Ο ΤΕΛΙΚΟΣ ΤΩΝΜΕΓΑΛΩΝ "ΘΕΛΩ".

Η ώρα του τελικού έφτασε.
Λίγες ώρες απέμειναν για να μάθουμε ποια θα είναι η νέα πρωταθλήτρια Ευρώπης.
Ποτογαλία ή μήπως η διοργανώτρια Γαλλία;
Κριστιάνο ή Γκριεζμάν;

Όλα θα απαντηθούν σήμερα το βράδυ.
Σάντος και Ντεσάμπ απέναντι στη μεγαλύτερη πρόκληση της προπονητικής τους καριέρας.
Οι δύο διεκδικήτριες  του τίτλου έφτασαν ως εδώ από διαφορετικά μονοπάτια,αλλά εξίσου δύσκολα.
Πολλοί είναι αυτοί που υποστηρίζουν πως οι Πορτογάλοι εκμεταλλεύτηκαν τις εύκολες διασταυρώσεις στα Νοκ-Αουτ.
Είναι όμως έτσι;
Όχι ακριβώς θα σας απαντήσω.Για να φτάσουν μέχρι εδώ,ο Κριστιάνο και η παρέα του ,απέκλεισαν τους πολύ φιλόδοξους και εξίσου ποιοτικούς Κροάτες που στα δικά μου μάτια έπαιξαν μαζί με τους Γερμανούς το πιο σωστό και δομημένο ποδόσφαίρο.
Στους "8" έπρεπε να τα βάλουν με το Λεβαντόφσκι και την φιλόδοξη Πολωνία,που είχε αποδείξει πως είναι πολύ σκληροτράχηλη και εξερετικά ρεαλίστρια.Έστω και στα πέναλτι τα κατάφεραν.
Στα ημιτελικά όλοι περίμεναν απέναντι τους το Βέλγιο.Δεν είναι δική τους ευθύνη που οι νερόβραστοι Βέλγοι τσίμπησαν το τρίμπαλο από τα φιλαράκια του Μπέιλ.Ο οποίος με τη σειρά του πάλεψε αλλά δε μπορούσε να κερδίσει μόνος το τείχος των Πορτογάλων.
Σύμφωνοι,η ομάδα του Σάντος δεν έχει εντυπωσιάσει,αλλά και πάλι όταν φτάνεις σε αυτό το σημείο το μόνο που σε νοιάζει είναι να κερδίσεις.
Άλλωστε ρα παιδιά οι Γάλλοι έχουν βγάλει μάτια με το ποδόσφαιρό που παίζουν;

Όχι φυσικά.,μέχρι τον ημιτελικό δεινοπάθησαν να παίξουν με την μπάλα στα πόδια τους για να κερδίσουν χειρότερους αντιπάλους.Δεν κυριάρχησαν στην πραγματικότητα ποτέ και όλα κρίνονταν από τις μαγείες του Γκριέζμαν και του Μητσάκου του Παγέ.
Ακόμα ακόμα και στο παιχνίδι που υποτίθεται θα τος βόλευε,ο ημιτελικός με τους Γερμανούς, δεν έκαναν κάτι τρομερό.Απλά εκμεταλλέυτηκαν δύο λάθη.Ούτε κόντρες έβγαλαν ,ούτε αμύνθηκαν με κανένα συγκλονιστικό τρόπο.Οι Γερμανοί,όσο αντιπαθείς και αν μου είναι από την εποχή που ο Μπίρχοφ με κεφαλιά τους έδωσε το EURO της Αγγλίας απέναντι στην εκπληκτική Τσεχία,παρόλες τις απουσίες επέβαλαν το ρυθμό τους και μάλιστα είχαν τις ευκαιρίες να κερδίσουν.
Με λίγα λόγια,στο σημερινό τελικό θα αναμετρηθούν δύο ομάδες που έφτασαν εώς εδώ όχι χάρη στην επιβολή του παιχνιδιού τους αλλά γιατί εκμεταλλεύτηκαν τις στιγμές που τους παρουσιάστηκαν.
Γάλλοι και Πορτογάλοι δε βολεύονται με τη μπάλα στα πόδια τους.
Για να είμαι πιο ακριβής, το να δημιουργήσουν απέναντι σε οργανωμένες άμυνες δεν είναι το δυνατό τους σημείο.
Οι διοργανωτές μπορεί να είναι ποιοτικότεροι,αλλά δε το έχουν στο σετ παιχνίδι.Δεν έχουν πολλούς αυτοματισμούς και όλα εξαρτώνται από το πως θα συνδυαστούν Ζιρού-Γκριέζμαν και Γκριέζμαν -Παγέ.Αν κρίνουμε από την ενδεκάδα που παρέταξαν με τους Γερμανούς,ο Καντέ δε θα ξεκινήσει και ο Πογκμπά με το Ματουιντί θα μοιραστούν τις θέσεις στα χαφ.Εφόσον ο αμυντικός χαφ της Λεστερ δε χρησιμοποιήθηκε στο κατεξοχήν ματς που ήταν απαραίτητος δε νομίζω ότι θα χρησιμοποιηθεί από την αρχή.Άρα θα πάμε πάλι σε κάτι σαν 4-4-2  από τη Γαλλία.
Ο Σάντος από την άλλη ,δυστυχώς θα επαναφέρει το δυσκίνητο Καρβάλιο στα χαφ,αν και προσωπικά θεωρώ πως ο Ντανίλο είναι καλύτερος,και θα περιμένει να δει αν ο,συγκλονιστικός,Πέπε μπορεί να παίξει.Τα υπόλοιπα είναι γνωστά.Θα αμυνθεί με πολύ βάθος και τον Καρβάλιο να μπάινει ανάμεσα στα στόπερ,οι Ρενάτο και Ζοάο Μάριο να καλύπτουν τα μπακ και να πιέζουν,κυρίως ο πρώτος ,το χαφ που θα πβγάζει την μπάλα από την αντίπαλη άμυνα,στην περίπτωσήμας τον Πογκμπά.Επιθετικά κατοχή και κυκλοφορία αλλά Ελλάδα,με πάσες εκεί που δεν υπάρχει πίεση και κυρίως προς τα πίσω,καμιά διάθεση για κάθετο παιχνίδι και πολλές πολλές σέντρες για τον Κριστιάνο.

Είναι αναμενόμενο λοιπόν πως το βραδυνό ματς μάλλον θα θυμίσει το μυθικό τελικό Μίλαν-Γιούβε στο Μάντσεστερ.Πάσες και άλλες πάσες,υπομονή και άλλη υπομονή μέχρι κάποιος να κάνει λάθος.
Για να τα λέμε όλα και οι δύο το θέλουν πολύ για δικούς τους λόγους.
Οι Γάλλοι για να ξεπλύνουν τα ξεφτιλίκια και το ξεκατίνιασμα προηγούμενων διοργανώσεων ,αλλά και εξωγηπεδικών  σκηνικών που πλήττουν την εικόνα τους.Ο Μπενζεμά δεν είναι παρών εξαιτίας ενός sextape με το οποίο εκβίαζε το Βαλμπιενά μετά από ένα ματς της εθνικής.Ακόμα ακόμα όλοι η πίεση από τα τρομοκρατικά χτυπήματα και η αναταραχή εξαιτίας του νέου εργασιακού νόμου πρέπει κάπου να εκτονωθούν και να ανέβει η ψυχολογία ενός αρκετά εύθραυστου έθνους.
Οι Πορτογαλοι πάλι καλλούνται να αποδείξουν πως δεν είναι απλά μια ομάδα καλή αλλά λίγη στα σπουδαία.Ο Σάντος θέλει να πάρει το πρώτο πραγματικά σπουδαίο τρόπαιο και να αποδείξει πως δε δουλεύει απλά καλά ,αλλά κατακτά και τίτλους.Κυρίως όμως το θέλει ο Κριστιάνο.Από τότε που εμφανίστηκε οι Πορτογάλοι έχουν πάει σε 6 ημιτελικούς μεγάλων διοργανώσεων.Ναι σε έξι.Κανένας όμως δε του το αναγνωρίζει.Σε μια περίοδο που όλοι προσπαθούν να στηρίξουν το Μέσι που δε μπορεί να πετύχει ποτε και τίποτα με την Αργεντινή,αυτός θέλει να πετύχει κάτι ακόμα πιο δύσκολο.
Μη λέμε και ότι θέλουμε,άλλο το να πάρεις EURO με την Πορτογαλία και άλλο COPA AMERICA με την σαφώς ποιοτικότερη Αργεντινή.
Πάμε λοιπόν να δούμε τον τελικό των μεγάλων "ΘΕΛΩ" και να αρχίσουμε να μετράμε αντίστροφα για το Μουντιάλ της Ρωσίας.
Φιλιά στα μούτρα.

ΥΓ:Προσπαθώ να κρατάω ισορροπίες αλλά αυτή τη φορά δε μπορώ.Είμαι ξεκάθαρα με τα παιδιά του Σάντος.Μπορεί να μην τον έχω όσο ψηλά τον έχουν σαν προπονητή πολλοί άλλοι ,αλλά τον θεωρώ μια σπουδαία προσωπικότητα και ένα σπουδαίο άνθρωπο.Θέλω πολύ να δικαιωθεί και ας ενοχληθώ από τα αυριάνα άρθρα που θα τον αποθεώνουν μέσα στην υπερβολή.
Επίσης θέλω πολύ να διακιωθεί(αλήθεια χρειάζεται δικαίωση:)ο Κρισιάνο που ακόμα τον κοροιδεύουν κάποιοι επειδή έκλαψε όταν έχασε εντός έδρας ένα μεγάλο τρόπαιο.Είναι οι ίδιοι που έτρεξαν να μαζέψουν υπογραφές για να στηρίξουν το Μέσι επειδή βούρκωσε στα 29 και όχι στα 19.
Α και ο Κριστιάνο είναι κωλόπαιδο,αλλά ο Μέσι ο άγιος και το πρότυπο αυτός που φοροδιαφεύγει.
Όλα αυτά όμως θα τα κάνω άρθρο πολύ σύντομα είτε κερδίσει είτε χάσει σήμερα.

ΕΠΙΣΗΜΗ ΑΓΑΠΗΜΕΝΗ RELOADED.

Μέσα σε περίοδο Γοιύρο μας έτυχε και προολυμπιακό τουρνουά στο μπάσκετ.
Και δε μιλάμε για ένα απλό τουρνουά πρόκρισης,με αδύναμες ομάδες,αλλά για την πρώτη ουσιαστικά εμφάνιση της νέας έκδοσης της εθνικής και μάλιστα απέναντι σε καλές ομάδες όπως οι Κροάτες και οι Ιταλοί.
Το όλο ζουμί της διοργάνωσης είναι το πως θα παρουσιαστεί η Εθνική μας και τι υποσχέσεις θα μας αφήσει για το μέλλον.Κακά τα ψέματα αυτό το τουρνουά περισσότερο λειτουργεί σαν τρέιλερ για τα προσεχώς.
Η νέα εθνική είναι τέτοια όνομα και πράγμα.Οι περισσότεροι παίχτες είναι κάτω των 25 και γενικά το μπάσκετ που θέλει να παίξει είναι εντελώς καινούριο για τα δεδομένα μας.Επίσης μιλάμε για ένα σύνολο που έχει 6,αν δεν κάνω λάθος, πρωτοεμφανιζόμενους και μάλιστα δεν είχε και πολύ χρόνο για να προετοιμαστεί.
Έχοντας παρακολουθήσει τα δύο φιλικά με την Τουρκία,αλλά και τα δύο επίσημα με Ιρανούς και Μεξικάνους μπορώ πλέον να εκφέρω άποψη για το ποιόν της "Επίσημης Αγαπημένης".
Όλοι,μηδενός εξαιρουμένου,μιλούν για την ομάδα του Γιάννη.Δε θα διαφωνήσω σε αυτό,αλλά θα διαφωνήσω ως προς το ποιον Γιάννη εννοούμε.

Όλοι μιλούν για τον Αντετοκούμπο αλλά εγώ θα μιλήσω για τον Μπουρούση.Αυτό το νεανικό σύνολο δεν έχει ηγέτη τον παιχταρά των Μπακς,αλλά τον ψηλότερο πλέι μέικερ της Ευρώπης.
Ο Γιαννάκης(θα τον αναφέρω έτσι για να αποφύγω το Αντετοκούμπο) δεν υπάρχει καμία αμφιβολία πως θα κυριαρχήσει πολύ σύντομα στο υψηλότερο επίπεδο του Αθλήματος.Αυτή τη στιγμή όμως δεν μπορεί ακόμα να ηγηθεί γιατί πολύ απλά δεν έχει εικόνες από το Ευρωπαικό στυλ μπάσκετ και φυσικά δεν έχει δουλέψει ακόμα κάποιες αδυναμίες του που θα τον βοηθούσαν να το κάνει.
Παραμένει ένας μέτριος σουτέρ και αν κάποιοι σταθούν στην καλή του επίδοση στο παιχνίδι με το Μεξικό θα κάνουν λάθος.Μπορεί η τεράστια έλλειψη στα γκάρντ ,σε συνδυασμό με την δική του καταπληκτική σεζόν στη θέση "1" στους Μπακς,να τον μετέτρεψαν σε σούτινγκ γκαρντ αλλά δε μπορεί να επιβληθεί απέναντι ομάδες που παίζουν Ευρωπαικό μπάσκετ.
Στην από εδώ μεριά του Ατλαντικού ,τα παιχίδια απομόνωσης είναι ελάχιστα αφού όλες οι άμυνες είναι κλειστές και οι βοήθειες πάρα πολλές.Ο Γιαννάκης όταν του δίνεις γήπεδο να τρέξει, το μοναδικό που καταφέρνεις είναι να γίνεις ένα υπέροχο πόστερ.Σε σετ καταστάσεις όμως,οι οποίες εναντίον Ιταλίας και Κροατίας θα είναι ο κανόνας, δε μπορεί να βρει πεδίο δράσης

Ο μεγάλος Γιάννης,συνεχίζει από εκεί που σταμάτησε.Κυριαρχικός,μυαλωμένος και πάνω από όλα ηγέτης και κεφάτος.Το κέφι στον Γιάννη παίζει μεγάλο ρόλο.Δείχνει αποφασισμένος να πάρει την εθνική από το χεράκι,να ξορκίσει την κατάρα των προολυμπιακών και να μας πάει Ρίο.
Στο σημερινό παιχνίδι θα είναι αυτός που θα κρίνει την όλη έκβασή του.Οι ψηλοί της Κροατίας μπορεί να δέρνουν περισσότερο από τον Τόμιτς,αλλά είναι μονοδιάστατοι και δεν μπορούν να παράξουν παιχνίδι από το ποστ όπως ο,γλυκανάλατος είναι η αλήθεια,Άντε.Αν ο Μπουρούσης αγγίξει τα στάνταρ της Κάχα τότε δε θα έχει κανένα πρόβλημα.Άλλωστε τις ασσίστ του θα τις δώσει,από εκεί και πέρα θα εξαρτηθεί από το πόσες θα γίνουν καλάθια.
Εδώ λοιπόν αγγίζουμε το άλλο αδύνατο σημείο της Εθνικής μας,που είναι πρόβλημα γενικά στο Ελληνικό μπάσκετ,το σουτ.Η φετινή έκδοση της εθνικής μας,όπως και οι παλιότερες βέβαια,δεν έχει παιδιά που να σουτάρουν σταθερά από το τρίποντο.Αν εξαιρέσουμε τον Περπέρογλου δεν υπάρχει άλλος που να μπορείς να εμπιστευτείς να σουτάρει από τα 6,75.Αν σε αυτό προσθέσουμε και την απουσία ενός γκαρντ που να μπορεί να εκτελέσει μετά από τρίπλα βλέπουμε το πρόβλημα σε όλο του το μεγαλείο.

