Κυριακή 19 Νοεμβρίου 2017

4×4 στο δρόμο για το Βελιγράδι.

Ακόμα μια δπλή αγωνιστική της euroleague έφτασε στο τέλος της.
Και οι δυό εκπρόσωποί μας κατάφεραν κάτι σπάνιο αφού κατάφεραν να κάνουν αμφότεροι το 2/2 στις αναμετρήσεις τους.
Για να είμαι απόλυτα ειλικρινής δεν ήμουν τόσο αισιόδοξος στην αρχή της εβδομάδας.
Ειδικά για τον Ολυμπιακό το παιχνίδι της Πόλης έγινε πιο δύσκολο μετά το στραπάτσο στο ΣΕΦ από τον ΠΑΟ.Ασχολήθηκα όμως με αυτό το παιχνίδι οπότε θα μείνω σε αυτό της Παρασκευής απέναντι στους ερυθρόλευκους του Βελιγραδίου.
Κάποια ιδιαίτερη τακτική ανάλυση δε χωράει για την αναμέτρηση αφού η διαφορά δυναμικότητας ανάμεσα στις δυό ομάδες ήταν χαοτική.


Αυτό που κρατούν οι Πειραιώτες είναι η βελτίωση στον επιθετικό ρυθμό τους αλλά και την για ακόμα ένα παιχνίδι ανοδική πορεία των Αμερικάνων του.
Ο κόουτς Σφαιροπουλος φαίνεται πως εχει αποφασίσει να αλλάξει κάπως την επιθετική τακτική του χωρίς να απομακρύνεται από τις αρχές του.
Η πρώτη επιλογή παραμένει το παιχνιδι στο ποστ αλλά όχι με βιασύνη και χωρίς ισορροπία.
Πλέον η μπάλα φτάνει στο ποστ μόνο όταν ο ψηλός θα έχει αρκετό χώρο και χρόνο για να κινηθεί και φυσικά με τετοιο τρόπο ώστε να δυσκολεύει τις βοήθειες.
Επίσης πλέον ο ψηλός έχει πολλές επιλογές πάσας είτε προς τα έξω είτε προς τα μέσα και αυτό οφείλεται στη μεγαλύτερη διάθεση για κίνηση που επέδειξαν οι πλαϊνοί.Τόμσον,Παπαπέτρου και Παπανικολάου μετά από καιρό δεν περίμεναν απλά στημένοι στο τρίποντο την μπάλα αλλά πολλές φορές κινούνταν προς το καλάθι.
Μια ακόμα απόδειξη της βελτιωμένης ερυθρόλευκης επιθετικής λειτουργίας είναι η εμφάνιση του Μακλίν.Ο Αμερικάνος φόργουρντ-σέντερ όταν βρει χώρους να βάλλει την μπάλα στο παρκέ είναι από τους καλύτερους στην Ευρώπη.
Από την άλλη ο ΠΑΟ έκανε ακόμα ένα διπλό και μάλιστα απέναντι σε ομάδα με φιλοδοξίες.Ειδικά στην πρώτη περίοδο οι πράσινοι έπαιξαν πολύ ωραίο μπάσκετ αλλά μετά ανέδειξαν πάλι τις γνωστές εκτός έδρας αδυναμίες τους.
Χαλάρωσαν την άμυνά τους,έκαναν βιαστικές επιλογές στην επίθεση και φυσικά θυμήθηκαν την κακή άμυνά τους στο ποστ και πήγαν να κάνουν ήρωα τον τίμιο αλλά όχι κάτι ιδιαίτερο Στίματς.
Εκεί στήριξε ο έτερος x factor του αγώνα ο Βουγιούκας.Ο Ιαν σκόραρε,πάσαρε και γενικα δημιούργησε χώρους για τους συμπαίκτες του.
Ο Μακκόλουμ σε κάποιες στιγμές θύμιζε τον αδελφό του και κρατούσε την Έφες στο παιχνίδι.



Γενικά αν εξαιρέσει κανείς την πρώτη περίοδο του Παο μετά είδε άφθονο μπάσκετ πρωτοβουλίας και λίγες συνεργασίες.
Ε σε ένα τέτοιο ματς προβάρδισμα θα έχει πάντα η ομάδα με το μεγαλύτερο ταλέντο και πρωσοπικότητα.Παππάς,Γκιστ,Ρίβερς έκαναν τη δουλειά όταν έπρεπε και φυσικά με τέτοιο Καλάθη οι Τούρκοι δεν είχαν ελπίδα.
Ο Νικ που έχει ακούσει τόσα έμοιαζε σαν άντρας ανάμεσα σε παιδάκια.Τέλειωνε φάσεις με δεξί και αριστερό,τρίποντα ,μπομπίτες,ποσταρίσματα,έπαιρνε ριμπάουντ και μοίραζε ασσίστ σαν καραμέλες σε παιδικό πάρτυ.
Ο γκαρντ του Παναθηναϊκού έμοιαζε με λευκό Ουέστμπρουκ και έκοψε το βήχα των Τούρκων.
Στα τελευταία κρίσιμα λεπτά ο Περάσοβιτς κλασσικά θόλωσε και άφησε τη μοίρα του στα χέρια του Μακκόλουμ που δε διακρίνεται για το καθαρό μυαλό του.
Στα αρνητικά για τον Παο η επαναφορά του Ντενμον στα προ Χίμκι στάνταρ αλλά και η χλιαρή παρουσία του Λοτζέσκι.
Στα πολύ θετικά η ακόμη καλύτερη προσαρμογή του Θανάση που είναι υπεραπαραίτητος στο αμυντικό κομμάτι.
4×4 λοιπόν οι αιώνιοι που μπορεί να έχουν αδυναμίες αλλά έχουν κερδίσει το δικαίωμα να ελπίζουν σε επιτυχίες στο τρελοκομείο που λέγεται euroleague.
ΥΓ1:Η Βαλένθια του Γκριν που τόσοι γκρίνιαζαν που έφυγε έχασε για τρίτη σερί φορά και μάλιστα εύκολα με τον Αμερικάνο να έχει 6 πόντους.
ΥΓ2:Μια ομάδα που ψάχνει ρόλους και χημεία δε μπορεί να δίνει χρόνο σε νεαρούς που δε θα υπολογίζονται στα δύσκολα.Πρώτα θα προσαρμοστεί ο Ρόμπερτς και μετά θα πάρει χρόνο ο Τολιόπουλος.Ο μικρός έχει ταλέντο αλλά θα αρκεστεί στην Α1.
ΥΓ3:Ο Γουίλτζερ για να προσφέρει πρέπει να μάθει τη θέση 5.Για 4 μοιάζει αργός.Αν γίνει πιο σκληρός θα έχει ελπίδες.
ΥΓ4:Νικ θα λέτε και θα κλαίτε.Βλέπω το καλοκαίρι τα 2 μύρια να είναι πολύ λίγα.
ΥΓ4:Θα το ξαναπώ ο Ντένμον όταν το παιχνιδι πάει καλά για τον Παο θα παίζει.Αν όχι Παππάς και μόνο.
ΥΓ5:Τι ματσάρα το Φενέρ-Τσσκα.

