Τρίτη 31 Μαΐου 2016

ΑΛΗΘΕΙΑ ΤΩΡΑ ΤΑ ΖΗΣΑΜΕ ΟΛΑ ΑΥΤΑ:::::;

Αν πριν από 10 μέρες , ρωτούσαμε 100 ανθρώπους για το τι πιστεύουν ότι θα γίνει στους τελικούς του Ελληνικού πρωταθλήματος , κανένας , το τονίζω κανένας δε θα είχε καν τολμήσει να ξεστομίσει  το 1/10 από αυτά που έγιναν στην πραγματικότητα.
Η σειρά αυτή είναι το καλύτερο παράδειγμα , πως δεν υπάρχει πιο ευφάνταστος  σεναριογράφος από την ίδια τη ζωή.Επίσης η συγκεκριμένη σειρά αγώνων , είναι με τεράστια διαφορά η καλύτερη όλων των εποχών.Τα τέσσερα αυτά παιχνίδια , αφήνουν μια πολύ σπουδαία παρακαταθήκη για το μέλλον του μπάσκετ , αλλά και γενικότερα για τον Ελληνικό αθλητισμό.
Σε μια χρονιά που στιγματίστηκε από επεισόδια σε ντέρμπι , με διεξαγωγή αγώνων σε άδεια γήπεδα , με αναβολές και κόντρα αναβολές , τα παιχνίδια αυτά ήταν φάρμακο.Μας υπενθύμισαν την πραγματική ομορφιά του αθλητισμού και ανέδειξαν όλο του το μεγαλείο.Μετά από πάρα πολλά χρόνια πρωταγωνίστριες ήταν οι ομάδες και μόνο αυτές.Ούτε ανακοινώσεις , ούτε τραμπουκισμοί,
Μόνο μπάσκετ και τίποτα άλλο.Δύο τεράστια σύνολα , δύο φανέλες πολύ μεγαλύτερες από την Ελληνική πραγματικότητα , επίπεδο δυσανάλογο της μιζέριας που μας περιβάλλει.





Προσωπικά  μετά το τέλος του πρώτου ματς , θεώρησα πως δε θα ακολουθήσει ανάλογη ποιότητα.
Έρχεται μετά το δεύτερο ματς , και μας αφήνει άφωνους με την προσπάθεια των 2 γιγάντων , του Διαμαντίδη και του Σπανούλη να το καθορίσουν.Ε τότε σκέφτηκα , το είδαμε και αυτό πάμε παρακάτω.Στο τρίτο ματς παρακολουθούμε μία εκπληκτική  εμφάνιση του ΠΑΟ , αλλά είδαμε να βγαίνει και πάλι η "χοντρή " με το "7" να βάλλει 10 συνεχόμενους πόντους και να το πάρει μόνος.

https://kafeniakianalysi.blogspot.gr/2016/05/7.html(εδώ μιλάμε για τη χοντρή).





Αισίως φτάσαμε στο χτες και τα λόγια είναι περιττά.Δεν μπορεί να περιγραφεί με λέξεις αυτό που συνέβη.Αν κάποιος δεν έχει ακούσει τίποτα , δε ξέρει το αποτέλεσμα και του περιγράψεις τι έγινε , δε θα σε πιστεύει.
Τι ματσάρα έκαναν οι άνθρωποι;
Τι σουτ έβαλαν;
Τους καταγγέλω γιατί το είχαν στήσει.Ναι φίλες και φίλοι , το ματσάκι ήταν στημένο.Δεν ήθελαν να τελειώσει το τελευταίο παιχνίδι του Μήτσου και έκαναν όλοι ότι περνούσε από το χέρι τους.
Δεν έχουν τελειωμό οι μεγάλες φάσεις και οι μεγάλες προσωπικότητες.
Θέλετε να μιλήσουμε για τον Παππά , που όλο το χρόνο ήταν μεταξύ κερκίδας και καναπέ και πήγε να το πάρει μόνος;
Θέλετε να πούμε για το Γκιστ που έπαιζε ακόμα και όταν δεν είχε δυνάμεις να περπατήσει;Όχι δε κατέρρευσε , αλλά αντίθετα μοίραζε τάπες και έβαζε μεγάλα καλάθια σπρώχνοντας στη δεύτερη παράσταση.
Θέλετε να πούμε κάτι ιδιαίτερο για τον Καλάθη που έπαιζε για 2 σε άμυνα και επίθεση;
Θέλετε να πούμε για τον Αγραβάνη , που στο κρισιμότερο ματς έπαιξε με μυαλό και καρδιά και καθόρισε και αμυντικά και επιθετικά (τι τρίποντο έβαλες ρε φίλε) το παιχνίδι;
Γιατί ο Μάντζαρης που έχει ακούσει τα εξ αμάξης και έρχεται να κάνει ένα ολοκληρωμένο παιχνίδι και να βάλλει ένα buzzer beater με τη μπάλα να ζυγίζει τόνους.
Από κοντά οι δύο Παπ , που έσπρωξαν , μόχθησαν κυνήγησαν.
Επίσης ο Χάντερ , που παρότι θα συνεχίσει αλλού τη καριέρα του , έδωσε τα πάντα και έπαιξε ακόμα και με κράμπα.
Όλοι έβαλαν το λιθαράκι τους για να ζήσουμε αυτό το έπος.Σε άλλες εποχές αυτά τα ματς θα γίνονταν DVD και θα δίνονταν με τις Κυριακάτικες εκδόσεις των αθλητικών εφημερίδων.



Μέσα θα είχαν και την αγκαλιά του Σπανούλη στο κύριο Θανάση , μια κίνηση σεβασμού και ήθους και από τους δύο.Δεν έγινε σε ένα παιχνίδι που έχει κριθεί , αλλά δευτερόλεπτα πριν το σουτ του Μάντζαρη.Θα είχε την αγκαλιά του Αγγελόπουλου στον τεράστιο Μήτσο , ένας φόρος τιμής στο μεγάλο αντίπαλο.Θα περιείχε τα συγχαρητήρια του Δημήτρη Γιαννακόπουλου στα αποδυτήρια του Ολυμπιακού και μετά την επίσκεψη όλων από τον Ολυμπιακό για να χαιρετήσουν το Μήτσο.
Πραγματικά θα ήταν μια Οσκαρική παραγωγή.Μακάρι να γίνει και θα είμαι ο πρώτος που θα το αγοράσει.





Δε ξέχασα τους δύο περίεργους.Δε γίνεται να τους ξεχάσεις τους δύο αυτούς τύπους.Δε σε αφήνουν τα άτομα αυτά.Και οι δύο μας έχουν χαρίσει απίστευτες στιγμές σε όλα τα επίπεδα αλλά αυτό το τελευταίο stand off θα μείνει αξέχαστο.Ήταν σαν οι δύο φίλοι να αποφάσισαν πως αυτό το ματς θα το καθορίσουν αυτοί και κανένας άλλος.Ήθελαν να δώσουν μια τελευταία μεγάλη μονομαχία και το κατάφεραν.Δε γίνονται αυτά που έκαναν και θα αργήσουν να ξαναγίνουν.Ρε μάγκες αλήθεια τώρα τι πίνετε;
Ρε Μήτσο πες μας που βρίσκεις τη δύναμη στο τελευταίο σου ματς να δίνεις ότι έχεις και δεν έχεις σαν να είναι το πρώτο σου;
Ρε Βασίλη πως γίνεται να είσαι στη κοσμάρα σου , να σε κράζουν εχθροί και φίλοι και εσύ εκεί να παίρνεις όλα τα μεγάλα σουτ , να παίρνεις όλη την ευθύνη και να μη λυγίζεις;
Αλήθεια τώρα , αν στην Ομοσπονδία είχαν κέφι έπρεπε το ματς να το έπαιζαν στο τέλος σε μονό οι δυο τους.Άλλωστε έτσι έγινε απλά έπρεπε να έχουν και άλλους τέσσερις δίπλα.
Μας συγκινήσατε και οι δυο ρε μάγκες.Αρνούμαι να δεχθώ πως το χθεσινό ήταν το τελευταίο ματς που σας είδα παρέα.Ρε Μήτσο ξανασκέψου το.
Αν κάποιοι θέλουν πραγματικά το καλό του μπάσκετ θα έπρεπε να κανονίσουν περιοδεία των δύο ομάδων σε όλη την Ελλάδα.Να παίξουν ένα ματς σε κάθε νομό της χώρας , για να έχουν όλοι την ευκαιρία να δουν ότι καλύτερο έχει βγάλει η χώρα μας στον Αθλητισμό.
Για τα αγωνιστικά θα τα πούμε μια από τις επόμενες μέρες , τώρα ήθελα να βγάλω όλη την ηδονή που ένιωσα από όλα αυτά τα παιχνίδια.




Μήτσο και Βασίλη σας ευχαριστούμε και συγγνώμη που δε φροντίσαμε να έχετε την αντιμετώπιση και τις συνθήκες που αρμόζουν στο μεγαλείο σας. 

Κυριακή 29 Μαΐου 2016

ΤΟ 11ο , Η ΑΝΤΙΣΤΡΟΦΗ ΡΟΛΩΝ ΚΑΙ ΤΟ DEJA VU ΤΟΥ 2001.

Η  Ρεάλ είναι για ενδέκατη φορά πρωταθλήτρια Ευρώπης.Σε έναν τελικό που μας προσέφερε το απαραίτητο δράμα , αφού πρώτα δε μας προσέφερε την απαραίτητη ποιότητα , οι "μερένγκες"επιβεβαίωσαν τη μεταφυσική σημασία της βαριάς φανέλας.
Η ομάδα του , κακού είναι αλήθεια , Κριστιάνο πρόσθεσε ακόμα ένα τρόπαιο στην τεράστια τροπαιοθήκη της μετά από τη διαδικασία των πέναλτι .Η πλατεία Θιμπέλες της Μαδρίτης βάφτηκε εκ νέου στα λευκά προς τιμήν των θριαμβευτών του Μιλάνου, ενώ το ερυθρόλευκο μισό της πόλης ξαναέζησε το δράμα της Λισσαβόνας.






