και μάλιστα απλώνουν αρκετά έξω από το τρίποντο την άμυνα τους.Αλλαγές πλέον κάνουν παντού ,αφού υπό περιπτώσεις  ακόμα και ο Μιλουτίνοφ μένει πάνω στον κοντό μετά από σκριν.
Έτσι λοιπόν για μένα αυτό που λείπει από τον Ολυμπιακό και που μπορεί να διορθωθεί τώρα με τον τραυματισμό του Τιλί  είναι ένα αθλητικό πεντάρι και όχι τεσσάρι.Τεσσάρι που να δίνει ανάσες στον Πρίντεζη υπάρχει ήδη και δε μιλάω για τον Παπαπέτρου και το Αγραβάνη αλλά για τον ΜακΛιν.
Ο πρώην παίχτης  της Αρμάνι είναι ένα τεσσάρι χωρίς τρίποντο.Ακόμα και οι κινήσεις του στο ποστ έχουν το νεύρο και την πλαστικότητα ενός 4.
Αφού ικανοποίησα τον εγωισμό μου και το έπαιξα προπονητής συνεχίζω για να κλείσω και να μην σας κουράζω άλλο.
Οι περισσότεροι λένε και σχολιάζουν πόσο σημαντικό είναι που οι Ερυθρόλευκοι κερδίζουν χωρίς το Σπανούλη.Θα γίνω συνήγορος του διαβόλου και θα υπενθυμίσω πως κανένας από τα νέα αποκτήματα του Ολυμπιακού δεν έχει παίξει ποτέ μαζί με τον ηγέτη της ομάδας  και θα κλείσω το κέιμενό μου με μια πρόβλεψη.
Επιτυχία θα είναι ο Ολυμπιακός να συνεχίζει να κερδίζει τα πρώτα ματς μετά την επιστροφή του Σπανούλη.
Προσοχή τα πρώτα ματς είπα για να είμαστε ξεκάθαροι.
Θα τα πούμε αύριο για τον Παναθηναικό. 

Για όσουν θέλουν έχουμε και Twitter @navahospetses αλλά και facebook  https://www.facebook.com/proponitiexedras/
 Σας περιμένω.
  

ΟΣφαιρόπουλος το έχασε και οι δύο είχαν κέρδη.

Καλημέρα και καλή μπασκετική χρονιά.
Σκεφτόμουν να γράψω νωρίτερα ένα κείμενο για τους δύο αιώνιους αλλά μετά κατέληξα στο ότι έχοντας δει και τους δύο σε δύο φιλικά,προτιμότερο ήταν να γράψω κάτι μετά το διαχρονικό πρόωρο μαλλιοτράβηγμά τους.
Ας μη γελιόμαστε τέτοια παιχνίδια,τόσο νωρίς και μάλιστα χωρίς κόσμο είναι τουλάχιστον φιλικά.
Είδαμε χτες ένα παιχνίδι προετοιμασίας που απλά μετράει στην τελική βαθμολογία.
Σημαντική παράμετρος η βαθμολογική,αλλά έτσι όπως έχει αποδειχθεί τα τελευταία χρόνια οι έδρες σπάνε με μεγάλη συχνότητα εκατέρωθεν οπότε το μόνο που μένει είναι η ηρεμία να συνεχίσεις τη δουλειά μετά από μια νίκη σε ντέρμπι.
Ο Παναθηναϊκός συνέχισε από εκεί που τελείωσε πέρσι , πήρε το διπλό και μπορεί ήσυχος να συνεχίσει την προσπάθεια του να ενσωματώσει τα νέα γρανάζια στη μηχανή του και να κατασταλάξει στο τι θέλει να παίξει.Ο Πασκουάλ στηρίχθηκε χτες ουσιαστικά σε 5+2 παίχτες.
Ο περσινός κορμός (Καλάθης,Παππάς,Ρίβερς,Σίγκλετον,Γκιστ) με λίγο από Λοτζέσκι που γνώριζε τις συνθήκες και τις απαιτήσεις και τον Αντετοκούνμπο που έδινε στοιχεία που δεν έδιναν οι υπόλοιποι ψηλοί.Δεν ξέχασα τον Γκάμπριελ και το Βουγιούκα,απλά και οι δύο έμοιαζαν ένα επίπεδο κάτω από το ύψος των απαιτήσεων.
Ο Καταλανός κόουτς έζησε και πέθανε με τον περσινό κορμό του και κυρίως στην κεκτημένη ταχύτητα του πυραβλοκίνητου Καλάθη και στη χημεία που έχει με τον Γκίστ.Οι Πράσινοι είχαν σαν κεντρικό άξονα και μοναδικό είναι η αλήθεια ,τον ομογενή γκαρντ και εφάρμοσαν το περσινό απλωμένο μπάσκετ.Για να σας εξηγήσω τι εννοώ,ο Παο στήνει ένα πικ εν ρολ με τον καλάθη και οι υπόλοιποι τρεις οφείλουν να είναι ακροβολισμένοι στο τρίποντο είτε για να σουτάρουν είτε για να εφορμήσουν προς το καλάθι εκμεταλλευόμενοι  την αμυντικοί ανισορροπία των αντιπάλων.Κύρια όμως στοχεύουν στη συνεργασία ψηλού κοντού μετά από τις αλλαγές που εφαρμόζει ο Σφαιρόπουλος.Ο περσινός κορμός των πρωταθλητών με αυτοπεποίθηση και αρκετό καθαρό μυαλό γύρισαν το ματς και πέτυχαν μια σπουδαία νίκη.

