Τέλειωσε και το Φάιναλ -Φορ. Ήταν ένα τριήμερο με 2 σπουδαία ματς , πολλά λεφτά και ένα σπουδαίο case report για τους ανά τον κόσμο ψυχολόγους.
Ένα ακόμα συμπέρασμα που βγήκε από τη φετινή κορύφωση της Euroleague είναι , θα το λέω συνεχώς , ότι το μπάσκετ άλλαξε ή για να είμαι ακριβής αλλάζει.
Έχουμε πολλά να πούμε για το φετινό Φάιναλ -4 και αγωνιστικά αλλά και μεταφυσικά.
Στα αγωνιστικά , στο δικό μου μυαλό , το σημαντικότερο είναι πως το μπάσκετ "Ομπράντοβιτς " όπως το μάθαμε στον μεγάλο Παναθηναικό του ,δε μπορεί πλέον να κυριαρχήσει.
Πολλοί θα αρχίσουν να κράζουν , αλλά φίλες και φίλοι , η Φενέρ όσο έπαιζε μπάσκετ Ομπράντοβιτς έχανε από τη Λαμποράλ και είχε 20 πόντους στο κεφάλι στον τελικό.Η τεράστια ανατροπή εναντίον της ΤΣΣΚΑ έγινε με μπάσκετ ατομικής πρωτοβουλίας και με μεγάλα σουτ εκτός λογικής.
Άλλη ώρα θα κάνουμε κουβέντα για τα καθαρά μπασκετικά , τώρα κάνουμε αναδρομή του τριημέρου και αφού έχω ξεκινήσει με Φενέρ με ενόχλησε η αντίδραση του Ζοτς στον εναγκαλισμό με τον Ιτούδη μετά το τέλος του αγώνα.Ακόμα περισσότερο με ενόχλησαν οι δηλώσεις στη συνέντευξη τύπου.Δε γίνεται να είσαι ο Ομπράντοβιτς και να μιλάς για σφαγές και άλλα όμορφα.
Δύο βράδια πριν όρμηξε στο διαιτητή για να ζητήσει φάουλ που αν ήταν άλλος η τεχνική ποινή θα σφύριζε ακόμα.
Ακόμα ένα μεταφυσικό είναι το ότι ο Ζοτς κέρδισε ακόμα ένα ματς από χαμένο σουτ αντιπάλου και το παρατσούκλι " Γκαστόνε " δικαιώθηκε για ακόμα μία φορά.
Πάμε στη μεγάλη νικήτρια.Ναι η ΤΣΣΚΑ μετά από 8 χρόνια κατάφερε να ξορκίσει τα φαντάσματα των τελευταίων 8 ετών μετά από ένα μεγάλο ψυχόδραμα.Για ένα ημίχρονο το μπάσκετ της ΤΣΣΚΑ ήταν βγαλμένο από τα πιο υγρά όνειρα του coach Ιτούδη.Η μπάλα κυκλοφορούσε με την ταχύτητα του φωτός , τα σουτ έμπαιναν από παντού και η Φενέρ είχε πνιγεί.Στο δεύτερο ημίχρονο βγήαν στην επιφάνεια όλα τα σύνδρομα .Μπροστά από τα μάτια τους πέρασε η Πόλη , το Μιλάνο , το Λονδίνο και η Μαδρίτη.Έβλεπα το ματς με παρέα και με ρώτησαν αν γυρίζει.Απάντησα πως για να γυρίσει πρέπει να εξαφανιστούν από το γήπεδο.Ε εξαφανίστηκαν.Ο Ιτούδης έβλεπε την ομάδα του να τρώει ξύλο , την άφησε να τρέχει σαν παλαβή λες και κυνηγούσε σκορ και τέλος έβλεπε τα ψηλά αλλά και τα κοντά παιδιά του Ζοτς να παίρνουν όλα τα επιθετικά.Τα φαντάσματα ήταν πάλι εκεί , οι "Νάζγκουλ " του μπάσκετ ήταν έτοιμοι να αρπάξουν το δαχτυλίδι από τα χέρια των Ρώσων , αλλά σαν άλλος Σαμ , ο πιστός Βίκτορ Κριάπα απλώθηκε και έσωσε το Βατούτιν από την ανακοπή ή στην καλύτερη την κατάθλιψη.Αν ο ηγέτης σου κάνει 3 airball στα κρίσιμα τι περιμένεις από τους άλλους;
Πάμε και στον Τεόντοσιτς.Μετά από 7 χρόνια φαγούρας , όσα και τα Φάιναλ Φορ που έχει συμμετάσχει , το πήρε όντας πραγματικά ο καλύτερος.Ακόμα και στην πλημμύρα της ομάδας , αυτός πάλεψε να κρύψει τον Dr Jekil που κρύβει μέσα του και δικαιώθηκε.