Το Σαν Σίρο , 15 χρόνια μετά , ήταν το θέατρο του ίδιου δράματος.Τότε οι πρωταγωνιστές ήταν οι Βαυαροί της Μπάγερν και οι Νυχτερίδες της Βαλένθια.Τότε η ομάδα του Κούπερ και του Μεντιετά , ήταν για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά σε τελικό και τότε χρειάστηκε η διαδικασία των πέναλτι για να αναδειχθεί ο νικητής.Οι ομοιότητες και το deja vu δε σταματούν εδώ , τότε όπως και χθες , ο κορυφαίος των ηττημένων , Πελεγκρίνο είχε το ρόλο του Χουανφράν.Μόνη διαφορά ότι τότε ο Καν απέκρουσε το πέναλτι.
Έτσι λοιπόν , οι φόβοι που εξέφρασα στο χθεσινό κείμενο επαληθεύθηκαν και το αουτσάιντερ δε τα κατάφερε.
Ο Τσόλο στη συνέντευξη τύπου μετά το τέλος του τελικού , παρά την πίκρα και την απογοήτευση  , χαρακτήρισε δίκαιη την επικράτηση της Ρεάλ και επιτρέψτε μου να συμφωνήσω.Παρακολουθώντας τη εκπομπή που ακολούθησε της μετάδοσης , έμεινα να ακούω πως η Ατλέτικο ήταν καλύτερη.
Ισχύει όμως κάτι τέτοιο;
Κατά την ταπεινή μου άποψη όχι.Η Ατλέτικο μπήκε στο ματς εμφανώς αγχωμένη και κουβαλώντας μια αίσθηση πως αφού αποκλείσαμε Μπάρτσα και Μπάγερν είμαστε φαβορί.Οι παίχτες του Σιμεόνε δεν είχαν συγκέντρωση και ήταν πολύ νευρικοί.Το μεγάλο προτέρημα της συγκεκριμένης ομάδας είναι η ικανότητα να μην πουλάει κατοχές και να εκμεταλλεύεται στο έπακρο την ελάχιστη κατοχή μπάλας που έχει στα παιχνίδια της.Ε στο πρώτο ημίχρονο κυρίως ο Αουγκούστο Φερνάντεζ και δευτερευόντως οι Σαούλ και Κόκε πουλούσαν εύκολα τη μπάλα δίνοντας τη ευκαιρία στη Ρεάλ να βγει στην κόντρα.Ο συγκλονιστικός Κασεμίρο , συνεπικουρούμενος από Μόντριτς και Κρόος έκλεβαν μπάλες και άνοιγαν αμέσως στο πλάι , κυρίως για τον , πάρα πολύ μαχητικό , Μπέιλ και έπαιζαν φτου ξελευθερία.Η επιλογή του Ζιντάν να δώσει εντολή στον Κριστιάνο να παίζει σχεδόν δίπλα στον Μπενζεμά , μπέρδεψε την άμυνα της Ατλέτικο η οποία δεν είχε τη γνωστή της σταθερότητα.Ο πολύ καλός Σάβιτς τα πήγε τέλεια , αλλά ο Γκοντίν χωρίς να έχει σα σημείο αναφοράς το Μπενζεμά άφηνε αρκετές φορές τη θέση του.
Το σουρεαλιστικό του πράγματος , ήταν πως η Ρεάλ εφάρμοσε άριστα ποδόσφαιρο Ατλέτικο.Πολλοί , μετά το ματς ,είπαν πως αυτό είναι και έργο Μπενίτεθ , ξεχνώντας πως πρίν από αυτόν το έχει διδάξει ο Μουρίνιο , πατέντα του οποίου είναι και η χρησιμοποίηση του Κριστιάνο στα φορ.Για να μην το απλώνω πολύ , η κακή μέρα για την Ατλέτικο φάνηκε από την προβολή του Μπενζεμά σε φάουλ του Μπέιλ που έσωσε ο Όμπλακ.Λίγα λεπτά μετά σε φάουλ από την απέναντι πλευρά και με ανάλογο τρόπο, το ίνδαλμα όλων των swag , ο Σέρχιο Ράμος έβαλε ακόμα ένα μεγάλο γκολ.




Εκεί το ματς αλλάζει εντελώς.Η Ατλέτικο έχει πρωτόγνωρη , για τα δεδομένα της , κατοχή και δε ξέριε τη να την κάνει , αφού τα ακραία της μπακ δεν ανεβαίνουν συχνά , ο Τόρες έχει χαθεί ανάμεσα σε Ράμος και στον , Οσκαρικό ηθοποιό , Πέπε , ο Γκριεζμάν πρέπει να περάσει πέντε λευκές φανέλες για να δει εστία και οι Κόκε και Σαούλ είναι εκτός ματς.Το ημίχρονο τελειώνει χωρίς κάτι ιδιαίτερο να συμβεί.
Με την αρχή του δεύτερου μέρους , ο Σιμεόνε κάνει την κλασσική αλλαγή όταν κυνηγάει σκορ , βάζει τον Καράσκο στη θέση του , εκτός πραγματικότητας , Φερνάντεζ και προσπαθεί να απλώσει την ομάδα του στα άκρα.Σε αυτό τον βοηθάει η αποχώρηση του , τακτικά άριστου , Καρβαχάλ και η είσοδος του , μελαχρινού αλλά το ίδιο επικίνδυνου με τον Κοεντράο , Ντανίλο.Ο νεαρός Βέλγος , εκμεταλλευόμενος το μεγάλο διασκελισμό του και την τεχνική του κατάρτιση , επαναλαμβάνει την εμφάνιση που έκανε πέρσι με τη Μονακό εναντίον της Άρσεναλ στο Λονδίνο.Κάνει χαζούς τους πάντες , τρέχει τη μπάλα και απελευθερώνει Κόκε και Σαούλ από την υποχρέωση να ανοίγονται στο πλάι.Την ίδια στιγμή ο Γκριεζμάν ακροβολίζεται στο απέναντι άκρο της επίθεσης και αναγκάζει το Μαρτσέλο να μην ανεβαίνει.Η Ρεάλ αμύνεται με βάθος , αλλά δε μπορεί να κλέψει μπάλες και μένει όρθια γιατί ο Κασεμίρο τρέχει για 5 και τρώει παιδάκια στο κέντρο διεκδικώντας κάθε μπάλα.
Ο Ζιζού , λόγω απειρίας κλείνει τις αλλαγές νωρίς , και αφαιρεί τον Κρόος που βοηθάει με τα τρεξιματα και το κορμί του στο κέντρο για να βάλλει τον Ίσκο μήπως και κρατήσει μπάλα.Ταυτόχρονα αλλάζει , τον όχι και τόσο αποδοτικό Μπενζεμά , με τον επίσης τεχνίτη , αλλά όχι δυναμικό Βάθκεθ .Η Ρεάλ χάνει σε δύναμη , ο  Κασεμίρο κουράζεται και δε κυνηγάει τους πάντες , ο Ντανίλο αφήνει τη θέση του και έρχεται το 1-1.Το παιχνίδι οδηγείται μαθηματικά σε παράταση , αλλά αν ο Σέρχιο Ράμος δεν έκανε το νίτζα και δε μάζευε τα πόδια του Καράσκο όλα μπορεί να ήταν διαφορετικά.





Παράταση λοιπόν , με τις ομάδες εμφανώς κουρασμένες , αλλά με το Σιμεόνε να έχει δύο ακόμα αλλαγές.Έμαθε ο Τσόλο το μάθημα της Λισσαβόνας , αλλά αυτή τη φορά δεν είχε ιδέες.Έκανε ακόμα μια αναμενόεμη αλλαγή , έβαλε τον Παρτέι  και αν δεν τραυματιζόταν ο Φελίπε Λουίς μπορεί και να μην έκανε άλλη.Άφησε τον αρνητικό Τόρες να ταλαιπωρεί και να ταλαιπωρείται και προφανώς φοβήθηκε να αλλάξει κάτι στην επίθεση και να δώσει ένα ακόμα στήριγμα στον Καράσκο.Μέσα σε όλα αυτά έχω ξεχάσει να κάνω αναφορά στο σπουδαίο Γκάμπι που έπαιζε μόνος του για 120 λεπτά στο κέντρο.Στην παράταση έχει περισσότερες κράμπες από ποδόσφαιρο και έτσι φτάνουμε στα πέναλτι.



Εκεί το μοναδικό που θα πω είναι πως είδαμε πολύ καλές εκτελέσεις και έναν τερματοφύλακα άγαλμα.Ο Όμπλακ , είναι ένα εξαιρετικό τέρμα , σε νεαρή ηλικία αλλά έχει μεγάλο θέμα στα πέναλτι.Αυτό είχε φανεί και στο ζευγάρι με την Αιντχόφεν , αλλά το να φας 3 πέναλτι όρθιος παραπάει.Το κρίμα και το άδικο είναι πως ο κορυφαίος , μαζί με τον Γκάμπι , της Ατλέτικο ο Χουάνφραν  εκτέλεσε ένα καλό πέναλτι αλλά η μπάλα του πήγε στο δοκάρι.Ο Κριστιάνο στη συνέχεια το έβαλε και έτσι η κούπα βάφτηκε , για ακόμα μια φορά , λευκή.
Ο Ζιζού μάλλον κέρδισε την παραμονή του , αλλά δεν πρέπει να ενθουσιάζονται οι φίλοι της Ρεάλ.Προπονητικά δεν έκανε κάτι για να αλλάξει το ματς στο 2ο μέρος και δε μπόρεσε ούτε να παγώσει το ρυθμό.Γενικά διαχειρίστηκε σωστά  το ρόστερ , ηρέμησε τα αποδυτήρια , αλλά μέχρι εκεί.Από την άλλη ο Σιμεόνε , μπορεί τακτικά να το δούλεψε περισσότερο το παιχνίδι γιατί το έφερε και η ανάγκη , αλλά και πάλι δε κατάφερε να εκπλήξει κανέναν με κάτι νέο.Καμιά φορά χρειάζεται και ρίσκο ενώ ουσιαστικά ποτέ δεν έλεγξε το ματς ακόμα και κρατώντας τη μπάλα στην κατοχή του.
Πάει και αυτό , άντε από Σεπτέμβρη πάλι να είμαστε καλά , τώρα αναμένουμε το EURO.




ΥΓ:Έχεις το Βιετό και τον Κορέα , πίεσε τους λίγο ακόμα.

ΥΓ2:Αν το τελευταίο πέναλτι το έβαζε ο Μέσι θα μιλάγαμε για Ολύμπια ψυχραιμία και τον ηγέτη που δε λύγισε.

ΥΓ3:Πέπε είσαι αστείος.


Σάββατο 28 Μαΐου 2016

ΜΑΔΡΙΤΗ , ΛΙΣΣΑΒΟΝΑ ΤΩΡΑ ΚΑΙ ΜΙΛΑΝΟ..

Μετά τη Λισσαβόνα ακολουθεί το Μιλάνο.Στην πανέμορφη πόλη του Ιταλικού βορρά , οι δύο Μαδριλένες γειτόνισσες θα λύσουν τις διαφορές τους  , με θέα το κύπελλο με τα μεγάλα αυτιά.
Στο remake του προ 2ετίας τελικού η "Βασίλισσα" και η άσπονδη αντίπαλος , έχουν ακόμα μια ευκαιρία να ανταγωνιστούν στο υψηλότερο επίπεδο.




Και για τις δύο ομάδες , η συμμετοχή στον τελικό είναι επιτυχία.Καμία από τις δύο δε φάνταζε στην αρχή του φετινού CL ικανή να φτάσει μέχρι τέλους.Από τη μία η Ρεάλ μετά την άστοχη επιλογή του Ράφα του Μπενίτεθ , έμοιαζε να μην έχει αρχή , μέση και τέλος.Η εύκολη εντός έδρα ήττα από τη Μπάρτσα έβαζε από νωρίς τέλος στα όνειρα για πρωτάθλημα , ενώ η εν γένει αγωνιστική εικόνα της δεν έπειθε και τους πλέον φανατικούς φίλους της πως έχει τα φόντα να διεκδικήσει το ενδέκατο  κύπελλο πρωταθλητριών.Η νομοτελειακή απόλυση του , συμπαθούς αλλά ξεπερασμένου , Μπενίτεθ έδωσε την ευκαιρία σε ένα υπέρλαμπρο αστέρι της μεγάλης ιστορίας της να αναλάβει τα ηνία της ομάδας.Ο ανυπέρβλητος ηγέτης της πρώτης έκδοσης των Γκαλάκτικος , ο Ζινεντίν Ζιντάν , κλήθηκε εκ νέου από τον Πέρεθ να ηγηθεί , αυτή την φορά με κοστούμι και στεκούμενος όρθιος στην πλάγια γραμμή , των νέων Γκαλάκτικος.Ο Ζιζού συμμάζεψε λίγο την ομάδα , επιβλήθηκε λόγω της τεράστιας προσωπικότητάς του και εκμεταλλευόμενος την τύχη που του έφερε βατούς αντιπάλους στα νοκ άουτ , φτάνει σήμερα να διεκδικεί έναν τεράστιο τίτλο στην πρώτη του προπονητική δουλειά.