Πέμπτη 16 Νοεμβρίου 2017

Σπουδαίες νίκες αλλά κάτι δε μου κολλάει.

Ήρθε λοιπόν και η δεύτερη "διαβολοβδομάδα" της Euroleague με τη διπλή αγωνιστική και μάλιστα άνοιξα με 2 μεγάλες νίκες για τους "δικούς" μας.
Ο ΠΑΟ προερχόμενος από το διπλό στο ΣΕΦ έκανε τη Χίμκι να μοιάζει με ομάδα Α1 και μάλιστα δεύτερης ταχύτητας.Οι δαντελένιοι παίχτες της μάσησαν στο "byllying" που ασκεί συνήθως ο ΠΑΟ στο ΟΑΚΑ απέναντι σε οποιονδήποτε αντίπαλο και επειδή δεν έχει μάθει να παίζει ρε χαμηλό τέμπο παρασύρθηκε από την καταιγίδα και τα τρίποντα ήρθαν να δέσουν το γλυκό.
Ο Πασκουάλ έπνιξε το Σβεντ δε του επέτρεπε να βρει χώρους για άμεση εκτέλεση και για 1 με 1 παιχνίδι.Επειδή όμως ο άξονας της Ρώσικης ομάδας έχει και άλλο πόλο ο Πασκουάλ φρόντισε να παρουσιάσει αρκετές αθλητικές πεντάδες ώστε να μη δώσει χώρο στο Ρόμπινσον να κάνει τα δικά του.
Από εκεί και πέρα στο επιθετικό κομμάτι το πράγμα γίνεται εύκολο για τον ΠΑΟ όταν τα σουτ μπαίνουν.Για να μπουν βέβαια φρόντισε για αυτό ο Πασκουάλ με τις σωστές αποστάσεις που έστηνε και με τον τρόπο αυτό απέτρεπε τη Χίμκι να κάνει τριπλή αλλαγή στα σκριν.Άλλωστε για να είμαστε απόλυτα ειλικρινείς με τους εαυτούς μας οι Ρώσοι άμυνα παίζουν σε πολύ βασικό επίπεδο και μάλιστα με το Σβεντ παρόντα χάνουν και σε δύναμη αλλά και σε πόδια σε αυτό τον τομέα.
Ο Μπαρτζώκας μπορεί να έχει φτιάξει ένα αξιοζήλευτο σύνολο με ρόλος και με προσαρμοστικότητα στο σετ παιχνίδι αλλά δεν είναι σκληρό και εύκολα λυγίζει στην πίεση και στον τσαμπουκα.
Αυτό άλλωστε το απέδειξε και στο παιχνίδι με τον Ολυμπιακό .Οι Ρώσοι είναι για τους Έλληνες ότι είναι αυτοί για την Μπαρτσελόνα.Τους κάνουν να φαίνονται πολύ καλύτεροι από ότι πραγματικά είναι.



Δε θα μπορούσα να μην αναφερθώ στο καταπληκτικό παιχνίδι του Ντένμον που για τους πολλούς έκλεισε στόματα αλλά στα δικά μου μάτια μάλλον παρασύρθηκε από τη γενική εφορία και καλό μομέντουν παρά μας απέδειξε πιο είναι το ταβάνι του.Είναι κοντρολαρισμένος αλλά μοιάζει να θέλει πολύ χρόνο για να βρει ρυθμό.Δεν είναι Ρίβερς που όταν πρέπει θα είναι εκεί ,ούτε Λοτζέσκι που το σουτ που πρέπει θα το βάλλει και φυσικά δεν είναι Παππάς ή Τζέιμς που μέσα από την παλαβομάρα τους μπορούν να αλλάξουν το μομέντουμ ενός αγώνα.Με λίγα λόγια ο Αμερικάνος ειδικά φέτος που είναι η πρώτη χρονιά περισσότερο θα τον πηγαίνουν τα παιχνίδια και λιγότερο το αντίθετο.
Για να κλείσω με τον ΠΑΟ  να πω πως το δύσκολο είναι το σημερινό ματς.Αν το πάρει θα αποδείξει πως σιγά σιγά βρίσκει το δρόμο του,αν το χάσει θα είναι πισωγύρισμα.
Χτες ο Ολυμπιακός στην Πόλη του έκανε το μεγάλο διπλό που τόσο είχε ανάγκη όχι μόνο για βαθμολογικούς αλλά και για ψυχολογικούς λόγους.Οι ερυθρόλευκοι αποφάσισαν να αλλάξουν το επιθετικό πλάνο τους ή για να είμαι ακριβής αποφάσισαν να προσαρμοστούν στα "μπορώ"του ρόστερ του.
Μεγάλος πρωταγωνιστής ο Μπράϊαν ο Ρόμπερτς που τόσα έχει ακούσει και για τον οποίο έκανε μέχρι και δήλωση ο προπονητής του.
Ο Αμερικανός χτες για πρώτη φορά δεν κλήθηκε να υποδυθεί τον Σπανούλη.Ο κόουτς Σφαιρόπουλος  χτες αποφάσισε να δώσει στον Αμερικάνο την μπάλα από την αρχή της επίθεσης.Ούτε σκριν στη baseline ούτε τίποτα.Έχεις την μπάλα και κάνε το καλύτερο.Ο Ρόμπερτς άλλαξε τις γωνίες που ζητούσε τα σκριν ,έγινε πιο επιθετικός γιατί πλέον μπορούσε να κινείται σε χώρους που βολευόταν καλύτερα.Πάσαρε γρήγορα,εκτελούσε στο 1 με 1 και φυσικά έτρεχε πιο γρήγορα τα πλέις.



Σε αυτό βοήθησε και η κινητικότητα των υπολοίπων που δεν στέκονταν απλά αλλά αναζητούσαν τα κενά που άφηνε η άμυνα της Φενέρ.Ακόμα και το παιχνίδι από το ποστ άλλαξε χτες αφού πλέον η μπάλα δεν έφτανε σε αυτούς σε σημεία με πολυκοσμία αλλά σε περιοχές που είχαν μόνο έναν αντίπαλο ,χώρο να κινηθούν(βλ. Μακλίν) αλλά το κυριότερο μακριά από βοήθειες.
Στο αμυντικό κομμάτι έγινε αυτό για το οποίο φτιάχτηκε αυτή η ομάδα.Ο Ολυμπιακός φέτος φτιάχτηκε με κορμιά που να ματσάρουν τα κορμιά των Τούρκων και να αντέχουν στο ξύλο.
Βέβαια αυτό δεν κρύβει όλα τα κακώς κείμενα κάτω από το χαλάκι.Οι λάθος επαναφορές,το θολωμένο μυαλό στα τελευταία λεπτά ενός ακόμα οριακού παιχνιδιού με λάθος πάσες(Στρέλνιεξ,ΠΑΠ) και βιαστικές επιλογές δεν μπορούν να παραβλεφθούν.Όπως και το ότι όσο και να μη μας αρέσει σε μία θέση ο Ολυμπιακός έχει έλλειψη και αυτή είναι ο αναπληρωματικός του Μάντζαρη.Ο "Βύντρα " του μπασκετικού Ολυμπιακού παίζει τραυματίας και πίσω από αυτόν δεν υπάρχει κάποιος με σίγουρα χέρια.Αν όπως λέγεται δεν αποκτήθηκε παίχτης εκεί για να πάρει χρόνο ο Τολιόπουλος τότε τώρα είναι η ώρα για να συμβεί αυτό.Αν ο Βαγγέλης υποτροπιάσει ο Ολυμπιακός θα έχει μεγάλο πρόβλημα.
Αυτά για το πρώτο διήμερο τα λέμε την Παρασκευή ή το Σάββατο μετά της ολοκλήρωση της διπλής αγωνιστικής.
Μέχρι τότε μόνο devotion.

ΥΓ1:Αλήθεια πως έφαγαν από 20 πόντους από αυτή την Μπαρτσελόνα οι αιώνιοι.Το χτεσινό κάζο των Μπλαουγκράνα από τη Μπάμπεργκ του συγκινητικού Ζήση θα μείνει στη ιστορία.Είδα το δεύτερο ημίχρονο και ειλικρινά πιο αβοήθητη από τον πάγκο της ομάδα έχω να δω από τον τελικό της Μπάρτσα  με τον Ολυμπιακό του Γιαννάκη και τη ΤΣΣΚΑ σε Λονδίνο και Πόλη.
ΥΓ2:H Ζάλγκιρις του Σάρας είναι ότι πιο μπασκετικό κυκλοφορεί αυτή τη στιγμή στη Ευρώπη.Ομάδα με αρχές ,ρόλους που δεν παίζει τίποτα από τα κλασσικά.Ούτε πικ εν ρολ μέχρι να σβήσει ο ήλιος ,ούτε τρεχάλα και σουτ από παντού.

Κυριακή 12 Νοεμβρίου 2017

Το κενό πινακάκι,η Φενέρ και τα 150 συστήματα που πάνε περίπατο.

Έχω καιρό να γράψω,είναι Κυριακή,έχει προηγηθεί Ευρωπαϊκό ντέρμπι οπότε καταλαβαίνετε πως θα γράψω πολλά.
Μπορεί ο κανόνας των σύγχρονων δημοσιογράφων να είναι να γράφεις λίγα για να σε διαβάσουν ,αλλά ούτε δημοσιογράφος είμαι ,ούτε μου αρκεί να γράψω λίγα.
Άλλωστε μέσα από αυτό κάνω και το ψώνιο και την ψυχανάλυσή μου.
Άφησα να περάσουν κάποιες ώρες πριν καταθέσω τις απόψεις μου για δύο λόγους.
Ο πρώτος ήταν γιατί ακριβώς μετά το ντέρμπι έπρεπε να πάω στα γενέθλια μιας πολύ καλής φίλης(πολύχρονη Εύη μου!!!!!),κάτι που με βοήθησε γιατί ήπια τις ουισκάρες και έπνιξα τα νεύρα μου και ο δεύτερος γιατί ήθελα να διαβάσω τι θα γράψουν οι "μπασκετικοί "επιστήμονες γύρω από το ματς.
Τώρα πια είμαι έτοιμος να πω ή μάλλον να γράψω και τα δικά μου που όπως φαντάζεστε δε θα έχουν καμία επαφή με αυτά των ειδικών.
Αρχικά είχα ξεκινήσει να γράφω ένα κείμενο που θα αφορούσε αποκλειστικά τη διαχρονική επιθετική δραστηριότητα του Ολυμπιακού ,αλλά μετά από πολύωρη σκέψη κατάλαβα πως έπρεπε να γράψω για τον κοινό δρόμο του Πασκουάλ και του Σφαιρόπουλου.