Η έλλειψη ικανών στην εκτέλεση γκαρντ,περιορίζει και τους χώρους του Γιαννάκη.Οι άμυνες κλείνουν στη ρακέτα και οι διάδρομοι προς αυτή έχουν το μέγεθος του μονοπατιού του Τοσοδούλη.
Ξορκίσαμε αρκετά το πικ εν ρολ ,αλλά ακόμα και φέτος θα στηριχτούμε αρκετά σε αυτό.
Επιθετικά η εθνική θα πρέπει να κυνηγήσει, όσο της επιτραπεί,το ανοιχτό γήπεδο κερδίζοντας όλα τα ριμπάουντ και δίνοντας τη δυνατότητα σε Καλάθη και Γιαννάκη να βάλουν το τούρμπο και να εξαφανιστούν.Επειδή όμως αυτό δε θα μπορεί να γίνει σε μεγάλα κομμάτια του παιχνιδιού,θα πρέπει να ακουμπήσει την μπάλα στο Γιάννη και αυτός να πάρει τις αποφάσεις.
Στον τομέα των ριμπάουντ η τοποθέτηση του Γιαννάκη στο "2"τον απομακρύνει από τη ρακέτα και μας αφαιρεί το πλεονέκτημα που μας προσφέρουν τα τεράστια χέρια του.
Για να μη μιλάμε όμως μόνο για αρνητικά ας πούμε και τα προσόντα μας.
Αρχικά έχουμε κορμιά που μας επιτρέπουν να αλλάζουμε σχεδόν σε όλα τα μαρκαρίσματα.Αν εξαιρέσουμε την αδυναμία του Κουφού στην πικ εν ρολ άμυνα όλοι οι υπόλοιποι μπορούν να μαρκάρουν τους πάντες.Αυτό θα βάλει πολύ δύσκολα στο Μπογκντάνοβιτς και στο Σίμον που,αν όλα πάνε καλά,θα σουτάρουν πάντα με κάποιο μακρύ χέρι  στα μούτρα τους.Ακόμα ένα προσόν μας είναι πως μπορούμε να πιέσουμε ανελέητα στον ένα και μοναδικό χειριστή των Κροατών,τον Ρόκο το Λένι τον Ούκιτς.Οι Κροάτες χωρίς τους Νατουραλιζέ έχουν ξεμείνει από χειριστές και στο ματς με τους Ιταλούς ,που επίσης δεν έχουν ,όταν απλώσε ο Μεσίνα την πίεση στο Ρόκο θόλωσαν.
Στο σημερινό παιχνίδι ,πολλά θα εξαρτηθούν από την απόδοση της second unit της εθνικής μας.

Εξηγούμε για να μην παρεξηγούμε.
Κατά κύριο λόγο οι Παπαπέτρου και Αγραβάνης,που είναι πολύ καλοί,να βάλουν τα σουτ που θα πάρουν και να συνεχίζουν να παίζουν επιθετικά στην άμυνα.Ακόμα πιο σημαντικός μπορεί να φανεί, ο τρίτος Γιάννης της γαλανόλευκης , ο Αθηναίου.Ο γκαρντ του Ολυμπιακού πέρα από τη διάθεση και τη μαχητικότητα που βγάζει ,είναι ο μοναδικός που μπορεί να σουτάρει μετά από τρίπλα.Δεν είναι Σλούκας αλλά τι να κάνουμε, αυτόν έχουμε και πάλι καλά.
Χ factor όμως θα αποδειχθεί ο Θανασάρας.Ο μεγάλος αδελφός του Γιαννάκη ,γουστάρει που ζει το όλο σκηνικό,σφύζει από ενέργεια και γενικά πετάει.Κυριολεκτικά και μεταφορικά.Μπορεί να είναι άτεχνος,να μην έχει εικόνες από οργανωμένο μπάσκετ ,αλλά έχει το κορμί να δείρει τους πάντες και φυσικά να κόψει ότι πετάει με τα πόδια ελατήρια που διαθέτει.Επίσης επειδή δε τον υπολογίζει κανένας επιθετικά,οι κινήσεις του μετά από back screens μπορεί να βάλλουν δύσκολα στα όχι και τόσο γρήγορα παιδιά των Κροατών.
Για να μην σας κουράζω άλλο ,αν κρύψουμε τον Κουφό στα πικ εν ρολ,αν παίξουμε επιθετικά στις αλλαγές στην άμυνα και τέλος αν μπορέσουμε να έχουμε ένα αξιοπρεπές ποσοστό στο μακρινό σουτ έχουμε πολλές πιθανότητες.
Ότι και αν γίνει πάντως η συγκεκριμένη εθνική έχει πολύ περισσότερο μέλλον από παρόν.
Καλή μας επιτυχία.

ΥΓ:Αν έχω μια διαφωνία με τη στελέχωση της ομάδας ,είναι ως προς το γιατί επιλέχθηκε ο Μπόγρης και όχι ένα ακόμα γκαρντ.Να μου πεις πιο γκαρντ θα μπορούσε να είναι εκεί με τις παρούσες συνθήκες.Οκ συμφωνώ,αλλά γιατί να έχουμε ακόμα ένα πεντάρι όταν εκεί θα μπορούσε για κάποιο διάστημα να παίξει και ο Αγραβάνης.Τέρμα η γκρίνια.Να είναι καλά τα παιδιά να πετύχουν και γκρινιάζουμε μετά το Ρίο.

ΓΑΛΛΙΑ-ΓΕΡΜΑΝΙΑ....ΤΙΤΑΝΟΜΑΧΙΑ.

Γερμανία-Γαλλία σήμερα το βράδυ ή αλλιώς το ματς που περιμέναμε από την αρχή του τουρνουά.

Οι παγκόσμιοι πρωταθλητές Γερμανοί,εναντίον των νεαρών και φιλοδοξων Γάλλων που παίζουν στην έδρα τους.

Τεράστιο ζευγάρωμα από κάθε άποψη.Και ιστορικά αλλά και καθαρά τακτικά το ζευγάρι του σημερινού ημιτελικού αξίζει να το δεις.

Από τη μία η νασιοναλμανσαφτ ,του παιχνιδιού κατοχής,της διαρκούς κυκλοφορίας της μπάλας,του ασφυκτικού πρέσσινγκ.

Στην άλλη γωνιά του ρινγκ, τα Γαλλάκια(δε το λέω υποτιμητικά,αλλά λόγω νεαρής ηλικίας των περισσότερων Γάλλων παιχτών) με το ατέλειωτο τρέξιμο,το ταπεραμέντο και τη δίψα για διάκριση.

Οι Γάλλοι μετά το κύκνειο άσμα του Ζιζού στα ,κατά σατανική σύμπτωση,Γερμανικά γήπεδα το 2006 ,δεν έχουν σηκώσει κεφάλι.Ντροπιαστικοί αποκλεισμοί με κακές εμφανίσεις και ακόμα χειρότερο κλίμα.Ο Ντομενέκ,τον οποίο διαδέχτηκε ο Ντεσάν,είχε τσακωθεί ακόμα και με τα καθίσματα του πάγκου ,οι διάφοροι μεγάλοι ή μικρότεροι σταρ δεν τον σέβονταν και γενικά το Γαλλικό αντιπροσωπευτικό συγκρότημα είχε μετατραπεί σε περιοδεύοντα θίασο.

Η καλή φουρνιά που κατέκτησε το παγκόσμιο νέων της Τουρκίας πλαισιωμένη από παλιοσειρές με θέληση να θυσιαστούν για το σύνολο έβαλαν στόχο την κατάκτηση του Γιούρο.

Ενώ τους Γερμανούς τους ξέρουμε και περιμένουμε ακριβώς τι θα δούμε,τους Γάλλους δεν τους έχουμε απολαύσει σε στυλ παιχνιδιού που πραγματικά τους βολεύει.

Σε πέντε ως τώρα παιχνίδια οι Γάλλοι δεν έχουν αντιμετωπίσει κανέναν αντίπαλο που να θέλει να κάνει κατοχή.

Αν και οι ίδιοι φτιάχτηκαν με τέτοιο τρόπο ώστε να ανταπεξέλθουν στις συνθήκες ενός τέτοιου παιχνιδιού.Ήξεραν πως για να κατακτήσουν το τρόπαιο θα έπρεπε να επικρατήσουν των Γερμανών και ίσως των Ισπανών.Για όλους τους υπόλοιπους έκριναν,πολύ σωστά,πως αρκεί η ποιότητα τους.

Έτσι λοιπόν φτάνουμε στο σήμερα που ναι μεν θα νιώσουν πιο άνετα,αλλά δεν έχουν και οι ίδιοι εικόνα του τι μπορεί να μη δουλέψει σωστά.

Το σίγουρο είναι πως από τη μέση και μπροστά,όποιοι και αν παίξουν ,λειτουργούν καλύτερα με χώρο.

Η αμφιβολία τους έγκειται στο κατά πόσο η αμυντική τετράδα τους μπορεί να ανταπεξέλθει παίζοντας με βάθος και  έχοντας πολύ πίεση.

Το δίδυμο των στόπερ(Κοσιελνί-Ραμί) δεν έχει δοκιμαστεί σε τέτοια κατάσταση και μάλιστα όποτε πιέστηκαν,ελάχιστες φορές,δεν αντέδρασαν ιδανικά.

Επίσης ο ,εμπειρότερος και παλαιότερος όλων,Εβρά έχει χάσει πολύ από την εκρηκτικότητα και τη δύναμη του παρελθόντος.Όταν ανεβαίνει οι επιστροφές του ειπναι αργές,ενώ σπάνια βγαίνει πρώτος στη μπάλα και μαρκάρει από απόσταση.Σήμερα πάνω του μπορεί να βγαίνει ο Ντράξλερ(πιθανότατα)ή ο Γκέτσε που μπορούν να τον εκθέσουν.Επίσης αρκετές φορές ανοίγεται στο πλάι και ο Οζίλ αλλά και ο Κίμιχ.Αν ο Εβρά ανταπεξέλθει οι Γάλλοι θα έχουν πολύ μεγάλες πιθανότητες επιτυχίας.

Ακόμα ένα μελανό σημείο στην αμυντική λειτουργία των Γάλλων είναι η κακή άμυνα στα στημένα.Οι Ισλανδοί τους έβαλαν έτσι γκολ,οι Αλβανοί είχαν δοκάρι και τετ α τετ μετά από κόρνερ και οι Ελβετοί τις καλές στιγμές τους τις έβγαλαν με την μπάλα στημένη.

Να σταθώ λίγο στους Ελβετούς και να πω πως πίεσαν τη Γαλλία και ήταν άτυχοι που δε σκόραραν.

Επιθετικά οι Παγέ-Γκριέζμαν-Πογκπά-Ματουιντί πίσω από το Ζιρού θα βάλουν δύσκολα στη Γερμανική άμυνα ,που εν τη απουσία του Χούμελς ,θα έχει πρόβλημα ισορροπίας.

Έχω την εντύπωση πως ο Λεβ ίσως να κρατήσει το πλάνο με τα τρία στόπερ.

Άλλωστε ο Γκριέζμαν λειτουργεί περισσότερο σα δεύτερο φορ και λιγότερο σαν εξτρέμ. 

Ο Σβαινστάιγκερ θα πάρει τη θέση του Κεντίρα και μόνη απορία είναι το ποιος θα παίξει φορ ή σαν φορ.

Να εξηγήσω τι εννοώ.

Αν ήμουν εγώ στη θέση του Λεβ,  μάλλον το ρόλο του τραυματία Γκόμεζ θα τον έδινα χωρίς δεύτερη σκέψη στο Μίλλερ ,Μιούλερ ή όπως προφέρεται.

Ο Γερμανός εκλέκτορας όμως δε το έχει δοκιμάσει καθόλου.Μια άλλη επιλογή θα ήταν να εμπιστευτεί το Σίρλε,όπως με τη Ουκρανία ή όπως στη Βραζιλία πέρσι.Με αυτό το σχήμα δε θα άλλαζε θέση και ρόλο ο Μίλλερ.

Αν προτιμηθεί ο Γκέτσε η Γερμανία θα έχει πρόβλημα στην παραγωγή φάσεων.

Το ζητούμενο για τους Γερμανούς είναι να κάνουν την χαμηλού ρίσκου κατοχή που έκαναν με τη Ιταλία και να μην κινδυνεύσουν σε κάποια κόντρα.

Είναι εφικτό, αλλά θέλει πολύ προσοχή αφού η τριάδα των Καντέ-Ματουιντί και Πογκπά μπορεί να σε πνίξει.

Το ματς έχει τις προοπτικές να αποκτήσει ρυθμό, αλλά το διακύβευμα είναι πολύ μεγάλο και οι δύο μονομάχοι δεν μοιάζουν απόλυτα σίγουροι για το ποδόσφαιρό τους.Δε θα έχει τη εικόνα του Γερμανία-Ιταλία ,αλλά δε θα είναι και πολύ διαφορετικό.Απλά οι Γερμανοί λογικά θα απειληθούν περισσότερο.

Ότι και αν γίνει ο σημερινός νικητής θα ξεκινάει με τα λευκά το βράδυ της Κυριακής ενάντια στο Φερνάντο Σάντος και την Πορτογαλία του.

ΥΓ1:Οι Πορτογάλοι του Κριστιάνο και του Σαντος έφτασαν τον κυνισμό σε άλλο επίπεδο.Χωρίς ουσιαστικά μα παράξουν οτιδήποτε,βρήκαν ένα γκολ με κεφαλιά του Κριστιάνο, που τόσο πολύ κυνηγούσαν και ένα στα καπάκια, εκμεταλλευόμενοι το σοκ των Ουαλών.Οι Πορτογάλοι σε όλο το Γιούρο ψάχνουν το κεφάλι του Κριστιάνο αντί για τα πόδια του.

Χθες τους έκατσε.