Υπάρχουν όμως και πολλά ερωτήματα.Ένα από αυτά θα μας απαντηθεί όταν με το καλό επιστρέψει ο Λεκαβίτσιους.Αυτό είναι το αν υπάρχει αξιόπιστη εναλλακτική πίσω από το Νικ.Δεύτερο ερώτημα είναι πως θα καμουφλαριστεί η άμυνα στο λόου πόστ που αποδείχτηκε τουλάχιστον προβληματική.Ότι και αν εφάρμοσε ο Τσάβι δεν δούλεψε απέναντι σε Μακλιν και Μιλουτίνοφ.
Τρίτο και κομβικότατο ερώτημα είναι το κατά πόσο μπορούν τα νέα αποκτήματα να ανταπεξέλθουν στις απαιτήσεις της νέας τους ομάδας.Ο θετικότατος στα φιλικά Ντένμον δεν έπαιξε καθόλου γιατί έμοιαζε εκτός τόπου και χρόνου,ο Όγκαστ τα ίδια και μάλιστα και αμυντικά έδειχνε νοθρός,ο Βουγιούκας τίμιος αλλά όχι για αυτό το επίπεδο.
Ο Πακουάλ έχει πολύ δουλειά μπροστά του ,έχει το χρόνο και την ηρεμία να δουλέψει αλλά δεν πρέπει να μην πέσει στην παγίδα της νίκης και αυτός και ο υπόλοιπος πράσινος οργανισμός.
Στον Ολυμπιακό τώρα ,μένει μια γλυκόπικρη γεύση.Η εικόνα ήταν καλύτερη του αναμενόμενου για την εποχή και αν συνυπολογίσουμε τις δύο σοβαρότατες και βασικότατες απουσίες.
Οι ερυθρόλευκοι παρά την έλλειψη χημείας προσπάθησαν να παίξουν μπάσκετ και μάλιστα γρήγορο και σε μεγάλο ποσοστό τα κατάφεραν.Ο κόουτς Σφαιρόπουλος  θέλει η μπάλα να κυκλοφορεί γρηγορότερα από τα προηγούμενα χρόνια και για να πετύχει αυτό έβαλε στην εξίσωση και τα πεντάρια του,κυρίως το Μιλουτίνοφ ,που έχουν σαν αποστολή να παίρνουν τη μπάλα και να την πασάρουν έξω.Παραμένω στους ψηλούς του Ολυμπιακού και πρέπει να τονίσω ότι έχουν πλέον ενεργό ρόλο στο τελείωμα των επιθέσεων.Μιλουτίνοφ και Μακλίν τελειώνουν φάσεις είτε με ποστ κινήσεις είτε στο ένας με έναν.Ακόμα ένα θετικό είναι ο τρόπος με τον οποίο μπήκε στο ματς ο Τομπσον.Έχοντας αρκετά καλή εικόνα του παίχτη από το ΝΒΑ γιατί είμαι φίλος τον Σίξερς ,ο νέος Αμερικανός του Ολυμπιακού αν έβαζε την μπάλα συχνότερα στο παρκέ θα ήταν ακόμα στην απέναντι πλευρά του Ατλαντικού.Ο Χόλις τη διαφορά στην Ευρώπη θα την κάνει αν καταφέρει να παίξει σαν 2 και όχι σαν 3.Το κορμί του έχει προδιαγραφές ΝΒΑ και εδώ θα έχει πλεονέκτημα απέναντι σε πολλούς αντιπάλους.Το πρώτο του βήμα είναι εκρηκτικό και το μόνο που του λείπει είναι να σουτάρει μετά από τρίπλα,κάτι που δεν προτιμά.