Κλείνω με τους νικητές λέγοντας πως οι δηλώσεις και η συμπεριφορά του Ιτούδη μετά το τέλος είναι άξια συγχαρητηρίων.Αν και δεν συμπαθώ τον Έλληνα κόουτς οφείλω να ομολογήσω ότι τον εκτίμησα.
Για τις δύο Σταχτοπούτες έχουν ειπωθεί πολλά , αλλά κατά τη γνώμη μου το σημαντικότερο δεν το είπε κανείς.Οι δύο αυτές ομάδες είναι οι πρώτες που χωρίς να έχουν παίξει καν τελικό άλλαξαν το μπάσκετ.Το μπάσκετ που έχει επίκεντρο τον προπονητή πάει ένα βήμα πίσω και στο επίκεντρο έρχεται το ατομικό ταλέντο.Ειδικά η Κούτσα θα πρέπει να νιώθει μια απογοήτευση.Σχεδόν κέρδισε τη Φενέρ χωρίς να προσπαθεί να κλέψει τη νίκη και παίζοντας μπάσκετ.Αν ο Περάσοβιτς , που έκανε μεγάλο κοουτσάρισμα , χρησιμοποιούσε λίγο καλύτερα τα Τάιμ άουτ του θα ήταν στον τελικό.
Κρίμα και άδικο για τον τεράστιο Μπουρούση που έκανε την πιο κυριαρχική εμφάνιση ψηλού σε Φάιναλ Φορ τα τελευταία 10 χρόνια.Η εμφάνισή του γίνεται ακόμα σπουδαιότερη αν αναλογιστεί κανείς πως το έκανε με μια ομάδα που παίζει μπάσκετ κοντών.
Ο Μπαρτζώκας από την άλλη μας αφήνει με ανυπομονησία να δούμε τι μπορεί να κάνει με ακόμα καλύτερο ρόστερ .
Γενικά το Βερολίνο μας έδειξε κάποια καρέ από το μέλλον και κυρίως έδωσε ελπίδα στους όχι τόσο φραγκάτους ανά την Ευρώπη , πως και χωρίς πάρα πολλά λεφτά αλλά με σωστές επιλογές και δουλειά μπορείς να πετύχεις.
Ένα ακόμα συμπέρασμα που βγήκε από τη φετινή κορύφωση της Euroleague είναι , θα το λέω συνεχώς , ότι το μπάσκετ άλλαξε ή για να είμαι ακριβής αλλάζει.
Έχουμε πολλά να πούμε για το φετινό Φάιναλ -4 και αγωνιστικά αλλά και μεταφυσικά.
Στα αγωνιστικά , στο δικό μου μυαλό , το σημαντικότερο είναι πως το μπάσκετ "Ομπράντοβιτς " όπως το μάθαμε στον μεγάλο Παναθηναικό του ,δε μπορεί πλέον να κυριαρχήσει.
Πολλοί θα αρχίσουν να κράζουν , αλλά φίλες και φίλοι , η Φενέρ όσο έπαιζε μπάσκετ Ομπράντοβιτς έχανε από τη Λαμποράλ και είχε 20 πόντους στο κεφάλι στον τελικό.Η τεράστια ανατροπή εναντίον της ΤΣΣΚΑ έγινε με μπάσκετ ατομικής πρωτοβουλίας και με μεγάλα σουτ εκτός λογικής.
Άλλη ώρα θα κάνουμε κουβέντα για τα καθαρά μπασκετικά , τώρα κάνουμε αναδρομή του τριημέρου και αφού έχω ξεκινήσει με Φενέρ με ενόχλησε η αντίδραση του Ζοτς στον εναγκαλισμό με τον Ιτούδη μετά το τέλος του αγώνα.Ακόμα περισσότερο με ενόχλησαν οι δηλώσεις στη συνέντευξη τύπου.Δε γίνεται να είσαι ο Ομπράντοβιτς και να μιλάς για σφαγές και άλλα όμορφα.
