Άφησα να περάσουν κάποιες μέρες για να το χωνέψω.Ειλικρινά δε θυμάμαι να έχω ξαναδεί τέτοιο φινάλε σε τελικούς πρωταθλήματος.Ακόμα και όταν οι δύο " αιώνιοι " είχαν μπάτζετ που ξεπερνούσε τα 30 εκατομμύρια , ακόμα και όταν στα ρόστερ τους υπήρχε ότι καλύτερο κυκλοφορούσε στα Ευρωπαικά γήπεδα , τέτοιο τέλος δεν έχει ξαναγίνει.
Για να αντιληφθούμε το μεγαλείο του Κυριακάτικου αγώνα , για να καταλάβουμε πόσο ιστορικός είναι πλέον , θα πρέπει να αναλογιστούμε πως τέτοια εξέλιξη είχαν κάποια ιστορικά ματς του ΝΒΑ στα 90'ς τα οποία τα βλέπουμε ξανά και ξανά σε βιντεάκια με αφιερώματα.
Το έχουν γράψει όλοι αλλά είναι αλήθεια πως αν το συγκεκριμένο ματς λάμβανε χώρα στις ΗΠΑ , τώρα θα είχε γραφτεί ήδη το σενάριο.
Δύο τεράστιοι παίχτες , δύο άνθρωποι που έχουν ταυτίσει το όνομα τους με τις ομάδες τους , δύο παιδιά που ακόμα και στα τελειώματα τους , ακόμα και χωρίς να είναι στην ακμή τους και στην πρώτη νιότη τους είναι ακόμα καθοριστικοί.
Και ο Διαμαντίδης και ο Σπανούλης σε αυτό το ματς έκαναν απλά το ελάχιστο που θα μπορούσαν να κάνουν.Σε όλο το παιχνίδι η παρουσία τους δεν άλλαζε τις ισορροπίες.Ε και;
Όταν η μπάλα ζυγίζει τόνους , όταν τα πάντα είναι στην κόψη του ξυραφιού , ακόμα και κουτσοί να ήταν σε αυτούς θα πήγαινε η μπάλα , γιατί μόνο αυτοί το έχουν ξανακάνει.
Εμείς εδώ , εγκλωβισμένοι στο μικρόκοσμό μας , σκεπτόμενοι πάντα με όρους ποδοσφαίρου αναλωνόμαστε στο αν ήταν βήματα , στο αν ήταν επιθετικό και στο πόσες βολές εκτέλεσαν οι δύο ομάδες.Δε μπορούμε απλά να απολαύσουμε το μεγαλείο δύο τεράστιων ομάδων και φυσικά δύο τεράστιων προσωπικοτήτων.
Είμαστε τόσο κακομαθημένοι και αχάριστοι που δε μπορούμε να αντιληφθούμε πως αυτό το ντέρμπι είναι ότι καλύτερο κυκλοφορεί σε Ευρωπαικό επίπεδο .Δε μιλάω απαραίτητα για την ποιότητα του μπάσκετ που βλέπουμε , αλλά γενικά για τον ανταγωνισμό που προσφέρει.Το πόσο σπουδαίο ματς είναι το ντέρμπι , το αποδεικνύει το ότι ο Ντιλέινι , ένας Αμερικάνος γκαρντ που δεν έχει περάσει από την Ελλάδα και παίζει στο μακρινό Κούμπαν , παρακολουθεί τους τελικούς και μάλιστα τους σχολιάζει.Ακόμα και οι Ισπανοί που διαθέτουν το καλύτερο μπασκετικό προιόν εκτός NBA , έκαναν αφιέρωμα για τα μεγάλα σουτ των Διαμαντίδη και Σπανούλη.Εμείς εδώ ας ασχοληθούμε λίγο ακόμα με το Γκόντα , τον Πηλοίδη και τα άλλα αστέρια της διαιτησίας.
Αφήνω την γκρίνια και περνάω στο καθαρά αγωνιστικό του πράγματος.
Και οι δύο ομάδες άλλαξαν πολλά και όχι απαραίτητα προς το καλύτερο.
Ο Πεδουλάκης προφανώς θεώρησε πως η εμφάνιση της ομάδας του στον πρώτο τελικό δε θα μπορούσε να έχει συνέχεια και για αυτό το λόγο επέστρεψε στο δικό του μπάσκετ.Ο Παναθηναικός άφησε το γρήγορο τέμπο και την επίθεση και προσηλώθηκε στο πως θα εξουδετερώσει το επιθετικό παιχνίδι του ΟΣΦΠ και επιθετικά στήριξε όλο του το πλάνο στην εκμετάλλευση των miss match.
O Άρτζι ναι μεν ήθελε πάλι να βγουν τα ελεύθερα σουτ για Φελντέιν και Φώτση αλλά δε ρίσκαρε ιδιαίτερα.Επέμενε να στοχεύει τον Γκιστ όταν έμενε στο low post με κοντύτερο αντίπαλο αν και ο Αμερικάνος δεν ήταν σε καλή βραδιά.Το ίδιο συνέβη και με την παρουσία του Ραντούλιτσα από τον οποίο δε πήρε επίσης τίποτα είτε στο σκοράρισμα είτε στη δημιουργία.Για ακόμα ένα ματς ο Πεδουλάκης δε χρησιμοποίησε αρκετά το Williams γιατί προφανώς θεωρεί πως θέλει αρκετά τη μπάλα στην κατοχή του και του χαλάει τη δημιουργία.Στο ματς βέβαια έμεινε εξαιτίας της σπουδαίας εμφάνισης του Νίκου Παππά , που με προσωπικές φάσεις κέρδιζε φάουλ και πέτυχε κρίσιμα καλάθια.Ο Φώτσης παίζοντας 37 λεπτά δε μπορούσε να είναι καθοριστικός , αφού πέρα από το μεγάλο χρόνο συμμετοχής , είχε να κυνηγάει το σεληνιασμένο Πρίντεζη στην άμυνα.Ο Έλληνας κόουτς μπορεί να μην έχει το ρόστερ που θα ήθελε , αλλά αυτό δε σημαίνει πως πρέπει να επιμένει σε 6-7 επιλογές.Ο χαρισματικός Χαραλαμπόπουλος , στο πρώτο ημίχρονο έβαλε πονοκεφάλους στην άμυνα του ΟΣΦΠ , αλλά στο δεύτερο τον είδαμε ελάχιστα.Ο κόουτς του Παναθηναικού φορτωμένος πλέον με το ρόλο του φαβορί δίστασε να ρισκάρει , ακολούθησε την πεπατημένη και τελικά δε δικαιώθηκε.
Στην άλλη μεριά ο Σφαιρόπουλος γνωρίζοντας πως δεν έχει άλλα περιθώρια προχώρησε σε κάποιες αλλαγές αλλά όχι κάτι συγκλονιστικό.Η κυριότερη από αυτές ήταν ότι εγκατέλειψε τα hedge out στα σκριν του ΠΑΟ και τα αντιμετώπισε με αλλαγές , μην επιτρέποντας του να κυκλοφορήσει καλά τη μπάλα.Σημαντικό μερίδιο στην επιτυχία του πλάνου έπαιξε η καλή άμυνα του Μάντζαρη πάνω στον Καλάθη αλλά και του Παπανικολάου κυρίως πάνω στο Γκίστ όταν μετά τις αλλαγές έμεναν οι δυο τους στο ποστ.Γενικά οι ερυθρόλευκοι έβγαλαν διάθεση και πάθος και κυνήγησαν κάθε μπάλα.
Στην άλλη μεριά του παρκέ , μπορεί οι πρωταθλητές να επιτέθηκαν πιο ορθολογικά , αλλά και πάλι είχαν θέματα.Ο Σπανούλης άφησε τη μπάλα από τα χέρια του και λειτούργησε σα λαγός.Κυνηγούσαν αυτόν και αλώνιζε ο άψογος Λοτζέσκι και φυσικά ο συγκλονιστικός Πρίντεζης.