Υγ2:Η εικόνα του Μπέιλ μετά το 2-0 μου θύμισε την αλάνα.Ο παιχταράς δεν εγκατέλειψε πήρε τη μπ´αλα στα πόδια και είπε θα το κάνω μόνος.Δε τα κατάφερε,αλλά προσωπικά με συγκίνησε και με έκανε να τον εκτιμήσω.

Υγ3:Αν το πάρει η Πορτογαλία ο Κριστιάνο θα είναι ο Χαριστέας τους.Ακριβώς τον ίδιο ρόλο έχουν και κράξτε όσο θέλετε.

Υγ4:Ο Σάντος μας αγαπάει και το δείχνει.Του ανταποδίδουμε την αγάπη και ευχόμαστε να περάσουν οι Γάλλοι για να το πάρει.Αν περάσουν οι άλλοι θα είναι πολύ δύσκολο.
Υγ5:Εδώ ο Σάντος σε ένα σπάνιο στιγμιότυπου που χαμογελάει.

Ο ΚΡΙΣΤΙΑΝΟ,Ο ΜΠΕΙΛ ΚΑΙ Η ΙΣΟΠΑΛΙΑ.

Η ώρα της αλήθειας για Πορτογαλία και Ουαλία έφτασε.

Πέρα από τις 2 ομάδες,αντιμέτωποι έρχονται και οι δύο σταρ τους.Ο Μπέιλ και ο Κριστιάνο,συμπαίχτες στη Ρεάλ με αρκετή ίντριγκα,θέλουν απόψε να γραψουν ιστορία.

Ο Μπέιλ μέχρι στιγμής έχει αποδειχθεί πολύ κομβικός στην όλη πορεία των συμπαθέστατων Ουαλών.Έχει σκοράρει αρκετά,έχει τρέξει πολύ,έχει υπηρετήσει απίστευτα το πλάνο του προπονητή του.

Είναι ο ηγέτης,αλλά ηγείται διά του παραδείγματος όντας ο πρώτος που θα αμυνθεί,ο πρώτος που θα τρέξει αλλά και ο πρώτος που θα πανηγυρίσει αν κάποιος συμπαίκτης του σκοράρει.

Στην άλλη όχθη ο Κριστιάνο ήταν καθοριστικός στο ματς ροντέο με τη Ουγγαρία.Γενικά κουβαλά μεγάλο βάρος και αυτό φαίνεται.Είναι αγχωμένος και αυτό αποδεικνύουν τα πολλά κακά τελειώματά του.

Σήμερα ίσως να είναι η τελευταία ευκαιρία του να πετύχει κάτι μεγάλο με την εθνική του.

Πάμε όμως να δούμε γενικά το παιχνίδι και τα σημεία κλειδιά.

Η Ουαλία θα αμυνθεί και πάλι με 3 στόπερ.Οι γραμμές θα είναι κοντά,θα προσπαθούν να περιορίζουν τις κινήσεις στην πλάτη τους αλλά και να μην αφήνουν καθόλου κάθετο παιχνίδι στους Ίβηρες.Το όλο πλάνο έχει μια δυσκολία σήμερα γιατί απουσιάζει ο Ντέιβις που μαζί με Τσέστερ και Γουίλιαμς έχτιζαν το τείχος μπριστά από την εστία του Χένεσει.

Η δεύτερη απουσία θα είναι όμως αυτή που θα κοστίσει περιςςοτερο.Ο Ράμσει  συμπλήρωσε κάρτες και θα απουσιάσει από το σημερινό μεγάλο παιχνίδι.

Ο μέσος της Άρσεναλ,πέρα από το φοβερό τουρνουά που κάνει,είναι αυτός που μαζί με τον Άλεν ηρεμούν το παιχνίδι των Βρετανών και χτίζει όλες τις επιθέσεις τους.Ο,ξανθωπός πλέον,μέσος είναι ο ορισμός του box to box μέσου αφού και καλύπτει αμυντικά το χώρο γύρω από τα στόπερ,αλλά και  κυνηγάει κάθε σπάσιμο της μπάλας  από τα φορ της ομάδας του για να εκτελέσει.

Θα είναι δύσκολο για τους Ουαλούς να κάνουν καλή κυκλοφορία χωρίς αυτόν,αλλά και θα πιεστεί και ο Άλεν που λειτουργούσε κυρίως θα ένας πλειμέικερ από το βάθος του γηπέδου.

Έτσι λοιπόν η παρέα του Μπέιλ θα πρέπει να δώσει αρκετά τη μπάλα στους Πορτογάλους,να κάνει άμυνα υπομονής και να προσπαθήσει να βρει μέσα από τις κούρσες του Μπέιλ και τα στημένα την ευκαιρία της.

Είναι βέβαιο πως θα τη βρει γιατί η Πορτογαλία ,μπορεί να πάιζει με ελάχιστο ρίσκο,να αμύνεται βαθειά αλλά δεν είναι και τόσο δεμένη στα μετόπισθεν.

Αν μάλιστα επιβεβαιωθούν οι φόβοι και ο Πέπε δε μπορέσει να παίξει το πρόβλημα θα είναι  μεγάλο.

Ο,για πολλούς αντιπαθής,καράφλας στόπερ της Ρεάλ,είναι ο μόνος αμυντικός του Σάντος που μπορεί να βγει γρήγορα στην μπάλα και να καλυψει  τα όποια κενά με την ταχύτητά του.Σε αυτό προσθέτουμε και τη γενική αδυναμία των ακραίων μπακ του Σάντος να αμυνθούν με συνέπεια και το γλυκό δένει.

Μια απουσία που θα μπορούσε να αποδειχτεί ευλογία είναι αυτή του Γουίλιαμς Καρβάλιο.Ο αντιτουριστικός χαφ ,που μέχρι σήμερα ήταν βασική επιλογή θα απουσιάσει λόγω καρτών.

Στο δικό μου μυαλό αυτό δεν είναι τόσο κακό.Ο Καρβάλιο είναι αργός,μέτριος με την μπάλα στα πόδια και καθόλου παραγωγικός.Δεν έχει μέτρα στο γήπεδο και κάποιες φορές αυτό κόβει την Πορτογαλία στα δύο.Ακόμα και στην ασφαλή κατοχή που προσπαθεί να εφαρμόσει ο Σάντος ο Καρβάλιο δεν μπορεί να προσφέρει.Βέβαια από όσα λένε τα ρεπορτάζ,τη θέση του μάλλον θα καλύψει ο Ντανίλο που είναι ίδια κοψιά με τον Καρβάλιο.

Ο Σάντος μάλλον και σήμερα στα άκρα της άμυνας θα χρησιμοποιήσει τους Κέντρικ και Ελισέου.Θα τους δούμε πάλι και τους δύο να ανεβαίνουν μέχρι τα μέσα του αντίπαλου μισού και να σεντράρουν με στόχο το δίδυμο των Κριστιάνο-Νάνι.Το ερώτημα είναι αν  το κάνουν σωστά και όχι όπως με τους Πολωνούς,που ειδικά ο Ελισέου πρέπει να είχε 1/49 γεμίσματα.Ο Ρενάτο Σάντσεζ θα ξεκινήσει και θα ελπίζουμε πως μαζί με Ζοάο Μάριο και Νάνι και Κριστιάνο να βγάλουν μια φάση από συνδυασμό.Είναι αδιανόητο ομάδα με τόση μεσοεπιθετική ποιότητα να μην έχει καταφέρει να χτίσει κάποιες φάσεις με κάποια συνεργεσία.

Με λίγα λόγια το παιχνίδι και λόγω των απουσιών των δύο ομάδων θα είναι αρκετά κλειστό.Οι Πορτογάλοι θα γυρίζουν υπομονετικά τη μπάλα και θα προσπαθήσουν να βρουν τη μία φάση με τον Κριστιάνο.

Οι Ουαλοί θα κλείσουν όλους τους χώρους και θα προσπαθήσουν να κλέψουν κάποιες μπάλες για να δώσουν την ευκαιρία στον Μπέιλ να τρέξει και να βάλλει δύσκολα στο αργό αμυντικό διπδυνο της ομάδας του Σάντος.

Μεγάλη πιθανότητα υπάρχει στο να σκοράρουν από στημένα οι Ουαλοί ,στα οποία οι Πορτογάλλοι έχουν πρόβλημα.

Αυτά τα ολίγα φίλες και φίλοι.

Αργά το βράδυ σήμερα θα δούμε αν ο Σάντος καταφέρει να πάρει άλλη μία ισοπαλία.

Πάντως όταν ζεις με το σπαθί πεθαίνεις από το σπαθί.

Να στε καλά τα λέμε αύριο.

ΓΑΛΛΙΑ-ΙΣΛΑΝΔΙΑ ΚΑΙ ΣΤΟ ΒΑΘΟΣ ΓΕΡΜΑΝΙΑ.

Τελευταία μέρα των προημιτελικών σήμερα και οι Γάλλοι έχουν ένα ακόμα δύσκολο παιχνίδι μπροστά τους.
Δεν τρελάθηκα,όχι ακόμα τουλάχιστον,για να θεωρήσω τους αξιαγάπητους Ισλανδούς φαβορί.
Απλά και το σημερινό θα είναι ένα παιχνίδι για το οποίο οι Γάλλοι δεν έχουν χτιστεί.
Ο Ντεσάμπ έχτισε μια ομάδα που να μπορεί να παίξει άνετα πίσω από τη μπάλα.
Μέχρι σήμερα στην διοργάνωση δε το έχει δοκιμάσει πουθενά ,γιατί όλοι οι αντίπαλοί της τις δίνουν την πρωτοβουλία των κινήσεων.
Είχαν μια ελπίδα ότι θα το δοκίμαζαν απένατι στους Άγγλους,αλλά φευ δεν ήταν γραπτό.
Οι διάφοροι "Σον" από το βορειότερο άκρο της Ευρώπης είχαν αντίθετη άποψη και έτσι σήμερα οι ταλαντούχοι διοργανωτές έχουν να λύσουν ένα ακόμα γρίφο.

Ο Λάγκερμπακ έχει δουλέψει πάρα πολύ τους Ισλανδούς στον να αμύνονται βαθιά και με με δυο πάσες να βγαίνουν στην αντεπίθεση.Οι Ισλανδοί πέρα από το πόσο κοντά έχουν τις γραμμές τους,χαρακτηρίζονται και από το πόσο κλείνουν πρός τα μέσα τα 2 ακραία χαφ τους.
Σε αυτό το EURO είχαμε την επαναφορά του 4-4-2 στη επικαιρότητα.Αν και την τελευταία τετραετία η συγκεκριμένη διάταξη θεωρούνταν αναχρονιστική,στα γήπεδα της Γαλλίας βλέπουμε αρκετούς να την εφαρμόζουν.Οι Ισλανδοί είναι μέσα σε αυτούς.Ο Λάγκερμπακ έχει τέσσερα χαφ που παίζουν πάρα πολύ στενά ο ένας στον άλλον και σε αυτούς προστίθεται και ένας από τους δύο επιθετικούς ,που σε συνθήκες άμυνας γίνεται εσωτερικό χαφ.Με αυτόν τον τρόπο οι Ισλανδοί προσπαθούν όταν κλέβουν τη μπάλα να έχουν μία-δύο εύκολες επιλογές πάσας για να ξεχυθούν γρήγορα στην επίθεση.
Δε θα πάρουν ρίσκα,θα ψάχνουν πάντα τη σίγουρη επιλογή και θα προσπαθήσουν να εκμεταλλευτούν τα πλάγια του Ράγκναρ του αρχηγού τους.
Στην άμυνα θα προσπαθήσουν να αποκόψουν τον Παγέ από την υπόλοιποι ομάδα κια σε δεύτερο χρόνο να μην επιτρέψουν στο Ζιρού να πάρει τη μπάλα με πρόσωπο.Ακόμα ένα στοίχημα θα είναι ο Γκριέζμαν να μη βρει χώρους από τις κινήσεις του Ζιρού.
Οι διοργανωτές σήμερα θα προσπαθήσουν να μην ξοδέψουν πάλι ένα ημίχρονο.Θεωρώ πως ο Ντεσάμπ δε θα χρησιμοποιήσει πάλι 3 αμυντικά χαφ αλλά μόνο τους Ματουιντί και Πογκμπά.Επίσης μάλλον θα δούμε και Κομάν για να δώσει πλάτος στην ομάδα.Οι Γάλλοι θα πρέπει να πιέσουν από τη αρχή και φυσικά να βγάλουν την εικόνα του δεύτερου ημιχρόνου με την Ιρλανδία.Δε νιώθουν άνετα οι Γάλλοι με τη μπάλα στα πόδια για αυτό το λόγο ίσως να δούμε και Καμπάιγ κάποια στιγμή.
Οι Γάλλοι οφείλουν στον εαυτό τους την πρόκριση αλλά και στο ποδόσφαιρο.Θα ήταν υπέροχο να τους δούμε απέναντι στη Γερμανία να εφαρμόζουν αυτό για το οποίο φτιάχτηκαν.

Οι Γερμανοί που, μετά από ένα θρίλερ, κατάφεραν να αποκλείσουν επιτέλους τους Ιταλούς.
Το παιχνίδι δεν είχε καθόλου ρυθμό,οι Γερμανοί μπορεί να είχαν τεράστια κατοχή αλλά έγιναν ελάχιστα απειλητικοί.Οι Ιταλοί πάλεψαν ,αμύνθηκαν σχεδόν άριστα αλλά αδυνατούσαν να κρατήσουν έστω για λίγο την μπάλα.Παρόλο,Τζακερίνι και Στουράρο δεν μπορούσαν να κυκλοφορήσουν την μπάλα και φυσικά δε γινόταν να τροφοδοτήσουν τον Πελέ και τονΈντερ.
Στην αρχή του ματς ο Κόντε έδωσε εντολή για πίεση ψηλά και αυτό δούλεψε αλλά δε το κράτησε για πολύ γιατί ήξερε πως η κόπωση θα είναι μεγάλη και δε θα είχε εναλλακτικές στα χαφ.Οι Γερμανοί αν και έπαιρναν πάρα πολύ εύκολα την μπάλα δεν έβρισκαν της συνθήκες για να απειλήσουν γιατί οι Κρόος και Οζίλ ήταν χαμένοι.Τα ανεβάσματα των Χούμελς και Μπόατενγκ δημιουργούσαν υπεραριθμία στο χώρου του κέντρου αλλά δεν υπήρχε κάποιος να εκτελέσει αφού το παιχνίδι από τα άκρα δεν υπήρχε.

Έτσι όλα κρίθηκαν από τους δύο τεράστιους τερματοφύλακες στα πέναλτι.
Οι Γερμανοί ήταν πιο τυχεροί,αλλά πλέον καλλούνται να παίξουν ένα ημιτελικό χωρίς Γκόμεζ αλλά και Κεντίρα κατά πάσα πιθανότητα.
Ποιος θα είναι αντίπαλός τους θα το ξέρουμε σήμερα το βράδυ.