Αυτό θα το αναλύσω παρακάτω,μη βιάζεστε σας εξήγησα από την αρχή ότι θα γράψω πολλά.
Τώρα θα σας μεταφέρω τι έχει γραφτεί αν και είμαι βέβαιος πως τα περισσότερα τα έχετε διαβάσει.
Αρχικά ο νικητής Τσάβι έγινε πάλι μέγας μαγίστρος του μπάσκετ ,ο Λεκαβίτσιους (που είναι όντως πολύ καλή μεταγραφή) έγινε Αϊζέια Τόμας ,βγήκε η ψυχή του πρωταθλητή ,η άμυνα φτάνει στα στάνταρ που τη θέλουμε και γενικά από τσίρκο μεντράνο ο Παο μετατράπηκε σε Μπολσόι.
Στηνάλλη όχθη επέστρεψαν τα σχόλια περί κόμπλεξ των αθλητών,για παίχτες που δεν κάνουν ,για την έλλειψη του αρχηγού και τελείως επιδερμικά κάτι ψιλά πήραν και τον κόουτς αλλά αυτός δε φταίει άμεσα.
Λοιπόν αυτά έγραψαν αυτοί που ξέρουν και ζουν από αυτό ,αλλά έρχομαι να σας πω εγώ πως όλα αυτά είναι παπάτζες και δεν ισχύει σχεδόν τίποτα.
Επανέρχομαι όμως στον κοινό δρόμο των δύο αντίπαλων κόουτς από όπου θα ξεκινήσω να στοιχειοθετώ τα περί παπάτζας που έγραψα μόλις παραπάνω.
Και ο Έλληνας και ο Καταλανός αγαπάνε πολύ το κοντρόλ μπάσκετ,το απόλυτα ελεγχόμενο από τους ίδιους.Δεν είναι μόνο πως προτιμούν να επιτίθενται τις περισσότερες φορές μετά τα 15 δευτερόλεπτα αλλά είναι ακόμα και ο τρόπος που κάνουν ροτέισον.Στην Μπάρτσα κυρίως ο Πασκουάλ πολλές φορές ανεξάρτητα από το ρυθμό του αγώνα και την εικόνα του άλλαζε τους πάικτες ανάλογα με το πόσο χρόνο είχε υπολογίσει ότι θα παίξουν.Ακριβώς το ίδιο κάνει και ο Σφαιρόπουλος.
Ένα ακόμα κοινό στοιχείο τους είναι πως και οι δύο έχουν στηρίξει όλο το πλάνο τους πάνω σε δύο σπάνιες προσωπικότητες και ταλέντα,ο ένας στο Ναβάρο και ο άλλος στον Σπανούλη.Ότι και αν σχεδίαζαν γινόταν γύρω από αυτούς.Όταν ο Ναβάρο έπαψε να κάνει τα δικά του ο Τσάβι απέτυχε,το ίδιο συμβαίνει και με το Σφαιρόπουλο τώρα που ο Βασίλης απουσιάζει ή δε μπορεί να είναι με την ίδια συχνότητα και την ίδια διάρκεια τόσο κομβικός.
Αν θέλετε να συνεχίσω με τα κοινά τους να σας πω και οι δύο στήριξαν σε σημείο ψύχωσης δύο παίχτες παλιάς κοπής.Ο Καταλανός τον ,υπερεκτιμημένο και γατούλη, Τόμιτς και ο Έλληνας τον άγουρο Μιλουτίνοφ ο οποίος έχει πολύ καλύτερες προοπτικές από τον Κροάτη συνάδελφό του.Εδώ οφείλω να παρατηρήσω ότι και οι δύο πήραν πράγματα από τη στήριξη αυτοί.Για να μη λέμε μόνο τα στραβά και με χαρακτηρίσετε κακεντρεχή.
Κάνω ακόμα μια μικρή παρένθεση και τονίζω πως το να μιλάω στο πληθυντικό τονίζω το μέγεθος της ψυχασθένειάς μου  αλλά ταυτόχρονα βάζει και στην κουβέντα τον άλλο μου εαυτό που με αναγκάζει να αλλάξω πολλές φορές τα κείμενά μου.
Κλείνω την παρένθεση και καταλήγω στη μεγάλη διαφορά των δύο προπονητών η οποία είναι η εντελώς αντίθετη ανάγνωση της κατάστασης γύρω από το μπάσκετ.Ο Τσάβι έφυγε από την Μπάρτσα και το ασφαλές περιβάλλον της ,έμεινε λίγο εκτός καθάρισε το μυαλό του και αναγνώρισε πως το μπάσκετ που πρεσβεύει με τα 150 συστήματα ,τις πολλές πάσες και τις συνεργασίες ακόμα και μακριά από την μπάλα δεν μπορεί να εφαρμοστεί αν δεν είσαι ο Πόποβιτς και δεν προπονείς τους Σπερς.Έτσι λοιπόν με αλλαγμένη νοοτροπία και βαμμένο μαλλί(γιατί ρε Τσάβι;) ανέλαβε τον ΠΑΟ και προσπαθεί να προσαρμοστεί.Αυτό βέβαια δεν είναι εύκολο γιατί ακόμα μαθαίνει και όταν κα΄τι δεν του πάει καλά επιστρέφει σε αυτά που ξέρει.Έτσι λοιπόν έφτιαξε ένα ρόστερ που οι μισοί είναι για το μπάσκετ του 2017 και οι υπόλοιποι είναι για το μπάσκετ που αυτός είχε συνηθίσει να παίζει.Το ερώτημα είναι πως αυτά τα δύο γκρουπ παιχτών θα συμβαδίσουν και θα βρουν χημεία.