Από την άλλη η Ατλέτικο συνεχίζει στο δρόμο της καθιέρωσης.Η φετινή πορεία της , αποδεικνύει πως δεν ήταν πυροτέχνημα και πως η μεθοδικότητα και η σκληρή δουλειά φέρνουν αποτελέσματα.
Οι "ροχιμπλάνκος" , παρότι συνεχίζουν να πουλάνε τα καλύτερα "προιόντα" τους , παρότι δε διαθέτουν τους τραπεζικούς λογαριασμούς των υπόλοιπων διεκδικητών είναι εκεί και συνεχίζουν να βάζουν δύσκολα εώς ανυπέρβλητα εμπόδια σε όλους τους.Η ερυθρόλευκη ομάδα της Μαδρίτης μπορεί να μην έχει στο ρόστερ της Σταρ επιπέδου Ρονάλτο , Ράμος , Μέσι και Νέιμαρ αλλά έχει μια τεράστια προσωπικότητα στον πάγκο της.Ηγέτης και σταρ σε αυτή την ομάδα είναι ο Ντιέγκο Σιμεόνε.
Ο μαυροφορεμένος Αργεντινός έχει χτίσει μια ομάδα καθ εικόνα και ομοίωση  του.Όποιοι έντεκα και αν παίζουν τρέχουν σαν να εξαρτάται η ζωή τους από αυτό , κυνηγάνε κάθε μπάλα σαν είναι ατάιστοι για μέρες και αν την πιάσουν θα ικανοποιηθεί η πείνα τους και κυρίως δουλεύουν σαν ένας.Η Ατλέτικο του Τσόλο μοιάζει με σμήνος , όλοι  κάνουν πράξη αυτά που σκέφτεται ο κόουτς.Από μόνη της η δεύτερη παρουσία σε τελικό της κορυφαίας διασυλλογικής διοργάνωσης μέσα σε 3 χρόνια είναι κατόρθωμα μοναδικό στην ιστορία του συλλόγου , αλλά οι κομάντο του Τσόλο δεν αρκούνται σε αυτό.



Στο Σαν Σίρο σήμερα το βράδυ θα δοθεί ακόμα μία μάχη ανάμεσα σε δύο εντελώς διαφορετικούς αθλητικούς κόσμους.Από τη μία οι Χολιγουντιανή Ρεάλ των πολυεκατομμυριούχων και από την άλλη η λεγεώνα του Τσόλο.Θα συγκρουστούν οι Σταρ με τους αντιστάρ.
Προχωράμε λοιπόν στην ανάλυση αυτής της σύγκρουσης.Αν και οι δύο ομάδες έχουν στηθεί σε διαφορετικές βάσεις μοιάζουν περισσότερο από όσο θέλουμε να πιστεύουμε.Η Ρεάλ στηρίζεται  σε τεράστιο βαθμό στην , αδιαμφισβήτητη , ποιότητα των αστεριών της ενώ η Ατλέτικο στη χημεία της και στην ομαδική λειτουργία.Αυτή είναι η μόνη ευδιάκριτη διαφορά τους.
Και οι δύο ομάδες της Μαδρίτης βολεύονται καλύτερα όταν δε χρειάζεται να παράγουν παιχνίδι..Αυτό είναι γνωστό και κάπου αναμενόμενο για τους "Ροχιμπλάνκος" αλλά ακούγεται οξύμωρο για τη "Βασίλισσα".Η Ρεάλ αν και έχει ένα ρόστερ που ξεχειλίζει ποιότητα δε μπορεί να παράξει ποδόσφαιρό με μεγάλη συχνότητα.Όταν ο αντίπαλος την περιμένει ο μόνος τρόπος επίθεσεις είναι μέσα από τις ατομικές ενέργειες των Κριστιάνο και Μπέιλ , τα overlap του Μαρσέλο και το σπάσιμο της μπάλας του Μπενζεμά.Ο Ζιζού , παρότι σπάνιος αρτίστας σαν ποδοσφαιριστής , προπονητικά εφαρμόζει πλάνο Μουρίνιο ανατρέχοντας και στη θητεία του στο Καμπιονάτο.Δεν απλώνει πού την ομάδα του , προτιμά δίπλα στον πολύτιμο Μόντριτς να βάζει εκτός από τον παραγωγικό Κρόος και τον τρεχαλατζή Κασεμίρο για να θωρακίζει τα στόπερ του.Στα δεξιά της άμυνας προτιμά τον τίμιο Καρβαχάλ που κρατάει τη θέση του από τον Ντανίλο γιατί στην απέναντι πλευρά έχει τον , αδικημένο , Μαρτσέλο που λειτουργεί σαν εξτρέμ και επιτρέπει σε Κριστιάνο και Μπέιλ να γίνονται κρυφοί φορ  συγκλίνοντας στην αντίπαλη περιοχή.Ο Γαλλοαλγερινός κόουτς εφαρμόζει ένα σφιχτό 4-3-3 με πολύ κοντά τις γραμμές του και μάλιστα χωρίς να ανεβάζει την ομάδα του ψηλά όταν αμύνεται.






Στην άλλη πλευρά ο Τσόλο έχει ξεκάθαρο πλάνο και το έχει διδάξει τόσο καλά που είναι αναγνωρίσιμο από όλους.Η Ατλέτικο θα παραταχθεί με ένα ιδιόμορφο 4-4-2 που σε φάση άμυνας γίνεται 4-6-0.Ο Τόρες και ο Γκριεζμάν γίνονται έξτρα χαφ σε φάσεις άμυνας γυρνώντας αρκετά  πίσω για να μαρκάρουν.Ο αρχηγός Γκάμπι λειτουργεί σαν σύρτης μπροστά από το κεντρικό αμυντικό δίδυμο και τρέχει να ντουμπλάρει κάθε μαρκάρισμα μπροστά από την περιοχή ώστε να κλέψει και να ανοίξει σωστά την αντεπίθεση.Δίπλα του στο κέντρο οι Κόκε και Σαούλ είναι 2 επιθετικοί μέσοι με συμπεριφορά αμυντικών χαφ.Πιέζουν τα αντίπαλα χαφ ,  κλέβουν μπάλες , καλύπτουν τους Ραούλ Γκαρσία και Φελίπε Λουίς στα άκρα της άμυνας και βγαίνουν και στο πλάι για να δώσουν πλάτος στο γήπεδο όταν βγαίνουν σε αντεπίθεση.Ο Σιμεόνε στην εξελιγμένη έκδοση της ομάδας του έχει εισάγει το έντονο pressing στην αρχή των αγώνων στα αντίπαλα μπακ.Το έκανε και με τη Μπάρτσα και με τη Μπάγερν.Ο Τόρες με το Γκριέζμαν θα κυνηγήσουν στο πρώτο δεκάλεπτο ανελέητα το Ράμος και τον Πέπε που έχουν και μια έφεση στο λέθος.Η απουσία του Βαράν εξαιτίας αυτού γίνεται πολύ σημαντική , αφού ο νεαρός Γάλλος έχει την ικανότητα να ανεβάζει με ασφάλεια τη μπάλα από την άμυνα του.





Όπως γίνεται κατανοητό κομβικής σημασίας θα είναι το πόσο θα αντέξει ο υπέροχος Μόντριτς την πίεση που θα του ασκήσουν και πόσο θα βοηθήσει ο Κρόος όχι μόνο στη δημιουργία αλλά και στα τρεξίματα.Επίσης οι δύο πληθωρικοί χαφ της Βασίλισσας θα πρέπει να απειλήσουν περισσότερο τον πολύ σταθερό Όμπλακ.Αν δε γίνει κάτι συνταρακτικό τόσο ο Μπέιλ , όσο και ο Κριστιάνο θα ντουμπλάρονται διαρκώς στο πλάι και άρα η μπάλα θα πηγαίνει περισσότερο κεντρικά όπου τόσο ο Κροάτης όσο και ο Γερμανός θα πρέπει να παράγουν φάσεις.Ο Ζιζού στο δικό μου μυαλό θα παρατάξει τον Κασεμίρο στην τριάδα του κέντρου  , με δεύτερη επιλογή τον Ίσκο αν αποφασίσει να έχει καλύτερη κυκλοφορία μπάλας.
Ακόμα ένα ερώτημα είναι πως οι Ράμος και Πέπε θα αντιμετωπίσουν τις κούρσες κατά μέτωπο και τις συνεργασίες των Τόρες -Γκριεζμάν , πάνω στις οποίες στηρίζεται η κόντρα επίθεση των "Ροχιμπλάνκος".Εξ ίσου σημαντική θα είναι και η αμυντική συμπεριφορά της Ρεάλ στο πρώτο τέταρτο του αγώνα όταν οι Σαούλ και Κόκε θα ανεβαίνουν αρκετά στην επίθεση και θα προσπαθούν να βγάλουν τους συνδυασμούς που επέφεραν τα γκολ με Μπάρτσα και Μπάγερν στο Καλντερόν.
Καταλαβαίνουμε όλοι ότι το σημερινό ματς θα έχει ένταση , δύναμη , μπόλικο πάθος και μεγάη επιφυλακτικότητα.Θα έχουμε μια επανάληψη του προ διετίας τελικού και ίσως ένα ματς κοντά στο Μίλαν - Γιουβέντους στον τελικό του Μάντσεστερ.Οι δύο ομάδες θα περιμένουν να εκμεταλλευτούν το λάθος του αντιπάλου και δε θα πάρουν ρίσκα.Επίσης ο Τσόλο δε νομίζω να επαναλάβει το λάθος της προηγούμενης φοράς και να αφήσει χωρίς ενέργεια την ομάδα του στο ενδεχόμενο παράτασης που μοιάζει και το πιθανότερο.
Ετοιμαστείτε λοιπόν , διώξτε τις γυναίκες από το σπίτι , προμηθευτείτε μπύρες και παραγγείλτε από νωρίς γιατί θα γίνει χαμός.
Καλό ματς να έχουμε και μακάρι να φτάσει μέχρι τα πέναλτι για να ζήσουμε ένα ακόμα ποδοσφαιρικό δράμα που τόσο μας αρέσει.


ΥΓ : Ελπίζω η Ατλέτικο να μην έχει την τύχη της μεγάλης Βαλένθια των αρχών του 21ου αιώνα με τους δύο χαμένους τελικούς.Έτσι και τότε όπως τώρα ο Κούπερ είχε φτιάξει μια καταπληκτική ομάδα (Μεντιετά , Λόπεζ , Φαρινός , Κίλι Γκονζάλες , Ανγκλομά , Κανιθάρες , Ανγκούλο ) που απέκλειε όλα τα φαβορί αλλά στου τελικούς λύγιζε.Ελπίζω και εύχομαι  οι "Άδοξοι Μπάσταρδοι " του Τσόλο να τα καταφέρουν.

Παρασκευή 27 Μαΐου 2016

ΜΑΤΣΑΡΑ , ΜΠΑΣΚΕΤΑΡΑ ΚΑΙ Η "ΧΟΝΤΡΗ" ΜΕ ΤΟ 7!!!