ΤΟ CLASSICO ΤΩΝ ΕΘΝΙΚΩΝ.

Καλές οι Πορτογαλίες και οι Ουαλίες,ωραίες οι αναλύσεις της φανταστικής τακτικής του Σάντος,αλλά τώρα ας ασχοληθούμε με το πραγματικό ποδόσφαιρο.

Για το χθεσινό δεν έχω να πω πολλά.Τα έγραψα πριν τον αγώνα.Οι Βέλγοι είναι παιχταράδες ατομικά,αλλά σαν ομάδα είναι κάτω του μετρίου.Καμιά χημεία,τίποτα δουλεμένο και όλα να εξαρτώνται  από τη διάθεση και την κατάσταση των Αζάρ και Ντε Μπρόινε.

Μιλάμε για μια ομάδα που έχει προπονητή κάποιον ,που θεωρεί πως βάζοντας το Φελαινί γίνεται πιεστικότερος.Αυτό αρκεί.Το Βέλγιο σκόραρε με μια φωτοβολίδα του,πολύ καλού και μόνου διασωθέντα,Ναιγκολάν.Ο Λουκάκου,ο και καλά αδικημένος από το Μουρίνιο,περίμενε να του έρθει η μπάλα για να εκτελέσει και δεν υπήρχε πουθενά.

Σκοράροντας πρώτοι οι Βέλγοι πίστεψαν πως θα γίνει της Ουγγαρίας.

Έκαναν λάθος όμως ,γιατί Άλεν και Ράμσει και μπορούν να κρατήσουν μπάλα, αλλά και ξέρουν τι να την κάνουν.

Οι Ουαλοί πίεσαν και χτύπησαν πάνω στον αδελφό του Λουκάκου,αυτός είναι ο λόγος που κλήθηκε,άπλωσαν τις αποστάσεις των στόπερ του Βελγίου και τιμώρησαν.

Βέβαια στη αρχή του 2ου ημιχρόνου  οι Βέλγοι πίεσαν ,αλλά δεν ευτύχησαν να σκοράρουν.

Κόντρα στη ροή του αγώνα ο Ρόμπσον -Κάνου έβαλε το πιο σερντεφορίσιο γκολ της διοργάνωσης.Αν το έβαζε ο Ιμπρα ή ο Λέβα θα γράφονταν έπη.

Μετά το 2-1 οι Ουαλοί σταμάτησαν να παίζουν όπως και με την Αγγλία.Ευτυχώς για αυτούς ,ο Βίλμοτς είναι το ίδιο κακός προπονητής με το Χόγκσον,αλλά και λιγότερο τυχερός. Οι Βέλγοι με το Φελαινί συσσώρευσαν κόσμο στο κέντρο,οι Ουαλοί είχαν 3 στόπερ εκεί και άλλα τρία χαφ κοντά τους οπότε δεν έγινε τίποτα.Το τρίτο γκολ ήταν η τιμωρία των Βέλγων για όσα έκαναν απέναντι σε Ιρλανδούς και Ούγγρους.

Με λίγα λόγια πέρασε η καλύτερη ομάδα.Ο Σάντος μάλλον έχει αγχωθεί από το αποτέλεσμα, αφού τώρα θα είναι φαβορί.

Σήμερα το πρόγραμμα έχει Μπάγερν-Ατλέτικο.

Όχι δε τα έχω χάσει,απλά το Γερμανία--Ιταλία μοιάζει σε πάρα πολλά με τον ημιτελικό του CL.

Τα πάντσερ παίζουν το ποδόσφαιρο του Πεπ,μόνο που έχουν λιγότερη ποιότητα στα μπακ και στο κέντρο λόγο Κεντίρα.Α και ο Γκόμεζ δεν είναι Λέβα.

Η νασιοναλμανσαφτ, θα πάρει τη μπάλα,θα χτίζει τις επιθέσεις με μικρές πάσες και διαρκή κάθετη κίνηση των παιχτών πίσω από τον Γκόμεζ και θα προσπαθήσει να χτυπήσει στα αργά πόδια των Ιταλών αμυντικών.Στα προηγούμενα 2 παιχνίδια οι Γερμανοί σήκωναν αρκετά τη μπάλα για το Κεφάλι του Γκόμεζ,αλλά σήμερα Κιελίνι -Μπονούντσι και Μπαρτσάλι δεν είναι Σκερτλ.

Σήμερα θα μας απαντηθεί και το ερώτημα για το κατά πόσο θα μπορέσουν να ανταπεξέλθουν οι παγκόσμιοι πρωταθλητές σε ενδεχόμενη πίεση στον Κεντίρα αλλά και στον Κρόος.Οι μοναδικοί που το δοκίμασαν ήταν οι Ουκρανοί και τους έβγαλαν φάσεις.

Οι Ιταλοί έχουν αποδείξει τι μπορούν να κάνουν.Απέναντι στην Ισπανία δεν άφησαν εκατοστό κενού χώρου,πίεσαν ανελέητα στο δικό τους μισό και με τον Πελέ σε ρόλο Μοράτα ´ετρεξαν τον Πικέ και το Ράμος.Κομβικό σημείο σε εκείνο το παιχνίδι ήταν η πίεση στον Μπουσκέτς.Αν στη θέση του Καταλανού,βάλλεις τον Κεντίρα έχεις την εικόνα.Ένα πρόβλημα που θα αντιμετωπίσει ο Κόντε θα είναι η δυσκολία να κρατήσει μπάλα.Όλοι στέκονται στην απουσία του Ντε Ρόσι αλλά ο Μότα θα ήταν αναγκαίος.Να θυμίσω πως ο χαφ της Παρί πριν 4 χρόνια μαζί με τον Μπαλοτέλι ήταν οι Mvp του ημιτελικού εκείνου του Euro.

Πρωταγωνιστές φυσικά οι δύο κορυφαίοι τερματοφύλακες.

Ο Τζιτζι στην,ίσως γιατί ποτέ δε ξέρεις με δαύτον,τελευταία του περάσταση θέλει να φτάσει μέχρι τέλους.Ο Νόιερ,ένα θαύμα της φύσης και ότι πιο ολοκληρωμένο έχουμε δει στη θέση του,θέλει να αποδείξει ότι είναι ο κορυφαίος.

Το παιχνίδι θα έχει ρυθμό,θα έχει ένταση ,αρκετές κάρτες και γκολ και από τους δύο μονομάχους.

Δεν κρύβω πως τους Γερμανούς,όσο και αν τους σέβομαι,τους αντιπαθώ.

Οπότε forza Italia. 

Τα λένε αδέλφια.

ΣΗΜΕΡΑ ΚΡΙΝΕΤΑΙ ΠΟΙΟΣ ΘΑ ΠΑΙΞΕΙ ΠΑΡΑΤΑΣΗ ΜΕ ΤΟ ΣΑΝΤΟΣ.

Δεύτερος προημιτελικός σήμερα ανάμεσα σε Ουαλία και Βέλγιο.

Όποια ομάδα και αν περάσει,θα ξέρει πως στα ημιτελικά θα παίξει παράταση,αφού παίζει με την Πορτογαλία του Σάντος.

Η οποία Πορτογαλία χθες,πέρασε αποκλείοντας ουσιαστικά το είδωλό της.

Πολωνοί και Πορτογάλοι χθες το βράδυ έπαιξαν ένα ποδόσφαιρο που έμοιαζε με american football.

Για να μη με περάσετε για τρελό θα σας εξηγήσω τι εννοώ.Όλο το χθεσινοβραδινό παιχνίδι είναι χωρισμένο σε 10λεπτα που στο ένα επιτίθεται η Πολωνία και στο άλλο η Πορτογαλία.Όπως και στο αγαπημένο άθλημα των Αμερικάνων έτσι και χθες η ομάδα που αμυνόταν απλά απέκρουε επιθέσεις και δεν έβγαζε κόντρες.

Και οι δύο ομάδες όταν αμύνονταν,μάλιστα χωρίς οι επιτιθέμενοι να ασκούν καμιά φοβερή πίεση,δεν κυνηγούσαν το κλέψιμο της μπάλας αλλά απλά την απομάκρυνσή της από την περιοχή τους.

Σε ένα παιχνίδι που οι δύο προπονητές απέτρεπαν τις ομάδες τους να βρουν ρυθμό οι ευκαιρίες ήταν ελάχιστες.

Ο Λεβαντόφσκι ,που σε όλο το παιχνίδι έβγαινε εκτός περιοχής για πάρει μπ´αλα μπας και δημιουργήσει κάτι,μια φορά τροφοδοτήθηκε στην περιοχή και το κόλλησε.

Στην άλλη μεριά ο Κριστιάνο 3 φορές πήρε στη μπάλα στο χώρο αλλά έπιασε αέρα.

Και ο Σάντος και ο Ναβάλκα δεν πήραν κανένα ρίσκο.Ο Πολωνός εκλέκτορας δεν τόλμησε να πιέσει ποτέ τον ,αργό και άτεχνο Γουίλιαμ Καρβάλιο και δε φτόντισε να χτίσει κάποιες επιθέσεις από την πλευρά του Ελισέου.

Ο Φερνάντο μπορεί να μην αλλάζει σακάκι  αλλά χτες επέλεξε να κάνει 6 αλλαγές στη σύνθεσή του.Πρόσωπα άλλαξε ,στυλ όχι όμως.Η κακή χημεία  των 11 Πορτογάλων ήταν εμφανής κάθε φορά που η μπάλα έφτανε στην περιοχή τους,όπου πάντα τους έσωζε ο συγκινητικός Πέπε.Επιθετικά έτσι και αλλιώς Σάντος το μόνο που σχεδίαζε ήταν η μπάλα να κυκλοφορεί χωρίς ρίσκο να φτάνει σε ένα από τα δύο ακραία μπακ και αυτά να σεντράρουν για τον Κριστιάνο.Για να πιέσει ελάχιστα τον άψογο Κριχόβιακ και να κόψει στα δύο την Πολωνία,έπρεπε να μπει το τελευταίο τέταρτο όπου όμως το έκανε για να μην απειληθεί και όχι για βρει χώρους.

Έτσι λοιπόν φτάσαμε στα πέναλτι και ο Σάντος προχωρά χωρίς να έχει κερδίσει.

Στο σημερινό Ουαλία και Βέλγιο,ότι και να γίνει θα γράψουν Ιστορία.

Ο Γκάρεθ Μπέιλ,ένας πραγματικός ηγέτης,θέλει να πετύχει κάτι που παρόμοιό του δε θυμάμαι να έχει ξανασυμβεί.Να πάρει μια ομάδα από το χέρι και να τη φτάσει πολύ ψηλά.

Ναι δεν είναι τελείως μόνος, έχει Άλεν ,Ράμσει(όχι το σίχαμα τον Μπόλτον από το game of thrones ,αλλά το ίδιο θανάσιμος όταν σκοράρει) και φυσικά τον Τσέστερ που είναι η δικαίωση όλων των old school Βρετανών στόπερ.

Το ερώτημα είναι αν μπορούν να πετάξουν έξω τους Βέλγους.

Ναι μπορούν,αν δείξουν την αυτοσυγκέντρωση και το πείσμα των προηγούμενων αγώνων τους.

Οι Βέλγοι,σύμφωνα με όσα ακούω στο ραδιόφωνο και διαβάζω στα σάιτ ,έχουν ήδη περάσει.Όλοι ενθουσιάστηκαν από το ματς με τους Ούγγρους.

Ο Αζάρ και η παρέα του,μπορεί να έβγαλαν φάσεις ,αλλά το έκαναν απέναντι σε μία ομάδα που αμύνθηκε τουλάχιστον αφελώς.Γενικά τα καλά τους διαστήματα τα έχουν κάνει όταν βρίσκουν άπλα.

Η Ουαλία σε κανένα από τα παιχνίδια της δεν έδωσε χώρους.Μια ακόμα λεπτομέρεια είναι πως η διάταξη και η τακτική των Ουαλών μοιάζει με αυτή της Ιταλίας.Τριάδα στα στόπερ,σφικτά στο κέντρο και μπροστά η μπάλα στο Μπέιλ είτε για να τους τρέξει είτε για να δημιουργήσει.Το Βέλγιο μπορεί ουσιαστικά να παίζει με 4 στόπερ ,αλλά αμυντική σταθερότητα δεν έχει.

Το ζήτημα θα είναι αν οι Ουαλοί προσπαθήσουν να παγώσουν το ρυθμό κάνοντας κατοχή με Άλεν και Ράμσει ή αν απλά δώσουν την μπάλα σε Ντε Μπρόινε και Αζάρ και απλά περιμένουν τη στιγμή τους.Μάλλον θα γίνουν και τα δύο.

Ο Λουκάκου ,που θα ξεκινήσει μάλλον βασικός,όντας στατικός και με μικρή συμμετοχή στο παιχνίδι της ομάδας του μάλλον θα αντιμετωπιστεί από τα δυνατά παιδιά των Ουαλών.Στην άλλη πλευρά ο "Σαμουράι" Μπέιλ που κινείται πιο ελεύθερα στο χώρο δε σου επιτρέπει να στείλεις προσωπικό φρουρό.

Εν κατακλείδι οι Βέλγοι,που προσωπικά τους θεωρώ υπερεκτιμημένους σαν ομάδα,πρέπει να αποδείξουν πως έχουν ισορροπία και οι Ουαλοί να μείνουν συγκεντρωμένοι στο πλάνο τους.

Φαβορί είναι το Βέλγιο αλλά όχι στο βαθμό που παρουσιάζεται.Το πάθημα από την Ιταλία είναι πολύ πρόσφατο για να ξεχαστεί.

ΥΓ:Ο Σάντος παρακαλάει να περάσει το Βέλγιο για να εφαρμόσει χωρίς καμία ένσταση το άριστο,για τους εγχώριους δημοσιογράφους ,πλάνο του.

ΚΡΙΣΤΙΑΝΟ Η΄ΛΕΒΑ;ΚΑΝΕΝΑΣ ,ΜΟΝΟ ΑΜΥΝΑ.

Μπήκαμε στην τελική ευθεία.Η φάση των "8" ξεκινάει σήμερα και την Κυριακή το βράδυ θα ξέρουμε τα δύο ζευγάρια των ημιτελικών.Τα τέσσερα ζευγάρια έχουν ένα τεράστιο αντάμωμα , το Γερμανία-Ιταλία,ένα με ξεκάθαρο φαβορί το Γαλλία-Ισλανδία,ένα πιο ισορροπημένο από όσο νομίζουμε το Βέλγιο-Ουαλία και ένα απόλυτα ισορροπημένο,το αποψινό Πολωνία-Πορτογαλία.
Με το τελευταίο ζευγάρι θα ασχοληθώ σήμερα.
Καταρχήν για να μιλήσουμε ξεκάθαρα και πριν αναλύσουμε το οτιδήποτε,οφείλω να ομολογήσω πως το σημερινό ματς το φοβάμαι.
Γιατί το φοβάμαι;
Μα γιατί έχω μια υποψία,που όσο μελετάω τις δύο ομάδες γίνεται βεβαιότητα,πως το βραδινό παιχνίδι θα είναι φόλα.Το "Χ" είναι καρφωμένο στο κέντρο του γηπέδου, αλλά αυτό δεν είναι απαραίτητα κακό.Κακός θα είναι ο τρόπος με τον οποίο θα θελήσουν να το πετύχουν οι δύο μονομάχοι.
Και οι Πολωνοί και οι Πορτογάλοι είναι δύο ομάδες που παίρνουν ελάχιστα ρίσκα.
Οι Πορτογάλοι στην φάση των ομίλων έπαιξαν λίγο πιο ελεύθερα με αποκορύφωμα το ματς ροντέο με την Ουγγαρία.Βέβαια και στα τρία παιχνίδια είχαν να αντιμετωπίσουν υποδεέστερες ομάδες.Ο Σάντος προσπάθησε να απλώσει την ομάδα του ,να κυκλοφορήσει καλά τη μπάλα και να περάσει τη μπάλα σε Ρονάλντο και Νάνι για να εκτελέσουν.Επειδή δεν έχει σέντερ φορ επιπέδου ,αποφάσισε να αφήσει Νάνι και Κριστιάνο με αρκετές ελευθερίες και πίσω τους έβαζε όσου χαφ και εξτρέμ μπορούσαν να δημιουργήσουν,Έτσι είδαμε Ζοάο Μουτίνιο και Αντρέ Γκόμεζ στα χαφ,Βειρίνια και Ελισέου στα πλάγια της άμυνας και φυσικά το Ζοάο Μάριο σε ένα από τα φτερά της επίθεσης.Την αναχαίτιση των αντιπάλων την άφησε στο Γουίλιαμ Καρβάλιο και στους Πέπε-Καρβάλιο.Με την Ισλανδία το συγκεκριμένο πλάνο τιμωρήθηκε ,αφού δεν έκαναν γκολ τις πολλές τελικές τους.Με την Αυστρία δεν απειλήθηκαν τόσο αλλά και πάλι δεν ήταν αποδοτικοί επιθετικά ,αν και πάλι λειτούργησαν σωστά επιθετικά.Στο ματς με την Ουγγαρία ο αργός άξονας εκτέθηκε απεριόριστα από το Ντούντζακ και το Σάλαι.Ο Γουίλιαμ Καρβάλιο είναι αργός,βαρύς και άτεχνος.Όταν δεν υπάρχει δίπλα του ο Μουτίνιο ή ο Μάριο δε μπορεί να βγάλει την ομάδα μπροστά αφού δεν πασάρει πιο μακριά από τα 3 μέτρα.Οι Πέπε και Καρβάλιο καλοί,χρυσοί,έμπειροι αλλά είναι αργά παιδιά και αν τους βρεις στο ξέφωτο μπορείς να τους εκθέσεις.Ένα ακόμα πρόβλημα είναι πως τα ακραία μπακ δεν είναι τέτοια.Ο Βειρίνια παίζει μπακ στη Γερμανία,που δε θα το χαρακτηρίσεις και το πιο αμυντικό πρωτάθλημα του πλανήτη.Ο Ελισέου είναι ταχύτατος,καλός χειριστής αλλά μπακ δε ήταν ποτέ.
Όλα αυτά ο Σάντος τα είδε και στο ματς με την Κροατία τα άλλαξε.Κράτησε πιο χαμηλά την ομάδα του για να φέρει και άλλους κοντά στη τριάδα των δύο Καρβάλιο και του Πέπε.Άλλαξε επίσης τον Ελισέου με τον Γκερέιρο για να μην πέφτει πάνω στον Πέρισιτς και φυσικά χρησιμοποίησε το Ρενάτο Σάντσεζ.Ο πιτσιρικάς πρώην της Μπενφίκα και νυν της Μπάγερν.είναι άγουρος αλλά είναι και ένας Ντάβιτς με καλύτερη τεχνική.Ο νεαρός μπορεί να επιτεθεί κατά μέτωπο γιατί είναι πολύ δυνατός και αρκετά γρήγορος.Επιθετικά όλα κινούνται γύρω από τα κέφια του Κριστιάνο.Αν ο ηγέτης τους είναι καλά αυτόματα και οι υπόλοιποι ανεβαίνουν.Στο παιχνίδι με την Κροατία έκανε ελάχιστα πράγματα ,γιατί απλά θυσιάστηκε για να λειτουργήσει το πλάνο του Σάντος.Ο Νάνι κάνει καλό τουρνουά,βγάζει πάθος και προσπαθεί να λειτουργήσει όσο καλύτερα μπορεί σα φορ.

Στην άλλη πλευρά τα πράγματα είναι πολύ συγκεκριμένα.Οι Πολωνοί αμύνονται άριστα με βάθος,τρέχουν πάρα πολύ αλλά επιθετικά έχουν τεράστιο πρόβλημα.Η παρέα του Λεβαντόφσκι δεν επιτρέπει στον αντίπαλο να βρει χώρους και υψώνουν ένα τείχος μπροστά από την περιοχή του Φαμπιάνσκι.Ο Κριχόβιακ κάνει ότι κάνει και στη Σεβίλλη.Σκουπίζει τα πάντα μπροστά από τα στόπερ και ταυτόχρονα είναι αυτός που θα πάρει την μπάλα από τα στόπερ για να ξεκινήσει την επίθεση.Ο Μπλατζικόφσκι και ο Γκροζίντσκι βγάζουν πολύ ενέργεια, ειδικά ο πρώτος σουτάρει από παντού ,αλλά κυρίως καλύπτουν άριστα τα μπακ τους.Κανένας δε κλέβει στην άμυνα,αφού και ο Μίλικ με το Λέβα πιέζουν είτε το στόπερ που θα προσπαθήσει να βγάλει την μπάλα από την άμυνα(σήμερα ο Καρβάλιο),είτε το χαφ που έχει μικρότερη ικανότητα στην ανάπτυξη(επίσης Καρβάλιο σήμερα).Τα έκαναν και τα δύο με τη Γερμανία και την εγκλώβισαν.Σε εκείνο το ματς ο Λεβ δεν είχε χρησιμοποιήσει τον Γκόμεζ ,οπότε είναι καλή βάση για να το συγκρίνουμε με το σημερινό ,που και πάλι δε θα βρουν μπροστά τους κλασσικό φορ.Οι διαφορές με εκείνο το παιχνίδι είναι πως τα μπακ των Πορτογάλων μπορούν να ανέβουν και τα δύο και δεν υπάρχει Χέβεντες για να τον αφήνεις μόνο του.Επίσης οι Πορτογάλοι δε θα πιέσου όσο οι Γερμανοί και ούτε θα κάνουν τεράστια κατοχή μπάλας.Αυτό σημαίνει πως οι Πολωνοί θα πρέπει και να δημιουργήσουν χωρίς όμως να μπορούν.Ο Μίλικ, μπορεί να κινείται ελεύθερα πίσω από το Λέβα ,αλλά δεν έχει την εύκολη κάθετη πάσα και επίσης εκτελεί με χαμηλά ποσοστά.Ακόμα ένα πρόβλημα είναι ο περιορισμός του Λεβαντόφσκι.Ο "φονιάς"της Μπάγερν δεν έχει βρει καθαρές φάσεις και γενικά εγκλωβίζεται.Επειδή η μπάλα φτάνει με δυσκολία στα πόδια του ,αρκετές φορές εγκαταλείπει την περιοχή και προσπαθεί να γίνει δημιουργός αφήνοντας τεράστιο κενό μπροστά.

Όπως καταλαβαίνουμε όλοι θα δούμε ένα παιχνίδι ανάμεσα σε μια ομάδα του Σάντος και σε μια ομάδα που αμύνεται παρόμοια.Όλο το παιχνίδι θα παιχτεί στο κέντρο ,αλλά και στους χώρους που θα βρουν οι Λεβαντόφσκι και Κριστιάνο.Για να είμαι ακριβής δε θα βρουν ή θα βρουν ελάχιστους.Αν ο Σάντος ήταν κάποιος άλλος, θα έδινε εντολή για πίεση του Νάνι και του Κριστιάνο στα στόπερ των Πολωνών.Οι Ελβετοί το έκαναν με Σεφέροβιτς και Νγκολό και τους έβγαλαν πολλές φάσεις.Ακόμα μια παράμετρος θα είναι ο μέγας Κουαρέσμα.Όταν μπει,γιατί θα μπει,θα απλώσει πολύ την άμυνα των Πολωνών που δε θα τολμήσει να τον παίξει με μόνο έναν παίχτη πάνω του.Οι Πολωνοί θα πρέπει να βρουν χώρους γιατί σε σετ δε τα καταφέρνουν.Ο Πέπε έχι την ικανότητα να βγάλει εκτός ρυθμού το Λεβαντόφσκι,άρα θα πρέπει ο Μίλικ επιτέλους να εκτελέσει καλά.
Το παιχνίδι,έτσι όπως το βλέπω,θα είναι κόπια του Κροατία-Πορτογαλία.Ελάχιστο ρίσκο,κυκλοφορία μπάλας σε ζώνες χαμηλής επικινδυνότητας και πολύ υπομονή και από τους 2.
Όποιος βάλλει πρώτος γκολ θα προκριθεί.Ειδικά αν το πετύχει η Πολωνία θα είναι πολύ δύσκολο να ανατραπεί η κατάσταση.
Η βραδιά θα είναι μακριά, αφού η παράταση συγκεντρώνει πολλές πιθανότητες.
Για να κλείσουμε,βλέπω ένα μεγάλο 0-0 και μάλιστα βλέπω και πέναλτι.
Φιλάκια και τα λέμε αύριο με το Ουαλία-Βέλγιο.

ΓΕΡΜΑΝΟΙ ΚΑΙ ΓΑΛΛΟΙ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΝ ΤΟ ΖΕΥΓΑΡΙ ΤΟΥΣ.

Η χθεσινή μέρα δεν είχε κανένα δράμα,καμιά έκπληξη τίποτα.
Όλα έγιναν φυσιολογικά.Τα φαβορί επιβεβαίωσαν τον τίτλο τους σχετικά εύκολα.
Οι Γάλλοι αν και έμειναν νωρίς πίσω στο σκορ κατάφεραν να ανατρέψουν τα δεδομένα και να πάρουν την,αναμενόμενη,πρόκριση.Στο πρώτο ημίχρονο ο Ντεσάμπ κατέβασε την κλασσική ενδεκάδα που έχει φτιάξει για να παίζει στην κόντρα.Τρία αμυντικά χαφ ο Παγέ με τον Γκριεζμάν στο πλάι να κινούνται ελεύθερα.Ο πρώτος πιο κοντά στα κεντρικά χαφ για να παίρνει τη μπάλα και να δημιουργεί και ο δεύτερος πιο κοντά στο Ζιρού για να εκμεταλλευτεί τα σπασίματα του φορ.
Οι Ιρλανδοί όμως τους έπιασαν στα πράσα, εκμεταλλεύτηκαν την κακή αντίδραση  των Γάλλων στόπερ και με πέναλτι άνοιξαν το σκορ και έκαναν εφιάλτη τη ζωή των διοργανωτών.Η συγκεκριμένοι έντεκα δεν μπορούσαν να αλλάξουν  το ρυθμό και αν και πίεζαν δε κατάφεραν κάτι γιατί ο Ζιρού συνέχιζε να περιμένει απλά την μπάλα,ο Πογμπά δεν ανέβαινε και όταν το έκανε ήταν υπερβολικός , ο Γκριέζμαν δεν πήρε μπάλες και ο Παγιέ δεν έβρισκε τις συνεργασίες.
Στο δεύτερο μέρος ο Ντεσάμπ επέστρεψε στην κανονικότητα.Έξω ένα από τα 3 χαφ(Καντέ),μέσα ο Κομάν και άπλωμα της ομάδας.Ο Παγέ αναλαμβάνει ξεκάθαρο ρόλο επιθετικού μέσου ,αν και ξεκινούσε από τα αριστερά, ο Γκριέζμαν κόλλησε πίσω από το Ζιρού και ο Κομάν στα δεξιά και αυτός για να συγκλίνει και να δημιουργεί ρήγματα.Οι Ματουιντί και Πογμπά πίεζαν διαρκώς και ντουμπλάριζαν τους Παγέ και Κομάν ενώ ανάγκαζαν και την άμυνα της Ιρλανδίας να απλωθεί και να βρει χώρους ο Ζιρού.Έτσι λοιπόν από σέντρα από τα δεξιά ο Γκριέζμαν έβαλε ένα γκολ που έχει βάλλει πολλές φορές με την Ατλέτικο.Το δεύτερο ήταν μια από τις λίγες συνεργασίες που έχει βγάλει ο Ζιρού.Η εικόνα του δεύτερου ημιχρόνου εκθέτει το Ντεσάμπ ,αλλά από εδώ και πέρα το αρχικό του πλάνο θα έχει μεγαλύτερη εφαρμογή.
Το Γερμανία - Σλοβακία ήταν βαρετό.Οι Γερμανοί έπαιζαν μπάλα,έχαναν ευκαιρίες και οι Σλοβάκοι απλά δέχονταν χτυπήματα.Η χρησιμοποίηση του Γκόμεθ και εδώ επανέφερε την ποδοσφαιρική λογική.Καλό το τίκι τάκα αλλά οι Γερμανοί πάντα είχαν ένα σημείο αναφοράς στο "κουτί".Ο Γκόμεθ,πέρα από καλός εκτελεστής,προσπαθεί διαρκώς να σπάσει μπάλα για τα παιδάκια που είναι στην πλάτη του,Η παρουσία του ανάγκασε το Σκερτλ να κάνει τα γνωστά του , ο Χάμσικ ήταν πάλι εξαφανισμένος ,ο Βάις έμοιαζε να είναι παιδάκι που παίζει με άντρες και ο μοναδικός Σλοβάκος που ξεχώρισε ήταν ο Κούτσο.Μια ακόμα κίνηση του Λεβ που βοήθησε πολύ ήταν η αντικατάσταση του,βαρύ και ασήκωτου, Χέβεντες με τον Κίμιχ που δεν είναι μπακ αλλά είναι χαφ της Μπάγερν και άρα μπορεί να τρέξει τη μπάλα.
Το βραδινό ματς με άφησε γεμάτο απογοήτευση.Οι Ούγγροι προφανώς αγχώθηκαν περισσότερο από όσο έπρεπε.Μάρκαραν άσχημα,οι γραμμές είχαν μεγάλες αποστάσεις και γενικά άφησαν τους Βέλγους με στρέμματα ελεύθερου γηπέδου να κάνουν τα δικά τους.Ο,υπέροχος χθες,Αζάρ έκανε πλάκα ,ο Ντε Μπρόινε από κοντά τα ίδια και γενικά το 4-0 έγινε υπό συνθήκες ροντέο στο τέλος.
Οι Βέλγοι δημιούργησαν πολλές ευκαιρίες,αλλά το έκαναν απέναντι σε μια άμυνα ασύνδετη.Επιμένω να μην εντυπωσιάζομαι από τους Κόκκινους Διαβόλους.
Πάμε στο σήμερα και στα ματς που θα βγάλουν τους αντιπάλους Γερμανών και Γάλλων.

ΑΓΓΛΙΑ-ΙΣΛΑΝΔΙΑ.
Οι τίμιοι Ισλανδοί έχουν κάνει κατά πολλούς την υπέρβασή τους.Για μένα απλά επιβεβαίωσαν την καλή δουλειά που κάνουν την τελευταία τετραετία.Οι Ισλανδοί αποκλείστηκαν από το Μουντιάλ της Βραζιλίας  στα μπαράζ από τους Κροάτες .Οι "ψαράδες",όπως τους αποκαλούν πολλοί, έχουν ένα σύνολο ,που εκτός από 11 σον,έχει και πολύ πάθος ,υπομονή και θράσος.Πέρα από το Σιγκουρτσον που έχει μια κάποια ποιότητα οι υπόλοιποι τρέχουν πολύ ,δεν αφήνουν χώρους και με πολύ υπομονή σκοράρουν αφού πάντα βγάζουν τελικές.Οι Άγγλοι από την άλλη παίζουν ακόμα ένα ματς στο οποίο θα έχουν την μπάλα και θα πρέπει να σκοράρουν.Επειδή και τα τρία ματς του ομίλου ήταν ανάλογα, ξέρουμε πως φάσεις θα κάνουν ,αλλά δε ξέρουμε πόσες θα ολοκληρώσουν.Ο Ρούνει να είναι και πάλι δίπλα στον Ντάιερ στα χαφ,ο Κέιν θα είναι στην κορυφή αλλά ο προβληματισμός μου έγκειται στο εάν πρέπει να παίξει και ένας από τους Βάρντι και Στάριτζ.Οι φορ των Λέστερ και Λίβερπουλ ,είναι περισσότερο κινητικοί και μπορούν να αποτελέσουν στηρίγματα για τον Κέιν.Ο Λαλλάνα είναι αδιαπραγμάτευτος,ενώ και ο Χέντερσον στο ματς με τη Σλοβακία λειτούργησε αρκετά καλά.Δε θα είναι εύκολο για τα τρία Λιοντάρια το παιχνίδι.Αν συνεχίσουν να είναι άστοχοι θα αγχωθούν.
Το ματς είναι άντερ.

ΙΣΠΑΝΙΑ-ΙΤΑΛΙΑ.
Αίμα και άμμος.Μετά το Κροατία-Πορτογαλία αυτό είναι το δεύτερο μεγάλο ζευγάρι της φάσης των 16.Ισπανοί και Ιταλοί παίζουν σε μια βραδιά την επιτυχία ή την αποτυχία τους.Οι Ισπανοί ξεκινούν λίγο πιο μπροστά από τους Ατζούρι.Η Ρόχα ψάχνει να βρει το ρυθμό της μέσα από τα παιχνίδια.Το ποδόσφαιρό της συνεχίζει να στηρίζεται στο τίκι τάκα αλλά έχει βάλλει και κάποια άλλα στοιχεία.Η ύπαρξη των Μοράτα και Νολίτο επιτρέπει στους Ισπανούς να παίξουν σηκώνοντας την μπάλα στην πλάτη της άμυνας αλλά και με σέντρες.Ο Ινιέστα παραμένει ρυθμιστής και μαζί με το Σίλβα είναι οι δύο άξονες της δημιουργίας.Ο Φάμπρεγκας μοιάζει αναγεννημένος και βοηθά ενώ ο Μπουσκέτς είναι ο κορυφαίος στο ρόλο "σκούπας".Ο Νολίτο λειτουργεί περισσότερο σα δεύτερος φορ ενώ ο Ζόρντι Άλμπα καλύπτει τη θέση του αριστερού εξτρέμ  που μένει κενή όταν συγκλίνει ο Νολίτο.
Οι Ισπανοί θα έχουν κατοχή θα ψάξουν τα τρίγωνα ,αλλά απέναντι τους θα έχουν επιστήμονες.Η τριπλέτα των Μπονούτσι-Μπαρτσάλι-Κιελίνι έχει και χημεία και εμπειρία.Το 3-5-2 του Κόντε θα περιορίσει τους χώρους αλλά υπάρχει ένα μεγάλο θέμα.Οι Ιταλοί χαφ είναι τουλάχιστον μέτριοι.Ο Ρόσι παίζει σαν παλαίμαχος, ενώ η απουσία του Βεράτι στερεί κάποιον που να μπορεί να κρατήσει την μπάλα και να την ανοίξει σωστά.Στο συγκεκριμένο ματς ίσως ο Ινσίνιε να είναι πιο χρήσιμος από τον Έντερ.Ο κοντοστούπης Ιταλός της Νάπολι μπορεί να τρέξει τον Πικέ και τον Ράμος και να εκμεταλλευτεί τους χώρους που θα ανοίγει ο Πελέ.Αν οι Ιταλοί αντέξουν θα βρουν τις στιγμές τους.
Πριν  το παιχνίδι με την Κροατία θα έλεγα πως οι Ισπανοί είναι ξεκάθαρο φαβορί.Σήμερα θα είμαι πιο συγκρατημένος και θα πω πως το παιχνίδι έχει πολύ Χ μέσα του και μάλιστα προβλέπω πως θα δούμε σούπα.

Ολοκληρώνεται σήμερα η φάση των 16 και ανυπομονώ ήδη για τους μεγάλους προημιτελικούς.
Φιλιά στη μουτσούνα.
ΥΓ: Μια από τις επόμενες μέρες θα γράψω για το Μέσι και την νέα αποτυχία της Αργεντινής.
Θα παραθέσω κάποιες σκέψεις για το γιατί ο Μέσι είναι ένας σπουδαίος αρτίστας αλλά ποτέ δεν έγινε μεγάλος ηγέτης.

ΤΑ 2 ΦΑΒΟΡΙ ΚΑΙ Η ΕΚΠΛΗΞΗ.

Η πρώτη μέρα των νοκ-άουτ της φάσης είχε αν μη τι άλλο πολύ αγωνία και σασπένς.
Τα παιχνίδια σε γενικές γραμμές ήταν κακά,γεμάτα νευρικότητα και άγχος.Βέβαια η γκολάρα του Σακίρι θα μείνει στην ιστορία δίπλα με το υπέροχο τέρμα του Φαν Μπάστεν.
Για να τα πάρουμε ένα ένα , Ελβετοί και Πολωνοί τα έδωσαν όλα με τους Ελβετούς να έχουν κάθε δικαίωμα να νιώθουν άτυχοι.Ο Λβαντόφσκι και τα κολλητάρια του απέδειξαν ότι μπορούν να αμυνθούν σωστά και αρκετές φορές ηρωικά.Επιθετικά όμως , αν ο μεγάλος ηγέτης τους δε ματώσει το πλεκτό θα προσπαθούν να πάνε όλα τα ματς στα πέναλτι.Οι Ελβετοί έκαναν το καλύτερο ματς τους και αν είχαν έστω έναν Φράι τώρα θα ήταν αυτοί που θα πανηγύριζαν.
Στο βρετανικό ντέρμπι είδαμε πάνω κάτω το ποδόσφαιρο που παίζεται στις μικρές αγγλικές κατηγορίες ,απλά στο πιο ποιοτικό.Οι Ουαλοί αγχωμένοι από το χαρακτηρισμό του φαβορί έχαναν ακόμα και τα απλά,οι "Will Grigs on fire"αμύνονταν λυσσασμένα και περίμεναν να βγεί η μία μεγάλη μπαλιά στην πλάτη των αμυντικών για το Λάφερτι.Έστω και δύσκολα,έστω και με αυτογκόλ η καλή ομάδα πέρασε.
Στο μεγάλο ματς της χθεσινής ημέρας,αν και η προσμονή για καλή μπάλα ήταν μεγάλη,είδαμε σούπα.
Ο Γιάννης φοβόταν το θεριό και το θεριό το Γιάννη.Ελάχιστα ρίσκα από τους δύο προπονητές και γενικά μεγάλη επιφυλακτικότητα.Ο Σάντος, αν κάτι πρέπει να του αποδώσουμε,είναι ότι έπεισε τους παίχτες του να παίξουν ένα παιχνίδι υπομονής και να προσπαθήσουν να μαζευτούν κοντά στα στόπερ για να μην τα εκθέσουν.Οι κεντρικοί του χαφ ντούμπλαραν πάντα τα εξτέμ-μπακ για να μην εκτεθούν από τον Πέρισιτς και τον Μπρόζοβιτς.Η Πορτογαλία ντύθηκε Ελλάδα , άντεξε, ήταν και τυχερή στο δοκάρι και με τον Κουαρέσμα πήρε μια σπουδαία πρόκριση που στα δικά μου μάτια μπορεί να τηυν οδηγήσει μέχρι τον τελικό.
Αυτά για χθες ,αλλά πάμε στα φρέσκα.
Άλλα τρία παιχνίδια σήμερα τα οποία όμως έχουν ξεκάθαρα φαβορί.
 ΓΑΛΛΙΑ-ΙΡΛΑΝΔΙΑ.
Οι διοργανωτές μπαίνουν στη μάχη των νοκ-άουτ με γνωστά προτερήματα και αδυναμίες.Πλέον το να αφήνουν τα ματς να φτάνουν στο 90 χωρίς να τα καθαρίζουν , μπορεί να αποβεί μοιραίο.Απέναντί τους οι Ιρλανδοί που και τίποτα δεν έχουν να χάσουν ,αλλά και κάτι τους χρωστάνε.Για όσους έχουν ξεχάσει ,αναφέρομαι στο γκολ χέρι του Ανρί για το Μουντιάλ της Νοτίου Αφρικής.
Η ομάδα του Ντεσάν θα βρει απέναντί της ακόμα μία ομάδα που θα της δώσει τη μπάλα αλλά όχι το χώρο.Οι Ιρλανδοί τρέχουν πολύ, σαν κλασσικοί Βρετανοί, είναι άτεχνοι αλλά παλεύουν μέχρι τέλους.Δε θα διστάσουν στιγμή να ρίξουν την κλωτσιά και θα περιμένουν υπομονετικά να βγει μια μπαλιά για τον Κιν ή το Λονγκ και βέβαια να εκμεταλλευτούν τα στημένα που θα τους προκύψουν.
Οι Γάλλοι από την άλλη πρέπει πάλι να βρουν λύσεις στο σετ παιχνίδι,να συνδυαστούν λίγο καλύτερα και φυσικά αν ξεκινήσει ο Ζιρού να κάνει γκολ κάποια από τις ευκαιρίες που θα του δοθούν.Για ένα ακόμα ματς κινητήριος μοχλός θα είναι ο Παγέ ,ο οποίος όμως περιορίζει πάρα πολύ τον Πογκπά που θέλει τη μπάλα στα πόδια του.Απορία θα μου προκαλέσει αν ο Ντεσάν προτιμήσει πάλι το Μαρσιάλ για το άκρο της επίθεσης και όχι τον Κομάν.Τέλος θα δούμε κατά πόσο οι Κοσιελνί και Ραμί ανταπεξέλθουν στις μπαλιές στην πλάτη τους.Οι Γάλλοι είναι φαβορί αλλά δε θα είναι εύκολο.Αν έπρεπε να παίξω κάτι θα ήταν 2-3 γκολ .

ΓΕΡΜΑΝΙΑ-ΣΛΟΒΑΚΙΑ.
Το παιχνίδι με το ξεκάθαρο φαβορί.Οι Γερμανοί μπορεί να δυσκολεύονται να σκοράρουν,αφού μετά από χρόνια δεν έχουν κάποιο σημείο αναφοράς στην αντίπαλη περιοχή,αλλά παραμένουν άλλο επίπεδο από τους συμπαθείς Σλοβάκους.Ο Λεβ ίσως να ξεκινήσει το Γκόμεζ για να απελευθερώσει και το Μίλλερ και τους υπόλοιπους πίσω από το φορ.Το ματς θα είναι επίθεση με άμυνα.Τα πάντσερ θα πάρουν τη μπάλα θα κάνουν τα γνωστά τρίγωνα και θα πιέσουν αφόρητα την άμυνα των Σλοβάκων.Όλο αυτό το πλάνο όμως εμποδίζεται απο το Χέβεντες και τον Έκτορ.Ο πρώτος προσπαθεί φιλότιμα να γίνει ακράιο μπακ αλλά είναι στόπερ και μάλιστα βαρύ.Ο Έκτορ δεν είναι για αυτό το επίπεδο.Ο γίγαντας Σκερτλ θα δώσει πολλές μάχες αλλά κάποια στιγμή θα κάνει τα δικά του και όλα θα καταρρεύσουν.Οι Σλοβάκοι από η μεριά τους θα προσπαθήσουν με Βάις και Μακ να εκμεταλλευτούν το όποιο κενό χώρο βρουν και θα περιμένουν από τον Χάμσικ να κάνει μια σπουδαία ενέργεια.Συνυπολογίζοντας τη μέτρια παρουσία της Γερμανικής άμυνας πιστεύω πως και οι δύο ομάδες θα σκοράρουν.

ΟΥΓΓΑΡΙΑ-ΒΕΛΓΙΟ.
Ίσως το πιο κλειστό από τα τρία παιχνίδια.Οι Βέλγοι έχουν φοβερή ποιότητα αλλά δεν έχουν ομάδα.Ο Βίλμοτς έχει χτίσει όλο το παιχνίδι της ομάδας του στην ατομική ικανότητα και πουθενά αλλού.Ο Ντε Μπρόιν και ο Αζάρ κινούνται σχεδόν στους ίδιους χώρους με αποτέλεσμα να αλληλοεξουδετερώνονται.Ο Λουκάκου στην κορυφή της επίθεσης δε συμμετέχει στην όλη ανάπτυξη και απλά περιμένει να τον ταίσουν.Είναι ο λόγος που δεν ενθουσιάστηκε ποτέ μαζί του ο Μουρίνιο.Ενώ οι Βέλγοι γουστάρουν να παίζουν με τη μπάλα, δε μπορούν να πλαγιοκοπήσουν γιατί πολύ απλά παίζουν πάντα με τέσσερα στόπερ.Όποιος και αν παίζει στα άκρα της άμυνας δε μπορεί να περάσει τη σέντρα οπότε ο εκάστοτε εξτρέμ πρέπει να τριπλάρει για να βρει χώρους.Αυτό μόνο εύκολο δεν είναι όταν απέναντι σου έχεις δύο ζώνες άμυνας η μία κοντά στην άλλη όπως των Ούγγρων.Οι Μαγυάροι δεν έχουν κανένα πρόβλημα να πάιζουν και οι δέκα κάτω από τη σέντρα και να περιμένουν πότε θα δοθεί χώρος στο Ντζούτζακ και Στο Σάλαι στο ανοιχτό γήπεδο.Ιδιαίτερη ποιότητα δε διαθέτουν ,αλλά έχουν ψυχή .πάθος και πολύ τρέξιμο.Αν κάποιος παρακολούθηδε το ματς με την Πορτογαλία θα διαπίστωσε πως ο Σάλαι παίζοντας με πλάτη ταλαιπωρεί αφάνταστα τα αντίπαλα στόπερ.Το Πορτογαλικό δίδυμο στόπερ δεν είναι χειρότερο από το αντίστοιχο Βέλγικο.
Το παιχνίδι το βλέπω να πηγαίνει παράταση.Οι Ούγγροι είναι ακριβώς ο τύπος ομάδας που μπορεί να μπλοκάρει εύκολα το ατομικό ποδόσφαιρο των Βέλγων.Βασικά το παιχνίδι μου θυμίζει το Ελλάδα-Ισπανία στο EURO του 2004.Τότε είχε τελειώσει 1-1.