Δύο βράδια πριν όρμηξε στο διαιτητή για να ζητήσει φάουλ που αν ήταν άλλος η τεχνική ποινή θα σφύριζε ακόμα.
Πάμε στη μεγάλη νικήτρια.Ναι η ΤΣΣΚΑ μετά από 8 χρόνια κατάφερε να ξορκίσει τα φαντάσματα των τελευταίων 8 ετών μετά από ένα μεγάλο ψυχόδραμα.Για ένα ημίχρονο το μπάσκετ της ΤΣΣΚΑ ήταν βγαλμένο από τα πιο υγρά όνειρα του coach Ιτούδη.Η μπάλα κυκλοφορούσε με την ταχύτητα του φωτός , τα σουτ έμπαιναν από παντού και η Φενέρ είχε πνιγεί.Στο δεύτερο ημίχρονο βγήαν στην επιφάνεια όλα τα σύνδρομα .Μπροστά από τα μάτια τους πέρασε η Πόλη , το Μιλάνο , το Λονδίνο και η Μαδρίτη.Έβλεπα το ματς με παρέα και με ρώτησαν αν γυρίζει.Απάντησα πως για να γυρίσει πρέπει να εξαφανιστούν από το γήπεδο.Ε εξαφανίστηκαν.Ο Ιτούδης έβλεπε την ομάδα του να τρώει ξύλο , την άφησε να τρέχει σαν παλαβή λες και κυνηγούσε σκορ και τέλος έβλεπε τα ψηλά αλλά και τα κοντά παιδιά του Ζοτς να παίρνουν όλα τα επιθετικά.Τα φαντάσματα ήταν πάλι εκεί , οι "Νάζγκουλ " του μπάσκετ ήταν έτοιμοι να αρπάξουν το δαχτυλίδι από τα χέρια των Ρώσων , αλλά σαν άλλος Σαμ , ο πιστός Βίκτορ Κριάπα απλώθηκε και έσωσε το Βατούτιν από την ανακοπή ή στην καλύτερη την κατάθλιψη.Αν ο ηγέτης σου κάνει 3 airball στα κρίσιμα τι περιμένεις από τους άλλους;
Κλείνω με τους νικητές λέγοντας πως οι δηλώσεις και η συμπεριφορά του Ιτούδη μετά το τέλος είναι άξια συγχαρητηρίων.Αν και δεν συμπαθώ τον Έλληνα κόουτς οφείλω να ομολογήσω ότι τον εκτίμησα.
Για τις δύο Σταχτοπούτες έχουν ειπωθεί πολλά , αλλά κατά τη γνώμη μου το σημαντικότερο δεν το είπε κανείς.Οι δύο αυτές ομάδες είναι οι πρώτες που χωρίς να έχουν παίξει καν τελικό άλλαξαν το μπάσκετ.Το μπάσκετ που έχει επίκεντρο τον προπονητή πάει ένα βήμα πίσω και στο επίκεντρο έρχεται το ατομικό ταλέντο.Ειδικά η Κούτσα θα πρέπει να νιώθει μια απογοήτευση.Σχεδόν κέρδισε τη Φενέρ χωρίς να προσπαθεί να κλέψει τη νίκη και παίζοντας μπάσκετ.Αν ο Περάσοβιτς , που έκανε μεγάλο κοουτσάρισμα , χρησιμοποιούσε λίγο καλύτερα τα Τάιμ άουτ του θα ήταν στον τελικό.
Κρίμα και άδικο για τον τεράστιο Μπουρούση που έκανε την πιο κυριαρχική εμφάνιση ψηλού σε Φάιναλ Φορ τα τελευταία 10 χρόνια.Η εμφάνισή του γίνεται ακόμα σπουδαιότερη αν αναλογιστεί κανείς πως το έκανε με μια ομάδα που παίζει μπάσκετ κοντών.
Γενικά το Βερολίνο μας έδειξε κάποια καρέ από το μέλλον και κυρίως έδωσε ελπίδα στους όχι τόσο φραγκάτους ανά την Ευρώπη , πως και χωρίς πάρα πολλά λεφτά αλλά με σωστές επιλογές και δουλειά μπορείς να πετύχεις.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου