ΓΑΛΛΙΑ-ΓΕΡΜΑΝΙΑ....ΤΙΤΑΝΟΜΑΧΙΑ.

Γερμανία-Γαλλία σήμερα το βράδυ ή αλλιώς το ματς που περιμέναμε από την αρχή του τουρνουά.

Οι παγκόσμιοι πρωταθλητές Γερμανοί,εναντίον των νεαρών και φιλοδοξων Γάλλων που παίζουν στην έδρα τους.

Τεράστιο ζευγάρωμα από κάθε άποψη.Και ιστορικά αλλά και καθαρά τακτικά το ζευγάρι του σημερινού ημιτελικού αξίζει να το δεις.

Από τη μία η νασιοναλμανσαφτ ,του παιχνιδιού κατοχής,της διαρκούς κυκλοφορίας της μπάλας,του ασφυκτικού πρέσσινγκ.

Στην άλλη γωνιά του ρινγκ, τα Γαλλάκια(δε το λέω υποτιμητικά,αλλά λόγω νεαρής ηλικίας των περισσότερων Γάλλων παιχτών) με το ατέλειωτο τρέξιμο,το ταπεραμέντο και τη δίψα για διάκριση.

Οι Γάλλοι μετά το κύκνειο άσμα του Ζιζού στα ,κατά σατανική σύμπτωση,Γερμανικά γήπεδα το 2006 ,δεν έχουν σηκώσει κεφάλι.Ντροπιαστικοί αποκλεισμοί με κακές εμφανίσεις και ακόμα χειρότερο κλίμα.Ο Ντομενέκ,τον οποίο διαδέχτηκε ο Ντεσάν,είχε τσακωθεί ακόμα και με τα καθίσματα του πάγκου ,οι διάφοροι μεγάλοι ή μικρότεροι σταρ δεν τον σέβονταν και γενικά το Γαλλικό αντιπροσωπευτικό συγκρότημα είχε μετατραπεί σε περιοδεύοντα θίασο.

Η καλή φουρνιά που κατέκτησε το παγκόσμιο νέων της Τουρκίας πλαισιωμένη από παλιοσειρές με θέληση να θυσιαστούν για το σύνολο έβαλαν στόχο την κατάκτηση του Γιούρο.

Ενώ τους Γερμανούς τους ξέρουμε και περιμένουμε ακριβώς τι θα δούμε,τους Γάλλους δεν τους έχουμε απολαύσει σε στυλ παιχνιδιού που πραγματικά τους βολεύει.

Σε πέντε ως τώρα παιχνίδια οι Γάλλοι δεν έχουν αντιμετωπίσει κανέναν αντίπαλο που να θέλει να κάνει κατοχή.

Αν και οι ίδιοι φτιάχτηκαν με τέτοιο τρόπο ώστε να ανταπεξέλθουν στις συνθήκες ενός τέτοιου παιχνιδιού.Ήξεραν πως για να κατακτήσουν το τρόπαιο θα έπρεπε να επικρατήσουν των Γερμανών και ίσως των Ισπανών.Για όλους τους υπόλοιπους έκριναν,πολύ σωστά,πως αρκεί η ποιότητα τους.

Έτσι λοιπόν φτάνουμε στο σήμερα που ναι μεν θα νιώσουν πιο άνετα,αλλά δεν έχουν και οι ίδιοι εικόνα του τι μπορεί να μη δουλέψει σωστά.

Το σίγουρο είναι πως από τη μέση και μπροστά,όποιοι και αν παίξουν ,λειτουργούν καλύτερα με χώρο.

Η αμφιβολία τους έγκειται στο κατά πόσο η αμυντική τετράδα τους μπορεί να ανταπεξέλθει παίζοντας με βάθος και  έχοντας πολύ πίεση.

Το δίδυμο των στόπερ(Κοσιελνί-Ραμί) δεν έχει δοκιμαστεί σε τέτοια κατάσταση και μάλιστα όποτε πιέστηκαν,ελάχιστες φορές,δεν αντέδρασαν ιδανικά.

Επίσης ο ,εμπειρότερος και παλαιότερος όλων,Εβρά έχει χάσει πολύ από την εκρηκτικότητα και τη δύναμη του παρελθόντος.Όταν ανεβαίνει οι επιστροφές του ειπναι αργές,ενώ σπάνια βγαίνει πρώτος στη μπάλα και μαρκάρει από απόσταση.Σήμερα πάνω του μπορεί να βγαίνει ο Ντράξλερ(πιθανότατα)ή ο Γκέτσε που μπορούν να τον εκθέσουν.Επίσης αρκετές φορές ανοίγεται στο πλάι και ο Οζίλ αλλά και ο Κίμιχ.Αν ο Εβρά ανταπεξέλθει οι Γάλλοι θα έχουν πολύ μεγάλες πιθανότητες επιτυχίας.

Ακόμα ένα μελανό σημείο στην αμυντική λειτουργία των Γάλλων είναι η κακή άμυνα στα στημένα.Οι Ισλανδοί τους έβαλαν έτσι γκολ,οι Αλβανοί είχαν δοκάρι και τετ α τετ μετά από κόρνερ και οι Ελβετοί τις καλές στιγμές τους τις έβγαλαν με την μπάλα στημένη.

Να σταθώ λίγο στους Ελβετούς και να πω πως πίεσαν τη Γαλλία και ήταν άτυχοι που δε σκόραραν.

Επιθετικά οι Παγέ-Γκριέζμαν-Πογκπά-Ματουιντί πίσω από το Ζιρού θα βάλουν δύσκολα στη Γερμανική άμυνα ,που εν τη απουσία του Χούμελς ,θα έχει πρόβλημα ισορροπίας.

Έχω την εντύπωση πως ο Λεβ ίσως να κρατήσει το πλάνο με τα τρία στόπερ.

Άλλωστε ο Γκριέζμαν λειτουργεί περισσότερο σα δεύτερο φορ και λιγότερο σαν εξτρέμ. 

Ο Σβαινστάιγκερ θα πάρει τη θέση του Κεντίρα και μόνη απορία είναι το ποιος θα παίξει φορ ή σαν φορ.

Να εξηγήσω τι εννοώ.

Αν ήμουν εγώ στη θέση του Λεβ,  μάλλον το ρόλο του τραυματία Γκόμεζ θα τον έδινα χωρίς δεύτερη σκέψη στο Μίλλερ ,Μιούλερ ή όπως προφέρεται.

Ο Γερμανός εκλέκτορας όμως δε το έχει δοκιμάσει καθόλου.Μια άλλη επιλογή θα ήταν να εμπιστευτεί το Σίρλε,όπως με τη Ουκρανία ή όπως στη Βραζιλία πέρσι.Με αυτό το σχήμα δε θα άλλαζε θέση και ρόλο ο Μίλλερ.

Αν προτιμηθεί ο Γκέτσε η Γερμανία θα έχει πρόβλημα στην παραγωγή φάσεων.

Το ζητούμενο για τους Γερμανούς είναι να κάνουν την χαμηλού ρίσκου κατοχή που έκαναν με τη Ιταλία και να μην κινδυνεύσουν σε κάποια κόντρα.

Είναι εφικτό, αλλά θέλει πολύ προσοχή αφού η τριάδα των Καντέ-Ματουιντί και Πογκπά μπορεί να σε πνίξει.

Το ματς έχει τις προοπτικές να αποκτήσει ρυθμό, αλλά το διακύβευμα είναι πολύ μεγάλο και οι δύο μονομάχοι δεν μοιάζουν απόλυτα σίγουροι για το ποδόσφαιρό τους.Δε θα έχει τη εικόνα του Γερμανία-Ιταλία ,αλλά δε θα είναι και πολύ διαφορετικό.Απλά οι Γερμανοί λογικά θα απειληθούν περισσότερο.

Ότι και αν γίνει ο σημερινός νικητής θα ξεκινάει με τα λευκά το βράδυ της Κυριακής ενάντια στο Φερνάντο Σάντος και την Πορτογαλία του.

ΥΓ1:Οι Πορτογάλοι του Κριστιάνο και του Σαντος έφτασαν τον κυνισμό σε άλλο επίπεδο.Χωρίς ουσιαστικά μα παράξουν οτιδήποτε,βρήκαν ένα γκολ με κεφαλιά του Κριστιάνο, που τόσο πολύ κυνηγούσαν και ένα στα καπάκια, εκμεταλλευόμενοι το σοκ των Ουαλών.Οι Πορτογάλοι σε όλο το Γιούρο ψάχνουν το κεφάλι του Κριστιάνο αντί για τα πόδια του.

Χθες τους έκατσε.

Υγ2:Η εικόνα του Μπέιλ μετά το 2-0 μου θύμισε την αλάνα.Ο παιχταράς δεν εγκατέλειψε πήρε τη μπ´αλα στα πόδια και είπε θα το κάνω μόνος.Δε τα κατάφερε,αλλά προσωπικά με συγκίνησε και με έκανε να τον εκτιμήσω.

Υγ3:Αν το πάρει η Πορτογαλία ο Κριστιάνο θα είναι ο Χαριστέας τους.Ακριβώς τον ίδιο ρόλο έχουν και κράξτε όσο θέλετε.

Υγ4:Ο Σάντος μας αγαπάει και το δείχνει.Του ανταποδίδουμε την αγάπη και ευχόμαστε να περάσουν οι Γάλλοι για να το πάρει.Αν περάσουν οι άλλοι θα είναι πολύ δύσκολο.
Υγ5:Εδώ ο Σάντος σε ένα σπάνιο στιγμιότυπου που χαμογελάει.