Φιλιά συντρόφια απολαύστε μια απόλυτα αθλητική Κυριακή.
Οι παραλίες μπορούν να περιμένουν.
Πάω να δω μπάσκετ την Εθνική.
Τα λέμε.

ΤΩΡΑ ΑΡΧΙΖΕΙ ΤΟ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ EURO.

Η UEFA κατάφερε να μετατρέψει το EUROσε NBA.Η φάση των ομίλων μετατράπηκε σε κανονική διάρκεια του καλύτερου πρωταθλήματος μπάσκετ στον κόσμο.Όλοι έπαιξαν ,προσπάθησαν αλλά γενικά τα φαβορί δε πιέστηκαν αφού έξω έμειναν ελάχιστες ομάδες.
Σήμερα ξεκινούν τα knock out και μαζί το κανονικό EURO.
Δεν είδαμε άσχημα παιχνίδια,είδαμε κάποιες εκπλήξεις και θετικές και αρνητικές.Το μπερδεμένο σύστημα διασταυρώσεων το μόνο θετικό του είναι πως έβγαλε μεγάλα ζευγάρια από τη φάση των 16 κιόλας.
Ας ξεκινήσουμε να δούμε ένα ένα τα ζευγάρια.

ΕΛΒΕΤΙΑ-ΠΟΛΩΝΙΑ.
Ακούω πάρα πολλούς να έχουν ενθουσιαστεί με τους Πολωνούς και μάλιστα να τους θεωρούν υποψήφιους για πάρα πολύ μακριά.
Ε εγώ δε συμφωνώ.Η παρέα του Λεβαντόφσκι ,μπορεί να αμύνεται πάρα πολύ καλά , μπορεί να κυκλοφορεί αξιοπρεπώς τη μπάλα αλλά δεν ενθουσιάζει.Έχει τεράστια αδυναμία στο γκολ ,αφού ο ηγέτης της,ο στράικερ της Μπάγερν,δε βρίσκει χώρους έχοντας πάνω του διαρκώς προσωπικό μαρκάρισμα.Έτσι αναλώνεται σε υποδοχή της μπάλας και σπάσιμοό της αρχικά στο Μίλικ, που κινείται ελεύθερα στην πλάτη του και σε δεύτερο χρόνο στα ακραία χαφ που συγκλίνουν στην περιοχή.Οι Πολωνοί τρέχουν πάρα πολύ ,καλύπτουν καλά τους χώρους ,τρώνε ελάχιστες φάσεις και μπορούν να ελέγχουν το ρυθμό.Το ζήτημα όμως σε αυτά τα ματς είναι να βάλεις και κάποιο γκολ.
Η απενεργοποίηση του Λέβα αφήνει σαν κύριο εκτελεστή των ,καλό και κινητικό Μίλικ,ο οποίος όμως δεν έχει την  δεινότητα του Λεβαντόφσκι.Ένα ακόμα ζήτημα για είναι το ότι τελειώνουν τις περισσότερες φάσεις εκτός περιοχής με σουτ.
Η αντίπαλος της σήμερα , η Ελβετία , είναι μια ομάδα με αρκετό ταλέντο , παίζει γρήγορα αλλά και αυτή στερείται από φορ που να τελειώνει με συνέπεια τις φάσεις που δημιουργούν.Η εικόνα τους με τη Γαλλία έδειξε πως έχουν την ποιότητα να ανταπεξέλθουν σε τέτοια παιχνίδια .Η άμυνά τους έχει μια αστάθεια και για αυτό το λόγο τα ποιοτικά ακραία μπακ που διαθέτει δε δοκιμάζουν ανεβάσματα.
Ειδικά ο Ροντρίγκεζ ,παίζοντας συνήθως στη πλευρά του Σακίρι ,ανεβαίνει ελάχιστα και μόνο για να εκτελέσει τα στημένα.Οι Ελβετοί δε θα κλειστούν πίσω , θα πιέσουν αρκετά τον Κριχόβιακ και το Μίλικ και θα προσπαθήσουν να βγάλουν σε θέση βολής τον Τζεμάιλι και το Σεφέροβιτς ,ελπίζοντας να τελειώσουν τις ευκαιρίες που θα τους δοθούν.Ο Σακίρι κινείται ελεύθερα σε όλο το πλάτος του γηπέδου και προσπαθεί να δημιουργήσει ανισορροπία με την ικανότητα του στο ένας με έναν.
Το ζευγάρι είναι απόλυτα ισορροπημένο και αν υπάρχει ένα ελαφρύ προβάδισμα , αυτό το έχουν οι Πολωνοί γιατί μπορούν να αμυνθούν με βάθος χωρίς να πιεστούν ιδιαίτερα.Αν έπρεπε να πω ένα σκορ αυτό θα ήταν το 0-0 ή το 1-1.Επειδή και οι δύο ομάδες δεν έχουν ανάλογες επιτυχίες και το βλέπουν σαν ευκαιρία να γράψουν ιστορία , θα υπάρχει άγχος,επιφυλακτικότητα και αρκετή δύναμη.

ΟΥΑΛΙΑ-Β.ΙΡΛΑΝΔΙΑ.
Μετά το BREXIT,σε πολιτικό επίπεδο και την απειλή για διαίρεση του Ηνωμένου Βασιλείου , έχουμε τον πρώτο Βρετανικό εμφύλιο.
Η Ουαλία εξέπληξε κάποιους, όχι εμένα πάντως και προκρίθηκε όχι κλέβοντας ματς αλλά κυριαρχώντας.Ο Μπέιλ είναι ο απόλυτος ηγέτης που κάνει όλους τους υπόλοιπους καλύτερους.
Η συνδρομή στην επιτυχία του ,υποτιμημένου, Άλεν είναι εξίσου σημαντική.Οι Ουαλοί συνδυάζουν την Βρετανική ένταση με το ήρεμο και αρκετά στοχευμένο passing game.Ο Άλεν λειτουργεί , το μαλλί βοηθάει , σαν ένας μικρός Πίρλο.Εντάξει μωρέ μια παρομοίωση έκανα μην κράζετε.Ο χαφ της Λίβερπουλ ,ελέγχει το ρυθμό της ομάδας , φροντίζει για το ανέβασμα της μπάλας από την άμυνα στην επίθεση και απελευθερώνει το Ράμσει για να κάνει καλά αυτό που ξέρει , δηλαδή να ανεβαίνει και να λειτουργεί σαν κρυφό φορ.Οι Ουαλοί στο πρόσωπο του Μπέιλ , εκτός από έναν παίχτη που παίζει από φορ μέχρι μπακ ,βρήκαν και έναν ελεύθερο σκοπευτή.Ο Σταρ της Ρεάλ όταν εκτελεί φάουλ θυμίζει Ζουνίνιο και κάνει τους τερματοφύλακες να τρέμουν.Η Ουαλία κατάφερε να επιβληθεί σε ομάδες με μεγαλύτερη ποιότητα από τους τίμιους πλην ξυλοκόπους Βορειοιρλανδούς.
Το "Will Grigs on fire "είναι ότι καλύτερο έχουμε να θυμόμαστε από τους συμπαθείς αντιπάλους της Εθνικής μας στα προκριματικά.Θα παίξουν μαζική άμυνα , θα τρέξουν μέχρι να μην έχουν άλλη ανάσα , θα ρίξουν "ξύλο', αλλά μέχρι εκεί.Μπορεί το παιχνίδι να έχει ιδιαιτερότητες αλλά η διαφορά σε ποιότητα είναι πολύ μεγάλη.Βέβαια επειδή γουστάρω ωραίες ιστορίες , θα ήταν ιδανικό το παιχνίδι να είναι στο 0-0 να μπει αλλαγή ο Grigs και να πετύχει το γκολ μιας ιστορικής πρόκρισης.
Η πρόβλεψη για το Βρετανικό ντέρμπι είναι καθαρή νίκη των Ουαλών με 2-0.

ΚΡΟΑΤΙΑ-ΠΟΡΤΟΓΑΛΙΑ.
Ματσάρα και τα λόγια περισσεύουν.Οι Κροάτες, κατά την ταπεινή μου άποψη, είναι η καλύτερη ομάδα της φάσης των ομίλων.Ομάδα με όλα τα γράμματα κεφαλαία , με σχέδιο πλάνο και πολύ ποιότητα.Το δίδυμο Μόντριτς-Ράκιτιτς ,είναι το καλύτερο δίδυμο χαφ μέχρι στιγμής, ο Πέρισιτς κάνει τα ματς της καριέρας του , ο Τσόρλουκα αποδεικνύει γιατί κάποτε θεωρήθηκε ένα από τα πληθωρικότερα στόπερ της γενιάς του.Οι Κροάτες έχουν την καλύτερη και γρηγορότερη μετάβαση από την άμυνα στην επίθεση.Οι σταρ των Μπάρτσα και Ρεάλ , πιέζουν και κλέβουν μπάλες και ταυτόχρονα ανοίγουν άριστα την κόντρα και ο Πέρισιτς τρέχει την μπάλα με τέτοιο τρόπο που να θυμίζει Κριστιάνο στα καλά του.Είμαι υπερβολικός αλλά με έχουν ενθουσιάσει.Ενώ δεν αμύνονται με βάθος ,βγάζουν τρομερή ενέργεια και πολύ ταχύτητα κυρίως στην ανάπτυξη.Μετά από χρόνια έχουν και πολύ καλό τέρμα , ενώ ο, αντιτουριστικός είναι η αλήθεια . προπονητής τους έχει κάνει πολύ καλή δουλειά και αυτό φάνηκε από την εικόνα τους απέναντι στην Ισπανία.Αν με 6 αλλαγές παίζει έτσι φανταστείτε τι θα γίνει σήμερα.Αν έχω κάποια ένσταση είναι για το αν πρέπει να χρησιμοποιηθούν ο Πιάτσα για κύριο λόγο αλλά και ο Κάλινιτς.Και οι δυο τους έδωσαν περισσότερα από ότι ο Μάντζουκιτς και ο Μπρόζοβιτς.
Η Πορτογαλία πάλι προβληματίζει.Είναι ξεκάθαρο πως ο Σάντος έχει μια ομάδα που δεν παίζει το ποδόσφαιρο που γουστάρει.Οι Πορτογάλοι παίζουν καλά επιθετικά ,αλλά ανασταλτικά είναι τουλάχιστον μέτριοι.Ο Πέπε εκτίθεται διαρκώς από τον παλάιμαχο Καρβάλιο που κατάφερε να κάνει , το βαρύ,  Σάλαι να φαίνεται Φαν Μπάστεν.Ακόμα μια προβληματική επιλογή του Σάντος είναι ο περίεργος Γουίλιαμ Καρβάλιο.Το παιδί αυτό μοιάζει να είναι μια ταχύτητα κάτω από τους συμπαίκτες του.Αργός στις αντιδράσεις του , άτεχνος και επιρρεπής στην πίεση.Ο Σάντος το χρησιμοποιεί σαν άλλο Κατσουράνη , δηλαδή σα λίμπερο μπροστά από τα στόπερ.Βέβαια ο Κώστας ήταν πολύ πιο ποιοτικός από το θηριώδη χαφ των Πορτογάλων.Ένα ακόμα πρόβλημα είναι πως ο Σάντος παίζει με πολλά εξτρέμ.Η Πορτογαλία παράγει κρασί , μελαγχολική μουσική και εξτρέμ.
Άρα ο Σάντος τα βάζει όλα μέσα.Ελισέου και Βειρίνια υποδύονται να ακραία μπακ και πάντα έχουν προβλήματα, ο Νάνι υποδύεται το φορ και ο Κριστιάνο κάνει ότι γουστάρει αρκεί να μπορεί να εκτελεί.Είναι δεδομένο πως και σήμερα θα έχουν την κατοχή αλλά πάντα θα τρέμει το φυλλοκάρδι τους μήπως το ματς γίνει φτου ξελευθερία.Η Πορτογαλία έχει τις προσωπικότητες και την εμπειρία να διαχειριστεί αυτό το ματς αλλά παραμένει αουτσάιντερ.Αν ο Κριστιάνο περιορίσει τις προσπάθειες που εκβιάζει και αν ο Σάντος βάλει δίπλα σε Μουτίνιο και Αντρέ Γκόμεζ των πιτσιρικά της Μπάγερν θα έχουν τύχη.Η ενδεκάδα με την Ουγγαρία δεν έχει τύχη.
Το ματς το βλέπω στο όβερ και μάλλον θα έχει παράταση.

Αυτά για σήμερα και τα λέμε αύριο πάλι.
Φιλιά στη Μουτσούνα.

ΤΙ ΕΊΔΑΜΕ ΜΈΧΡΙ ΤΏΡΑ ΚΑΙ ΤΙ ΠΕΡΙΜΈΝΟΥΜΕ ΝΑ ΔΟΎΜΕ ΑΠΌ ΔΩ ΚΑΙ ΠΈΡΑ ΣΤΟ EURO.