Επειδή πολύ λένε πως το περσινό ρόστερ δεν ήταν δικό του ,να τους πω πως το φετινό δεν έχει πολλές διαφορές σε στυλ παικτών  και πως απλά έχει περισσότερα στοιχήματα και λιγότερη ποιότητα.Ο Βουγιούκας αντικατέστησε τον Μπουρούση χωρίς να είναι διαφορετικός παίχτης,ο Ντενμον είναι ένας Τζέιμς με λιγότερο ταλέντο και παραστάσεις και απλά δεν γκρινιάζει όταν δεν παίζει,ο Όγκαστ είναι το αθλητικό πεντάρι που έψαχνε από πέρσι και ο Λεκαβίτσιους είναι ο μπακ απ άσσος που επίσης έψαχνε πέρσι αλλά δεν έβρισκε.Ο Αντετοκούμπο ήρθ για να προσθέσει σε αθλητικότητα ,ενώ ο Λοτζέσκι ήταν πάντα στο στόχαστρό του από όταν ήταν στη Μπάρτσα αφού είναι ένας δαντελένιος παίχτης.Ο Πακουάλ λοιπόν προσπαθεί να προσαρμοστεί ,στηρίζεται περισσότερο στην αθλητικότητα και στο ταλέντο στο ένας με έναν καιο για αυτό το λόγο νιώθοντας καλά με τον εαυτό του κέρδισε ένα ντέρμπι με μόνο 8 ασσίστ.Ο παλιός Πασκουάλ αν η ομάδα του είχε τόσο λίγη δημιουργία δε θα μιλιόταν και θα αναζητούσε άλλα 150 συστήματα για να το διορθώσει.Τώρα χαμογελαστός προχωράει μέχρι τις επόμενες σφαλιάρες που θα έρθουν γιατί με τόσο χαμηλή δημιουργία και ελάχιστες συνεργασίες δεν μπορείς να επιβιώσεις εκτός και αν παίζεις συνέχεια με την πιο στατική και προβλέψιμη ομάδα στην Ευρώπη σε αυτό το επίπεδο.
Σωστά μαντέψατε για τον Ολυμπιακό μιλάω και αυτό οφείλετε κυρίως στον προπονητή του που σε αντίθεση με το συνάδελφό του δε λέει να εξελιχθεί και να προσαρμοστεί.Βέβαια όταν έχεις σαν πρότυπο το Γιάννη τον Ιωαννίδη είναι δύσκολο να δείξεις προσαρμοστικότητα.Ο κόουτς Σφαιρόπουλος λοιπόν τρία χρόνια τώρα στον Ολυμπιακό η μόνη στιγμή στην οποία μιλάει για αύξηση στην ταχύτητα του παιχνιδιού της ομάδας του είναι όταν κάνει δηλώσεις στην αρχή της σεζόν.Μετά το ξεχνάει.Ενδιάμεσα η ομάδα του πάντα τέτοιο καιρό θα κάνει ένα διαστημικό ματς,πέρσι ήταν η Μπασκόνια εκτός και φέτος η Χίμκι εντός .αλλά μετά θα επανέλθει στις γνωστές ταχύτητες σαλιγκαριού γιατί απλά ο κόουτς δε νιώθει άνετα.Για να το βαθύνω ακόμα περισσότερο ο κόουτς από τη Σαλονίκη όταν το καλοκαίρι έκανε την ανάλυση της περσινής χρονιάς κατέληξε πως αυτό που του έφταιγε ήταν η άμυνα και η έλλειψη κορμιών.Για να μη μιλάω με γρίφους ο κόουτς σκέφτηκε πως μία μόνο ομάδα μα έπνιξε και μάλιστα η ίδια ομάδα έκανε πλάκα και στους απέναντι που μαζί τους παίζουμε για το πρωτάθλημα.Ποια ήταν αυτή;Μα φυσικά η Φενέρ του Ζοτς.Πάμε λοιπόν φέτος να τους ακολουθήσουμε γιατί στην τελική και στην Ευρώπη αν πάμε στο Βελιγράδι είναι πολύ πιθανό να πρέπει να παίξουμε και με αυτούς ή ακόμα και στα πλέι οφ.Έτσι λοιπόν γέμισε την ομάδα με τριάρια με μεγάλα κορμιά που μπορούν είτε υπό συνθήκες να κατεβαίνουν στο 4 είτε να ανεβαίνουν στο 2.Ταυτόχρονα πλαισίωσε το Μιλουτίνοφ και τον Πρίντεζη με τον Τιλί που είναι μακρύς και αθλητικός,το Μακλιν που μπορεί να τελειώσει φάσεις με πρόσωπο και πλάτη και φυσικά πήρε και το Ρόμπερτς που δυνητικά μπορεί να αλλάξει άριστα το ρυθμό.Αυτό όμως που δε συνυπολόγισε είναι η διαφορά που έχει η περιφέρεια της Φενέρ από αυτή του Ολυμπιακού αλλά και ο τρόπος με τον οποίο τη χιερίζεται ο Ομπράντοβιτς.Ο Σέρβος πέρσι είχε τον Μπογκντάνοβιτς που είναι και νεότερος και ψηλότερος και δυνατότερος από το Σπανούλη.Ταυτόχρονα μιλάμε για ένα τύπο που μπορεί να δημιουργήσει το ίδιο εύκολα και για τον ίδιο αλλά και για τον εαυτό του.Δίπλα του έβαλε το Σλούκα ,που ο Έλληνας κόουτς δεν έπεισε ή δεν ήθελε να πείσει για να μείνει,ο οποίος όταν η ομάδα κολλάει μπορεί λειτουργώντας εκτός συστήματος και να δημιουργήσει αλλά και να εκτελέσει και κυρίως μπορεί εύκολα να ανακατέψει έναν αγώνα αλλάζοντας το ρυθμό.Στην εξίσωση βάλτε και τον κοντούλη ημίτρελο Ντίξον(ή Μοχάμεντ Άλι αν προτιμάτε) ο οποίος μπορεί να σε καταστρέψει είτε πηγαίνοντας στο ένας με έναν είτε παίρνοντας σουτ από τα 6,75.Όλοι αυτοί όμως κινούνταν σε ένα και μόνο πλαίσιο το οποίο ήταν οι καλέ αποστάσεις και οι κίνηση μακριά από την μπάλα.Με αυτό τον τρόπο ο Ούντοχ και ο Βέσελι είχαν όλο το χρόνο και το χώρο να ποστάρουν και να επιβληθούν.Όταν έλειπε ο Μπογκντάνοβιτς ή ακόμα καο ο Σλούκας όλο το οικοδόμημα έτριζε και γινόταν προβλέψιμο γιατί πολύ απλά δεν μπορούσε να λειτουργήσει αλλιώς.







Σκεφτείτε τώρα πόσα από αυτά ισχύουν για τον Ολυμπιακό.Ο Ρόμπερτς μπορεί  να αλλάξει το ρυθμό μόνο αν η ομάδα το επιτρέψει.Είναι πολλές οι φορές που ο ίδιος πάει να τρέξει σε πρώτο χρόνο ένα πλέι αλλά οι υπόλοιποι έχουν στηθεί λάθος γιατί πολύ απλά δεν τους έχει δείξει κανένας πως να το κάνουν.Ο Τόμσον είναι ένας σκόρερ που θέλει ένα καλό πλαινό σκρίν για να περάσει να αρπάξει την μπάλα και είτε να σουτάρει είτε να τρέξει προς το καλάθι.Πόσες φορές έχει γίνει κάτι τέτοιο;
Ο Μακλιν που και αυτός δεν κάνει πόσες φορές έχει βρει το χώρο να ποστάρει καλά ή πόσες φορές έχει απομονωθεί στους αγκώνες για να πάει τον αντίπαλό του στα πόδια που είναι και η αγαπημένη του κίνηση;
Έπρεπε να περάσει ένας μήνας αγώνων για να καταλάβει το τιμ του Ολυμπιακού για να καταλάβει πως ο Στρέλνιεξ ελιναι δυάρι που επικουρικά βοηθάει στο κατέβασμα της μπάλας και όχι άσσος με σουτ.Πήγαμε και σε αυτόν να τον αλλάξουμε θέση όπως και με τον Παπαπέρου απλά και μόνο για να βολέψει τα θέλω μας .
Για να σας αποδείξω πόσο φτωχό είναι το επιθετικό παιχνίδι του Ολυμπιακού θα σας περιγράψω τα δύο βασικά πλέις του και θα δείτε πως όλοι τα ξέρετε χωρίς να είστε προπονητές γιατί πολύ απλά τα βλέπετε συνέχεια όπως και γω.
Το πρώτο είναι με τον κοντό να κατεβαίνει στη baseline για να πάρει ένα κάθετο σκριν από το τεσσάρι συνήθως να ανέβει στην κορυφή του τριπόντου να πάρει την μπάλα και στη συνέχεια να παίξει πικ με τον άλλο ψηλό.Όταν συμβεί αυτό ο πρώτος ψηλός είτε θα μείνει βυθισμένος στο ποστ περιμένοντας μια πάσα είτε αν είναι ο Πρίντεζης  ή ο Αγραβάνης θα βγουν στο τρίποντο.
Το δεύτερο πλάνο είναι να βγουν οι τέσσερις έξω και να μείνει μόνος στη ρακέτα ο Μιλουτίνος ή ο Πρίντεζης για να ποστάρουν.
Αυτά τα δύο συστήματα εφαρμόζονται πάντα ανεξάρτητα από το ποιος είναι ο παίκτης που τα τρέχει.Το πρώτο έχει φτιαχτεί για το Βασίλη που μπορεί βγαίνοντας γρήγορα από αυτό το σκριν να εκτελέσει τρίποντο από την κορυφή που είναι η αγαπημένη του θέση.Ο Μάντζαρης όμως αυτό δεν μπορεί να το κάνει όπως και κανένας άλλος κοντός της ομάδας.Για παράδειγμα ο Ρόμπερτς προτιμά να παίρνει τα σκριν στο πλάι και να έχει πολλές επιλογές πάσας προς τα έξω.Ο Στρέλνιεξ από την άλλη προτιμά να σουτάρει από της 45 μοίρες και αν δε του βγει να παίξει ένα πλάγιο πικ που θα του επιτρέπει να δοκιμάσει ένα σουτάκι από τα 5 μέτρα.Ο Τόμσον βάζει την μπάλα στο παρκέ μόνο όταν ξέρει πως θα πάει στο ένας με έναν και όχι για να σκριναριστεί.Ακόμα και ο Σπανούλης πλέον δεν μπορεί πια να το εκμεταλλευτεί γιατί όλοι το έχουν διαβάσει και του στέλνουν κάλυψη από την αδύναμη πλευρά.
Το πρόβλημα σε όλα αυτά είναι πως κανένας από τους υπόλοιπους δεν κινείτε και τα συστήματα αφορούν μόνο τους άμεσα εμπλεκόμενους.Ακόμα και ο Παπανικολάου που έκανε όνομα κόβοντας στη baseline πλέον στέκεται σε μία γωνία και περιμένει μπας και του έρθει η μπάλα αν όλα τα υπόλοιπα κολλήσουν.
Ακόμα και το ποστάρισμα των τριαριών γίνεται άγαρμπα ,τσαπατσούλικα και σε λάθος ύψος.Το να δώσεις την μπάλα σε κάποιον για να ποστάρει είναι εύκολο το ζήτημα όμως είναι πως και που του τι δίνεις.Ο πρίντεζης πλέον πολλές φορές παίρνει την μπάλα στο ύψος τον Βολών σε γωνία και σπρώχνεται τόσο πολύ που δεν έχει δύναμη όταν πρέπει να εκτελέσει.Δεν έχουμε δει για παράδειγμα να παίρνει ο τύπος που θες να ποστάρει ένα σκριν για να αλλάξει η γωνία και τα μαρκαρίσματα.
Όλα αυτά βέβαια δεν είναι πως δεν τα γνωρίζει ο Κόουτς απλά φοβάται να τα εφαρμόσει γιατί θέλει να παίζει με το χρονόμετρο και γιατί πιστεύει πως θα το επιφέρουν ανισορροπία στη φάση της άμυνας.Είπαμε δε γίνεται να πνίξει τον Ιωαννίδη που έχει μέσα του.
Ο καθένας έχει τα πρότυπά του και δε θα τα κρίνω εγώ απλά καλό θα ήταν να μάθει και από τα λάθη τους.Ο Ιωαννίδης δεν πέτυχε όσα έπρεπε γιατί ήταν άτολμος και δε ρίσκαρε όταν έπρεπε.Αν δε με πιστεύει ας δει τον τελικό του Τελ Αβίβ και θα καταλάβει.Στο μπάσκετ των 150 κατοχών με το χρονόμετρο παίζεις μόνο στο τελευταίο δίλεπτο.Πιο πριν πνίγεσαι.

ΥΓ1:Η ψυχολογία δε φτιάχνεται μόνο από την άμυνα αλλά και από την εμπιστοσύνη.Όταν ο παίχτης ξέρει πως αν χάσει 2 σουτ θα βγει απλά δεν πρόκειται να τα πάρει.Ο Ρίβερς τα βάζει γιατί ξέρει ότι ο προπονητής του θα του πει να συνεχίσει να σουτάρει ακόμα και αν δεν μπουν.
ΥΓ2:Φυσικά και πρέπει να δουλεύει μια ομάδα για τον ηγέτη της.Άλλο πράγμα αυτό και άλλο πράγμα να κάνει μόνο αυτό.
ΥΓ3:Πέτρα που κυλάει δε χορταριάζει λέει ο αοιδός ή αλλιώς όταν δεν εξελίσσεσαι  και δεν προσαρμόζεσαι απλά εξαφανίζεσαι.Κόουτς απλά ξεκόλλα γιατί αδικείς τον εαυτό σου.
ΥΓ4:Το ποστάρισμα του Γιανγκ που πανηγύριζε για την νίκη του ΠΑΟ δείχνει πως κάτι δεν έκανε καλά ο κόυτς στη διαχείριση χαρακτήρων.
ΥΓ5:Ο κόουτς δεν πρέπει να φύγει αλλά επιβάλλεται  να αλλάξει.
ΥΓ6:Πάλι πολλά έγραψα.

Δευτέρα 6 Νοεμβρίου 2017

Μετά τις made in Spain σφαλιάρες ήρθαν και οι εγχώριες υπενθυμίσεις.

Άλλο ένα ευρωπαϊκό διήμερο έκλεισε για τους δύο αιώνιους στο μπάσκετ και μάλιστα είχε πολλά κοινά,τα περισσότερα από τα οποία ήταν άσχημα για αμφότερους.
Μάλιστα αμέσως μετά ακολούθησαν οι ημιτελικοί κυπέλλου για να υπερτονίσουν τα κακώς κείμενα των δύο δυναστών του Ελληνικού μπάσκετ
Αρχικά και οι δυο τους εκστράτευσαν στην Ιβηρική,κατά δεύτερον και οι δύο ήπιαν το πικρό ποτήρι της ήττας και τέλος και οι δύο προσγειώθηκαν.Και αν δεν προσγειώθηκαν από τις made in Spain σφαλιάρες ,ήρθαν την Κυριακή ΑΕΚ και Άρης για να τους το υπενθυμίσουν.
Η προσγείωση αφορά το ότι και οι δύο είχαν να αντιμετωπίσουν ομάδες προβληματικές που προέρχονταν από σερί ηττών εντός και εκτός των τειχών ,που ακόμα ψάχνονται και που στην τελική δεν έχουν πείσει πως έχουν και πάρα πολύ υψηλό ταβάνι.
Για να τα πάρουμε τα πράγματα με τη σειρά ο Παο την Πέμπτη ήρθε αντιμέτωπος με την πολύ αλλαγμένη τη φετινή σεζόν Μπασκόνια.Το καμάρι του Βασκικού μπάσκετ άλλαξε προπονητή,έχασε τον ηγέτη του Χάνγκα(και τους δύο εντελώς τυχαία από την Μπάρτσα),έχασε τον ένα από τους διόσκουρους της περσινής περιφέρειας,το Λάρκιν και πριν μια εβδομάδα ξανάλλαξε προπονητή γιατί ο Πριτζιόνι δεν την πάλεψε.