Ο Έλληνας φόργουορντ δεν είχε αντίπαλο , έβαζε όπως ήθελε τη μπάλα στο καλάθι (ακόμα και με πεταχτάρι από τα 6 μέτρα) και γενικά ήταν κυριαρχικός.Ο κόουτς Σφαιρόπουλος συνεχίζει όμως να μην παίρνει ρίσκα , έχει περιορίσει το ροτέισον πάρα πολύ και ενώ έχει εμφανές πλεονέκτημα στο επίπεδο της ενέργειας δε το εκμεταλλεύεται.Ο κόουτς επίσης το ματς ουσιαστικά το έχασε.Για ακόμα μια φορά επέλεξε άμυνα αντί για φάουλ και το πλήρωσε πάλι.Η επιλογή να μαρκάρει ο Χάντερ το 3D , που λίγες φάσεις πριν είχε φάει σε ανάλογη φάση μια απίστευτη προσποίηση , ενώ μέσα υπήρχε ο Παπανικολάου ήταν λανθασμένη όπως αποδείχτηκε.Μάλιστα ακόμα και δύο βολές να έδινε στον ΠΑΟ είχε προβάδισμα 2 πόντων.Τέλος η τελευταία επίθεση είναι απλά το πανικού.Ο Σπανούλης παίρνει τη μπάλα εγκλωβισμένος στη πλάγια γραμμή , τη πετάει για να μη τη χάσει ο Μάντζαρης τριπλάρει χωρίς να έχει επιλογές πάσας και αναγκαστικά τη δίνει στον αρχηγό του ,που παίρνει την απόφαση να αναλάβει την ευθύνη ενός σουτ εκτός λογικής.Το έβαλε , κέρδισε το ματς και έσωσε τη δουλειά του προπονητή του.
Αύριο στο τρίτο ματς , τα πράγματα θα είναι πάνω κάτω ίδια με το δεύτερο.Άλλωστε αν μια ομάδα μπορεί να αλλάξει το ρυθμό είναι ο Ολυμπιακός , αλλά μάλλον δε θέλει.Πάμε λοιπόν για ένα ακόμα κλειστό ματς και ίσως για ακόμα ένα δραματικό φινάλε.
Ας το απολαύσουμε.
ΥΓ : Γιώργο Πρίντεζη υποκλίνομαι!!!!!!
ΥΓ2:Ο Νίκος Παππάς απέδειξε πόσο σπουδαίος παίχτης είναι.Αν σταματήσει να αδικεί τον εαυτό του θα γίνει ο επόμενος καθοριστικός παίχτης του Ελληνικού μπάσκετ.Αυτός και ο Σλούκας είναι οι μοναδικοί Έλληνες που μπορούν να αλλάξουν το ρυθμό και τη ροή ενός αγώνα.
ΥΓ 3: Το ξαναγράφω , ανεξάρτητα από το ποιος θα πάρει το πρωτάθλημα και οι δύο πρέπει να σκεφτούν σοβαρά την αλλαγή προπονητή.
Για να αντιληφθούμε το μεγαλείο του Κυριακάτικου αγώνα , για να καταλάβουμε πόσο ιστορικός είναι πλέον , θα πρέπει να αναλογιστούμε πως τέτοια εξέλιξη είχαν κάποια ιστορικά ματς του ΝΒΑ στα 90'ς τα οποία τα βλέπουμε ξανά και ξανά σε βιντεάκια με αφιερώματα.
Το έχουν γράψει όλοι αλλά είναι αλήθεια πως αν το συγκεκριμένο ματς λάμβανε χώρα στις ΗΠΑ , τώρα θα είχε γραφτεί ήδη το σενάριο.
Δύο τεράστιοι παίχτες , δύο άνθρωποι που έχουν ταυτίσει το όνομα τους με τις ομάδες τους , δύο παιδιά που ακόμα και στα τελειώματα τους , ακόμα και χωρίς να είναι στην ακμή τους και στην πρώτη νιότη τους είναι ακόμα καθοριστικοί.
Και ο Διαμαντίδης και ο Σπανούλης σε αυτό το ματς έκαναν απλά το ελάχιστο που θα μπορούσαν να κάνουν.Σε όλο το παιχνίδι η παρουσία τους δεν άλλαζε τις ισορροπίες.Ε και;
Όταν η μπάλα ζυγίζει τόνους , όταν τα πάντα είναι στην κόψη του ξυραφιού , ακόμα και κουτσοί να ήταν σε αυτούς θα πήγαινε η μπάλα , γιατί μόνο αυτοί το έχουν ξανακάνει.
Εμείς εδώ , εγκλωβισμένοι στο μικρόκοσμό μας , σκεπτόμενοι πάντα με όρους ποδοσφαίρου αναλωνόμαστε στο αν ήταν βήματα , στο αν ήταν επιθετικό και στο πόσες βολές εκτέλεσαν οι δύο ομάδες.Δε μπορούμε απλά να απολαύσουμε το μεγαλείο δύο τεράστιων ομάδων και φυσικά δύο τεράστιων προσωπικοτήτων.
Είμαστε τόσο κακομαθημένοι και αχάριστοι που δε μπορούμε να αντιληφθούμε πως αυτό το ντέρμπι είναι ότι καλύτερο κυκλοφορεί σε Ευρωπαικό επίπεδο .Δε μιλάω απαραίτητα για την ποιότητα του μπάσκετ που βλέπουμε , αλλά γενικά για τον ανταγωνισμό που προσφέρει.Το πόσο σπουδαίο ματς είναι το ντέρμπι , το αποδεικνύει το ότι ο Ντιλέινι , ένας Αμερικάνος γκαρντ που δεν έχει περάσει από την Ελλάδα και παίζει στο μακρινό Κούμπαν , παρακολουθεί τους τελικούς και μάλιστα τους σχολιάζει.Ακόμα και οι Ισπανοί που διαθέτουν το καλύτερο μπασκετικό προιόν εκτός NBA , έκαναν αφιέρωμα για τα μεγάλα σουτ των Διαμαντίδη και Σπανούλη.Εμείς εδώ ας ασχοληθούμε λίγο ακόμα με το Γκόντα , τον Πηλοίδη και τα άλλα αστέρια της διαιτησίας.
Και οι δύο ομάδες άλλαξαν πολλά και όχι απαραίτητα προς το καλύτερο.
Ο Πεδουλάκης προφανώς θεώρησε πως η εμφάνιση της ομάδας του στον πρώτο τελικό δε θα μπορούσε να έχει συνέχεια και για αυτό το λόγο επέστρεψε στο δικό του μπάσκετ.Ο Παναθηναικός άφησε το γρήγορο τέμπο και την επίθεση και προσηλώθηκε στο πως θα εξουδετερώσει το επιθετικό παιχνίδι του ΟΣΦΠ και επιθετικά στήριξε όλο του το πλάνο στην εκμετάλλευση των miss match.
O Άρτζι ναι μεν ήθελε πάλι να βγουν τα ελεύθερα σουτ για Φελντέιν και Φώτση αλλά δε ρίσκαρε ιδιαίτερα.Επέμενε να στοχεύει τον Γκιστ όταν έμενε στο low post με κοντύτερο αντίπαλο αν και ο Αμερικάνος δεν ήταν σε καλή βραδιά.Το ίδιο συνέβη και με την παρουσία του Ραντούλιτσα από τον οποίο δε πήρε επίσης τίποτα είτε στο σκοράρισμα είτε στη δημιουργία.Για ακόμα ένα ματς ο Πεδουλάκης δε χρησιμοποίησε αρκετά το Williams γιατί προφανώς θεωρεί πως θέλει αρκετά τη μπάλα στην κατοχή του και του χαλάει τη δημιουργία.Στο ματς βέβαια έμεινε εξαιτίας της σπουδαίας εμφάνισης του Νίκου Παππά , που με προσωπικές φάσεις κέρδιζε φάουλ και πέτυχε κρίσιμα καλάθια.Ο Φώτσης παίζοντας 37 λεπτά δε μπορούσε να είναι καθοριστικός , αφού πέρα από το μεγάλο χρόνο συμμετοχής , είχε να κυνηγάει το σεληνιασμένο Πρίντεζη στην άμυνα.Ο Έλληνας κόουτς μπορεί να μην έχει το ρόστερ που θα ήθελε , αλλά αυτό δε σημαίνει πως πρέπει να επιμένει σε 6-7 επιλογές.Ο χαρισματικός Χαραλαμπόπουλος , στο πρώτο ημίχρονο έβαλε πονοκεφάλους στην άμυνα του ΟΣΦΠ , αλλά στο δεύτερο τον είδαμε ελάχιστα.Ο κόουτς του Παναθηναικού φορτωμένος πλέον με το ρόλο του φαβορί δίστασε να ρισκάρει , ακολούθησε την πεπατημένη και τελικά δε δικαιώθηκε.