Ακόμα μια ματσάρα , ακόμα μια πολύ υψηλού επιπέδου παράσταση από δύο τεράστιες ομάδες.
Για τρία δεκάλεπτα βλέπαμε μπάσκετ όμορφο , γρήγορο , με πολύ προσωπικότητα.
Ο Πεδουλάκης νιώθει απελευθερωμένος στο ΣΕΦ και μας εκπλήσσει όλους και κυρίως το Σφαιρόπουλο.Η χρησιμοποίηση του Παπαγιάννη στο "5" μπέρδεψε τον Ολυμπιακό τόσο αμυντικά όσο και επιθετικά.Ο νεαρός ψηλός με το τεράστιο κορμί του έκλεινε τους διαδρόμους προς το καλάθι του ΠΑΟ και επιθετικά λειτούργησε πολύ καλά είτε ποστάροντας , είτε κόβοντας προς το καλάθι για να εκμεταλλευτεί τα υψώματα του Καλάθη.Μιας και πιάσαμε τον Καλάθη να πούμε πως κάνει φοβερή σειρά και καθοδηγεί τους συμπαίκτες του μαεστρικά.Ακόμα ένα άλυτο πρόβλημα για την άμυνα των ερυθρολεύκων ήταν η πιο εκτεταμένη χρησιμοποίηση του Χαραλαμπόπουλου.
Ο πιτσιρικάς , με ωριμότητα 30άρη , διάβασε όλα τα miss match που του έδωσαν οι αλλαγές στα μαρκαρίσματα του Ολυμπιακού και αποτέλεσε πυλώνα στην επίθεση των "πράσινων'.
Αμυντικά ο Άρτζι εξαφάνισε τον Πρίντεζη στέλνοντας πάνω του συνεχώς βοήθειες , αλλά και γιατί οι αποστάσεις στην επίθεση του Ολυμπιακού ήταν κακές.Ο Πεδουλάκης διάβασε άριστα το ματς , έλεγχε σε όλη τη διάρκειά του το παιχνίδι και ενώ το είχε στα χέρια του του το πήρε η "χοντρή "με το 7 στην πλάτη.







Οι Αμερικάνοι λένε πως μια όπερα δεν τελειώνει αν δε βγει να τραγουδήσει η χοντρή.
Ε σε αυτούς τους τελικούς δε τελειώνει κανένα ματς αν δε βγει να κάνει τα δικά του ο Σπανούλης.
Ο αρχηγός του Ολυμπιακού έχει αποφασίσει να καθορίσει αυτή τη σειρά.Σε όλο το ματς υποφέρει από τα hedge out του Πεδουλάκη , έχει πέσει σε όλες τις παγίδες που του στήνουν στη διείσδυση.
Όμως σε όλο το ματς προστατεύει τον εαυτό του , δε κουράζεται παίρνοντας τρελές επιθέσεις και με τη βοήθεια που παίρνει από τη διαχείριση του Σφαιρόπουλου μπαίνει στην τελική ευθεία του ματς γεμάτος ενέργεια και με καθαρό μυαλό.Οι περισσότεροι θα σταθούν στα μεγάλα σουτ που έβαλε , αλλά εγώ θεωρώ σημαντικότερα τα φάουλ που πήρε στο τέλος και κυρίως το 5ο του Καλάθη.



Ο Σπανούλης με τα όσα κάνει σώζει και τον προπονητή του.Ο Σφαιρόπουλος για ακόμα ένα παιχνίδι έχασε τη μάχη των πάγκων.Ο κόουτς των ερυθρολεύκων έχει καταφέρει κάτι σπάνιο , δε μπορεί να επιβάλλει το ρυθμό του και το παιχνίδι του εντός έδρας.Μοιάζει να μη μπορεί να χειριστεί καλά το ρόστερ που ο ίδιος έστησε και φαίνεται πως δεν έχει δουλέψει τίποτα επιθετικά ,  γιατί αναγκασμένος να έχει φρέσκο το Σπανούλη του έχει πάρει την μπάλα από τα χέρια αλλά δε ξέρει τι να την κάνει.Σήμερα που και ο Πρίντεζης ήταν εγκλωβισμένος , έμενε στο ματς με το συγκλονιστικό παιχνίδι του Λοτζέσκι αλλά και τις εξάρσεις του Χάκετ , του Στρόμπερι αλλά και του Παπαπέτρου.
Ειδικά ο τελευταίος είχε μείνει πολύ εκτός αγώνα και η επιμονή στον Παπανικολάου φτάνει στα όρια της εμμονής.Ο Τρικαλινός Φόργουορντ δεν έχει ρυθμό και δεν απειλεί και όσο και αν δίνει τα πάντα στην άμυνα , αυτό που έχει ανάγκη ο Ολυμπιακός είναι μια ακόμα απειλή μπροστά.Οι ερυθρόλευκοι διστάζουν να πάρουν σουτ και διαρκώς ψάχνουν την πάσα.Η αδυναμία στο 3ποντο δεν επιτρέπει στους Πειραιώτες να ξεφύγουν και αυτό είναι απόρροια του κακού στησίματος.Ακόμα κάτι που δε βγαίνει είναι το πικ εν ρολ με το Χάντερ ο οποίος παίζει τόσο πολύ γιατί δεν υπάρχει άλλος.
Η πιθανή απουσία του Πρίντεζη από τα επόμενα ματς είναι ένα τεράστιο πρόβλημα για το Σφαιρόπουλο , ο οποίος καλείται να πάρει περισσότερα ,τόσο από τον Παπαπέτρου , όσο και από τον Παπανικολάου.Είναι ξεκάθαρο πλέον πως θα αυξηθεί και ο χρόνος του Στρόμπερι  ,που όμως θέλει ανοικτό γήπεδο για να φανεί κάτι που ο Ολυμπιακός δε ψάχνει με συνέπεια.
Ανυπομονούμε για την Κυριακή και το επόμενο επεισόδιο αυτής της καταπληκτικής σειράς.


ΥΓ : Η μπερδεμένη χημεία και των δύο ομάδων έχει παίξει τεράστιο ρόλο στις ματσάρες που βλέπουμε.


Τετάρτη 25 Μαΐου 2016

Ο ΣΦΑΙΡΟΠΟΥΛΟΣ ΠΟΥ ΤΟ ΕΧΑΣΕ , Ο ΣΠΑΝΟΥΛΗΣ ΠΟΥ ΤΟ ΚΕΡΔΙΣΕ ΚΑΙ Ο "ΒΑΛΤΟ ΑΓΟΡΙ ΜΟΥ".

Άφησα να περάσουν κάποιες μέρες για να το χωνέψω.Ειλικρινά δε θυμάμαι να έχω ξαναδεί τέτοιο φινάλε σε τελικούς πρωταθλήματος.Ακόμα και όταν οι δύο " αιώνιοι " είχαν μπάτζετ που ξεπερνούσε τα 30 εκατομμύρια , ακόμα και όταν στα ρόστερ τους υπήρχε ότι καλύτερο κυκλοφορούσε στα Ευρωπαικά γήπεδα , τέτοιο τέλος δεν έχει ξαναγίνει.
Για να αντιληφθούμε το μεγαλείο του Κυριακάτικου αγώνα , για να καταλάβουμε πόσο ιστορικός είναι πλέον , θα πρέπει να αναλογιστούμε πως τέτοια εξέλιξη είχαν κάποια ιστορικά ματς του ΝΒΑ στα 90'ς τα οποία τα βλέπουμε ξανά και ξανά σε βιντεάκια με αφιερώματα.
Το έχουν γράψει όλοι αλλά είναι αλήθεια πως αν το συγκεκριμένο ματς λάμβανε χώρα στις ΗΠΑ , τώρα θα είχε γραφτεί ήδη το σενάριο.
Δύο τεράστιοι παίχτες , δύο άνθρωποι που έχουν ταυτίσει το όνομα τους με τις ομάδες τους , δύο παιδιά που ακόμα και στα τελειώματα τους , ακόμα και χωρίς να είναι στην ακμή τους και στην πρώτη νιότη τους είναι ακόμα καθοριστικοί.
Και ο Διαμαντίδης και ο Σπανούλης σε αυτό το ματς έκαναν απλά το ελάχιστο που θα μπορούσαν να κάνουν.Σε όλο το παιχνίδι η παρουσία τους δεν άλλαζε τις ισορροπίες.Ε και;
Όταν η μπάλα ζυγίζει τόνους , όταν τα πάντα είναι στην κόψη του ξυραφιού , ακόμα και κουτσοί να ήταν σε αυτούς θα πήγαινε  η μπάλα , γιατί μόνο αυτοί το έχουν ξανακάνει.
Εμείς εδώ , εγκλωβισμένοι στο μικρόκοσμό μας , σκεπτόμενοι πάντα με όρους ποδοσφαίρου αναλωνόμαστε στο αν ήταν βήματα , στο αν ήταν επιθετικό και στο πόσες βολές εκτέλεσαν οι δύο ομάδες.Δε μπορούμε απλά να απολαύσουμε το μεγαλείο δύο τεράστιων ομάδων και φυσικά δύο τεράστιων προσωπικοτήτων.
Είμαστε τόσο κακομαθημένοι και αχάριστοι που δε μπορούμε να αντιληφθούμε πως αυτό το ντέρμπι είναι ότι καλύτερο κυκλοφορεί σε Ευρωπαικό επίπεδο .Δε μιλάω απαραίτητα για την ποιότητα του μπάσκετ που βλέπουμε , αλλά γενικά για τον ανταγωνισμό που προσφέρει.Το πόσο σπουδαίο ματς είναι το ντέρμπι , το αποδεικνύει το ότι ο Ντιλέινι , ένας Αμερικάνος γκαρντ που δεν έχει περάσει από την Ελλάδα και παίζει στο μακρινό Κούμπαν , παρακολουθεί τους τελικούς και μάλιστα τους σχολιάζει.Ακόμα και οι Ισπανοί που διαθέτουν το καλύτερο μπασκετικό προιόν εκτός NBA , έκαναν αφιέρωμα για τα μεγάλα σουτ των Διαμαντίδη και Σπανούλη.Εμείς εδώ ας ασχοληθούμε λίγο ακόμα με το Γκόντα , τον Πηλοίδη και τα άλλα αστέρια της διαιτησίας.







Αφήνω την γκρίνια και περνάω στο καθαρά αγωνιστικό του πράγματος.
Και οι δύο ομάδες άλλαξαν πολλά και όχι απαραίτητα προς το καλύτερο.
Ο Πεδουλάκης προφανώς θεώρησε πως η εμφάνιση της ομάδας του στον πρώτο τελικό δε θα μπορούσε να έχει συνέχεια και για αυτό το λόγο επέστρεψε στο δικό του μπάσκετ.Ο Παναθηναικός άφησε το γρήγορο τέμπο και την επίθεση και προσηλώθηκε στο πως θα εξουδετερώσει το επιθετικό παιχνίδι του ΟΣΦΠ και  επιθετικά στήριξε όλο του το πλάνο στην εκμετάλλευση των miss match.
O Άρτζι ναι μεν ήθελε πάλι να βγουν τα ελεύθερα σουτ για Φελντέιν και Φώτση αλλά δε ρίσκαρε ιδιαίτερα.Επέμενε να στοχεύει τον Γκιστ όταν έμενε στο low post με κοντύτερο  αντίπαλο αν και ο Αμερικάνος δεν ήταν σε καλή βραδιά.Το ίδιο συνέβη και με την παρουσία του Ραντούλιτσα από τον οποίο δε πήρε επίσης τίποτα είτε στο σκοράρισμα είτε στη δημιουργία.Για ακόμα ένα ματς ο Πεδουλάκης δε χρησιμοποίησε αρκετά το Williams γιατί προφανώς θεωρεί πως θέλει αρκετά τη μπάλα στην κατοχή του και του χαλάει τη δημιουργία.Στο ματς βέβαια έμεινε εξαιτίας της σπουδαίας εμφάνισης του Νίκου Παππά , που με προσωπικές φάσεις κέρδιζε φάουλ και πέτυχε κρίσιμα καλάθια.Ο Φώτσης παίζοντας 37 λεπτά δε μπορούσε να είναι καθοριστικός , αφού πέρα από το μεγάλο χρόνο συμμετοχής , είχε να κυνηγάει το σεληνιασμένο Πρίντεζη στην άμυνα.Ο Έλληνας κόουτς μπορεί να μην έχει το ρόστερ που θα ήθελε , αλλά αυτό δε σημαίνει πως πρέπει να επιμένει σε 6-7 επιλογές.Ο χαρισματικός Χαραλαμπόπουλος , στο πρώτο ημίχρονο έβαλε πονοκεφάλους στην άμυνα του ΟΣΦΠ , αλλά στο δεύτερο τον είδαμε ελάχιστα.Ο κόουτς του Παναθηναικού φορτωμένος πλέον με το ρόλο του φαβορί δίστασε να ρισκάρει , ακολούθησε την πεπατημένη και τελικά δε δικαιώθηκε.




Στην άλλη μεριά ο Σφαιρόπουλος  γνωρίζοντας πως δεν έχει άλλα περιθώρια προχώρησε σε κάποιες αλλαγές αλλά όχι κάτι συγκλονιστικό.Η κυριότερη από αυτές ήταν ότι εγκατέλειψε τα hedge out στα σκριν του ΠΑΟ και τα αντιμετώπισε με αλλαγές ,  μην επιτρέποντας του να κυκλοφορήσει καλά τη μπάλα.Σημαντικό μερίδιο στην επιτυχία του πλάνου έπαιξε η καλή άμυνα του Μάντζαρη πάνω στον Καλάθη αλλά και του Παπανικολάου κυρίως πάνω στο Γκίστ όταν μετά τις αλλαγές έμεναν οι δυο τους στο ποστ.Γενικά οι ερυθρόλευκοι έβγαλαν διάθεση και πάθος και κυνήγησαν κάθε μπάλα.
Στην άλλη μεριά του παρκέ , μπορεί οι πρωταθλητές να επιτέθηκαν πιο ορθολογικά , αλλά και πάλι είχαν θέματα.Ο Σπανούλης άφησε τη μπάλα από τα χέρια του και λειτούργησε σα λαγός.Κυνηγούσαν αυτόν και αλώνιζε ο άψογος Λοτζέσκι και φυσικά ο συγκλονιστικός Πρίντεζης.
Ο Έλληνας φόργουορντ δεν είχε αντίπαλο , έβαζε όπως ήθελε τη μπάλα στο καλάθι (ακόμα και με πεταχτάρι από τα 6 μέτρα) και γενικά ήταν κυριαρχικός.Ο κόουτς Σφαιρόπουλος συνεχίζει όμως να μην παίρνει ρίσκα , έχει περιορίσει το ροτέισον πάρα πολύ και ενώ έχει εμφανές πλεονέκτημα στο επίπεδο της ενέργειας δε το εκμεταλλεύεται.Ο κόουτς επίσης το ματς ουσιαστικά το έχασε.Για ακόμα μια φορά επέλεξε άμυνα αντί για φάουλ και το πλήρωσε πάλι.Η επιλογή να μαρκάρει ο Χάντερ το 3D , που λίγες φάσεις πριν είχε  φάει σε ανάλογη φάση μια απίστευτη προσποίηση , ενώ μέσα υπήρχε ο Παπανικολάου ήταν λανθασμένη όπως αποδείχτηκε.Μάλιστα ακόμα και δύο βολές να έδινε στον ΠΑΟ είχε προβάδισμα 2 πόντων.Τέλος η τελευταία επίθεση είναι απλά το πανικού.Ο Σπανούλης παίρνει τη μπάλα εγκλωβισμένος στη πλάγια γραμμή , τη πετάει για να μη τη χάσει ο Μάντζαρης τριπλάρει χωρίς να έχει επιλογές πάσας και αναγκαστικά τη δίνει στον αρχηγό του ,που παίρνει την απόφαση να αναλάβει την ευθύνη ενός σουτ εκτός λογικής.Το έβαλε , κέρδισε το ματς και έσωσε τη δουλειά του προπονητή του.





Αύριο στο τρίτο ματς , τα πράγματα θα είναι πάνω κάτω ίδια με το δεύτερο.Άλλωστε αν μια ομάδα μπορεί να αλλάξει το ρυθμό είναι ο Ολυμπιακός , αλλά μάλλον δε θέλει.Πάμε λοιπόν για ένα ακόμα κλειστό ματς και ίσως για ακόμα ένα δραματικό φινάλε.
Ας το απολαύσουμε.





ΥΓ : Γιώργο Πρίντεζη υποκλίνομαι!!!!!!

ΥΓ2:Ο Νίκος Παππάς απέδειξε πόσο σπουδαίος παίχτης είναι.Αν σταματήσει να αδικεί τον εαυτό του θα γίνει ο επόμενος καθοριστικός παίχτης του Ελληνικού μπάσκετ.Αυτός και ο Σλούκας είναι οι μοναδικοί Έλληνες που μπορούν να αλλάξουν το ρυθμό και τη ροή ενός αγώνα.

ΥΓ 3: Το ξαναγράφω , ανεξάρτητα από το ποιος θα πάρει το πρωτάθλημα και οι δύο πρέπει να σκεφτούν σοβαρά την αλλαγή προπονητή.


Κυριακή 22 Μαΐου 2016

Ο ΠΡΑΓΜΑΤΙΣΤΗΣ ΚΑΙ Ο ΕΓΩΙΣΤΗΣ.ΤΕΛΙΚΟΙ ΜΕΡΟΣ 2ο.

Ο πρώτος τελικός ανάμεσα στους "αιώνιους" μπήκε ήδη στην ιστορία και έγραψε break.
Το παιχνίδι ήταν πάρα πολύ όμορφο και για να είμαι ειλικρινής παρακολουθώντας το έμεινα έκπληκτος.







Υπεύθυνος για αυτή την ομορφιά ήταν ξεκάθαρα ο Παναθηναικός.Ο κόουτς Πεδουλάκης ,μας εξέπληξε με την προσέγγισή σου στο ματς.Ο Άρτζι , είτε γιατί δεν είχε τα εργαλεία , είτε γιατί δεν είχε το χρόνο να το διδάξει , δεν έμεινε προσκολλημένος στις αρχές του.Για να γίνω αναλυτικότερος ο Έλληνα κόουτς του "εξάστερου"δεν έστησε το παιχνίδι του γύρω από την καταστροφή του παιχνιδιού του Ολυμπιακού , αλλά στην οργάνωση του δικού του.Ναι είναι παράλογο , αλλά ο ΠΑΟ κέρδισε από την επίθεσή του.Ο Πεδουλάκης  λειτούργησε σαν άριστος διαχειριστής.Απλοποίησε το παιχνίδι των πράσινων , μοίρασε σωστά τους ρόλους για αυτό που θέλει να παίξει και άφησε τους παίχτες του ελεύθερους να κάνουν αυτό που ξέρουν.Όπως είπαμε και στο προηγούμενο blog η απουσία των Ματσιούλις και Λάσμε δεν επιτρέπει στον Άρτζι να παίξει την άμυνα που θέλει.Επιπρόσθετα το υπάρχον ρόστερ του ΠΑΟ δεν έχει τα απαραίτητα στοιχεία για να στηρίζετε στην άμυνα του.Για να ευλογήσω λίγο τα γένια μου είχα αναφέρει πως θα παίξει άμυνες χώρου και αυτό έκανε , αφού ξέρει καλά πως ο ΟΣΦΠ έχει τεράστια αδυναμία στο σουτ από την περιφέρεια.Επιθετικά έκανε το πράγμα πολύ απλό , ζήτησε πολλές και γρήγορες πάσες για να βρει τα σουτ των Φώτση και Φελντέιν.Τα βρήκε , τα έβαλε και νίκησε.Το απίστευτο 72% των πόντων που ήρθαν μετά από ασίστ δείχνει το καθαρό μυαλό και τις σωστές αποστάσεις.Στο σημερινό ματς , ο πραγματιστής Πεδουλάκης , έχω την αίσθηση πως θα παίξει περισσότερο με το Williams και θα στοχεύσει πολύ το Ραντούλιτσα , αν ο Σφαιρόπουλος αποφασίσει να παίξει με αλλαγές  στην άμυνα.




Πάμε τώρα στο Σφαιρόπουλο.Ο Σαλονικιός κόουτς θα ζήσει και θα πεθάνει με τον εγωισμό του.

Είναι ξεκάθαρο πλέον πως η περσινή επιτυχία του έκανε περισσότερο κακό παρά καλό.Δε μου αρέσει να αφήνω κενά για αυτό το λόγο θα το ξεκαθαρίσω.Καλώς ή κακώς η περσινή ομάδα δεν ήταν ξεκάθαρα δική του.Πέρσι χωρίς πίεση , έκανε αυτό που κάνει τώρα ο Πεδουλάκης.Διαχειρίστηκε σωστά το ρόστερ που βρήκε , άλλαξε τη ψυχολογία και τους έπεισε να παίξουν άμυνα στα κόκκινα.Πολλοί , ανάμεσά τους και γω , θεωρούμε πως το περσινό σε τεράστιο βαθμό ανήκει στο Μπαρτζώκα.Έτσι φέτος αποφάσισε να διαλύσει  την περσινή ομάδα ,όχι μόνο από άποψη παιχτών , αλλά και από άποψη μπάσκετ.Ο κόουτς έφτιαξε μια ομάδα που θα πηγαίνει τα ματς στους 70-75 πόντους και πίσω θα τρώει σίδερα.Για μια περίοδο αυτό δούλεψε αλλά μετά από ένα σημείο έπαψε να δίνει κίνητρο στους αθλητές.Η συγκεκριμένη ομάδα του Ολυμπιακού , θέλει να τρέχει , να ανοίγει το ρυθμό και όποτε το έκανε απλά κέρδισε τον οποιονδήποτε.Ο Σφαιρόπουλος όμως επιμένει να τους εγκλωβίζει σε ένα κοντρόλ μπάσκετ και μάλιστα χωρίς συγκεκριμένη στόχευση.Μη ξεγελαστεί κάποιος από το ότι ο ΟΣΦΠ έβαλε 81 πόντους.Αυτό δεν έγινε επειδή έτρεξε , αλλά επειδή κάποιοι παίχτες έκαναν ηρωισμούς και είχαν εξάρσεις.Η επιμονή στο πικ εν ρολ με βάση το Σπανούλη δε λειτουργεί και έχει γίνει προβλέψιμο.Αυτό συμβαίνει για δύο λόγους.Πρώτος είναι η έλλειψη ενέργειας του αρχηγού και η απώλεια της έκρηξης στο πρώτο βήμα.Δεύτερος λόγος είναι πως ο πειραιώτικος σύλλογος δεν έχει σταθερούς σουτέρ από το τρίποντο που να μπορούν να εκμεταλλευτούν τη δημιουργία του V-Span μετά από split.O κόουτς επιμένει σε αυτό και στην απομόνωση του Πρίντεζη χαμηλά , κατά τα άλλα δεν έχει φτιάξει κάτι άλλο.Δε δοκιμάζει σταθερά το δίδυμο Χάκετ - Σπανούλη , δε δοκίμασε καθόλου τον Αγραβάνη δίπλα στον Πρίντεζη και φυσικά καταστρέφει το Μάντζαρη.Ο Έλληνας γκαρντ πληρώνει τη φυγή του Σλούκα.Του έχουν ανατεθεί ρόλοι που δε μπορεί να φέρει σε πέρας και διαρκώς εκτίθεται.Έχει χα΄σει το ρόλο του και στην άμυνα και στην επίθεση.Ακόμα και στην άμυνα ο κόουτς επιμένει να ανεβάζει ψηλά τα Πεντάρια και τα Τεσσάρια του έδωσε την ευκαιρία στον ΠΑΟ να πετύχει 5 ή 6 καρφώματα.Τέλος ενώ έχει ξεκάθαρο πλεονέκτημα στο 3 δεν το εκμεταλλεύτηκε σχεδόν καθόλου.
Όπως και να έχει το σημερινό ματς θα είναι κάπως διαφορετικό και με ξεκάθαρο φαβορί τον ΠΑΟ αυτή τη φορά.Όχι γιατί είναι τόσο καλύτερος σαν ομάδα , αλλά γιατί ο φετινός Ολυμπιακός έχει χάσει όλα τα κρίσιμα εκτός έδρας ματς και μάλιστα ορισμένα από αυτά με χαρακτηριστική ευκολία.





ΥΓ : Το γράφω τώρα για να το ξεκαθαρίσω.Άνεξάρτητα από το ποιος θα πάρει το πρωτάθλημα ,θεωρώ πως και οι δύο θα πρέπει να αλλάξουν προπονητές.Ο Σφαιρόπουλος δε μπορεί να διδάξει κάτι άλλο πέρα από άμυνα και από την άλλη ο Πεδουλάκης είναι καλός διαχειριστής , αλλά δεν είμαι βέβαιος για το πόσο καλά μπορεί να στήσει μια ομάδα και να την εξελίξει.



Πέμπτη 19 Μαΐου 2016

ΕΝΑ ΠΡΟΔΙΑΓΕΓΡΑΜΜΕΝΟ ΑΛΛΑ ΚΑΥΤΟ ΡΑΝΤΕΒΟΥ.

Έφτασε η ώρα για το προδιαγεγραμμένο ραντεβού του Ελληνικού μπάσκετ.
Δεν υπάρχει μεγαλύτερο κλισέ στον Ελληνικό αθλητισμό από το"Ολυμπιακός -Παναθηναικός στους τελικούς του πρωταθλήματος μπάσκετ".
Για ενδέκατη σερί χρονιά οι δυο τους είναι πιστοί στο καθιερωμένο τους συναπάντημα.
Η λέξη  " συναπάντημα "  παραπέμπει συνήθως σε κάτι κακό , αλλά δε τη χρησιμοποίησα τυχαία , άλλωστε δεν έχουν συμβεί και λίγα στο παρελθόν.
Μπορεί ο Άρης και η ΑΕΚ , να έκαναν βήματα προόδου αλλά δε κατάφεραν να σπάσουν το μπασκετικό δίπολο.Η απόσταση που χωρίζει τους δύο αιώνιους από τους υπόλοιπους είναι μεγάλη , ακόμα και σε μια χρονιά που και οι δυο τους έκαναν περισσότερα λάθη από σωστά.
Έχω γράψει τα λάθη σε αμφότερους τους σχεδιασμούς  και δε νομίζω πως χρειάζεται ή πως είναι η κατάλληλη ώρα για να τα υπενθυμίσουμε.
Το σημαντικό είναι πως απέτυχαν στην Ευρωλίγκα και πως και οι δύο , νικητής και ηττημένος , θα πρέπει να αλλάξουν πολλά για τη νέα σεζόν.




Αρκετά μακρηγόρησα όμως και περνάω στο ψητό.Υπάρχει φαβορί στη σειρά;
Ναι αλλά όχι ξεκάθαρο και είναι ο πρωταθλητής Ολυμπιακός , όχι μόνο γιατί έχει το πλεονέκτημα (ο ΠΑΟ το έχει σπάσει αρκετές φορές στο παρελθόν βέβαια) αλλά γιατί έχει μεγαλύτερο ρόστερ  και μπορεί υπό συνθήκες να παίξει αρκετά διαφορετικό μπάσκετ.
Οι ομάδες γνωρίζονται αρκετά καλά και ο χρόνος δεν επιτρέπει ραγδαίες αλλαγές στο πλάνο τους.
Ο " Εξάστερος " ναι μεν άλλαξε προπονητή μετά το κάζο από τη Λαμποράλ , έφερε τον παλιό και πρωταθλητή Πεδουλάκη αλλά δε πιστεύω πως θα έχει διαφορετικές διαφοροποιήσεις από ότι είδαμε μέσα στη σεζόν.
Ο Άρτζι θα αλλάξει την αμυντική προσέγγιση του ΠΑΟ , θα προσπαθήσει να μπλοκάρει με το γνωστό τρόπο το Σπανούλη αλλά δε θα είναι εύκολο.Στην πρώτη του θητεία ο Έλληνας κόουτς είχε τα κορμιά για να το κάνει.Για να το εξηγήσω ,  φέτος δεν έχει ούτε Ματσιούλις και κυρίως όύτε Λάσμε.Ο δεύτερος ήταν κομβικός στην αναχαίτιση του Kill Bill.Ο Γκιστ που τότε είχε αναλάβει το μαρκάρισμα του ηγέτη του Ολυμπιακού ,  τώρα υποδύεται το αθλητικό πεντάρι και μάλιστα χωρίς να έχει στο "4" κάποιον να τον καλύπτει.Δεν πρέπει να ξεχνάμε επίσης πως ο ΠΑΟ  δεν έχει τριάρια , όχι δεν έχει ποιοτικά τριάρια , δεν έχει καθόλου.Ο τραυματισμός του Γιάνκοβιτς πέρα από το σουτ στερεί στους Πράσινους και ποστάρισμα , αλλά και μια καλή λύση στο 4 σε χαμηλά σχήματα.Ο νεαρός Χαραλαμπόπουλος , δεν έχει τα πόδια για να καλύψει τη θέση και όπως είναι λογικό η απειρία του τον κάνει διστακτικό στην επίθεση.Άποψή μου είναι πως ο μικρός θα έπρεπε να χρησιμοποιείται όπως ο Τσαρτσαρής.
Ακόμα ένας γρίφος για το αμυντικό πλάνο του ΠΑΟ θα είναι ο Ραντούλιτσα.Ο Σέρβος ψηλός δεν έχει τα πόδια να μαρκάρει το πικ εν ρολ ,κάτι που καταργεί τις αλλαγές στα σκριν και φαντάζομαι πως όταν θα είναι μέσα ίσως δούμε και ζώνη από τον Πεδουλάκη.





Επιθετικά ο Άρτζι δε προλαβαίνει να αλλάξει πολλά.Κλασσικά θα πάει σε ασφαλής επιλογές , παράλληλο μπάσκετ με σαφή προσανατολισμό στον περιορισμό των λαθών.
Βασικοί πυλώνες του παιχνιδιού του θα είναι ο Williams με την ικανότητα στο ένας με ένας και με το σουτ μετά από ντρίπλα από τα 5 μέτρα , το ποστάρισμα του Ραντούλιτσα και φυσικά η δημιουργία του Διαμαντίδη.Δεν έχω ξεχάσει τον Καλάθη.Ο Νικ έτσι όπως παίζει ο Πεδουλάκης δε μπορεί να προσφέρει πολλά.Δεν έχει σουτ και δε νομίζω ο Έλληνας κόουτς να του επιτρέψει να τρέξει το γήπεδο.Σημαντικό ρόλο θα παίξουν ο Φελντέιν και ο Φώτσης που θα είναι οι αποδέκτες των split out του 3D και του Νικ.Αν σουτάρουν καλά ο " εξάστερος " θα βάλει πολλά προβλήματα στους Πειραιώτες.





Οι Πειραιώτες λοιπόν από την άλλη πρέπει να αποφασίσουν τι θέλουν να κάνουν.Ο κόουτς Σφαιρόπουλος μπέρδεψε την ομάδα του κατά τη διάρκεια της σεζόν.Έχει ένα ρόστερ που θέλει να τρέχει το γήπεδο και να  παίζει γρήγορα , αλλά ο ίδιος επιμένει σε κοντρόλ μπάσκετ.
Η εικόνα των Πρωταθλητών με την ΑΕΚ έδειξε ξεκάθαρα πως όταν πατάνε το γκάζι δε τους προλαβαίνεις.Η επιστροφή του Λοτζέσκι φέρνει ισορροπία στην ανάπτυξη του Ολυμπιακού και του παρέχει αυτό που απουσιάζει από όλους τους συμπάικτες του , το σταθερό σουτ.
Ακόμα μια σημαντική διαφοροποίηση σε σχέση με τη κανονική διάρκεια είναι πως το κουμάντο το κάνει ο Χάκετ.Ο Ιταλός κρατάει στα χέρια του το ρυθμό και με την ενέργεια του σε άμυνα και επίθεση αλλάζει τις ισορροπίες.





Δεν είμαι προπονητής , αλλά με όλο το σεβασμό στο κόουτς , ίσως σε αυτή τη σειρά η μπάλα να πρέπει να φύγει από τα χέρια του Σπανούλη.Δε χρειάζεται ο αρχηγός του Ολυμπιακού να δέχεται όλο τη πίεση στο χειρισμό της μπάλας.Θα ήταν καλό να του δίνεται η ευκαιρία να πέρνει τα γνωστά jump shoot μην έχοντας  τη μπάλα και παίρνοντας σκριν μακριά από αυτή.Για τον Πρίντεζη δε λέω τίποτα ,ότι και να πω είναι λίγο.Θέση κλειδί της σειράς ειναι το "3".Ο ΠΑΟ δεν έχει καθόλου τριάρια και ο Ολυμπιακός έχει τρία.Οι Παπαπέτρου , Παπανικολάου και Λοτζέσκι , ακόμα και ο Στρόμπερι θα δημιουργήσουν μεγάλο πρόβλημα στον Παο.
Ειδικά ο Παπαπέτρου.Μα θα μου πείτε ο Ιωάννης παίζει στο 4.Ναι και κακώς παίζει εκεί λέω εγώ.Σε αυτή τη σειρά ο νεαρός θα πρέπει να περάσει αρκετό χρόνο στο 3 γιατί θα έχει μόνιμα missmatch.
Κλείνω με μια έκπληξη που ακούει στο όνομα Αγραβάνης.Ο πιτσιρικάς έχει ταλέντο , έχει προσόντα αλλά κάπου το χάνει.Στη σειρά με την ΑΕΚ  ήταν κομβικός και ξέρετε γιατί ;
Μα γιατί έπαιξε εκεί που έπρεπε.Ο Αγραβάνης δεν είναι 4 αλλά ένα ελαφρύ 5.Πριν αρχίσει το κράξιμο , επιτρέψτε μου να πω πως το μέλλον αυτού είναι στο να γίνει νέος "Ντικούδης".Είναι αρκετά βαρύς για το 4 , αρκετά ελαφρύς για το 5 αλλά και δυνατός είναι και με το σουτάκι του μπορεί να τραβάει αντίπαλο ανοίγοντας το χώρο κάτω από τη ρακέτα.Αν παίξει με μυαλό μπορεί να αλλάξει τη σειρά παίζοντας μαζί με τον Πρίνετζη.
Αυτά είναι λοιπόν τα δεδομένα της φετινής έκδοσης του ΠΑΟ - ΟΣΦΠ .
Εν κατακλείδι αν ο Σφαιρόπουλος ακολουθήσει το αργό τέμπο του Πεδουλάκη θα έχει πρόβλημα , αν πάλι αφήσει λίγο τα γκέμια στην ομάδα του και τρέξει τότε , ειδικά σε μια σειρά , το πλεόνασμα ενέργειας θα κάνει τη διαφορά και δύσκολα ο ΠΑΟ θα αντέξει.
Άντε καλή αρχή και ελπίζω να μη γίνουν πάλι καρναβάλια.
Ας εκπλήξουμε μια φορά τους εαυτούς μας και ας μη βρίσουμε τις μαμάδες και τις συζύγους των παικτών.

ΥΓ: Περιμένω ένα μεγάλο χειροκρότημα στο Διαμαντίδη.Όταν αποχωρεί ένας μεγάλος αντίπαλος ,όσο και αν σε έχει πληγώσει του οφείλεις σεβασμό.Αν οι Αγγελόπουλοι θέλουν να είναι διαφορετικοί και επειδή αγαπάνε το μπάσκετ ας του δώσουν την αποχώρηση που του αξίζει.







Τετάρτη 18 Μαΐου 2016

ΑΣ ΜΙΛΗΣΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΟΝ ΤΕΛΙΚΟ.

Ξεκινάω ζητώντας συγνώμη για την παραπλάνηση του τίτλου.
Τι να κάνω?
Θέλω να αποκτήσω αναγνώστες και κάνω απατεωνιές.Σαν αυτά τα βιντεάκια που και καλά σοκάρουν και πρέπει να πατήσουμε το link για να τα δούμε.
Λοιπόν αν έχετε φτάσει μέχρι εδώ να σας πω πως δε σκοπεύω να γράψω για τον τελικό του Κυπέλλου.
Είπαμε να κάνουμε χιούμορ , αλλά αυτό ξεπερνάει το χιούμορ και καταντά φαρσοκωμωδία.
Έτσι λοιπόν φίλες και φίλοι θα γράψω για το μεγάλο τελικό του Europa League.
Σήμερα η μεγαλύτερη ομάδα της Αγγλίας και μια από τις 5 μεγαλύτερες στον πλανήτη έχει ραντεβού με την Ιστορία.








Ναι είμαι Λίβερπουλ καλά το καταλάβατε.Μπορεί να μην έχω ζήσει πρωτάθλημα αλλά αυτή η ομάδα με πωρώνει.Δε γίνεται να καταλάβει κάποιος τι σημαίνει Λίβερπουλ για όλους εμάς.
Δε μπορεί κάποιος να καταλάβει με τι ανυπομονησία περιμένουμε το σημερινό ματς.
Δεν είναι φαβορί η ομάδα του Κλοπ (και του ΚOΠ φυσικά) αλλά έχει πολλές πιθανότητες.
Σε μια ακόμα κακή χρονιά , έχει μια μεγάλη ευκαιρία να πετύχει.Πέρα από τον τίτλο ,  η Λίβερπουλ
διεκδικεί και τη συμμετοχή στο επόμενο Τσου-λου ,δηλαδή στη διοργάνωση που της αρμόζει.
Όπως πάντα ο δρόμος μέχρι εδώ ήρθε μέσα από μεγάλες  υπερβάσεις.Δεν είναι απλό να φτάνεις μέχρι εδώ αποκλείοντας κατά σειρά το μεγάλο σου αντίπαλο τη United , την εξαιρετική Ντόρντμουντ με μια ανατροπή μύθο που είναι σήμα κατατεθέν σου και φυσικά την πολύ καλή Βιγιαρεάλ.
Ο Κλοπ έπεισε τους Κόκκινους να το πιστέψουν , να το κυνηγήσουν και φυσικά δικαιώθηκε.
Η Λίβερπουλ δεν έχει ρόστερ που ζαλίζει , έχει πολλές απουσίες αλλά η φανέλα ζυγίζει τόνους.
Ο σημερινός τελικός έχει στο δικό μου μυαλό ,πολλές ομοιότητες με το αξέχαστο 5-4 με την Αλαβές.
Η διαφορά βρίσκεται στο επίπεδο του αντιπάλου.Για τη Σεβίλλη δε χρειάζονται να ειπωθούν πολλά.







Μια ομάδα που το έχει κατακτήσει δύο φορές back to back και  που αυτός είναι ο τρίτος σερί τελικός της , είναι απλά φαβορί.Οι Σεβιγιάνοι το κάνουν να φαίνεται εύκολο κάθε φορά.Φτάνουν στη Βασιλεία με τον αέρα πως έχουν το know how αυτών των αγώνων.Το ρόστερ , αν και έχασε βασικά στελέχη το καλοκαίρι , είναι πολύ δουλεμένο , με ξεκάθαρο πλάνο και ικανότητα είτε να πιέζει αφόρητα , είτε να περιμένει οργανωμένη στην άμυνα για να χτυπήσει.Μπορεί η ποιότητά της να μην ξεχειλίζει αλλά όλοι δουλεύουν σαν ένας.Ο Έμερι συνεχίζει την καλή δουλειά και στο πρόσωπο του Γκαμειρό βρήκε τον ιδανικό αντικαταστάτη του Μπάκα , που ήταν καθοριστικός.



Στα καθαρά ποδοσφαιρικά η αδυναμία της άμυνας των Κόκκινων θα πρέπει να καλυφθεί για να μην δοθούν ευκαιρίες στο Γάλλο φορ.Ακόμα ένα σημείο κλειδί είναι το πως οι χαφ της ομάδας του Λιμανιού θα περιορίσουν το Μπανέγα , από τον οποίο περνάει το 70% του παιχνιδιού των Ανδαλουσιανών.Επιθετικά οι παίκτες του Κλοπ θα πρέπει να πιέσουν όσο αντέχουν το αμυντικό δίδυμο της Σεβίλλης και να βγάλουν πολλά ένας με έναν για τους Κουτίνιο και Φιρμίνιο.
Ο κομβικότερος όλων όμως είναι ο Κλοπ.Από το ρόστερ της Λίβερπουλ απουσιάζουν οι εικόνες μεγάλων αγώνων.Χωρίς να είμαι σίγουρος κανένας , με εξαίρεση τον Λέιβα που είναι απαραίτητος , δεν έχει παίξει σε τελικό.Το μέγεθος της φανέλας είναι τεράστιο και γίνεται δυσβάσταχτο αν δεν έχεις την εμπειρία.
Για να κλείσω το σημερινό παιχνίδι είναι ένα ακόμα ραντεβού με την ιστορία.Αν η Σεβίλλη το κατακτήσει θα μιλάμε για μυθικό επίτευγμα και από την άλλη αν ο τρελάρας ο Κλοπ καταφέρει να πάρει ευρωπαικό τίτλο την πρώτη και μάλιστα μισή χρονιά και ταυτόχρονα του χρόνου είναι στο CL θα μιλάμε για άθλο που θα του δώσει τεράστια ώθηση.
Όπως όλοι οι τελικοί της Λίβερπουλ έτσι και αυτός μάλλον θα είναι δραματικός.Προβλέπω και γκολ να έχει αλλά μάλλον και παράταση.
Άντε φεύγω για δουλειά και μετράω τις ώρες.
YOU 'LL NEVER WALK ALONE.

ΥΓ : Ο χθεσινός , ο δικός μας ο τελικός ήταν ένα αστείο.Η ΑΕΚ το πήρε δίκαια και της άξιζε.

ΥΓ 2: Ο Ολυμπιακός είναι πολύ μεγάλη ομάδα για να ψάχνει φτηνές δικαιολογίες.Ας πει κάποιος στον κ. Θεοδωρίδη ότι πρέπει να αποσυρθεί γιατί προσβάλει την ομάδα του.

ΥΓ3:Ακόμα ένα κακό διάβασμα από το Σίλβα σε δύσκολο παιχνίδι.

ΥΓ4 : Πάμε πάλι YOU 'LL NEVER WALK ALONE!!!!(να δούμε που θα κρυφτώ αν στραβώσει)





Τρίτη 17 Μαΐου 2016

ΕΝΑ ΠΟΛΥ ΩΡΑΙΟ ΦΑΙΝΑΛ -4

Τέλειωσε και το Φάιναλ -Φορ. Ήταν ένα τριήμερο με 2 σπουδαία ματς , πολλά λεφτά και ένα σπουδαίο case report  για τους ανά τον κόσμο ψυχολόγους.
Ένα ακόμα συμπέρασμα που βγήκε από τη φετινή κορύφωση της Euroleague είναι , θα το λέω συνεχώς , ότι το μπάσκετ άλλαξε ή για να είμαι ακριβής αλλάζει.
Έχουμε πολλά να πούμε για το φετινό Φάιναλ -4 και αγωνιστικά αλλά και μεταφυσικά.
Στα αγωνιστικά ,  στο δικό μου μυαλό  , το σημαντικότερο είναι πως το μπάσκετ "Ομπράντοβιτς " όπως το μάθαμε στον μεγάλο  Παναθηναικό του ,δε μπορεί πλέον να κυριαρχήσει.
Πολλοί θα αρχίσουν να κράζουν , αλλά φίλες και φίλοι ,  η Φενέρ όσο έπαιζε μπάσκετ Ομπράντοβιτς έχανε από τη Λαμποράλ  και είχε 20 πόντους στο κεφάλι στον τελικό.Η τεράστια ανατροπή εναντίον της ΤΣΣΚΑ έγινε με μπάσκετ ατομικής πρωτοβουλίας και με μεγάλα σουτ εκτός λογικής.
Άλλη ώρα θα κάνουμε κουβέντα για τα καθαρά μπασκετικά , τώρα κάνουμε αναδρομή του τριημέρου και αφού έχω ξεκινήσει με Φενέρ με ενόχλησε η αντίδραση του Ζοτς στον εναγκαλισμό με τον Ιτούδη μετά το τέλος του αγώνα.Ακόμα περισσότερο με ενόχλησαν οι δηλώσεις στη συνέντευξη τύπου.Δε γίνεται να είσαι ο Ομπράντοβιτς και να μιλάς για σφαγές και άλλα όμορφα.
Δύο βράδια πριν όρμηξε στο διαιτητή για να ζητήσει φάουλ που αν ήταν άλλος η τεχνική ποινή θα σφύριζε ακόμα.







Ακόμα ένα μεταφυσικό είναι το ότι ο Ζοτς κέρδισε ακόμα ένα ματς από χαμένο σουτ αντιπάλου και το παρατσούκλι " Γκαστόνε " δικαιώθηκε για ακόμα μία φορά.
Πάμε στη μεγάλη νικήτρια.Ναι η ΤΣΣΚΑ μετά από 8 χρόνια κατάφερε να ξορκίσει τα φαντάσματα των τελευταίων 8 ετών μετά από ένα μεγάλο ψυχόδραμα.Για ένα ημίχρονο το μπάσκετ της ΤΣΣΚΑ ήταν βγαλμένο από τα πιο υγρά όνειρα του coach Ιτούδη.Η μπάλα κυκλοφορούσε με την ταχύτητα του φωτός , τα σουτ έμπαιναν από παντού και η Φενέρ είχε πνιγεί.Στο δεύτερο ημίχρονο βγήαν στην επιφάνεια όλα τα σύνδρομα .Μπροστά από τα μάτια τους πέρασε η Πόλη , το Μιλάνο , το Λονδίνο και η Μαδρίτη.Έβλεπα το ματς με παρέα και με ρώτησαν αν γυρίζει.Απάντησα πως για να γυρίσει πρέπει να εξαφανιστούν από το γήπεδο.Ε εξαφανίστηκαν.Ο Ιτούδης έβλεπε την ομάδα του να τρώει ξύλο , την άφησε να τρέχει σαν παλαβή λες και κυνηγούσε σκορ και τέλος έβλεπε τα ψηλά αλλά και τα κοντά παιδιά του Ζοτς να παίρνουν όλα τα επιθετικά.Τα φαντάσματα ήταν πάλι εκεί , οι "Νάζγκουλ " του μπάσκετ ήταν έτοιμοι να αρπάξουν το δαχτυλίδι από τα χέρια των Ρώσων , αλλά σαν άλλος Σαμ , ο πιστός Βίκτορ Κριάπα απλώθηκε και έσωσε το Βατούτιν από την ανακοπή ή στην καλύτερη την κατάθλιψη.Αν ο ηγέτης σου κάνει 3 airball στα κρίσιμα τι περιμένεις από τους άλλους;







Πάμε και στον Τεόντοσιτς.Μετά από 7 χρόνια φαγούρας , όσα και τα Φάιναλ Φορ που έχει συμμετάσχει , το πήρε όντας πραγματικά ο καλύτερος.Ακόμα και στην πλημμύρα της ομάδας , αυτός πάλεψε να κρύψει τον Dr Jekil που κρύβει μέσα του και δικαιώθηκε.
Κλείνω με τους νικητές λέγοντας πως οι δηλώσεις και η συμπεριφορά του Ιτούδη μετά το τέλος είναι άξια συγχαρητηρίων.Αν και δεν  συμπαθώ τον Έλληνα κόουτς οφείλω να ομολογήσω ότι τον εκτίμησα.
Για τις δύο Σταχτοπούτες έχουν ειπωθεί πολλά , αλλά κατά τη γνώμη μου το σημαντικότερο δεν το είπε κανείς.Οι δύο αυτές ομάδες είναι οι πρώτες που χωρίς να έχουν παίξει καν τελικό άλλαξαν το μπάσκετ.Το μπάσκετ που έχει επίκεντρο τον προπονητή πάει ένα βήμα πίσω και στο επίκεντρο έρχεται το ατομικό ταλέντο.Ειδικά η Κούτσα θα πρέπει να νιώθει μια απογοήτευση.Σχεδόν κέρδισε τη Φενέρ χωρίς να προσπαθεί να κλέψει τη νίκη και παίζοντας μπάσκετ.Αν ο Περάσοβιτς , που έκανε μεγάλο κοουτσάρισμα , χρησιμοποιούσε λίγο καλύτερα τα Τάιμ άουτ του θα ήταν στον τελικό.
Κρίμα και άδικο για τον τεράστιο Μπουρούση που έκανε την πιο κυριαρχική εμφάνιση ψηλού σε Φάιναλ Φορ τα τελευταία 10 χρόνια.Η εμφάνισή του γίνεται ακόμα σπουδαιότερη αν αναλογιστεί κανείς πως το έκανε με μια ομάδα που παίζει μπάσκετ κοντών.




Ο Μπαρτζώκας από την άλλη μας αφήνει με ανυπομονησία να δούμε τι μπορεί να κάνει με ακόμα καλύτερο ρόστερ .
Γενικά το Βερολίνο μας έδειξε κάποια καρέ από το μέλλον και κυρίως έδωσε ελπίδα στους όχι τόσο φραγκάτους ανά την Ευρώπη , πως και χωρίς πάρα πολλά λεφτά αλλά με σωστές επιλογές και δουλειά μπορείς να πετύχεις.




Παρασκευή 13 Μαΐου 2016

ΕΧΕΙ ΦΑΙΝΑΛ ΦΟΡ ΚΑΙ ΓΟΥΣΤΑΡΩ

Έφτασε η εποχή που από μικρό παιδί πάντα περίμενα.
Ναι μιλάω για το Φάιναλ-Φορ .Έχω μεγαλώσει με εικόνες από τη Σαραγόσα και το Τελ Αβίβ , είχα το συγχωρεμένο τον πατέρα μου να μου λέει ιστορίες για τη Γιουγκοπλάστικα και να με βάζει να βλέπω σε βιντεοκασέτες τα Φάιναλ-Φορ του Άρη και το τρίποντο του Σάσα του Τζόρτζεβιτς στην Κωνσταντινούπολη.
Όπως καταλάβατε για μένα το Φάιναλ -Φορ είναι ότι σημαντικότερο στην αθλητική ζωή.
Ναι με πειράζει που δεν υπάρχει Ελληνική ομάδα , αλλά αυτό δε σημαίνει πως δεν ανυπομονώ.
Αν περιμένετε από μένα να διαβάσετε τα τσολιαδίστικα τύπου "ναι αλλά το Ελληνικό μπάσκετ θα είναι εκεί με Ιτούδη , Μπαρτζώκα , Σλούκα και Μπουρούση " , ατυχήσατε.
Το Ελληνικό μπάσκετ απέτυχε για φέτος.Τους λόγους της αποτυχίας τους θα τους αναλύσουμε λίγο πριν τους τελικούς.
Τώρα θα μιλήσουμε για τους 4 διεκδικητές.









Καταρχάς πρέπει να συνομολογήσουμε άπαντες πως υπάρχουν δύο ξεκάθαρα φαβορί και δύο μαύρα άλογα.Η ΤΣΣΚΑ και η Φενέρ έχουν τον πρώτο και ίσως τον τελευταίο λόγο.Έχουν μπάτζετ που ζαλίζουν , έχουν ομάδες που έφτασαν μέχρι εδώ σχετικά άνετα και γενικά αν δεν το πάρουν θα είναι αποτυχία.
Από την άλλη η Κούτσα και η Λοκομοτίβ , πέρα από το όμορφο της έκπληξης που φέρνουν μαζί τους , στο δικό μου μυαλό  λειτουργούν και σαν προάγγελοι της εξέλιξης του μπάσκετ.
Χωρίς ιδιαίτερα χρήματα , και οι δύο έχουν μικρότερα μπάτζετ από τους δικούς μας , παίζοντας μπάσκετ που εμείς θεωρούμε τρελό και μη κανονικό έφτασαν εδώ τρυπώντας διαρκώς το ταβάνι τους.
Σαν ουδέτερος θα ήθελα πάρα πολύ μια από της δύο να το κατακτήσει και να συνεχίσει το χορό των αουτσάιντερ των τελευταίων ετών.Θα μου άρεσε δίπλα στον Ολυμπιακό του ΄12 και του ΄13 και τη Μακάμπι του ΄14 να δω μια Λοκο ή μια Κούτσα.
Εγώ μπορεί να θέλω αυτοί όμως μπορούν:
Η απάντηση σε πρώτη φάση είναι ναι μπορούν.
Η ομάδα του Ιτούδη , χωρίς τις τυμπανοκρουσίες αυτή τη φορά , είναι το δεύτερο φαβορί.Ο κουμπάρος του Ζοτς έχει στήσει μια ομάδα με πολύ μεγάλα κορμιά που γυρίζει γύρω από το σούπερ δίδυμο των Τεόντοσιτς και Ντε Κολό.Η "Αρκούδα" παίζει άμυνα στα όρια του φάουλ και κυνηγάει πολύ το κλέψιμο ώστε να τρέξει το γήπεδο.Στηριζόμενος στη δημιουργική ικανότητα του Τεόντοσιτς , και στην εκτέλεση μετά από τρίπλα του Ντε Κολό ανοίγει τα σκορ και μπορεί εύκολα να πετύχει 90 πόντους.Μοναδικό πρόβλημα το περιορισμένο ροτέισον στους ψηλούς.



Από την άλλη ο Μπαρτζώκας έφτιαξε έναν "Αμερικάνικο" Ολυμπιακό.Η Λόκο παίζει άμυνα από άλλο πλανήτη , αλλοιώνει όλα τα σουτ ενώ τα γρήγορα πόδια των Κλαβέρ , Σίγκλετον και Ράντολφ δίνει το δικαίωμα αλλαγών σε όλα τα μαρκαρίσματα.Επιθετικά όλα εξαρτώνται από το αν μπουν τα τρίποντα και φυσικά από τη κατάσταση του Ντιλέινι ,που σαν άλλος Σπανούλης έχει τη μπάλα και αποφασίζει αν εκτελέσει ή αν δημιουργήσει.Δεύτερος άξονας επίθεσης είναι ο Ράντολφ και το παιχνίδι με πρόσωπο.Δεν υπάρχει άλλος ψηλός πάνω από 2,05 που να μπορεί να τριπλάρει με άνεση και να εκτελέσει τόσο με τρίποντο όσο και κοντά στο καλάθι.
Μειονέκτημα το πολύ κοντό ρόστερ και το κατά πόσο θα αντέξει ο Ντρέιπερ να πιέζει τον Τεόντοσιτς.Σημείο κλειδί το ματσάρισμα του Χάινς με το Ράντολφ και τα επιθετικά ριμπάουντ που θα πάρει η Λόκο.




Στο άλλο ζευγάρι ο Ζοτς έφτιαξε ακόμα μια πανάκριβη ομάδα που όμως είναι πολύ κοντά στα θέλω του.Η Φενέρ δεν εντυπωσιάζει αλλά εφαρμόζει άριστα το μπάσκετ που έχει στο μυαλό του ο "χρυσοδάκτυλος" Σέρβος.Οι Τούρκοι κάνουν ελάχιστα λάθη , έχουν στα γκάρντ παίχτες με τεράστιο ταλέντο στο σκοράρισμα (Μπογκντάνοβιτς και Ντίξον) , έχουν παίκτη που μπορεί να αλλάξει το ρυθμό (Σλούκα ) και φυσικά το Ντατόμε που είναι ότι καλύτερο στο 3 και στο 4 αφού μπορεί και να ποστάρει και να απειλήσει από μακριά.Στην άμυνα τα πράγματα είναι πολύ απλά.Ο Ζοτς γέμισε το  ρόστερ με μεγάλα κορμιά για να ματσάρει τη ΤΣΣΚΑ και με Ούντοχ και Βέσελι σα σκιάχτρα αποτρέπει τον οποιονδήποτε να κάνει μπάσιμο.Αγωνιστικά μειονεκτήματα εμφανή δεν υπάρχουν , αλλά δε ξέρω αν ο ρόλος του φαβορί της κάνει καλό.Πάντως αν υπάρχει ένας προπονητής που μπορεί να το διαχειριστεί είναι ο Ομπράντοβιτς.







Φτάσαμε και στο τρελοκομείο.Ναι η Κούτσα είναι το μπασκετικό Δαφνί.Ο τίμιος Περάσοβιτς , όντας μέλος της Γιουγκοπλάστικα , άφησε τον ορθολογισμό των Πλάβι και έδωσε τα κλειδιά σε δύο Αμερικάνους που πρώτα σουτάρουν και μετά σκέφτονται.Οι Βάσκοι δεν παίζουν κάτι σύνθετο , αλλά ενώ τρέχουν σαν τους τρελούς δε ξεφεύγουν.Ρόλο σε αυτό παίζει ο πιο λογικός - τρελός , ο Μπουρούσης.Ο Γιάννης πέρα από ριμπάουντ , σκορ και πάθος δίνει και IQ.Είναι ο δημιουργός από το ποστ και αυτός που γεννάει ευκαιρίες για τους εκτελεστές.Αν θα πετύχουν θα εξαρτηθεί από το αν ο Μπουρούσης αντέξει το ξύλο του Βέσελι , του Ούντοχ και του Άντιτς και αν ο Τζέιμς και ο Άνταμς βάλλουν τα πάντα.Ακόμα κάτι είναι η άμυνα του Χάγκα πάνω στο Μπογκντάνοβιτς και φυσικά η εξουδετέρωση του Ντατόμε.



Τα είπαμε όλα και τώρα περιμένουμε.Κλείνω  με μία ευχή.
Θέλω να το πάρει ο Μπαρτζώκαρος για να κλαίνε οι κάφροι που του την έπεσαν πέρσι.
Α και κάτι ακόμα , αυτό το Φάιναλ Φορ είναι η ξεκάθαρη μάχη του σκεπτόμενου μπάσκετ με το ημιάναρχο που σιγά σιγά έρχεται.