Γίνετε εύκολα αντιληπτό πως οι Βάσκοι ψάχνονταν σε όλα τα επίπεδα και για αυτό το λόγο δεν είχαν σταυρώσει ροζ φύλλο.Δεν ξέρουν αν θέλουν να συνεχίσουν να παίζουν γρήγορα γιατί πλέον δεν έχουν τόσο ταλέντο ή αν πρέπει να γίνουν πιο σκληροί γιαυτό πήραν τον Γκρέιντζερ.
Απέναντι σε αυτό το σύνολο που είχε τόσα υπαρξιακά ο Παο καλούνταν απλά να κάνει ότι έκανε και με την Φενερ.Τίποτα περισσότερο δηλαδή από το να είναι σκληρός.
Ε  στο πρώτο μισό δεν το έκανε και βρέθηκε να τρώει κοντά στους 50 πόντους από μία ομάδα που είχε μέσο όρο 67 σε ολόκληρα παιχνίδια.
Το ροτέισον ήταν πάλι κλειστό και πως να μην είναι όταν όποιος ερχόταν από τον πάγκο τα έκανε θάλασσα και έδινε θάρρος στους Βάσκους.Οι Πράσινοι είχαν στήσει όλο το παιχνίδι τους γύρω από τον άξονα Καλάθη -Γκιστ ,ο οποίος ήταν πραγματικά υπέροχος ,αλλά δεν αρκούσε.
Ακόμα και έτσι ο ΠΑΟ δεν έχασε το παιχνίδι από την έτσι και αλλιώς μονοδιάστατη επίθεσή του ,αλλά από τη σκληρή σαν καρδιά μαρουλιού άμυνά του.Σε όλα τα ματς στην Ευρώπη,με εξαίρεση αυτό με τη Φενέρ,οι πρωταθλητές Ελλάδας παρουσιάζονται πολύ σοφτ στο αμυντικό κομμάτι.Δε δέρνουν ,δεν σπρώχνουν ,δεν κάνουν ούτε κάποιο σκληρό φάουλ Και αν αυτή η αδυναμία εντοπίζεται μόνο μέσα στη ρακέτα ,αυτό είναι μια λανθασμένη προσέγγιση.Ναι οι ψηλοί του ΠΑΟ αδυνατούν να παίξουν άμυνα ,ιδίως οι Βουγιούκας και Όγκαστ,αλλά και οι περιφέρεια με εξαίρεση τον Καλάθη δεν είναι και Ράμπο.Όποιος αντίπαλος θέλει να επιτεθεί στο πράσινο καλάθι το κάνει τόσο εύκολα σαν να πηγαίνει βόλτα στο πάρκο.Επίσης οι αμυντικές περιστροφές είτε είναι ανύπαρκτες είτε γίνονται χωρίς σχέδιο και χωρίς ισορροπία.




Όλα αυτά φάνηκαν και στο παιχνίδι με την ΑΕΚ.Μη ξεγελιέστε από τη χαμηλή παραγωγικότητα της Ένωσης.Αυτή οφείλεται σε μεγάλο βαθμό και στο περιορισμένο ταλέντο των ξένων της ΑΕΚ,αλλά και στην τεράστια πίεση που ένιωθαν.Ο ΠΑΟ έφαγε 15 πόντους από τον τίμιο Ελόνου και 20 από το Χάρις δηλαδή από 2 παίχτες που ήξερε ότι θα ταϊστούν.Όπως και με τη Μπασκόνια έτσι και χτες ο Θανάσης δεν έπαιξε λεπτό και αυτό είναι παράλογο αφού σε κλειστά ματς που πάνε στη δύναμη και στην ενέργεια ο υπερκινητικός Θανάσης είναι υπεραπαραίτητος.
Για να κλέισω το θέμα του ΠΑΟ θα πρέπει να τονίσουμε κάτι για τον Πακουάλ που μετά τη χθεσινή αποτυχία και το ποστάρισμα του Γιαννακόπουλου περί τσίρκο έχασε ακόμα ένα κανονάκι και προσωπικά πιστεύω πως δεν έχει πάρα πολλά ακόμα.Ο Καταλανός για 7 ολόκληρα χρόνια δίδασκε ένα μπάσκετ τεχνικό,με πολύ κίνηση και πάσα και με ρυθμό συγκεκριμένο και ελεγχόμενο.Επειδή τα τελευταία χρόνια στη Βαρκελώνη κατάλαβε πως αυτό το στυλ δεν έχει μέλλον αποφάσισε στη νέα του δουλειά να αλλάξει ρώτα και να πάει στην ταχύτητα και στην ατομική ικανότητα.Μόνο που ακόμα δε νιώθει σίγουρος για αυτό το εγχείρημα και για αυτό το λόγο έκανε κάποιες επιλογές που να είναι συμβατές με αυτό που ξέρει καλά.Έτσι όμως η ομάδα του μοιάζει με ένα υβρίδιο που δεν έχει στόχο και ξεκάθαρο χαρακτήρα.Ο Πακουάλ χρειάζεται να πάρει ξεκάθαρες αποφάσεις και να προχωρήσει σε αλλαγές.....αν προλάβει.
Πάμε τώρα και στο ερυθρόλευκο στρατόπεδο που μετά το καλό ξεκίνημα στην euroleague και σε συνδυασμό με τις πολλές και σημαντικέ απουσίες έκαναν  άπαντες να αναθαρρήσουν και να μιλάνε για τρόπαια και triple crown.E ήρθε η βόλτα σε Βαρκελώνη και Θεσσαλονίκη για να επαναφέρει άπαντες στην πραγματικότητα.



Αρχικά την Παρασκευή ο αήττητος Ολυμπιακός είχε να αντιμετωπίσει μια ομάδα με πολλά προβλήματα που προερχόταν από 5 σερί ήττες.Οι μπλαουγκράνα θα παρακαλάνε να παίζουν με τους Έλληνες γιατί και οι δύο τους έκαναν να μοιάζει καλύτερη από ότι πραγματικά είναι.
Ο Ολυμπιακός ήταν τόσο κακός που κατάφερε να χάσει με 20+ πόντους από μια ομάδα που με το ζόρι ξεπέρασε τους 70 πόντους.
Ο Σφαιρόπουλος πρέπει πάρα πολύ να προβληματιστεί με το δημιουργικό κομμάτι της ομάδας του.Δε γίνεται σε δύο παιχνίδια η ομάδα να ξεπερνά οριακά τους 50 πόντους.Επίσης δε γίνεται να γίνονται τόσο εύκολα και παιδικά λάθη από παίχτες (Ρόμπερτς) με εμπειρία και παραστάσεις.
Και επειδή όλοι στέκονται στον πασέρ καλό θα ήταν να θυμόμαστε πως μερίδιο ευθύνης στο λάθος φέρει και ο αποδέκτης της πάσας.
Ο Ολυμπιακός ,δε θα κουράζομαι να το λέω ,δουλεύει ελάχιστα χωρίς την μπάλα.Ελάχιστη κίνηση και καμία συμμετοχή στο παιχνίδι από τους παίχτες που δε συμμετέχουν άμεσα στα plays.Όλο αυτό γίνεται ακόμα εντονότερο με τη μανία που έχει επιδείξει ο κόουτς να ποστάρει συνεχώς τους πάντες.
Ο Έλληνας προπονητής προσπαθεί από το καλοκαίρι να ακολουθήσει το σκεπτικό του Ομπράντοβιτς στη Φενέρ.Γέμισε το ρόστερ με μεγάλα κορμιά που μπορούν να κινηθούν από το 2 εώς το 4 έτσι ώστε αμυντικά να στήνει ένα δάσος από χέρια στους αντίπαλους κοντούς.Όμως αυτό που δεν έχει υπολογίσει είναι πως δεν έχει παίχτη τύπου Μπογκντάνοβιτς (ο Σπανούλης έχει άλλα χαρακτηριστικά) και επίσης ο Σέρβος έχει Σλούκα που αλλάζει το ρυθμό και που μπορεί να σπάει εύκολα την μπάλα μετά από μπάσιμο κάτι που ο Ρόμπερτς δεν μπορεί να το κάνει τουλάχιστον για την ώρα.
Ακόμα και το ποστάρισμα φίλες και φίλοι στο μπάσκετ των ελάχιστων χώρων πρέπει να το δουλέψεις και να το πλαισιώσεις με σωστές αποστάσεις.Το να περνάει η μπάλα χαμηλά δεν αρκεί ακόμα και αν έχεις τον Κάζινς.Όλοι διαβάζουν το low post παιχνίδι του Ολυμπιακού στήνουν παγίδες και μάλιστα επειδή οι υπόλοιποι απλά στέκονται και δεν κινούνται ,ούτε σκρινάρονται μεταξύ τους δεν μπορεί να βγει η έξτρα πάσα.



Επίσης οι παίχτες του Ολυμπιακού βγάζουν μια εμφανέστατη έλλειψη συγκέντρωσης.Λάθος από επαναφορές ,καλάθια στη λήξη του χρόνου μετά από τάιμ άουτ (καλάθι και φάουλ του Σεραφέν στη λήξη του 1ου ημιχρόνου με κακή overplay άμυνα από Αγραβάνη),κακή εκτέλεση συστημάτων (χτες προς το τέλος ο Στρέλνιεξ πρέπει να πάρει σκριν μακριά από την μπάλα από το Μιλουτίνοφ αλλά εντελώς ξαφνικά ο  Σέρβος εγκαταλείπει τη κίνηση η μπάλα κολλάει στα χέρια του Ρόμπερτς και γίνεται ένα πικ του πανικού με κακές συνθήκες.)
Καταλαβαίνω να έχεις για αρχή την άμυνα ,αλλά στο μπάσκετ των 120+ κατοχών δε γίνεται να παίζεις σαν τη Λιμόζ του Μάλκοβιτς.Κάτι πρέπει να δείξεις και στην επίθεση και όχι μόνο ποστ και ένα πικ στην κορυφή της ρακέτας
Επίσης καλό είναι να μην αλλάζουμε άγαρμπα τη θέση ενός παίχτη.Έγινε και απέτυχε με τον Παπαπέτρου και τώρα πάει να συμβεί με το Στρέλνιεξ.Ο Λετονός κακώς χρησιμοποιείται στον άσσο.Δεν είναι και δε θα γίνει τέτοιος.Στην Εθνική του μπορεί να έπαιζες εκεί αλλά γύρω του είχε μια τετράδα παιχτών που όλοι σούταραν και που γενικά δεν έτρεχε plays που απαιτούσαν μεγάλη δημιουργικότητα.Ο Λετονός είναι ένα καθαρό δυάρι που απλά όταν δε του βγει το σουτ μπορεί να βάλλει την μπάλα στο παρκέ και να τρέξει ένα πλάγιο πικ.Χτες όταν στην 4η περίοδο έπαιξε στη κανονική θέση και είχε το ρόλο που ξέρει έσταξε τα σουτ που έδωσαν την πρόκριση στον Ολυμπιακό.
Για να κλείσω ο Ολυμπιακός έχει μεγάλο θέμα στον άσσο και νομίζω πως η επιστροφή του Σπανούλη πρέπει να καλύψει αυτό το κενό.Ο Βασίλης κατά την άποψη μου πρέπει να γίνει πλέον άσσος και να φροντίζει τη δημιουργία της ομάδας.
Με λίγα λόγια το ντέρμπι της Παρασκευής για την euroleague θα κρίνει πολλά και για τους δύο.Για τον ΠΑΟ πιθανή ήττα θα φέρει άμεσες εξελίξεις σε όλα τα επίπεδα,ενώ αντίστοιχα για τον Ολυμπιακό θα φέρει μεγάλη εσωστρέφεια  και θα κλονίσει την εμπιστοσύνη στις δυνατότητες της ομάδας.
Και οι δύο πρέπει να κάνουν αλλαγές ,ο ΠΑΟ και στο πλάνο και σε πρόσωπα ,ο Ολυμπιακός σε ρόλους και σε επιθετική προσέγγιση.
Τα λέμε μετά το ντέρμπι.