Ο Μακλίν στην επίθεση δίνει πολλά πράγματα στην ομάδα του αλλά στην άμυνα θέλει περισσότερη συγκέντρωση και προσπάθεια.Ο Τιλί μου μοιάζει να μην έχει καταλάβει το ρόλο του και να παρουσιάζει κενά και στις αμυντικές περιστροφές του αλλά και στον τρόπο που κινείται επίθετικά.Στην Μπασκόνια ο Γάλλος φόργουορντ είτε έβγαινε στο τρίποντο για να σουτάρει είτε κυνηγούσε το επιθετικό ριμπάουντ και το άλλευ ουπ.Μέχρι στιγμής δε φαίνεται να έχει βρει το χώρου του.Μια ακόμα παράμετρος που χρήζει προσοχής είναι η χρησιμοποίηση του Στρέλνιεξ.Ο Λετονός είναι παίχτης ομάδας ,είναι αξιοπρεπής δημιουργός αλλά δεν είναι άσσος.Μπορεί χτες να αξιοποιήθηκε εκεί λόγω απουσιών αλλά και στα φιλικά εκεί έπαιζε.Ο Γιάνις δεν πηγαίνει στη διείσδυση και το δυνατό του σημείο είναι το σουτ του.Έχοντας τόσο πολύ την μπάλα στα χέρια του μαρκάρεται εύκολα και δε βρίσκει το χώρο να εκτελέσει.Φέτος θα είναι και η τελευταία ευκαιρία για τον Παπαπέτρου.Το παιδί είναι και θα παραμείνει ένα καθαρό τριάρι και όσο και αν θέλει ο Σφαιρόπουλος 4 δεν θα γίνει ποτέ.Έχει μείνει πολύ πίσω ,δεν ξέρει ποια είναι η θέση του και βασικά έχει γίνει πολύ ξύλινος και αυτό έχει επηρεάσει ακόμα και το σουτ.Στον Ολυμπιακό αυτό που λείπει για ακόμη μια χρονιά και τουλάχιστον για την ώρα δεν έχει δουλευτεί  είναι η αναζήτηση του καθαρού σουτ από τους σουτέρ του.Προσέξτε άλλο πράγμα το σουτ που βγαίνει από σπάσιμο της μπάλας μετά από πικ εν ρολ και άλλο πράγμα το σύστημα που δουλεύει για τον σουτέρ.Για να σας δώσω να καταλάβετε τι εννοώ σκεφτείτε πως βγάζει σουτ για το Ρίβερς  ο Παναθηναικός.Ο Ολυμπιακός έχασε ένα δικό του παιχνίδι κυρίως γιατί ο Σφαιρόπουλος επέμεινε να ζητάει ποστάρισμα και μόνο σε όλο το τελευταίο πεντάλεπτο χωρίς να έχει εναλλακτικό πλάνο.
Κλείνω λοιπόν λέγοντας πως το παιχνίδι ήταν πάρα πολύ ωραίο ,με ωραίο ρυθμό αλλά και οι δύο ομάδες έχουν πολλά να λύσουν και πολλά περιθώρια βελτίωσης.
Υπομονή σε όλους μας ,είμαστε ακόμα στην αρχή και έχουμε πολλά ωραία να δούμε.

ΥΓ1:11 παιχνίδια και ακόμα να βρεθεί λύση στο μαρκάρισμα του Ρίβερς.Δεν είναι θέμα προσώπων αλλά θέμα τακτικής προσέγγισης.
ΥΓ2:Καλή η πυγμή και η αυστηρότητα αλλά είναι το τέταρτο επεισόδιο που έχει ο κόουτς με παίχτη και αυτό δεν είναι καλό σημάδι.Τους παίχτες πρέπει και να τους κερδίζεις εκτός από να τους φοβίζεις.Οι εποχές του Ιωαννίδη έχουν περάσει ανεπιστρεπτί.
ΥΓ3:O Παναθηναϊκός αν δεν βάλλει και άλλους παίχτες στη εξίσωση θα έχει θέμα.Ειδικά η προσαρμογή του Ντένμον και του Λεκαβίτσιους είναι κομβικής σημασίας.Ο Καλάθης δε θα παίζει πάντα με το τούρμπο πατημένο.
ΥΓ4:Ο Όγκαστ θέλει δουλειά,πολύ πολύ δουλειά.Μυρίζομαι προσθήκη στους ψηλούς για τον ΠΑΟ.
ΥΓ5:Ο κόουτς Σφαιρόπουλος θόλωσε στο τέλος και αυτό φάνηκε από τελευταίο τάιμ άουτ που σχεδίασε κάτι μπερδεμένο που στόχο είχε ένα γκολ φάουλ.Πρώτη φορά κάποιος πάει να ισοφαρίσει ματς 3 πόντων με γκολ φάουλ.
ΥΓ6:Ναι υπάρχει φάουλ στον Μακλίν στη τελευταία φάση ,αλλά δεν έχασες από αυτό.