Το πρώτο ΣΚ του EURO τελείωσε και σε  μια πρώτη φάση ήταν αρκετά ενδιαφέρον.
Για τη Γαλλία τα είπαμε το Σάββατο ,οπότε πάμε να μιλήσουμε για τα επόμενα 6 ματς.
Ξεκινώντας από τα Σαββατιάτικα ματς σε μια γενική αναφορά πρέπει να πούμε ότι είδαμε όσα περιμέναμε.
Στον "εμφύλιο" οι Αλβανοί έτρεξαν , έδωσαν ξύλο, αλλά δε μπορούσαν παραπάνω.Κάποιος θα πει πως έχασαν μια μεγάλη ευκαιρία στο τέλος για να ισοφαρίσουν , αλλά εδώ θα του πω πως θα ήταν κλοπή.Οι Ελβετοί δεν εντυπωσίασαν, αλλά ποτέ δε το κάνουν.Ήταν οργανωμένοι , δε κινδύνευσαν ιδιαίτερα , γενικά έκαναν τα απολύτως απαραίτητα.Οι γείτονες μας , ανέβασαν πανό , ήταν φανατισμένοι και αυτό επηρέασε και τους παίχτες οι οποίοι μπήκαν στο ματς για πόλεμο και κάπου έχασαν τη στόχευσή τους.Οι Αλβανοί θα τα παλέψουν τα ματς τους και δε πρέπει να υποτιμηθούν.Οι Ελβετοί από τη άλλη εύκολα δύσκολα θα πάρουν τη δεύτερη θέση.

Το Ουαλία - Σλοβακία ήταν το καλύτερο παιχνίδι της ημέρας.Δύο ομάδες με ρυθμό , ταχύτητα και αρκετή ποιότητα επιθετικά.Οι Ουαλοί με Άλεν και Ράμσει στο κέντρο έλεγξαν το ρυθμό , πέτυχαν μια φανταστική γκολάρα με τον Μπέιλ (με τη κοτσίδα μοιάζει με φιγούρα από anime), έχασαν και άλλες ευκαιρίες εκμεταλλευόμενοι το μέτριο αμυντικό δίδυμο της Σλοβακίας.Ο χαλκέντερος Λιβερπουλάρας Σκερτλ θα μπορούσε να τελειώσει το ματς από νωρίς αν είχε σφυριχτεί το πέναλτι που έκανε χτυπώντας στη καρωτίδα με τον αγκώνα του ένα Ουαλό παίχτη.Επίθετικά οι Σλοβάκοι είχαν σε καλή μέρα τον Χάμσικ που και απείλησε και δημιούργησε αλλά γενικά δεν μπόρεσαν να επιβληθούν.Ακόμα  και όταν οι Ουαλοί , αδικαιολόγητα , γύρισαν πίσω και τους έδωσαν τη μπάλα , απείλησαν μόνο μέσα από μεγάλες μπαλιές στην πλάτη της άμυνας για τον ταχύτατο Μακ.Οι Ουαλοί αν δεν αγχωθούν θα περάσουν από τον περίεργο όμιλό τους ενώ οι Σλοβάκοι θα πρέπει να ξεπεράσουν τον εαυτό τους για να πετύχουν κάτι.

Το τελευταίο , χρονικά , ματς του Σαββάτου ήταν όλα τα λεφτά.Όχι μην κράζετε , δεν ήταν η ποιότητα του ποδοσφαίρου που με ενθουσίασε, αλλά το ακόμα ένα Αγγλικό δράμα.
Για να μείνουμε στο αγωνιστικό κομμάτι οι Ρώσοι ήταν να μασάς και να φτύνεις.Σε όλο το παιχνίδι έμειναν πίσω από τη μπάλα και μάλιστα απλά μαρκάροντας χώρο και χωρίς να πιέζουν.Δε μπόρεσαν να κρατήσουν μπάλα , δεν έβγαλαν καμία κόντρα και γενικά ήταν αδιάφοροι.Ο Σλούσκι ξέρει τι έχει στα χέρια του , ξέρει ότι τα χαφ του εν τη απουσία του Τζαγκόεφ δεν μπορούν να παράγουν και προσπαθεί να τους έχει σφυχτούς πίσω και να μην πάθουν ότι τα προηγούμενα χρόνια , που μέσα στην αφέλεια τους έτρωγαν γκολ σε κάθε κόντρα που δέχονταν.
Πάμε τώρα στα παιδιά από το Νησί.Αρχικά να αποδώσω φόρο τιμής στον Κέρμιτ και στο Φλινστόουν που ήταν στις εξέδρες .Αγωνιστικά οι Άγγλοι δεν ήταν κακοί.Κυκλοφόρησαν πολύ καλά τη μπάλα , είχαν καλά ανεβάσματα , παρήγαγαν ποδόσφαιρο.Πολλοί απόρησαν με το ρόλο του Ρούνει και τη μη χρησιμοποίηση του Βάρντι.Η βάση της Αγγλίας είναι η Τότεναμ.Σωστά σκεπτόμενος ο Χότζον προσπάθησε να παίξει λοιπόν ποδόσφαιρο της Τότεναμ.Πίεση ψηλά , πολλές πάσες , άνοιγμα του παιχνιδιού στο πλάι με τα μπακ να ανεβαίνουν συνέχεια, το Ντέλε Άλι σε ρόλο κρυφού φορ και τα εξτρέμ να συγκλίνουν για να συνεργάζονται με τον Κέιν.Υπάρχει όμως ένα μεγάλο αλλά.Η Τότεναμ έχει τον Έρικσον που όμως η Αγγλία δεν έχει.Έτσι λοιπόν αυτό το ρόλο τον έδωσε στο Ρούνει που και πιέζει αλλά και μπορεί να πασάρει κάθετα σε κάποιο βαθμό.Από την άλλη η χρησιμοποίηση του Στέρλινγκ , που ήταν μέτριος , στόχευσε στο να δώσει ατομική ενέργεια ώστε να δημιουργήσει ανισορροπία στη Ρωσική άμυνα.Δυστυχώς όλα αυτά άφησαν εκτός ενδεκάδας το Βάρντι που είναι και σπουδαίος εκτελεστής αλλά και ο μοναδικός από τους φορ του Χότζον που μπορεί να παίξει στο όριο του οφσάιντ και να τρέξει στους χώρους ανάμεσα στα στόπερ.Οι Άγγλοι ενώ δημιούργησαν καταστάσεις δεν τις εκμεταλλεύτηκαν.Ο Κέιν κουράστηκε και έπρεπε να βγει νωρίτερα , ενώ ερωτηματικό παραμένει πόσο θα αντέξει μόνος ο εκπληκτικός Ντάιερ να τρέχει στο κέντρο.Οι Ρώσοι δεν τους πίεσαν αλλά δε θα συμβεί το ίδιο με τους Ουαλούς.Γενικά όμως οι Άγγλοι είναι καλοί και το ματς κλειδί θα είναι το πρώτο νοκ άουτ.Ελπίζω για το καλό τους να μην τους πληγώσει η μη επιλογή του Ντρινκγουότερ , ενός κλασσικού εξαριού το οποίο λείπει από το ρόστερ.Οι Χέντερσον και Γουίλσιρ δεν είναι καθαροί κόφτες και επίσης προέρχονται από τραυματισμούς.Επίσης το να πάρεις 4 φορ(Κέιν,Στάριτζ, Ρούνει,Βάρντι)και να μην παίζεις 4-4-2 με ξεπερνάει.

Την Κυριακή το πράγμα πήγε απόλυτα φυσιολογικά.Οι Κροάτες ήταν η πιο δουλεμένη ομάδα μέχρι στιγμής.Τρομερό πρέσσινγκ στο χώρο του κέντρου, πολλές κλεμμένες μπάλες από τους σπουδαίους Μόντριτς και Ράκιτιτς και άριστο άνοιγμα της κόντρας.Στόχευσαν με μεγάλη προσήλωση τα γυμνά άκρα των Τούρκων και αν είχαν καλύτερες σέντρες θα είχαν τελειώσει νωρίτερα το ματς.Πέρα από τους Μόντριτς και Ράκιτιτς , πολύ καλός ήταν ο Τσόρλουκα και ο Παντέλι που κατάπιε τους Τούρκους χαφ.

Η ομάδα του Τερίμ ήταν πολύ μπερδεμένη.Με τους Αρντά και Τσαλχάνογλου στο πλάι μόνο για τους τύπους είχε πρόβλημα στις πτέρυγες.Ακόμα ένα θέμα ήταν το τεράστιο πρόβλημα των στόπερ στο ψηλό παιχνίδι και η αντιμετώπιση όλων των στημένων φάσεων.Στη φάση της γκολάρας του Μόντριτς , έχασαν 4 κεφαλιές.Προβληματική ήταν όμως και η ανάπτυξή τους.Ο Αρντά είχε το ρόλο που του έδινε ο Σιμεόνε , αλλά δεν είχε τις δυνάμεις να το φέρει σε πέρας.Από την άλλη ο Τσαλχάνογλου εγκλωβισμένος στα δεξιά φάνηκε μόνο στην εκτέλεση των στημένων.Για να καταλάβετε το πρώτο σουτ το έκανε στο 70ο λεπτό όταν και πέρασε πίσω από τον Μπουράκ Γιλμάζ.

Το Πολωνία - Βόρειος Ιρλανδία ήταν το χειρότερο μέχρι στιγμής ματς.Η Πολωνία γυρνούσε γύρω γύρω την μπάλα, δεν είχε όμως την καλή τελική και αναλωνόταν σε σουτ.Ο Λεβαντόφσκι έφαγε πολύ ξύλο και τέλειωσε το ματς χωρίς τελική.Πολύ καλός ο Μίλικ αλλά και ο Καπούτσκα.Για να πω την αμαρτία μου οι Πολωνοί θα βολευτούν καλύτερα με τους Γερμανούς παρά με τους Ουκρανούς.
Πάμε λοιπόν και στο βραδυνό ματς που είδαμε περίεργα αλλά όχι μη αναμενόμενα πράγματα.
Οι Γερμανοί κατέβασαν ομάδα χωρίς φορ, αποφασισμένοι να παίξουν το ποδόσφαιρο που διδάσκει ο Γκουαρντιόλα.Δε το έκαναν όμως γιατί έλειπε ο Λαμ.Ο ξανθομάλλης μπακ -χαφ πέρα από τα ατελείωτα ανεβάσματα έδινε ακόμα μια απειλή αφού ήταν ικανότατος στο ένας με έναν.Τα "πάντσερ"έκαναν καλή κυκλοφορία αλλά άνοιξαν πολύ τη μπάλα στο πλάι όπου οι Χεβέντες και Έκτορ δεν προσέφεραν.Η μπάλα σηκωνόταν συχνά και γενικά στο πρώτο ημίχρονο είχαν θέμα.
Το οποίο θέμα επεκτεινόταν και στην άμυνα.Εφόσον παίζεις το ποδόσφαιρο της Μπάγερν έχεις και τα ίδια προβλήματα με αυτή.Ο Πεπ δεν εμπιστευόταν τα στόπερ του και χθες αυτό αποδείχθηκε και πάλι.Ο Μπόατενγκ και ο Μουστάφι είναι καλοί αθλητές αλλά είναι επικίνδυνοι με τη μπάλα στα πόδια.Όσο οι Ουκρανοί είχαν δυνάμεις και τους πίεζαν έβγαλαν φάσεις και αν ήταν λίγο τυχεροί θα είχαν ισοφαρίσει.Η εικόνα των Ουκρανών ήταν καλύτερη από το αναμενόμενο.Σφιχτή ομάδα , με καλές συνεργασίες αλλά της λείπει ο εκτελεστής.Ο Ζοζούλια είναι μαχητής αλλά είναι σαν τον Οκκά , πιέζει ,δίνει βοήθειες αλλά δε τελειώνει φάσεις.Ο Σελεζνιόφ που τον αντικατέστησε μπορεί να υποδεχθεί τη μπάλα και να τη σπάσει αλλά για να γίνει αυτό πρέπει ο Κονοπλιάνκα και ο Γιαρμολένκο θα πρέπει να έχουν δυνάμεις για να συνεργαστούν μαζί του.Οι Ουκρανοί θα διεκδικήσουν με καλές πιθανότητες τη δεύτερη θέση.

Αυτά λοιπόν έγιναν το ΣΚ και ανυπομονούμε για το τι μας επιφυλάσσει η συνέχεια.
Στο σημερινό πρόγραμμα το Ιταλία-Βέλγιο συγκεντρώνει όλα τα βλέμματα.
Οι Βέλγοι , με πολύ ταλέντο και διάθεση να αποδείξουν πράγματα αντιμέτωποι με τη Σκουάντρα Ατζούρα που έχει ανανεωθεί και υπό τις οδηγίες του Κόντε θέλουν να κάνουν αισθητή τη παρουσία τους.Οι Βέλγοι θα θελήσουν να βγάλουν συνεργασίες , να ανοίξουν το ρυθμό και να τρέξουν την αργή Ιταλική άμυνα.Από την άλλη οι Ιταλοί θα παίξουν όπως ακριβώς έπαιζε η Γιούβε του Κόντε.
Ένα 3-5-2 που θα προσπαθήσει να βγει στην κόντρα και να εκμεταλλευτεί τον Πελέ και τον Ιμόμπιλε.Η απουσία του Βεράτι στερεί από τον Κόντε έναν ακόμα χειριστή κάτι που θα κάνει ακόμα μεγαλύτερη την απώλεια του μαγικού Πίρλο.

Το μεσημεριανό ματς δυστυχώς θα το δω σε δεύτερο χρόνο.Η Ισπανία είναι ένα μεγάλο ερωτηματικό για το τι θα μας δείξει.Έχει αρκετές αλλαγές αλλά το στυλ θα παραμείνει ίδιο.Στην επίθεση ο Μοράτα είναι διαφορετικό στυλ από τον Ντιέγκο Κόστα και περισσότερο συμβατός με το Ισπανικό στυλ.Οι Τσέχοι θα παίξουν  τίμια όπως πάντα , δε θα κρυφτούν και θα προσπαθήσουν να κάνουν το καλύτερο.Κλειστό θα είναι το ματς και θα μπουν λιγότερα από 3 γκολ.
Το Σουηδία-Ιρλανδία θα έχει δυναμισμό , πολλές σέντρες , αρκετό τρέξιμο αλλά η καλύτερη ομάδα είναι οι Βίκινγκ.Ο Ίμπρα στο τελευατίο μεγάλο τουρνουά του νομίζω ότι θα κάνει τα πάντα για να έχει μια ένδοξη έξοδο.Οι Ιρλανδοί κλασσικά σέντρες , δύναμη και τρεχάλα και μπροστά ο πάντα εκεί Ρόμπι Κιν να κάνει ότι καλύτερο μπορεί.
Αυτά λοιπόν.Καλή συνέχεια και τα λέμε αύριο .Φιλιά.


 ΥΓ:Ευτυχώς η Θάτσερ έλυσε το πρόβλημα της βίας.

ΥΓ2:Οι Αλβανοί πανό με Τσαμουριές και άλλα φασιστικά , οι Τούρκοι πανό για το νεκρό Μάρκο Ίβκοβιτς , Ρώσοι βγαλμένοι από την εκπαίδευση των Σπέτζναζ να κυνηγάνε Άγγλους.Γερμανοί Νεοναζί φωτογραφίζονται λες και πάνε σε εκστρατεία.Ουκρανοί της ίδιας συνομοταξίας κάνουν τα ανάλογα.Η άμυλα ξεχειλίζει.