Στην άλλη μεριά του παρκέ , μπορεί οι πρωταθλητές να επιτέθηκαν πιο ορθολογικά , αλλά και πάλι είχαν θέματα.Ο Σπανούλης άφησε τη μπάλα από τα χέρια του και λειτούργησε σα λαγός.Κυνηγούσαν αυτόν και αλώνιζε ο άψογος Λοτζέσκι και φυσικά ο συγκλονιστικός Πρίντεζης.
Ο Έλληνας φόργουορντ δεν είχε αντίπαλο , έβαζε όπως ήθελε τη μπάλα στο καλάθι (ακόμα και με πεταχτάρι από τα 6 μέτρα) και γενικά ήταν κυριαρχικός.Ο κόουτς Σφαιρόπουλος συνεχίζει όμως να μην παίρνει ρίσκα , έχει περιορίσει το ροτέισον πάρα πολύ και ενώ έχει εμφανές πλεονέκτημα στο επίπεδο της ενέργειας δε το εκμεταλλεύεται.Ο κόουτς επίσης το ματς ουσιαστικά το έχασε.Για ακόμα μια φορά επέλεξε άμυνα αντί για φάουλ και το πλήρωσε πάλι.Η επιλογή να μαρκάρει ο Χάντερ το 3D , που λίγες φάσεις πριν είχε φάει σε ανάλογη φάση μια απίστευτη προσποίηση , ενώ μέσα υπήρχε ο Παπανικολάου ήταν λανθασμένη όπως αποδείχτηκε.Μάλιστα ακόμα και δύο βολές να έδινε στον ΠΑΟ είχε προβάδισμα 2 πόντων.Τέλος η τελευταία επίθεση είναι απλά το πανικού.Ο Σπανούλης παίρνει τη μπάλα εγκλωβισμένος στη πλάγια γραμμή , τη πετάει για να μη τη χάσει ο Μάντζαρης τριπλάρει χωρίς να έχει επιλογές πάσας και αναγκαστικά τη δίνει στον αρχηγό του ,που παίρνει την απόφαση να αναλάβει την ευθύνη ενός σουτ εκτός λογικής.Το έβαλε , κέρδισε το ματς και έσωσε τη δουλειά του προπονητή του.
Ας το απολαύσουμε.
ΥΓ : Γιώργο Πρίντεζη υποκλίνομαι!!!!!!
ΥΓ2:Ο Νίκος Παππάς απέδειξε πόσο σπουδαίος παίχτης είναι.Αν σταματήσει να αδικεί τον εαυτό του θα γίνει ο επόμενος καθοριστικός παίχτης του Ελληνικού μπάσκετ.Αυτός και ο Σλούκας είναι οι μοναδικοί Έλληνες που μπορούν να αλλάξουν το ρυθμό και τη ροή ενός αγώνα.
ΥΓ 3: Το ξαναγράφω , ανεξάρτητα από το ποιος θα πάρει το πρωτάθλημα και οι δύο πρέπει να σκεφτούν σοβαρά την αλλαγή προπονητή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου